Incense in the Orthodox church- Θυμίαμα στην Ορθόδοξη εκκλησία

Τα επτά στεφάνια.

Ήταν ένας Γέροντας στη Θηβαϊδα που έμενε σ΄ ένα σπήλαιο και είχε έναν υποτακτικό μαθητευόμενο. Συνήθιζε ο Γέροντας κάθε βράδυ να του δίνει ωφέλιμες συμβουλές και μετά από τη νουθεσία, έκανε προσευχή και τον έστελνε να κοιμηθεί. Κάποτε συνέβη μερικοί ευλαβείς λαϊκοί, επειδή γνώριζαν τη μεγάλη άσκηση του Γέροντα, να τους επισκεφθούν και να προσφέρουν σ΄ αυτούς κάποιο φαγητό να φάνε. Αφού έφυγαν αυτοί, κάθισε πάλι ο Γέροντας το βραδάκι, όπως το συνήθιζε, και νουθετούσε τον αδελφό.
Την ώρα όμως που του μιλούσε, τον πήρε ο ύπνος. Και ο αδελφός έμεινε κοντά του, έως ότου ξυπνήσει και του κάνει την ευχή. Καθώς λοιπόν καθόταν πολλή ώρα και ο Γέροντας δεν ξυπνούσε, ενοχλήθηκε από τους λογισμούς του να πάει να κοιμηθεί χωρίς να του κάνει την απόλυση. Αλλά βίασε τον εαυτό του και αντιστάθηκε στον λογισμό και παρέμεινε. Πάλι όμως ενοχλήθηκε και δεν έφυγε.
Κατά τον ίδιο τρόπο ενοχλήθηκε επτά φορές και αντιστάθηκε στον λογισμό. Αργότερα, αφού είχε προχωρήσει η νύκτα, ξύπνησε ο Γέροντας και τον βρήκε να κάθεται δίπλα του και του λέει:

-Δεν έφυγες μέχρι αυτή την ώρα; Κι εκείνος είπε:

-Όχι, αββά, γιατί δεν μου ΄κανες απόλυση.

-Και γιατί -τον ρωτάει ο Γέροντας- δεν με ξύπνησες;

-Δεν τόλμησα -απαντά ο μαθητής- να σε σκουντήσω για να μη σου διακόψω τον ύπνο.

Σηκώθηκαν ευθύς, άρχισαν τον όρθρο και όταν τελείωσε η ακολουθία, απέλυσε τον αδελφό ο Γέροντας. Και την ώρα που καθόταν μόνος, ήρθε σε έκσταση και βλέπει κάποιον να του δείχνει έναν τόπο λαμπρό στον οποίο υπήρχε ένας θρόνος και επάνω στον θρόνο ήταν τοποθετημένα επτά στεφάνια.

Και ρώτησε αυτόν που του τα έδειχνε:

-Τίνος είναι αυτά;Κι εκείνος είπε:

-Του μαθητή σου. Τον τόπο και τον θρόνο του τα χάρισε ο Θεός για την υπακοή του. Και τα επτά στεφάνια τα κέρδισε αυτή τη νύκτα.

Απόρησε ο Γέροντας γι αυτό που άκουσε και γεμάτος από δέος καλεί τον αδελφό και του λέει:

-Πες μου, τι έκανες τη νύκτα αυτή;

-Συγχώρα με, αββά -απάντησε εκείνος- δεν έκανα τίποτε.

Ο Γέροντας νομίζοντας ότι από ταπεινοφροσύνη δεν ομολογεί, του είπε:

-Δεν θα σ΄ αφήσω να φύγεις, εάν δεν μου πεις τι έκανες ή τι σκέφτηκες τη νύκτα αυτή.

Αλλά ο αδελφός επειδή γνώριζε καλά ότι τίποτε δεν έχει κάνει, δεν είχε τι να πει.

Και λέει στον πατέρα:

-Αββά, δεν έκανα τίποτε, παρά μόνο ότι ενοχλήθηκα από λογισμούς επτά φορές

να φύγω χωρίς να μου κάνεις την απόλυση, αλλά δεν έφυγα.

