Tuesday, January 13, 2015

Ο πνευματικός αγώνας μέσα στην οικογένεια ( Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος )


Σας ευχαριστώ για την τιμητική σας πρόσκληση να μιλήσω στη σημερινή σύναξη, που είναι τόσο σημαντική και για μάς, αλλά και για την ’Εκκλησία του Χριστού τη στρατευομένη στο μαρτυρικό νησί μας.

Κάθε έργο που τελείται στο χώρο της αγίας Εκκλησίας εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού, “τελειούται Πνεύματι Αγίω” και γι’ αυτό το λόγο η επιτυχία του σκοπού της όλης δραστηριότητάς σας είναι βεβαία ενώπιον του Κυρίου.

Πέρα από τους προσωπικούς δισταγμούς για την καταλληλότητά μου ως ομιλητού περί οικογενείας, η μικρή πείρα στο έργο της εξομολογήσεως και πνευματικής καθοδηγήσεως των αδελφών μας, που αγωνίζονται στον κόσμο, στον ευλογημένο χώρο και τρόπο της οικογενειακής ζωής, με έπεισε να περιοριστώ στην απάντηση του ερωτήματος και της απορίας, που συχνά ακούμε από τους αδελφούς μας, που μας λέγουν ότι “Πάτερ μου, εμείς είμαστε μέσα στον κόσμο, βρισκόμαστε στην κοινωνία, έχουμε οικογένεια, είναι δυνατό να σωθούμε; Είναι δυνατό να φθάσουμε στα μέτρα αυτών των αγίων, που δια­βάζουμε τους βίους τους στα βιβλία;”

Νομίζω πάνω σ’ αυτό το θέμα μπορούμε για λίγο να σταθούμε, να δούμε πώς εκτυλίσσεται ο αγώνας της πνευματικής ζωής μέσα στην οικογένεια, πώς πολεμούν εκεί τα πάθη και πώς θεραπεύονται και αγιάζεται ο άνθρωπος.

Γνωρίζουμε από τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας, που διαφυλάττουν ανόθευτο το γνήσιο ήθος της Ορθοδοξίας, ότι “ει τις τον γάμον μέμφοιτο, και την καθεύδουσαν μετά του ανδρός αυτής, ουσαν πιστήν και ευλαβή βδελύσσοιτο ή μέμφοιτο, ως αν μη δυναμένην εις βασιλείαν Θεού εισελθείν, ανάθεμα έστω” (Α’ Κανών της εν Γάγγρα Συνόδου). Η άνευ συμβιβασμού αποτομία και αυστηρότητα του κανόνος, που έχει και άλλους πολλούς συμφώνους του, μας δίδει την ορθή βάση και λύση του θέματος και έτσι σε μας απομένει τώρα να δούμε πρακτικά τον πόλεμο τον πνευματικό μέσα στην οικογένεια.

Η χριστιανική ζωή, και ειδικά στο προκείμενο θέμα η οικογένεια, είναι εικόνα της ζωής του τρισυποστάτου της θεότητος. Η οικογένεια, ως κοινωνία προσώπων, εικονίζει την εν πλήρει αγάπη ενότητα της Αγίας Τριάδος, όπου τα τρία πρόσωπα διατηρούν τις υποστάσεις τους χωρίς να διαλύονται στην ένωσή τους, αλλά ζουν ως μία φύσις τριών προσώπων. Ο κλασσικός όρος “μονάς εν τριάδι και τριάς εν μονάδι” εκφράζει σαφώς τη λεπτότητα και ακρίβεια της τρια­δικής θεϊκής σχέσεως και ταυτόχρονα το αρχέτυπο κάθε πραγματικής οικογένειας.

Εφ’ όσον το ήθος διαμορφώνεται από το δόγμα, άρα η ορθόδοξη θέση του ανθρώπου μέσα στην οικογένεια είναι η διάσωση, αλλά και η ολοκλήρωση του προσώπου του μέσα στην ένωση της αγαπητικής οικογενειακής ενότητας, όπου τα πολλά μέλη αποτελούν ένα σώμα αδιάσπαστο και αδιαίρετο.

