Tuesday, March 3, 2015

Το γράμμα του Ραββίνου που έγινε Χριστιανός

 

Ατυχίες στη ζωή, ασθένεια ή θάνατος αγαπητού προσώπου οδηγούν τον κόσμο συχνά στην προσευχή. Όμως αν βελτιωθούν οι καταστάσεις όχι μόνο ο παλμός της προσευχής ελαττώνεται αλλά και η προσευχή αυτή καθαυτή μας φαίνεται χωρίς σκοπό. Υπάρχει όμως κι ένα άλλο είδος προσευχής, η προσευχή του πνεύματος, συνδεδεμένη με την αιωνιότητα. Εδώ καμιά εξωτερική ευτυχία δεν μπορεί να θεραπεύσει τους πόνους της ψυχής, που υποφέρει στην αποτυχία της κατά την αναζήτηση της αιωνιότητας... Τότε η προσευχή γίνεται φυσιολογική κατάσταση της ψυχής και η χάρη του Αγίου Πνεύματος την επισκέπτεται ξαφνικά, ανεξερεύνητα, για να της προσφέρει μια πρόγευση της αιωνιότητας. Γι’ αυτή την επίσκεψη ζητιέται εκ των προτέρων ακεραιότητα και πίστη. Έχω μπροστά μου ένα αξιοσημείωτο στοιχείο, ένα γράμμα κάποιου που διετέλεσε ραββίνος.
«Γιατί εγώ, που τελευταία διατέλεσα ραββίνος, γράφει, έγινα χριστιανός; Η ερώτηση μου φαίνεται παράξενη. Έγινα χριστιανός κατόπιν σχεδίου, με σκοπό, και ύστερα από υπολογισμό; Όχι, η χάρη του Θεού με έκαμε χριστιανό. Η μεταστροφή μου είναι για μένα μυστήριο, μπρος στο οποίο κλίνω το κεφάλι μου με σεβασμό. Ήταν το Άγιο Πνεύμα και μόνο που με μεταμόρφωσε.
Όταν δέχθηκα το Χριστό, οι διατάξεις του Δευτερονομίου έπαψαν να με οδηγούν στο Θεό … αισθάνομαι τον εαυτό μου συνέχεια να γεμίζει όλο και περισσότερο με θεία αγάπη. Ξαφνικά, απροσδόκητα, ανεξάρτητα από κάθε προσπάθεια μου, ένα φως έλαμψε σε μένα, φως το οποίο πριν από χρόνια, όταν ήμουν αφοσιωμένος Ιουδαίος, ήταν μια μακρινή αναλαμπή. Ξαφνικά είδα μέσα μου τον μόνο Άγιο, το Μυστήριο των μυστηρίων, την καθαρότητα πέρα από κάθε καθαρότητα …
Όσο αφορά τη θρησκευτική ηθική είναι σε πολλά η ίδια στον Ιουδαϊσμό όπως και στον Χριστιανισμό. Οι εντολές που αφορούν την ηθική εκφράζονται σε ιδανικούς τύπους. Στην πράξη όμως διαφέρουν ζωτικά. Η χριστιανική ηθική όμως δίνεται εκ των άνω, από το Άγιο Πνεύμα το οποίο κατέβηκε σε μας μόνο μετά την ανάσταση του Χριστού. Είναι το ίδιο Πνεύμα το οποίο οι ευσεβείς Ιουδαίοι επιζητούν, το αισθάνονται, το βλέπουν αλλά μόνον από μακριά. Όμως ο αληθινός χριστιανός ζει εν Αγίω Πνεύματι με την πίστη στον Ιησού Χριστό. Το Άγιο Πνεύμα αιχμαλωτίζει ακόμα και το σώμα μας με την γλυκύτατη αγάπη του, ελευθερώνοντάς το από τη δουλεία των παθών, έως ότου το ίδιο το σώμα επιζητήσει την ανάλυσή του στο Πνεύμα. Και έτσι δεν ήμουν εγώ που έγινα από τον εαυτό μου χριστιανός, αλλά ο Θεός έστειλε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος του και έγινα ό,τι έγινα …
Το Πνεύμα αναπαύεται μέσα στον αληθινό χριστιανό και τον περιβάλλει από παντού. Και τούτο συμβαίνει με την πίστη στο Χριστό. Αυτή είναι η πορεία. Η πίστη προσελκύει το Άγιο Πνεύμα, ενώ το Άγιο Πνεύμα ενισχύει την πίστη, φροντίζει για σένα, σε ενισχύει, ενθαρρύνει τη διακαή επιθυμία σου για τη βασιλεία του Θεού … Σ’ αυτούς οι οποίοι δεν γεύθηκαν ακόμα την αληθινή χάρη οι λόγοι μου θα φανούν ακατανόητοι. Η πορεία της αληθινής μεταστροφής δεν μπορεί να ερμηνευτεί ή να περιγραφεί. Είναι κάτι που το μάτι δεν μπορεί να δει και το αυτί να ακούσει. Γεμάτος από χριστιανικά συναισθήματα, ακούω την ψυχή μου να συνομιλεί μαζί μου λέγοντας μου για την εν Χριστώ αναγέννηση μου. Αλλά μιλάει τη γλώσσα της σιωπής, την οποία δεν βρίσκω λόγους να ερμηνεύσω.
Γνωρίζω όμως πως η ψυχή μου ψάλλει ένα νέο ύμνο, ένα γλυκύ ύμνο για την αγάπη που με λύτρωσε από την δύναμη του παρελθόντος. Και ο ύμνος αυτός με μεταμόρφωσε και γέννησε μέσα μου μια νέα επιθυμία, νέους διακαείς πόθους. Τώρα βρίσκομαι, λοιπόν, στην αγάπη του Χριστού και γνωρίζετε ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται στην αγάπη του Χριστού δεν επιθυμεί να φιλοσοφεί. Ζητά ένα και μόνο: να αγαπά αιωνίως. Θέλετε να με καταλάβετε; Θέλετε να λάβετε πείρα της χάριτος του Χριστού; Τότε ζητήστε αυτή τη χάρη από το Θεό που μπορεί να σας την δώσει. Κι αν αυτό σας φαίνεται αδύνατο, αφού δεν μπορείτε να το πιστέψετε, σας συμβουλεύω να βάλετε την καρδιά σας στην πίστη και θα μπορέσετε να πιστέψετε. Δια της πίστεως θα φθάσετε στην πίστη.
Επιμένετε να επιζητάτε πίστη και θα σας δοθεί. Όταν ήμουν Ιουδαίος και εγώ επίσης είχα Θεό και το γνώριζα. Αλλά ο Θεός άλλαζε στάση ανάλογα με τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Με το Χριστό όμως, με το Άγιο Μεσσία και Υιό του Θεού, οδηγήθηκα στη σφαίρα της απόλυτης και σταθερής θείας αγάπης. Τούτο γίνεται αντιληπτό μόνο αν κι εσείς ζείτε πλέον στη χάρη. Ο χριστιανισμός είναι από τους πλουσιότερους θησαυρούς που μπορεί να ικανοποιήσει όλους και κάθε ψυχή.Στο Χριστό βρίσκεται η αλήθεια για την οποία μαρτυρεί το Άγιο Πνεύμα και όλοι όσοι πιστεύουν ακολουθούν την μαρτυρία του».
Παρέθεσα αυτή τη θριαμβευτική κραυγή μιας ψυχής που βρήκε το Χριστό-Θεό, γιατί, αν και πολλοί έχουν όμοιες εμπειρίες, λίγοι βρίσκουν λέξεις να εκφράσουν το ανέκφραστο.Το Άγιο Πνεύμα έρχεται, όταν είμαστε δεκτικοί. Δεν βιάζει. Μας πλησιάζει με τόση διάκριση, που πιθανόν να μην το αντιληφθούμε. Εάν θέλαμε να γνωρίσομε το Άγιο Πνεύμα, θα ‘πρεπε να εξετάσομε τον εαυτό μας κάτω από το φως των διδαγμάτων του Ευαγγελίου, να ερευνήσομε μήπως υπάρχει καμιά άλλη παρουσία, που μπορεί να εμποδίσει την είσοδο του Αγίου Πνεύματος στις ψυχές μας. Δεν πρέπει να αναμένομε το Θεό να εισέλθει βίαια στις ψυχές μας χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Ο Θεός σέβεται και δεν ασκεί πίεση πάνω στον άνθρωπο. Είναι καταπληκτικό πόσο ο Θεός ταπεινώνεται μπροστά μας. Μας αγαπά με μια τρυφερή αγάπη, όχι υπεροπτικά, όχι χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Όταν του ανοίγουμε τις καρδιές μας, κυριαρχεί μέσα μας η πεποίθηση, ότι αυτός είναι πράγματι ο Πατέρας μας. Τότε η ψυχή λατρεύει με αγάπη.