Όταν τ΄ άκουσε αυτό ο Γέροντας, κατάλαβε ότι κάθε φορά που πάλευε και νικούσε τον λογισμό του, κέρδιζε ένα στεφάνι από τον Θεό. Στον αδελφό βέβαια δεν είπε τίποτε, αλλά τα διηγήθηκε αυτά σε ανθρώπους πνευματικούς χάριν ωφελείας, για να γνωρίζουμε ότι και για λογισμούς πού δεν έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα ο Θεός μας στεφανώνει.

Καλό λοιπόν είναι να βιάζουμε πάντοτε τον εαυτό μας από αγάπη για τον Θεό.

Γιατί η Βασιλεία των Ουρανών βιάζεται και την αρπάζουν αυτοί που αγωνίζονται

Περί Προσευχής ( Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης )

Αγαπήστε και την προσευχή. Ένας έκαμε προσευχή όλην την νύχτα. Τα λόγια της προσευχής του έρχονταν το ένα μετά το άλλο χωρίς δυσκολία.


Είτε έχεις ζήλο είτε όχι, την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Δια πολλούς λόγους την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Προσπάθησε επίσης, ένα κόμπο δάκρυ κάθε βράδυ να έχεις.


Ημέρα να μη πέραση χωρίς προσευχήν, αλλά και προσευχή να μη γίνη χωρίς δάκρυ.


Ή προσευχή πώς πηγαίνει; Εγώ, πολλές ημέρες κρεβάτι δεν βλέπω. Και όταν αρχίζω, γλυκαίνομαι και δεν θέλω να τελειώσω.


Όταν κάμνετε προσευχήν, να λέτε: Πιστεύω.... εις ένα Θεόν... Πατέρα... Παντοκράτορα... Ποιητήν Ουρανού και γης.... δηλ. να μη τα λέγετε, γρήγορα και σας παίρνει ό πονηρός τον λογισμόν, άλλα αργά, για να τα νοιώθετε τα λόγια.


Επιμένετε και αυξάνετε την προσευχήν. θα κάμετε την προσευχήν την οποίαν ορίζει ή Εκκλησία μας, δηλ. Εξάψαλμο, Απόδειπνο, Παράκλησιν κλπ. θα τα διαβάζετε αυτά από τα βιβλία, άλλα ενίοτε αφήνετε τα και δι' ολίγον. Δηλαδή χωρίς το βιβλίον, εκτός τα λόγια, αυτά της προσευχής, μιλήσατε και μόνοι σας στο τον Χριστό μας. Άπλα και από την καρδιά σας, πείτε Του σαν να τον βλέπατε μπροστά σας: «Πατέρα μου, έσφαλλα, δεν πέρασα την ημέρα μου πνευματικά, άλλα με κοσμικά πράγματα. Κατέκρινα, μίλησα πολύ, γέλασα, Έφαγα πολύ, προσευχή δεν έκαμα, είχα τόσες αδυναμίες και πτώσεις. Συγχώρεσέ με Κύριε κλπ.» Έτσι να λέγετε και θα σας λυπηθεί τότε ό Χριστός μας και θα σας στείλει δάκρυα. Και πρέπει να έλθουν δάκρυα, διότι αυτά τα δάκρυα της προσευχής θα σας δώσουν δύναμιν και χαράν. Αυτά θα σας πάρουν τις θλίψεις.


Όπως αν δεν εργασθείς μισθό δεν παίρνεις, Έτσι και χωρίς κόπο, προσπάθειες, επιμέλεια, προσευχήν κλπ. χαρίσματα Ούτε Έρχονται, Ούτε πνευματικές αγίες γεύσεις.


Αν στο μαγκάλι δεν προσθέσουμε κάρβουνα, ή φωτιά θα σβήσει. Προσοχή να μη σβήσει ή φωτιά. Και δεν θα σβήσει αν δεν κόψης την προσευχή.


Μετά τα λόγια της Ακολουθίας, Απόδειπνο κλπ. να παρακαλάς τον Θεόν και με απλά λόγια, με λόγια δικά σου για τα προβλήματα σου για τον πόνο σου, ως να είναι μπροστά σου και τον βλέπεις. Αυτά τα πονεμένα και κατανυκτικά λόγια, είναι σαν τα προσανάμματα δια να πιάσει ή φωτιά, δηλ. ό πόθος δια τον Θεόν. Και τότε έρχονται και τα δάκρυα.