Είναι κοινή θέση των αγίων Πατέρων ότι η διαίρεση και ο διχασμός οφείλεται στην προσωπική του κάθε ενός ανθρώπου διάσπαση και διαστροφή της “κατ’ εικόνα Θεού” δημιουργίας και φυσικής ωραιότητάς του, με αποτέλεσμα τον ατομισμό και την αποξένωση με όλα τα θλιβερά επόμενά τους. Σαν επακόλουθο της πτώσης έρχονται τα πάθη, που αποτελούν έκτοτε την αρρώστια της φύσης μας, τον μόνιμο και ύπουλο εχθρό της σωτηρίας μας.

Γι’ αυτό και κάθε ένας, όπου κι αν βρίσκεται, έχει μπροστά του αυτό το σκληρό τείχος των παθών, που πρέπει να υπερβεί, για να μπορέσει να κοινωνήσει εν αγάπη με το ζώντα αληθινό Θεό και δημιουργό του και με τους ανθρώπους, ως εικόνες Θεού και αδελφούς του. Πολύ δε περισσότερο μέσα στην οικογένειά του, όπου η σχέση πρέπει να είναι τόσο στενή, σαν ένα συμπαγές και αδιάλυτο σώμα, που βαστάζει όλα τα βάρη σαν ένας άνθρωπος.

Οι Άγιοί μας μέσα από τη δική τους πείρα και την εν Θεώ σοφία, κυρίως όμως από τον πανάρετο και αρχέτυπο βίο του Κυρίου μας, διαιρούν τα πάθη σε τρία γενικά, όπως τα ονομάζουν γίγαντες των παθών, και από αυτά σαν πηγή ξεχύνονται τα υπόλοιπα, που αποτελούν τον πολυποίκιλο δαίδαλο των εναντίων μας μηχανημάτων του εχθρού της σωτηρίας μας.

Και αυτά δεν είναι άλλα, απ’ εκείνα με τα οποία σαν όπλα “επείρασεν” ο σατανάς τον Κύριο, όταν ενήστευε στην έρημο, και γι’ αυτό δικαίως θεωρούνται τα κυριότερα, γιατί εάν αυτά δεν συμπλήρωναν όλο τον κύκλο της διαβολικής πανουργίας, δεν θα αφοπλίζετο κατά κράτος καθολικά ο διάβολος.

Αυτά λοιπόν είναι η κενοδοξία, η φιλαυτία και η φιληδονία, και εφόσον κτυπούν και μπαίνουν ως εμπόδια στην εν Χριστώ πορεία του κάθε ανθρώπου, ας εξετάσουμε τί γίνεται και μ’ αυτά μέσα στο χώρο της οικογένειας και πώς αντιμετωπίζονται, προκειμένου να μην επιτύχουν το σκοπό τους, που είναι η διάλυση των πάντων, που αρχίζει από τον εαυτό μας, προχωρεί στους γύρω μας, στην οικογένειά μας και καταλήγει στο Θεό Σωτήρα μας.

http://agiameteora.net/index.php/gerontes-tis-epoxis-mas/6746-o-pnevmatikos-agonas-mesa-stin-oikogeneia.html

Δώστε όσο περισσότερα μπορείτε. ( Γέροντας Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου )

  Δώστε όσο περισσότερα μπορείτε. Ένα πράγμα πού σώζει τις ψυχές είναι ή ελεημοσύνη. Εσείς κοιτάτε να φτιάχνετε εδώ τα σπίτια. Φτια χτέ κι ένα σπιτάκι στον Ουρανό, να σας περιμένει...


Γέροντας Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου


Obedience is an unparalleled virtue ( Part 1 ) - Nikiforos Theotokis

“Now when the wise men had departed, behold, an angel of the Lord appeared to Joseph in a dream, saying, ‘Arise, take the young Child and His mother, flee to Egypt, and stay there un
til I bring you word ...
And he arose, he took the young Child and His mother by night and departed for Egypt...
 

