Friday, March 6, 2015
Jean Richepin: Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε την Ελλάδα
Η τελευταία λέξη της γης, όταν θα αφήνει την τελευταία της πνοή, θα είναι ΕΛΛΑΣ!
Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας,
η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη...
Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα
σε βάθος 100 μέτρων.
Αδειάστε όλα τα μουσεία σας,
από όλον τον κόσμο.
Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη...
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού:
Από την ιατρική σας,
την φαρμακευτική σας.
Από τα μαθηματικά σας
(γεωμετρία, άλγεβρα)
Από την φυσική σας,
τη χημεία σας
την αστρονομική σας
την πολιτική σας.
Από την καθημερινότητα σας.
Διαγράψτε τα μαθηματικά,
διαγράψτε κάθε σχήμα,
κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο,
την ευθεία-καμπύλη!
Σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας,
από τους δρόμους σας, από τα παιχνίδια σας,
από τ' αμάξια σας!
Σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία
και την πολιτική!
Διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε τα πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά!
Αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει έστω και μια ελληνική λέξη)!
Σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη!
Αλλάξτε τα ευαγγέλια,
αλλάξτε το όνομα του Χριστού!
Βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτόν που έχει το χρίσμα!
Αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία)!
Σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο,
σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της Ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, διαγράψτε την φιλοσοφία, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας χρησιμοποιήστε τον αραβικό,
διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε...
Θα πείτε "δεν γίνεται".
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη...
Η πρόκληση πάντως ισχύει!
Ζαν Ρισπέν (Αλγερία 1849 – Παρίσι 1926).
Γάλλος λογοτέχνης και δραματουργός.
Μετάνοια σημαίνει… (Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος)
-Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος.
-Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεόν για νέα ζωή.
-Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως.
-Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγορίας.
-Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας.
-Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδος και αποκήρυξις της απελπισίας.
-Μετανοών σημαίνει κατάδικος απηλλαγμένος από αισχύνη.
-Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωσις με τον Κύριον, με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματά μας.
-Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως.
-Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων.
-Μετανοών σημαίνει επινοητής τιμωριών του εαυτού του.
-Μετάνοια σημαίνει υπερβολική ταλαιπωρία της κοιλίας (με νηστεία) και κτύπημα της ψυχής με υπερβολική συναίσθησι.
Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος
Λόγος Ε´, Περί Μετανοίας
http://agiameteora.net/index.php/megalis-tessarakostis/4555-metanoia-simainei-ag-ioannis-tis-klimakos.html
Elder Charalambos of Dionysiou: How we read the Scriptures
So, do you want me to tell you how we, who are illiterate, read the Scriptures?
After I’ve prayed for five or six hours, I then read the Scriptures, and for preference the Gospels.
I can assure you that my mind opens so much, I understand so clearly, that I’m overcome with emotion.
I put aside the book and am moved to tears for a long period of time…
Elder Charalambos of Dionysiou
http://pemptousia.com/2015/03/elder-charalambos-of-dionysiou-how-we-read-the-scriptures/
Ο παπα-Γιώργης και ο άπειρος Θεός
Ο παπα-Γιώργης και ο άπειρος Θεός
Ό παπα-Γιώργης, ιερεύς σε κάποιο χωριό της πατρίδος μου, έλεγε κάποτε ότι τον κατέτρωγε ή απορία πώς είναι άπειρος ο Θεός και πώς είναι άπειρος στα ιδιώματα Του, όπως: άπειρος στην σοφία Του, στην παντοδυναμία Του, στην πανταχού παρουσία Του, στην παγγνωσία Του, στην αγαθότητα Του, στην αγάπη Του... άπειρος!!! άπειρος!!! αυτή ή στοχαστική και επίμονη απορία τον κατέτρωγε μέρα-νύχτα.
Σε μια γιορτή του αγίου Δημητρίου, τον κάλεσε ο ιερεύς του διπλανού χωρίου να συλλειτουργήσει μαζί του, για να λαμπρυνθεί "έτι περισσότερο" το πανηγύρι του Ναού. Πράγματι πήγε και προΐστατο της Θείας Λειτουργίας ως φιλοξενούμενος, αλλά και ως έχων τα πρεσβεία της χειροτονίας.