Αγάπησε την κατάνυξιν, φέρνε στο νου σου τις αίτιες πού θα σου φέρνουν δάκρυα.
Μια ψυχή, δεκατέσσερις ώρες, συνεχώς, έκλαιγε από κατάνυξιν. Έλεγε: Τα μάτια μου είναι μικρά, τα δάκρυα πολλά, δεν χωρούν.


Το «Πιστεύω» να μη περνάει ημέρα πού να μη το πεις. Είτε στην ακολουθία είτε χωριστά.


Θεολόγος είσαι και πανδρεύθηκες; Ό θεολόγος πρέπει να ανακατώνει το βάθος της θαλάσσης! Πώς δεν σε αιχμαλώτισε ή Θεολογία! Όταν άρχισες να την σπουδάζεις, είχες εις τον νουν σου να παντρευθής, ή μετά έμπλεξες! (όντως είχε γίνει το δεύτερο).


Εάν έχεις φόβο Κυρίου, έμαθες θεολογία. Εάν δεν έχεις φόβον Κυρίου τέχνη έμαθες δια να ζήσης.


Ταπείνωση, δάκρυα, προσευχή και καθαρή ψυχή. Δεν έρχονται δάκρυα, όταν δεν πέρασε κανείς καλά, πνευματικά την ημέρα του.


Όταν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές, το «Πιστεύω» να λες. Αργά και να το αισθάνεσαι. Κάθε μία λέξη του να φθάνει βαθιά στην καρδιά σου, όχι τυπικά και ξηρά. Εγώ, το λέγω πολλές φορές την ημέρα, 5-6 και περισσότερες.


Αν αφήνεις παράθυρο, θα μπει το φως. Αν όλα είναι κλειστά, από που θα μπει φως και ας είναι άφθονο έξω. Έτσι και εις τα πνευματικά: Άνοιξε την καρδιά σου στο Χριστόν μας, παρακάλεσε Τον και Εκείνος θα βοηθήσει!


Μη λες «ό Χριστός» αλλά «ό Χριστός μας».


Το Ψαλτήρι καθημερινή μου τροφή το έχω. Να το αγαπάς πολύ και να το διαβάζεις. Έστω 'ένα ή δύο ψαλμούς την ημέρα. Και όταν έχεις λύπη, όταν έχεις πειρασμόν, διάβαζε με προσοχήν και αγάπην το Ψαλτήρι και θα νιώθεις μεταβολή μέσα σου.


Ή καλύτερη μουσική είναι ή Βυζαντινή. Πολύ την αγαπώ.


Να θεωρείς την Εκκλησία ως Ιατρείο. Διατί πηγαίνει κανείς εις το Ιατρείο; Δια να θεραπευθεί. Να λέγεις, Διατί ήλθα εδώ; (εις την Εκκλησιά) και να παρακαλείς τον Χριστό μας, την Παναγίαν μας και τους Αγίους μας!


Κάθε ημέρα, στην Βηθλεέμ βρίσκομαι. Μπορείς σωματικά να είσαι όπου αναγκαστικά είσαι υποχρεωμένος να είσαι. 'Αλλά με τον νουν σου, όπου εσύ θέλεις. Τον νουν σου δεν εξουσιάζει κανείς.


Όποτε χρειασθείς, οπότε θέλεις ή έχεις κάποιον λύπην, να έρχεσαι εδώ και όποια ώρα νάνε, εγώ θα σε δέχομαι! Αν εγώ πού είμαι άνθρωπος αμαρτωλός σε λυπάμαι και σου λέγω έτσι, πόσον μάλλον ό Χριστός μας, πού είναι Φιλάνθρωπος, πού μας αγαπάει με αγάπην πού δεν μπορούμε να την κατανοήσομε. Οποια ώρα νάνε και για ότι έχεις, θα καταφεύγεις στον Χριστόν μας, στην προσευχήν, και Εκείνος θα σε λυπάται και θα σε ακούει και θα σε βοηθά.
Γέροντα, συχνά δεν προλαβαίνω να κάνω προσευχή στο σπίτι και προσεύχομαι καθ' όδόν κλπ. Μήπως δεν πρέπει; «Στην ανάγκη δεν πειράζει Ό Θεός είναι παντού, είναι Πνεύμα! Όταν πεινάς, μόνο στο τραπέζι τρως; Δεν τρως και όρθια και τρέχοντας και δουλεύοντας; Αρκεί τον νουν σου να έχεις στα λόγια της προσευχής».


