Σαν συναντήσεις έναν Ιερέα και έναν Άγγελο θα χαιρετήσεις πρώτα τον Ιερέα και μετά τον Άγγελο (Από το Γεροντικό)
Ο κληρικός.
Ο ιερέας, δεν είναι ο οποιοσδήποτε τον οποίον συναντάμε
Και με τον οποίον συναλλασόμεθα στην καθημερινή μας ζωή.
Η Ιεροσύνη του.
Το Λειτούργημά του.
Το Σχήμα του.
Η Αποστολή του.
Η Παρουσία του, τον θέτουν και τον θέλουν ή του επιβάλλουν
Να είναι και Εντός και Εκτός του "κόσμου τούτου".
Η θρησκευτική – Χριστιανική αγωγή
Η Ελληνορθόδοξη πατερική παράδοση
Ο πολιτισμός μας
Η ιστορία μας
Η ευγένεια ψυχής
Δεν επιτρέπουν ν΄ απευθύνουμε στον κληρικό τους στερεότυπους κοσμικούς χαιρετισμούς:
"Καλημέρα", "Καλησπέρα", "Καληνύχτα".
Ή, "να ‘σαι πάντα καλά","να περνάμε καλά","άντε γεια","τα λέμε", που ανταλλάσσουν οι λαϊκοί μεταξύ τους.
Σ’ έναν κληρικό οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και αν τον συναντήσουμε
Εντός ή εκτός του Ιερού Ναού, με μια ελαφρά κλίση της κεφαλής προς τα κάτω
Δια καταδύσεως ή προς Θεόν ημών άνοδος γίνεται, απευθύνουμε με ταπείνωση και με ευλάβεια το:
"Ευλογείτε πάτερ" και Εκείνος με συνείδηση της υψηλής, της αγίας και ιερής αποστολής Του
Ως πνευματικός Φάρος Φωτός Χριστού
Ως λειτουργός των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας του Εσταυρωμένου και αναστημένου Ιησού
Ως Ορθόδοξη παρουσία- μαρτυρία
Ως πατέρας όλων, με σεμνότητα και παρρησία απαντά:
"Ο Κύριος".
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός καλεί την Ιεροσύνη "Τέχνην τεχνών και Επιστήμην επιστημών"
Και τον Ιερέα "Άγγελον Κυρίου".
Πηγή
It is not right to judge anyone, even if you have seen someone sinning and wallowing in the violations of God’s laws with your own eyes, as is said in the word of God: "Judge not, that ye be not judged" (Mt. 7:1). "Who art thou that judgest another man’s servant? to his own master he standeth or falleth. Yea, he shall be holden up: for God is able to make him stand" (Rom. 14:4). It is much better always to bring to memory the words of the apostle: "Wherefore let him that thinketh he standeth take heed lest he fall" (1 Cor. 10:12).
One must not harbor anger or hatred towards a person that is hostile toward us. On the contrary, one must love him and do as much good as possible towards him, following the teaching of our Lord Jesus Christ: "Love your enemies, do good to them that hate you" (Mt. 5:44). If then we will try to fulfill all this to the extent of our power, we can hope that God’s light will begin to shine in our hearts, lighting our path to the heavenly Jerusalem.
Why do we judge our neighbors? Because we are not trying to get to know ourselves. Someone busy trying to understand himself has no time to notice the shortcomings of others. Judge yourself — and you will stop judging others. Judge a poor deed, but do not judge the doer. It is necessary to consider yourself the most sinful of all, and to forgive your neighbor every poor deed. One must hate only the devil, who tempted him. It can happen that someone might appear to be doing something bad to us, but in reality, because of the doer's good intentions, it is a good deed. Besides, the door of penitence is always open, and it is not known who will enter it sooner — you, "the judge," or the one judged by you.
St. Seraphim of Sarov
