Saturday, February 15, 2014
Forgive at once ( St. John Climacus )
Some people have wearied themselves and suffered for a long time in order to extract forgiveness. By far the best course, however, is to forget the offences, since the Lord says, ' Forgive at once and you will be forgiven in generous measure. ' ( Luke 6:37-38 ).
St. John Climacus
Seeking the lost Paradise ( St. Ignatius Brianchaninov )
O ye who have been banished from Paradise! It is not for enjoyments, not for festivity, not for playing that we find ourselves on earth, but in order that by faith, repentance, and the Cross, we might kill the death which has killed us and restore to ourselves the lost Paradise...
St. Ignatius Brianchaninov
Ο Φιλότιμος αγώνας ( Γεροντας Παϊσιος )
Φιλότιμος αγώνας με ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εμπιστοσύνη στον Θεό και η απλότητα με τον φιλότιμο αγώνα φέρνουν την εσωτερική γαλήνη και σιγουριά , και τότε γεμίζει η ψυχή από ελπίδα και χαρά. Χρειάζεται υπομονή , φιλότιμο και πνευματική παλληκαριά , για να στεφανωθή ο αθλητής. Η παλληκαριά ξεπηδάει από την φιλότιμη καρδιά .
Και όταν κανείς κάνει κάτι με την καρδιά του για τον Χριστό, ούτε κουράζεται ούτε πονάη, γιατί ο πόνος για τον Χριστό είναι γλέντι πνευματικό. Η πνευματική ανάπτυξη μπορεί να γίνη πολύ σύντομα με λίγη φιλότιμη θέληση και παρακολούθηση του εαυτού μας. Στην συνέχεια θα βοηθιέται η ψυχή από τον Χριστό , την Παναγία, τους Αγγέλους και τους Αγίους. Πολύ βοηθάει επίσης η μελέτη, η προσευχή, η εσωστρέφεια, και να ησυχάζει κανείς λίγο.
Ο Χριστός μας δυναμώνει αυτούς που αγωνίζονται « τον καλό αγώνα » , τον οποίο έκαναν όλοι οι Άγιοι ,για να υποτάξουν την σάρκα στο πνεύμα. Ακόμη και όταν τραυματισθούμε, δεν πρέπει να χάσουμε την ψυχραιμία μας, αλλά να ζητήσουμε την βοήθεια του Θεού και να συνεχίσουμε τον αγώνα με γενναιότητα. Θα ακούση ο Καλός Ποιμήν και θα σπεύση αμέσως , όπως ο βοσκός, μόλις ακούσει ένα αρνάκι να βελάζη θλιβερά, όταν πληγώνεται ,ή κάποιος λύκος ή σκύλος το δαγκώνη, τρέχει ,για να το βοηθήση.
Περισσότερο έχω αγαπήσει, έχω πονέσει και τους έχω στο νου μου συνέχεια αυτούς που είχαν ελεεινή ζωή και αγωνίζονται, παρά αυτούς που δεν βασανίζονται από πάθη. Και ο τσομπάνος το πληγωμένο ή αρρωστιάρικο αρνί πονάει περισσότερο και το περιποιείται ιδιαίτερα, μέχρι να πάρη επάνω του και αυτό.
Εάν πάλι αγωνιζώμαστε σωστά, αλλά δεν βλέπουμε καμμιά πρόοδο, συμβαίνει μερικές φορές το εξής: Ο δαίμονας , επειδή του κηρύξαμε τον πόλεμο, ζήτησε ενίσχυση από τον σατανά. Έτσι, εάν πέρυσι πολεμούσαμε με έναν δαίμονα, εφέτος πολεμάμε με πενήντα, του χρόνου θα πολεμάμε με περισσότερους κ.ο.κ. Αυτό δεν επιτρέπει ο Θεός να το δούμε, για να μην υπερηφανευθούμε. Χωρίς εμείς να το καταλαβαίνουμε, ο Θεός εργάζεται στην ψυχή μας, όταν βλέπη καλή διάθεση.
Γεροντας Παϊσιος
Η ζωή του χριστιανού μέσα από τους λειτουργικούς κύκλους της Εκκλησίας
Η ζωή του χριστιανού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την θεία λατρεία. Κατανοώντας αυτήν την κεφαλαιώδη αλήθεια η Αγία μας Εκκλησία καθιέρωσε τους λειτουργικούς κύκλους του εκκλησιαστικού έτους.
Α. Ενιαύσιος εορταστικός κύκλος ακινήτων εορτών με κέντρο τα Χριστούγεννα.
Β. Ενιαύσιος εορταστικός κύκλος κινητών εορτών με κέντρο το Πάσχα.
Γ. Εβδομαδιαίος λατρευτικός κύκλος με κέντρο την Κυριακή.
Δ. Ημερήσιος λατρευτικός κύκλος με κέντρο την Θεία Λειτουργία.
