Ο Θεός είναι αγαθός και απαθής και αμετάβλητος. Αν κανείς αυτό το θεωρεί εύλογο και αληθές, απορεί όμως πως ο Θεός για τους αγαθούς χαίρεται ενώ τους κακούς τους αποστρέφεται, και εναντίον εκείνων που αμαρτάνουν οργίζεται, ενώ όταν υπηρετείται και λατρεύεται γίνεται ευμενής, πρέπει να του πούμε ότι ο Θεός ούτε χαίρεται ούτε οργίζεται. γιατί η λύπη και η χαρά είναι πάθη. ούτε με δώρα κολακεύεται, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι νικιέται από την ηδονή.
Δεν πρέπει να κρίνομε τον Θεό με ανθρώπινα κριτήρια. Εκείνος είναι αγαθός και ωφελεί μόνο και ουδέποτε βλάπτει, αλλά είναι πάντοτε ο ίδιος απαθής. Ενώ εμείς εφόσον είμαστε αγαθοί ενωνόμαστε με τον Θεό. Κι όταν είμαστε κακοί χωριζόμαστε από Αυτόν, επειδή είμαστε ανόμοιοι. Όταν ζούμε με αρετή ακολουθούμε τον Θεό, όταν όμως γινόμαστε κακοί, κάνομε εχθρό μας Εκείνον που δεν οργίζεται χωρίς λόγο. γιατί τα αμαρτήματα δεν αφήνουν τον Θεό να μας φωτίζει εσωτερικά, αλλά μας ενώνουν με τιμωρούς δαίμονες.
Αν με προσευχές και ελεημοσύνες κερδίζομε την άφεση των αμαρτιών μας, δεν κολακεύομε και δεν μεταβάλλομε το Θεό, αλλά με τα καλά έργα μας και την επιστροφή μας σ' Αυτόν γιατρεύομε την κακία μας και απολαμβάνομε πάλι την αγαθότητα του Θεού.
Ώστε το να λέμε ότι ο Θεός αποστρέφεται τους κακούς είναι σαν να λέμε ότι ο ήλιος κρύβει το φως του από τους τυφλούς.
Μέγας Αντώνιος
Saint Macrina, the elder sister of Saints Basil the Great and Gregory of Nyssa, was sought after by many as a bride because of her beauty, wisdom, and illustrious birth, and in tender youth was espoused by her parents to a bridegroom of fitting nobility. When her betrothed died, Macrina refused any other suitors, and devoted herself to a life of virginity, asceticism, and prayer. When her brother Basil returned from a brilliant career in the best schools of Constantinople and Athens, puffed up with not a little youthful pride-for knowledge puffeth up-it was the ardent admonitions and holy example of his blessed sister that persuaded him to turn from seeking worldly glory to the service of God. Saint Macrina founded a convent, where she ended her earthly life in the year 379, and was buried by her brother Gregory, who wrote a moving account of her last days and his grief at seeing such a light pass out of the world.
Apolytikion of Righteous Macrina in the Plagal of the Fourth Tone
The image of God, was faithfully preserved in you, O Mother. For you took up the Cross and followed Christ. By Your actions you taught us to look beyond the flesh for it passes, rather to be concerned about the soul which is immortal. Wherefore, O Holy Macrina, your soul rejoices with the angels.
Kontakion of Righteous Macrina in the Fourth Tone
Since the light of righteousness shone brightly in thee, thou wast an example of the life of piety for all, teaching the virtues to them that cry: Rejoice, Macrina, thou boast of virginity.