Αρχιμανδρίτου ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ "Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΖΩΗ ΜΟΥ"




http://stratisandriotis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1.html

«Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι…» ( Αγίου Λουκά Κριμαίας )


» … θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό.

Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με την προσευχή και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό.

Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις, να Τον βάλεις στην καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της Χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από τον ψυχικό θάνατο, προστατεύοντάς σε από τις βρομιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων…

Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά …

Επίσης μη διστάσεις να καλείς την Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.

Να συνεχίσεις τον δρόμο σου με θάρρος, με πολύ θάρρος. Χάρισε την καρδιά σου στον Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη την ενέργεια που χρειάζεται για να μην καταρρεύσει. Τίποτε να μην σου φαίνεται δύσκολο.

Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου…

Θάρρος, θάρρος , το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις, ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.

Μη θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη…

Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυστα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου … «

(Απόσπασμα από ανέκδοτες επιστολές του Αγίου Λουκά Κριμαίας - προς πνευματικό του παιδί) Εκδόσεις Συναξάρι



http://www.romfea.gr/foni-ierarxon/30282-2015-02-23-12-14-02

St. Porphyrios on Prayer and the Will of God



We should seek that the will of God be done. This is the most beneficial, the safest way for us and for everyone to pray.

Christ will give us all riches. When there is even a little egotism, however, nothing occurs. When God does not give us something which we are persistently asking for, He has His reason. God has His "secrets". If you do not show obedience (to your priest or spiritual father), and you don't have humility, the prayer (i.e. "Lord Jesus Christ, have mercy on me") does not come, and there is a fear of delusion.

The prayer should not become chore. Pressuring can bring opposition within us, and cause something bad. Many have sickened with the prayer, because they said it with pressure. And also, of course, when you make it a chore. But this isn't healthy.

There is no need to gather specifically to say the prayer. You don't need any effort when you have divine eros. Wherever you are, on a stool, on a chair, in the car, everywhere, on the road, in school, in the office, at work, you can say the prayer, the "Lord Jesus Christ, have mercy on me", gently, without pressure, without asphixiation.

Meaning in prayer comes not from length of time, but from the state. You may only pray for five minutes, but they should be offered to God with love and longing. One can pray the whole night, and this five-minute prayer can surpass it. This is a mystery, of course, but this is how it is.


http://full-of-grace-and-truth.blogspot.ca/
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...