Διδαχές από Γέροντα Πορφύριο
Από το Βιβλίο «Βίος και Λόγοι»:
1. Μ’ ευχαριστούσε να προσεύχομαι κι όταν ακόμη ήμουν κουρασμένος. Μες την κούραση αναζητούσα πιο πολύ τον Θεό. Είναι θέμα Αγάπης.
2. Ότι έβλεπα το έκανα προσευχή. Το γύριζα στον εαυτό μου. Γιατί το πουλί ψάλλει και δοξολογεί τον Πλάστη; Ήθελα να το κάνω κι εγώ. Γιατί εκείνο να κρύβεται κι όχι κι εγώ; Είχε αυτό κόσμο μπροστά του;
3. Όλα να τα θεωρούμε ευκαιρίες για προσευχή, για πλησίασμα στο Θεό. Κι έτσι να ζούμε τη δυσκολία και τη δυστυχία.
4. Ο Θεός μας αγαπάει ΟΛΟΥΣ. Είναι πολύ καλός και «βρέχει επί δικαίους και αδίκους». Όλοι τον έχουμε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσουμε να Τον γνωρίσουμε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς να γίνουμε καλοί.
5. Να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για τη σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι’ αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. «ἵνα ὦσιν ἕν»
6. Για τους ανθρώπους του Θεού δεν υπάρχει απόσταση, έστω κι αν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
7. Η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο πολύ μπερδεμένο ψυχικά. Το μπέρδεμα δεν φεύγει με τίποτα. Μόνο με το φως του Χριστού γίνεται το ξεμπέρδεμα. Την πρώτη κίνηση την κάνει ο Χριστός. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες …». Μετά εμείς οι άνθρωποι αποδεχόμαστε αυτό το φως με την αγαθή μας προαίρεση, που την εκφράζομε με την αγάπη μας απέναντι Του, με την προσευχή, με τη συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας, με τα μυστήρια.
8. Το ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις από τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ότι γίνεται να γίνεται από αγάπη.
9. Η αγάπη εννοεί πάντα να κάνεις θυσίες.
10. Ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη.
11. Ένας είναι ο στόχος μας, η αγάπη στον Χριστό, στην Εκκλησία, στον πλησίον.
12. Μέσω της αγάπης προς τον αδελφό θα κατορθώσουμε ν’ αγαπήσουμε τον Θεό. Ενώ το επιθυμούμε, ενώ το θέλουμε, ενώ είμαστε άξιοι, η θεία χάρις έρχεται μέσω του αδελφού. Όταν αγαπάμε τον αδελφό, αγαπάμε την Εκκλησία, άρα τον Χριστό.
13. Ένα θέλω, ένα επιθυμώ, ένα ζητώ Χριστέ μου, να είμαι μαζί Σου. «Χριστέ μου ότι θέλει η Αγάπη Σου· αρκεί να ζω στην αγάπη Σου».
14. Η εν Χριστώ αγάπη δεν αλλοιώνεται. Η κοσμική αγάπη λίγο διατηρείται και σιγά σιγά σβήνει, ενώ η θεία αγάπη ολοένα μεγαλώνει και βαθαίνει.
15. Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο. Όποιος αγαπάει περισσότερο, δίνει περισσότερο, κι όποιος αγαπάει πάρα πολύ, τι έχει αντάξιο να δώσει; Δίνει τον εαυτό του!
16. Πέφτομε; Αμαρτάνομε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά Του· όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, Συγχώρεσε με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει από τον Χριστό η αμαρτία.
17. Ότι κάνεις αγγαρεία δημιουργεί μεγάλο κακό και στο είναι και στην εργασία σου. Το σφίξιμο, το σπρώξιμο φέρνει αντίδραση.
18. Ανοίξτε τα χέρια σας και ριχθείτε στην αγκαλιά του Χριστού. Τότε ζει μέσα σας. Κι όλο νομίζετε ότι δεν Τον αγαπάτε πολύ και θέλετε πιο πολύ να Τον αγαπήσετε και να είστε ένα μαζί Του.
19. Περιφρονήστε τα πάθη, μην ασχολείσθε με τον διάβολο.
20. Να προσεύχεσθε στον Θεό με λαχτάρα κι αγάπη, μέσα σε ηρεμία, με πραότητα, μαλακά, χωρίς εκβιασμό.
21. Να στεκόμαστε με ευλάβεια ενώπιον του Εσταυρωμένου και να λέμε: «Κύριε Ιησού Χριστού, ελέησον με».
Από το βιβλίο «Κοντά στο γέροντα Πορφύριο»:
1. Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
2. Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει.
3. Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τους ανθρώπους. μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
4. Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει
και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό.
5. Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς,
άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
6. Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου.
7. Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.
8. Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβούμαστε τίποτε.
9. Μόνο η χάρη του Θεού, μόνο η αληθινή αγάπη μας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και μας.
10. Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη.
11. Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.
12. Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.
13. Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την
πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει. Όταν έρθει και κατοικήσει σ' όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι
πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία.
14. Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα
φύγουν μόνα τους.
Ταις του Αγίου Γέροντος Πορφυρίου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, της αχράντου σου Μητρός και πάντων των Αγίων των απ’ αιώνος σοι ευαρεστοισάντων, ελέησον και σώσον ημάς, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος!
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!! ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ!!!
