Οι συμμαθητές Βίκτορ και Πέτρος μαζί συντάχθηκαν στον στρατό. Η μητέρα του Πέτρου ήταν πιστή , και συχνά προσευχόταν στο ναό. Έπεισε τον γιο της να έρθει μαζί της στην εκκλησία και ζήτησε απο τον ιερέα να τον ευλογήσει για στρατιωτική θητεία. Ο Πέτρος αγαπούσε τη μητέρα του και δεν ήθελε να την αναστατώσει. Πήγε στον ναό και πήρε ευλογία. Η καρδιά της μητέρας έγινε πιο ήρεμη και του παιδιού επίσης.
Και ο Βίκτωρ και ο Πέτρος είχαν την ευκαιρία να υπηρετήσουν στο Αφγανιστάν. Γύρω από τις σκηνές υπήρχε μουσαμάς, στις οποίες εγκαταστάθηκαν, - στα βουνά και την άμμο.
Ο Πέτρος διορίστηκε μάγειρας. Μόλις πλησίασε στην κουζίνα, παρατήρησε μια φωλιά φιδιών με μικρά φίδια . Ο Πέτρος εξέφρασε τη λύπη του για και τροφοδοτούσε καθημερινά τα φιδακια με απόβλητα της κουζίνας των στρατιωτών . Μερικές φορές έπρεπε να δει από μακριά και τη μαμά-κόμπρα. Το φίδι κοιτούσε από απόσταση και ο στρατιώτης συμφιλιώθηκε με αυτή τη κατάσταση.
Ένα βράδυ ο Πέτρος, ως συνήθως, έβγαλε τα υπόλοιπα του φαγητού και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του η μαμά -κόμπρα. Έμεινε σε μια απειλητική στάση. Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αδύνατο να κάνει αιχμηρές κινήσεις, ο Πέτρος άρχισε αργά να απομακρυνεται αλλά το φίδι αμέσως αντέδρασε στην κίνηση του - και πάλι η απόσταση παρέμεινε η ίδια. Ο στρατιώτης έπρεπε να υποχωρήσει. Αλλά μετά από κάθε βήμα το φίδι τον πλησίασε ξανά και πάγωνε σε μια απειλητική στάση. Εάν δεν απομακρυνόταν, θα άρχισε να κινδυνεύει , αναγκάζοντάς τον να κάνει ένα ακόμα βήμα πίσω.
Αυτό διήρκεσε αρκετές ώρες.
Το φίδι τον ανάγκασε να κινηθεί σε μεγάλη απόσταση από το στρατόπεδο. Η Κοπρα δεν τον απελευθέρωσε, αλλά δεν του επιτέθηκε κιόλας . Αφού τον οδήγησε αρκετά μακριά, το φίδι σταμάτησε . Αλλά όταν ο Πέτρος έκανε ένα βήμα προς το στρατόπεδο, έπαιρνε μια στάση μάχης.
Σε μια τέτοια τρομερή ένταση ο Πέτρος πέρασε όλη τη νύχτα. Όταν άρχισε να ξημερώνει το φίδι ξαφνικά άρχισε να σέρνεται μακριά.
Λίγο τον κρατούσαν τα πόδια του, το Πέτρος πήγε στη σκηνή, σκοπεύοντας να πει για το τι είχε συμβεί. Μία τρομερή εικόνα εμφανίστηκε στα μάτια του: τα νεκρά σώματα των στρατιωτών. Σε έναν από τους νεκρούς αναγνώρισε τον Βίκτορ. Εδώ τη νύχτα οι Νταλιμπαν τους επιτέθηκαν.
Oταν Θέλει ο Θεός να σώσει χρεισημοποιει και τα θανατηφόρα ζώα. Δόξα τω Θεω.
Μπόρις Γκάναγκο
http://apantaortodoxias.blogspot.com