Now when Herod was dead, behold, an angel of the Lord appeared in a dream to Joseph in Egypt, saying, ‘Arise, take the young Child and His mother, and go to the land of Israel’... Then he arose, took the young Child and His mother, and came into the land of Israel.”(Mt. 2:13-21)
 

Many virtues adorned the holy soul of blessed Joseph. The unparalleled virtue of obedience, however, rose above and beyond them all, and shined brilliantly through his works. An angel appeared to him two times in a dream:
 

First,when Joseph was perturbed and considering to expel the Ever-Virgin Mary from his home; the second time,when he ordered Joseph to flee to Egypt. During these visions, Joseph saw and was informed of rare, extraordinary, and unheard of things.
 

"For that which is conceived in her,"stated the angel, "is of the Holy Spirit" (Mt. 1:20). Furthermore, he was instructed to do something that was difficult, dangerous, and painful: to flee
fearfully from his homeland into the foreign
Egyptian nation on account of the persecution of king Herod (who was seeking to slay the newborn infant), uncertain of and not knowing the future.
 

Any other person would not have submitted himself so easily to the will of God, and would have suspected and assumed that these visions
were merely meaningless dreams. Consequently, they would have been reluctant to carry out the orders they had received, they would have excused themselves by contending that such a task is difficult to execute, and they would neither have been convinced nor obeyed so eagerly and attentively. However, this righteous man, Joseph the Betrothed, had no doubts, he raised no objections, and he permitted no uncertainty to creep into his soul. 


On the contrary, having the treasure of obedience
safely residing within his heart, he carried out everything that the angel instructed him to do. On account of this virtue, he was deemed worthy and suitable—and chosen from amongst all other people on earth!— to serve as the guardian of the holy Virgin Mary, and as an agent of the great mystery of  Jesus Christ's incarnation. 


http://www.stnektariosmonastery.org/index.php

Elder Paisios Canonized by the Ecumenical Patriarchate


St. Paisios of the Holy Mountain (+1994) 

The Greek Religious News Site Romfea.gr posts that Elder Paisios of the Holy Mountain (+1994) has been canonized by the Ecumenical Patriarchate.


God is wondrous among His Saints! May we have his blessing!

Selected hymns to St. Paisios of the Holy Mountain***


Apolytikion in the First Tone
The offspring of Farasa, and the adornment of Athos, and the imitator of the former righteous, equal in honor, O Paisios let us honor O faithful, the vessel full of graces, who hastens speedily to those who cry out: glory to Him Who gave you strength, glory to Him Who crowned you, glory to Him Who grants through you healings for all.

Kontakion in the Plagal of the Fourth Tone
The most-famed ascetic of the Holy Mountain, and the newly-enlightened light of the Church, let us praise him with hymns with all our heart, for he leads the faithful towards a perfect life, filling them with rivers of gifts, therefore we cry out: Hail, O Father Paisios.

Synaxarion
On the this day (July 12th), the memory of our venerable Father Paisios the New, of the Holy Mountain, who reposed in peace in the year 1994.

Verses
Paisios, the tree of Mount Athos,
You were shown to be full of fruit, O Most-venerable one.
On the twelfth, Paisios reposed.

Megalynarion
Rejoice the communicant with the Venerable, the pride of Athos, the adornment of Monastics, Rejoice the new teacher of the Church, O godly-minded Paisios, our boast.
 

***Note: I include amateur translations of a few hymns for those who wish to seek his intercessions at this time. There are several services written to St. Paisios in Greek, and I will refrain from additional translations, for several reasons, but especially until we know which service will get the final approval. These are taken from the Greek service written by Metropolitan Joel of Edessa.


Through the prayers of our Holy Fathers, Lord Jesus Christ our God, have mercy on us and save us! Amen!

http://full-of-grace-and-truth.blogspot.ca/2015/01/elder-paisios-canonized-by-ecumenical.html?m=1
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...