Ημέρα πού θα πέραση και δεν ένοιωσες τον Χριστό μας στην καρδία σου, δια της προσευχής, αναγνώσεως Ψαλτηρίου, Ευαγγελίου, κλπ., κλπ., να θεωρείς ότι απώλεσες αύτη την μέρα!
Να παρακαλείς με δάκρυα, όπως ή Μαρία Μαγδαληνή και να λέγεις: Χριστέ μου, μη με εγκατάλειψης! Χριστέ μου μη με αφήνεις μόνο, Χριστέ μου γλυκύτατε, μη πάρεις την ψυχήν μου αν δεν γίνω όλος Σος!


Μετά το Απόδειπνο, να πεις: «Κύριε μου, με βλέπεις πώς είμαι! Κατάνυξιν δεν έχω. Δεν ημπορώ να προσευχηθώ όπως πρέπει. Αδυναμίες έχω πολλές! Δεν αγωνίζομαι ακόμη όπως Εσύ θέλεις. τι θα γίνη αυτή ή κατάστασης; Βοήθησε με Κύριε!» Να του ομιλείς σαν να είναι μπροστά σου, έτσι Όπως ομιλείς σε εμένα.


Όσο κόβεις σχέσεις από τα κοσμικά, τόσο ελευθερώνεται ο νούς σου και καθαρίζει και προσεύχεσαι καλύτερα.


Εγώ, θυσιάζω από τον εαυτόν μου για όποιον προσεύχομαι!


θα παρακαλέσω τον Θεόν δι' εσάς, δηλ. θα κάμω προσευχήν άλλα να ξέρετε, «ένα χέρι κρότο δεν κάνει». Εγώ παρακαλώ για σας, άλλα να παρακαλείται και εσείς.


Απόδειξης αγάπης προς τον Σωτήρα μας, είναι τα δάκρυα κατά την ώραν της προσευχής.
Το χτίσιμο με ξηρούς λίθους δεν είναι καλό. Χρειάζεται ή λάσπη χρειάζεται και ό ασβέστης. Έτσι και ή προσευχή χωρίς δάκρυα δεν είναι προσευχή. Χρειάζονται δάκρυα, αλλιώς ωφέλεια δεν μένει από την προσευχήν.


Σε κάθε προσευχή πρέπει να έχετε ένα κόμπο δάκρυ. Και όταν σας έλθη κατάνυξη, μη το λέτε πουθενά γιατί είναι θείον δώρον μήπως και το χάσετε!


Χαιρέτησε την Χάριν! Όταν αισθάνεσαι κατάνυξιν, είναι επειδή σε επισκέπτεται ή Χάρις του Θεού. Χαιρέτησε την και αγκάλιασε την, δηλ. ζήσε την επίσκεψιν της Στοργής του Θεού εκείνη την ώραν και ταπεινά ευχαρίστησε τον Θεόν δια το δώρον αυτό και παρακάλεσε Τον να μη σε εγκαταλείψει ποτέ!


Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης

Θεία Ευχαριστία ( Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης )

Κάθε πότε κοινωνείτε, κάθε πότε διψάει ή ψυχή σας;

Αν δεν σας έλθουν πάντως δάκρυα, να μη κοινωνάτε.

Κάθε δέκα πέντε ημέρας, καλόν είναι. Αυτό όμως θα το κανονίσει ό πνευματικός σας.


Μη απέχετε των Μυστηρίων.

Να κοινωνάτε συχνά Αυτά θα σας δώσουν δύναμιν.


Καλά έργα να κάμετε.

Πριν κοινωνήσετε, αγωνισθείτε. Κάμετε και ότι μπορείτε δηλ. από ελεημοσύνην.