Συμμετέχοντας ο χριστιανός στους παραπάνω λατρευτικούς κύκλους βιώνει σε κάθε στιγμή της ζωής του το μυστήριο της Εκκλησίας που δεν είναι άλλο από την κοινωνία Θεού και ανθρώπου.
Α. Ενιαύσιος εορταστικός κύκλος ακινήτων εορτών: Κάθε ημέρα του έτους εορτάζεται η μνήμη ενός αγίου ή κάποιου γεγονότος σύμφωνα με τα λειτουργικά βιβλία των Μηναίων.
Β. Ενιαύσιος εορταστικός κύκλος κινητών εορτών: Με βάση την καθορισμένη ημερομηνία της εορτής του Πάσχα – η οποία καθορίζεται από τις διατάξεις της 1ης Οικουμενικής Συνόδου- καθιερώνεται μία ομάδα εορτών πριν το Πάσχα (λειτουργικό βιβλίο Τριωδίου) και μία ομάδα μετά το Πάσχα (λειτουργικό βιβλίο Πεντηκοσταρίου). Αυτές οι εορτές δεν έχουν συγκεκριμένη ημερολογιακή ημερομηνία και γι’ αυτόν τον λόγο εορτάζονται κοινά από όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ανεξάρτητα Νέου ή Παλαιού Ημερολογίου (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Ρωσίας κ.α.)
Γ. Εβδομαδιαίος λατρευτικός κύκλος: Κάθε ημέρα της εβδομάδος τιμώνται πρόσωπα και γεγονότα τα οποία μας υπενθυμίζει η Εκκλησία μας μέσα από το λειτουργικό βιβλίο της Παρακλητικής (Οκτάηχος).
Κυριακή: Ανάσταση του Χριστού.
Δευτέρα: Άγιοι Άγγελοι.
Τρίτη: Τίμιος Πρόδρομος..
Τετάρτη: Υπεραγία Θεοτόκος- Σταυρός του Κυρίου.
Πέμπτη: Άγιοι Απόστολοι-Άγιος Νικόλαος.
Παρασκευή: Σταυρός του Κυρίου-Υπεραγία Θεοτόκος.
Σάββατο: Άγιοι Πάντες-Προσευχές υπέρ των κεκοιμημένων.
Δ. Ημερήσιος λατρευτικός κύκλος: Με βάση το λειτουργικό βιβλίο του Μεγάλου Ωρολογίου τελούνται τακτές ακολουθίες καθ’ όλη την διάρκεια του εικοσιτετραώρου. Συμβατικά αυτές οι ακολουθίες αριθμούνται με τον αριθμό επτά, ακλουθώντας τον στίχο του ψαλμωδού: «επτάκις της ημέρας ήνεσά Σε».
1. Μεσονυκτικό-Όρθρος
2.Ακολουθία Α’ Ώρας
3. Ακολουθία Γ’ Ώρας
4. Ακολουθία ΣΤ’ Ώρας
5. Ακολουθία Θ’ Ώρας
6. Ακολουθία του Εσπερινού
7.Ακολουθία του Αποδείπνου
*Κέντρο της λατρευτικής ημέρας θεωρείται η Θεία Λειτουργία, όταν τελείται.
Γίνεται κατανοητό ότι οι τέσσερις Λατρευτικοί-εορταστικοί κύκλοι συμπλέκονται μεταξύ τους. Π.χ. Σήμερα Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014 εορτάζουμε: α)Τον Άγιο Μαρτινιανό με βάση τον κύκλο των ακινήτων εορτών β) Βρισκόμαστε στην 1η εβδομάδα του Τριωδίου με βάση τον κύκλο των κινητών εορτών γ) Τιμούμε τους Αγίου Αποστόλους και τον Άγιο Νικόλαο με βάση τον εβδομαδιαίο κύκλο και δ) όλα τα παραπάνω μας τα υπενθυμίζει η Εκκλησία λειτουργικά μέσα από τις ακολουθίες του ημερησίου κύκλου (μεσονυκτικό, όρθρο κτλ).
Συνεπώς η ζωή του χριστιανού μέσα στην Εκκλησία χρωματίζεται από την αγιοπνευματική εμπειρία της τιμής των Αγίων και της από κοινού προσευχής της λατρευτικής κοινότητας.
Ο χριστιανός μπορεί να ανταπεξέλθει στις αντιξοότητες της καθημερινότητας όντας περιτειχισμένος από τα Σωτηριώδη γεγονότα της ζωής του Χριστού και των Αγίων.
αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος
Πηγή: imverias.blogspot.gr
Keeping silence ( Elder Ephraim of Arizona )
When one keeps silent, he is given time and freedom for prayer and concentration, but when he passes his hours carelessly, he does not have time to pray.
Furthermore, through his careless speech he accumulates various sins. For this reason the Holy Fathers placed the virtue of silence at the summit of the virtues, for without it no virtue is able to remain in the soul of man.
Elder Ephraim of Arizona
Subscribe to:
Posts (Atom)
