Το Νόημα του Σταυρού- Μητρ. Λεμεσού Αθανάσιο

Tα Δεκα τάλαντα

Σαν έναν άνθρωπο, για παράδειγμα, που, επειδή έφευγε στα ξένα, κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. Kαι στον έναν απ" αυτούς έδωσε πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, στον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, κι αμέσως κατόπιν έφυγε.
Πήγε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα κι εργάστηκε μ" αυτά και κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. Tο ίδιο κι εκείνος που πήρε τα δύο, κέρδισε κι αυτός άλλα δύο. "Aλλ" εκείνος που πήρε το ένα τάλαντο, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του.
Ύστερα λοιπόν από πολύν καιρό, έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και ζητά απόδοση λογαριασμού απ" αυτούς. Ήρθε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα και του προσκόμισε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας:
-Kύριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ" αυτά άλλα πέντε τάλαντα. Tου απάντησε ο κύριός του:
-Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου.

"Ήρθε έπειτα κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα και είπε:
-Kύριε, δύο τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ" αυτά άλλα δύο τάλαντα. Tου απάντησε ο κύριός του:
-Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου.
Ήρθε κατόπιν κι εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο και είπε:
-Kύριε, διαπίστωσα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις από εκεί όπου δε σκόρπισες. Eπειδή, λοιπόν, φοβήθηκα, πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Oρίστε, έχεις το δικό σου. Aποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε:
-Πονηρέ δούλε και φυγόπονε! Tο ήξερες ότι θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και συνάζω από εκεί όπου δε σκόρπισα. Όφειλες, επομένως, να βάλεις το χρήμα μου σε τράπεζα, κι εγώ σαν ερχόμουν θα έπαιρνα μαζί με το κεφάλαιό μου και τόκο. Πάρτε, λοιπόν, το τάλαντο απ" αυτόν και δώστε το σ" εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα. Γιατί στον καθένα που έχει, θα δοθεί και θα έχει περίσσευμα, ενώ από εκείνον που δεν έχει, θα αφαιρεθεί κι εκείνο που έχει. Kαι τον ανάξιο δούλο ρίξτε τον έξω, στο πιο απόμακρο και βαθύ σκοτάδι. Eκεί είναι που θα κλαίει και θα τρίζει τα δόντια του".

Αν θέλεις να βρείς τον Θεό δια της «ευχής» δεν θα σταματάς ποτέ αυτήν την εργασία

 

«Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως. Στην αρχή γρήγορα, να μην προφθάνει ο νους να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού.

Να προσέχεις μόνο στα λόγια: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέγει και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχεις μέλι στο στόμα σου και θέλεις να το λέγεις.
Αν το αφήσεις στενοχωρείσαι πολύ.
Όταν το συνηθίσει ο νους και χορτάσει -το μάθει καλά- τότε το στέλνει στην καρδιά.
Επειδή ο νους είναι ο τροφοδότης της ψυχής και μεταφέρει στην καρδιά οτιδήποτε φαντασθεί.
Όταν ο ευχόμενος κρατεί τον νου του να μη φαντάζεται τίποτε, αλλά να προσέχει μόνο τα λόγια της ευχής, τότε αναπνέοντας ελαφρά με κάποια βία και θέληση δική του τον κατεβάζει στην καρδιά, και τον κρατεί μέσα και λέγει με ρυθμό την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» ...;
Αν θέλεις να βρεις τον Θεό δια της «ευχής» δεν θα σταματάς ποτέ αυτήν την εργασία. Όρθιος, καθήμενος, βαδίζοντας δεν θα μένεις χωρίς την ευχή.
Να μη βγαίνει πνοή χωρίς την ευχή για να εφαρμόζεται ο λόγος του Παύλου «αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε».
Εάν μπορέσεις να λέγεις την «ευχή» εκφώνως και συνέχεια, σε δύο-τρεις μήνες πιστεύω την συνηθίζεις και μετά πλησιάζει η Θεία Χάρις και σε ξεκουράζει.
Αρκεί να μη σταματήσεις να την λέγεις με το στόμα, χωρίς διακοπή.
Όταν την παραλάβει ο νους τότε θα ξεκουρασθείς με την γλώσσα να την λέγεις.
Όλη η βία είναι στην αρχή, έως ότου γίνει συνήθεια.
Κατόπιν θα την έχεις σ' όλα τα χρόνια της ζωής σου.
Μόνο κτύπα ευθέως την θύρα του θείου ελέους και πάντως ο Χριστός μας θα σου ανοίξει, εάν επιμένεις».

(Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής)

Bored or Lonely? ( Saint Theophan the Recluse )

Boredom can easily lead to loneliness and loneliness to depression.  Saint Theophan gives us some good advice how to avoid boredom. He says that each time you feel yourself alone, think of God and your guardian angel who is with you at all times. Take advantage of all such opportunities for a moment of solitude with God and have a conversation with Him. Then learn to fill your day with meaningful activities.


He shares advice a father gave to his daughter.

Everyone has a number of daily chores, which they work off like some sort of quitrent.  There are many people, however, for whom these quitrent chores are simple and do not take much time.  there is a lot of time left over whereby, if it is not filled with anything, there is no way to avoid boredom.  Here is the most reliable way for you to avoid it: Arrange things so you do not have a single moment and al your time is filled with suitable occupations so that , upon completion of one activity, you have another one ready to begin.

What kind of activities should these be? 1) Aesthetic occupations: music, singing, painting. 2) Some sort of handicraft: knitting, needlework and the like. 3) The best remedy for boredom, however, is to acquire a taste for serious reading and the study of subjects that you are unfamiliar with.  It is not so much the reading that drives away boredom as the study.

If you follow this smile advice you will find shortly you will not a enough time to do everything you want to do.  You will lose that feeling of loneliness and avoid the terrible problem of depression.  Even one who lives alone and rarely has guests will have a life filled with activity, one without boredom or loneliness.


Take up the reading of spiritual books and avoid frivolous novels and such.  Dig into something that will engage your mind fully.  Avoid the trap of TV which can dumb the mind.  If you do go to the TV when bored then seek out something that will give you new insight about our world and that will engage your mind in an active way.


You can also seek out regular activities such as volunteering at Church or with another agency in town. But it's  not necessary to become over active in social activities as these for many create to many tensions and often includes engaging with people who distract you spiritually.  Each person has a different makeup so you need to seek activities that fit your personality, especially those that keep you learning. To be alone does not mean to be lonely. In reality we are never alone. God is always with us along with our guardian angel.


The more you study spiritual matters, including the Church history, teachings of the Fathers, as well as Holy Scripture, you will discover forever new topics which you are not aware of.  Each one will broaden your world view and open you to greater and greater spiritual awareness at the same time.  Your desire to learn will never be satisfied.  Read and keep busy and you will become wise, devoid of loneliness.  You will become more aware of God's ever presence.

Saint Theophan the Recluse
Reference: The Spiritual Life, pp 265-266

Why Jesus came into the world ( St. Seraphim of Sarov )

The reasons why Jesus Christ, the Son of God, came into the world are these:

1.  The love of God for the human race:  For God so loved the world that He gave His only begotten Son (Saint John 3:16).

2.  The restoration in fallen humanity of the image and likeness of God, as the holy Church celebrates it (first canon of the Matins/Orthros for the Nativity of Christ, Song 1):  Man who, being made in the image of God, had become corrupt through sin, and was full of vileness, and had fallen away from the better life Divine, doth the wise Creator restore anew.

3.  The salvation of men’s souls: For God sent not His Son into the world to condemn the world, but that the world through Him might be saved. (Saint John 3:17).
 And so we, in conformance with the purposes of our Redeemer, the Lord Jesus Christ, should spend our life in accordance with this Divine teaching, so that through it we may obtain the salvation of our souls. 


St. Seraphim of Sarov