Αν μόνο μίαν ημέρα της εβδομάδος δούλεψης, πληρώνεσαι για ολόκληρη την εβδομάδα;


Κάποιος με ρώτησε: «Κάθε πότε να κοινωνώ;»

Του απάντησα: Γιατί δεν με ρωτάς και κάθε πότε να τρώγω;» Όποτε πεινάς τρως. Έτσι και με την θεία Κοινωνία. Όποτε ζητά ή ψυχή σου και θέλεις, να κοινωνείς (αρκεί να έχεις άδεια από τον πνευματικό σου). Το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας, εάν εσύ προσέχεις και αγωνίζεσαι, θα σε ειδοποιεί και θα το ζητάς. Πάντως τακτική θεία Κοινωνία.


Όταν κοινωνείς, πώς αισθάνεσαι;

Κανονικά πρέπει πριν, να έχεις λίγο φόβον, δέος, ευλάβεια και συντριβήν.

Μετά, πρέπει να αισθάνεσαι χαράν και την αίσθησιν, να μη θέλεις όλη την ημέρα να μιλήσεις εις άνθρωπον!



Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης

Why Pray For the Dead?

When you die you will face what is known as the partial judgment. This will include a complete examination of your life.  With a good account you will be led by angels to a mystical place where we will anticipate the joys of Paradise awaiting the final judgment and your resurrection.  If you do not know God at this point and have not lead a life of repentance you will be controlled by the demons who will lead you to a place where you anticipate the torments of Hell or an eternal life separated from God.  
Elder Cleopa tells us this about those who are destined for eternal torments,

"If someone at the partial judgment is destined for eternal torments and is a Christian and servant of Christ, he has but one hope.  His hope is in the intercession of living Christians who are able to pray to Christ for him to be rescued from the torments of hell or at least to find some relief from them."

Paul tells us, "we must appear before the judgment seat of Christ, that every one may receive the things done in the body, according to what he hath done, whether it be good or bad." (2 Cor 5:10)  but Elder Cleopa points out that Paul also said to Timothy, "I exhort therefore, first of all, that supplications, prayers, intercessions and giving of thanks be made for all men." (1 Tim 2:1)  Also James says, "Confess your sins to one another, and pray one for another, that ye may be healed. The effectual fervent prayer of a righteous man availeth much." (James 5:16)

Elder Cleopa says,

Consequently, if our prayers are able to benefit the living for what reason are they powerless to benefit the dead, granted that they also live by their souls? God is everywhere present and hears both the prayers for the living and for the dead.

We can see in the Old Testament witness to prayers for the dead (2 Mac 12:442-45, Bar 3:4-5).  We also see in Holy Tradition and in the Divine Liturgy prayers for the dead.

Praying for the dead does not place our hope of salvation in the hands of humans. Those who are separated from God will not be saved, but those who have their hope additionally in the prayers of men of faith may be helped through their prayers much like Paul depended on the prayers of his followers.  We must remember that God is all powerful with unlimited goodness. He is surely able to rescind the eternal anguish of man.  He asks for our love and our love of each other.  When we pray for each other this is an act of love. We know the Theotokos and the angels and all the saints are always praying for us especially when we join with them in our services, such as a memorial for the dead or the Divine Liturgy.  Jesus told us, "Therefore I say unto you, what things soever ye desire when ye pray, believe that ye receive them, and ye shall have them." (Mk 11:24)  Elder Cleopa says, "Consequently, prayer for the reposed is not only a sign and strengthening of the love we share between us, but also proof of our faith. Thus the Savior says, "If thou canst believe, all things are possible to him that believeth." (Mk 9:23)

In the parable of the rich man and Lazarus (Luke 16) we are told of a great chasm that exist between heaven and hell.  
Elder Cleopa tells us, 

"Yet, this chasm does not have the power to impede the mercy of our great God, Who hears our prayers for the reposed. We do not suppose, as do the Roman Catholics that there exists a purgatorial fire, but we say that only for those who sinned very severely and did not confess their sin is the passage from Hades to Paradise impossible.  For those who sinned more lightly this pathway is not definitely closed, given that in the future judgment each one's place, either in heaven or hell, will be decided definitely, inasmuch as after his judgment someone whose orientation was Hades can no longer pass over into Paradise. For those who sinned unto death, our prayers are completely futile...