Άρχισε ή Θεία Λειτουργία και ήλθε ή ώρα της αγίας Αναφοράς με τις εκφωνήσεις: «Στώμεν καλώς...» του ιερέως και «Ελεον ειρήνης...» των ιεροψαλτών. και ακολούθησε ή τριαδική αναφορά: «Ή Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού...» και ή απάντησης του λαού δια των ιεροψαλτών: «και μετά του πνεύματος σου...» και ευθύς αμέσως υψώνοντας τα χέρια του ο λειτουργός παπα-Γιώργης προς τον Παντοκράτορα του τρούλου του Ναού εκφώνησε το «Άνω σχώμεν τάς καρδίας...» και τότε, σ' αυτή την στάσι κοκάλωσε!
Μετά το «Έχομεν προς τον Κύριον ..» και βλέποντας ο συλλειτουργός του την "μαρμάρωσι" του, κατάλαβε ότι κάτι θα του συνέβη, όχι όμως κακό. Τον έπιασε απαλά και τον έβαλε μέσα στο Άγιο Βήμα κατεβάζοντας συγχρόνως και τα χέρια του κάτω αφήνοντας τον, όπως μέσα του πληροφορήθηκε, στην έκσταση του και συνέχισε την Θεία Λειτουργία μόνος. Στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων συνήλθε ο παπα-Γιώργης, επανήλθε στη θέση του και συνέχισε κανονικά μέχρι το τέλος την Θεία Λειτουργία.
Στις επίμονες ερωτήσεις του συλλείτουργου του πατρός' Ιωάννη, απαντούσε ότι "δεν θυμάται τίποτα".
Με αφορμή το βιβλίο «Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία», μου εξομολογήθηκε ο παπα-Γιώργης την δική του εμπειρία για πρώ τη φορά, με την παράκληση να σεβασθώ την ανωνυμία του.
«Με το "Άνω σχώμεν τάς καρδίας..." ένοιωσα και είδα με τα μάτια της ψυχής μου να αρπάζονται όλες οι καρδιές των εκκλησιαζόμενων χριστιανών μαζί με την δική μου και ως αστραπή να εισέρχονται σε μια απέραντη ανοιχτή ουράνια αγκαλιά του Θεού. Μα ήταν τόσο ανοιχτή αυτή ή αγκαλιά του Θεού Πατρός, όσο όλοι οι ουρανοί των ουρανών μαζί και πιο πλατειά...και όσο ανήρχοντο κατά εκατομμύρια οι καρδιές των ορθοδόξων χριστιανών τόσο και πιο πολύ πλάταινε και άνοιγε αυτή ή άπειρη σε άνοιγμα αγκαλιά του Θεού...και τότε ένοιωσα; βίωσα; κατάλαβα; δεν ξέρω. Ήρθε όμως στη ψυχή μου κάτι, πού είχα ξεχάσει "και τούτο μόνον καταληπτόν ή ακαταληψία αυτού..." και δεν χόρταινα να το απολαμβάνω μέχρις ότου συνήλθα στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων.
Αλήθεια! Ποιος ήμουν εγώ ο χωριάτης παπάς, πού ο Θεός καταδέχτηκε να μου λύση την απορία της ψυχής μου;
Από τότε φροντίζω, όσο μπορώ, γιατί είμαι αμαρτωλός, να μη βγω άπ' αυτή την ασύνορη αγκαλιά του Θεού Πατρός και να πεθάνω μέσα σε αυτήν!!!! Ό Θεός ας με συγχώρεση»!!!
Για το άπειρο και φοβερό μεγαλείο του Θεού ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων μας λέγει:
Ό Θεός είναι τέλειος εν τω βλέπειν.
Τέλειος εν τω δύνασθαι.
Τέλειος εν μεγέθει.
Τέλειος εν προγνώσει.
Τέλειος εν άγαθωσύνη.
Τέλειος εν δικαιοσύνη.
Τέλειος εν φιλανθρωπία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ – ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.
ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
http://www.paterikiorthodoxia.com/2013/08/blog-post_22.html
Subscribe to:
Posts (Atom)
