Όταν επισκέφθηκαν το Μοναστήρι για πρώτη φορά ένας άνδρας με τη γυναίκα του, είχαν την ακόλουθη εμπειρία με τον Γέροντα, ο οποίος βέβαια δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτούς νωρίτερα.
Τον χαιρέτισαν, πήραν την ευχή του και έμειναν για λίγο δίπλα του σιωπηλοί.
Κάποια στιγμή, ρώτησε τα ονόματά τους. Έπειτα, εντελώς ξαφνικά, είπε στον σύζυγο:
– Εσένα θα σου κοπούν τα χέρια και τα πόδια!
Ο έκπληκτος επισκέπτης μόλις που κατάφερε να ψελλίσει:
– Γιατί, Γέροντα, θα μου κοπούν τα χέρια και τα πόδια;
– Γιατί της φωνάζεις; τον ρώτησε με αυστηρό, αλλά περίεργα όμορφο τρόπο, δείχνοντας τη γυναίκα του.
– Ναι, ναι, Γέροντα, πέστε τα, έκανε χαρούμενη αυτή, που κάποιος τόσο σπουδαίος πήρε το μέρος της.
Ο άντρας συγκλονίστηκε. Κατάλαβε αστραπιαία πως ήταν λάθος να μεταφέρει μέσα στο σπίτι του την ένταση της δουλειάς και να ξεσπά στη γυναίκα του άδικα, και χαμήλωσε το κεφάλι. Μέσα του ήλθαν τα πάνω κάτω.
Και τότε ο Γέροντας, αφού είδε την αλλαγή του, αφού κατάλαβε πώς ο φταίχτης συναισθάνθηκε το σφάλμα του, άλλαξε τελείως συμπεριφορά, άπλωσε το χέρι και τον χάιδεψε στο κεφάλι.
– Βρέ μανούλα μου, του είπε τρυφερά, άμα είσαι σε μια βάρκα… Έχεις μπει ποτέ σε βάρκα;
– Γέροντα, έχω μπει, ψέλλισε ντροπιασμένος ο άνθρωπος.
– Έχεις κάνει κουπί;
– Έχω κάνει.
– Με πόσα κουπιά;
– Με δύο.
– Έχεις κάνει βάρκα με ένα κουπί;
– Όχι.
– Άμα κάνεις βάρκα με ένα κουπί, πού θα πας;
– Δεν ξέρω.
– Θα γυρίζεις γύρω-γύρω, βρέ μπουμπούνα, έτσι; Έτσι είναι και με τη γυναίκα σου. Άμα τραβάς μόνο εσύ κουπί, δεν πάτε πουθενά.
Είστε μια βαρκούλα οι δύο σας, ο γάμος σας είναι μια βαρκούλα και σας έχουν ξαμολήσει μέσα στον ωκεανό.
Για να φτάσετε στο λιμάνι, πρέπει να τραβάτε και οι δύο κουπί.
Άμα τραβάς μόνο εσύ, δεν γίνεται.
Κατάλαβες;
(Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης – Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου, εκδόσεις Κυριακίδη, σελ. 165)
Πηγή
The Lord speaks to all people of all times and races, and tells them something clear and well-known. Today a person is alive, but tomorrow he dies and everything that he has is lost to him. But the soul, which moves the body, continues to live and it is either comforted and happy, or sad and burdened. Man is created thus; the body must live as the soul desires. At the moment of death the soul continues to live without the body. Everything will perish except that which the soul has gathered through love and prayer. Everything virtuous done by a man is written in the soul and will not be taken from him. While a person is alive, he finds himself paying attention to many things: clothing, health, his job, studies. There are times when he is concerned only with the thought of war or a failed harvest - of everything that is necessary for life on earth.
So, too, in spiritual life there are times of special attention to what is needful for the soul. Such is Great Lent - a time of special attention, examination, of the freeing of spiritual forces. Fasting is established by the Holy Spirit. Righteous men, striving towards God, through life experience came to know the meaning of fasting and to bear witness that without fasting there can be no spiritual life. All the various attacks of the devil, all his temptations, everything concerning the diabolic world, is cast aside - becomes powerless and is shamed - when a person firmly follows the words of the Savior Himself, the Lord Jesus Christ: "…This kind goeth not out but by prayer and fasting" (Matt. 17:21).
Now is a time of fasting, a suitable time for cleansing the soul. This is the most important thing, for a soul to be able to accept the grace of God, so that those treasures will be stored up in the soul, which will not be taken from it. And then the path of its life will be straight; in the soul there will be peace and joy.
"Create in me a clean heart, O God, and renew a right spirit within me."
Όταν επισκέφθηκαν το Μοναστήρι για πρώτη φορά ένας άνδρας με τη γυναίκα του, είχαν την ακόλουθη εμπειρία με τον Γέροντα, ο οποίος βέβαια δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτούς νωρίτερα. 