God looks down from the heavens with attentiveness upon that which springs from love, for love is in its entirely the sum of His commandments."

Reference: The Truth of our Faith, 123-133

Lord, the Creator offers consolation to a man’s soul ( Saint Seraphim of Vrats )

‘Have you ever thought that whatever concerns you, concerns Me? Since everything that concerns you concern the apple of My eye. When temptation strikes and the spiritual struggle begin to surge like a current, I want you to know that it was from Me.

I want you to learn that your weakness needs My power and your safety depends on you allowing Me to protect you.

 I want you to know that when you find yourself in tricky situations and amongst people who do not understand you neither care whether you like it or not and take you away, this was from Me. I am your Lord. Whatever happens to you is in My hands. You did not find yourself in this position by chance. It is exactly the position I have determined for you.

Didn’t you pray that I teach you humility? Here it is! I have placed you in exactly the proper situation, in the proper ‘school’ where humility is being taught. Your close circle and those who live with you only execute My wishes.

Are you in a financial difficulty and having trouble making ends meet? Learn that this was from Me. I want you to know that it is Me Who manages your assets; you ought to come to Me for help, knowing that you depend on Me. Learn that My resources are infinite and rest assured that I keep My promises. May it never happen that people will come to you in your hour of need and tell you: ‘Do not believe in your Lord, your God’.

Have you ever had a sleepless night drowning in sorrow because of you relatives and your loved ones? I have permitted this, so that you will turn to Me and find eternal consolation and relief in Me.

Has a friend or someone else to whom you have opened up your heart cheated you? It was Me who has allowed this disappointment so that you learn that your best friend is the Lord.

I want you to bring everything before Me and tell Me everything.

Have you been slandered? Leave it to Me. Attach yourself to Me. I am your refuge in the face of dispute between nations. I will let your righteousness and your entire life radiate like the midday sun.

Have your plans been ruined and your soul is exhausted? It was from Me. You had made your own plans and had your own designs. You have brought your plans to me to bless. Yet I want you to let Me guide you and handle all of your affairs because you are not the protagonist but only the second fiddle.

Have you met with unexpected hardships and despair has overcome you? Learn that it was from Me. I test your weariness and your anxiety to see how strong is your faith in My promises and how boldly you are praying about your own family. Didn’t you trust their lives into My loving providence? Aren’t you just now leaving them under the wing of my Most Pure Mother?

Have you been plagued by a serious illness, curable or incurable, pinning you in bed? It was from Me. I want through your illness to teach you not to groan for this hardship and not try to understand My various designs for the salvation of souls, but to humbly bow your head in the face of My goodness.

Did you inttend to do something special and specific for My sake and instead you have been pinned to bed? This was from Me. Otherwise you would have been immersed into your own deeds. I have permitted this in order to turn your thoughts to Me. I wish to teach you My deeper designs and lessons so that you can serve Me; I wish you  to learn that you are nothing without Me.

Some of My best sons are those who are dissociated from the world in order to learn how to use the weapon of incessant prayer.

Have you been unexpectedly asked to tackle a difficult and responsible task relating to Me? I am the one who has entrusted you with such tasks. For this reason your Lord God will bless you, your deeds, your path and everything which has to do with you. Your teacher and your guide will be your Lord.

This very day, my child, I have given you this pot with the divine myrrh so that you can use it freely.

You must always remember that every difficulty, provocation, deceit and condemnation and every obstacle placed in your path, causing you indignation and despair, revealing your weakness and inability, ought to be anointed with this myrrh. This came from Me.

Remember that every obstacle is a lesson from God. Burry deeply in your heart this word that I have revealed to you this day. This was from Me.

Learn and always remember, whenever you are, that every sting will hurt less so long as you learn to look up to Me….

Everything that befalls on you came from Me to cleanse your soul.

All these came from Me.

The following passage forms part of a letter written by Saint Seraphim of Vrats to a Bishop, a spiritual child, who was imprisoned. Lord, the Creator offers consolation to a man’s soul.