Ο μακαριστός μοναχός Αγάπιος συνέταξε το γνωστό σε όλους μας βιβλίο “Αμαρτωλών Σωτηρία” στο οποίο και διασώζεται μια υπέροχη διήγηση αναφορικά με την προσευχητική αξία των Χαιρετισμών , και συγκεκριμένα του θεομητορικού Χαιρετισμού , “Θεοτόκε Παρθένε , Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετα Σου, ευλογημένη Συ εν γυναιξί , κι ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών”
Μια σύντομη παράφραση αυτης της υπέροχης διήγησης θα παραθεσουμε στην αγάπη σας !!
Η διήγηση αυτή θα μας μεταφέρει στην Ρώμη , εις την εποχή εκείνη όπου τα σχίσματα, οι αιρέσεις και οι κακοδοξίες των Παπικών , δεν είχαν διαρρήξει την ενότητα της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας μας !
Εκεί λοιπόν ζούσε ένας ευσεβής Χριστιανός , που ονομαζόταν Ιωάννης ! Ηταν πολύ πλούσιος , αλλά αργόστροφος και παρότι προσπαθούσε να μάθει προσευχές κατα το τυπικό της Εκκλησίας, δεν μπορούσε να απομνημονεύσει καμία !!
Με τα πολλά , και παρότι προσπάθησε ματαια για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να μάθει κάποια προσευχή , αποφάσισε να μονάσει για να σώσει την ψυχή του !
Μάλιστα στην Μονή που εγκαταβίωσε προσέφερε όλη την περιουσία του , με την επιθυμία να διατεθεί προκειμένου οι αδελφοί της Μονής και όσοι κατέφευγαν σε αυτην για βοήθεια, να μπορούν να μάθουν γράμματα !
Οι αδελφοί της Μονής προσπάθησαν να τον διδάξουν γράμματα, ή έστω να τον βοηθήσουν να απομνημονέυσει κάποια αποσπάσματα από τους Ψαλμούς ή και άλλες από τις ενδιάτακτες προσευχές, αλλά ματαιοπονούσαν, γιατί ο καλός αδελφός Ιωάννης , αργός στον νου , αδυνατούσε να τα καταφέρει !!
Τότε ένας από τους πιο έμπειρους Πνευματικούς της Μονής τον προσέγγισε και του απήγγειλε μερικές σύντομες προσευχές , ρωτώντας τον , ποιά από αυτές τον αναπάυει , ώστε αυτός ως πιο έμπειρος και υπομονετικός , να τον διδάξει για να την μάθει !!
Ο Αρχαγγελικός Χαιρετισμός της Θεοτόκου, το γνωστό σε όλους μας “Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία” τόσο πολύ τον σαγήνευσε και τον ανάπαυσε , ώστε επιδόθηκε με ζήλο να την απομνημονέυσει !!
Με την βοήθεια του καλου Γέροντα τα κατάφερε , και τόση χαρά είχε που συνέχεια, στην κυριολεξία ακατάπαυστα , απήγγειλε τον Αρχαγγελικό αυτό Χαιρετισμό στην Παναγία μας !
Στο διακόνημα, στο Κελλί του, στους περιπάτους του, συνέχεια αυτόν τον Χαιρετισμό είχε στο στόμα και στον νού του, ώστε οι άλλοι αδελφοί της Μονής , με αγάπη να τον αποκαλούν πλέον όχι με το όνομα του Ιωάννη, αλλά ως “Χαίρε Μαρία”
Ο καιρός πέρασε και ο μακάριος Ιωάννης εκοιμήθη εν Κυρίω !!
Από την πρώτη στιγμή της κοίμησης του, το σκήνωμα του παρουσίασε σημεία αγιότητος , και ανέδυε μια υπερκόσμια ευωδία !
Για τον λόγο αυτό και ο Ηγούμενος αποφάσισε μετα την νεκρώσιμη Ακολουθία να τον ενταφιάσει σε ένα ξεχωριστό σημείο του Κοιμητηρίου της Μονής της μετανοίας του !
Η ευωδία συνέχιζε να αναδύεται και τις επόμενες ημέρες και όχι μάλιστα δεν ελαττωνόντανε , αλλά τουναντίον αύξανε , ώστε όλοι οι αδελφοί της Μονής , που προσέγγιζαν τον τάφο του , αισθάνονταν την ουράνια αυτή ευωδία , ως ένα θυμίαμα !!
Την ένατη ημέρα οι μοναχοί που πήγαν στον τάφο του , αντίκρυσαν ένα μοναδικό θέαμα !!
Στο πάνω μέρος του τάφου είχε φυτρώσει ένας εξαίσιος κρίνος !!
Δεν έμοιαζε σε τίποτα με τους κρίνους που γνώριζαν !!
Και δεν ήταν μόνο η εξαίσια, ουράνια ευωδία που ανέδυε , όσο το γεγονός ότι στα φύλλα του ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα το “Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία”
Αντικρίζοντας το θαύμα ο Ηγούμενος έδωσε εντολή να σκάψουν με προσοχή γύρω από τον κρίνο , προκειμένου να διαπιστώσουν από που φυτρώνει !!
Και ω του θαύματος !! Οι ρίζες του υπέροχου αυτού κρίνου ήταν στο στόμα, στην γλώσσα του αγίου αυτού μοναχού , που σε όλη του την επίγειο ζωή , επαναλάμβανε το Πανυπερευλογημένο Όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου !!
Ο Ηγουμενος, προφανως από θείο ζήλο και θεία παραίνεση εμφορούμενος , διέταξε να ανοίξουν το σεπτό σκήνωμα του μακαρίου Ιωάννη !!
Και το θέαμα τους εξέπληξε !
Στην καρδιά του ήταν ιστορημένη η θεία μορφή της Υπεραγίας Θεοτόκου !!
Προφανώς η Παναγία θέλησε να δείξει σε όλους τους μοναχούς, το πόσο πολύ ευαρεστήθηκε με την ευλογημένη αυτή άσκηση του μοναχού, ώστε να τον χαριτώσει με τέτοιο εξαίσιο τρόπο !
Ο Ηγούμενος και οι μοναχοί, ελαβαν τον κρίνο και τον έθεσαν μαζί με τα άλλα άγια λείψανα , ώστε να παραμείνει εις απόδειξη του πόσο η Παναγία μας θα ανταμείψει όσους Την χαιρετίζουν με τον Αρχαγγελικό αυτό Χαιρετισμό !!
Αυτή η υπέροχη διήγηση, όπως και άλλες που έχουμε δημοσιεύσει, αποδεικνύουν περίτρανα ότι η καθημερινή, κατά δύναμιν και με ευλογία του Πνευματικού μας, απαγγελία ή ανάγνωση των Χαιρετισμών της Παναγίας, μας χαριτώνει και μας ενισχύει στον πνευματικό μας αγώνα !
Ευχόμεθα ολόψυχα – δι ευχών του οσίου αυτού μοναχού Ιωάννη – όλοι μας να αξιωθούμε της δωρεάς αυτής της Υπεραγίας Θεοτόκου ώστε το Πάντιμο Όνομα Της να μην λείπει στιγμή από τα χείλη, τον νού και την καρδιά μας !!
Αμήν !! Γένοιτο !!
