Saturday, November 30, 2013
When praying to God, what should we ask? ( St Porphyrios )
Elder Porphyrios says we should not ask in our prayer for something like "free me from illness" or "solve my problem". What we should ask for is for His support and strength to deal with what we are given in life. It is natural for us to ask God for what we want. But this is self centered. Do we know what it is that God wants?
Elder Porphyrios says,
We shouldn't continue relentlessly in order to acquire what we want; rather we should leave all things to the will of God. What happens when we peruse what we want? These always increase and we are never satisfied with what we have. The more we chase after these wants the more elusive they become. If we pray for good grades next we will ask for a good job. Then it will be for a better job and so forth.What should we ask for in our prayer?
The Elder says,
In our prayer we should ask only for the salvation of our soul.... The secret is to ask for your union with Christ with utter selflessness, without saying "give me this" or "give me that."... We should ask for the will of God to be done.The enemy is our egoism.
St Porphyrios
Reference: Wounded By Love, p 117
We Must Honor The Saints (PART 5) ( St. Nektarios )
The Holy Scriptures instruct us to honor and respect the elderly: "Thou shalt rise up before the grey-headed, and honor the presence of an old
man, and fear thy God: I am the Lord thy God"
(Lev. 19:32). Are we then not obligated to respect and honor the Saints and friends of God? Yes, we are obligated to do so; for the Holy Scriptures direct us not only to honor and respect but also to
reverence and fear them: "Ye shall keep My Sabbaths, and reverence My saints" (Lev. 19:30)
.
God Himself attests that He bestows glory to them who glorify Him: "I will glorify them who glorify Me" (1 Kg. 2:30). Thus, we should rejoice when
honoringthe memory of the Saints whom God has glorified, just as the prophet and king David did:
"But to me, exceedingly honorable are Thy friends, O Lord; their principalities are made exceedingly strong. I will count them, and they
shall be multiplied more than the sand" (Ps. 138:17).
And this is why elsewhere he orders emphatically,
"Praise ye God in His Saints" (Ps. 150:1). The wise Solomon similarly admits: "
The memory of the righteous is accompanied with
praise, but the name of the ungodly shall be extinguished" (Pr. 10:7).
The New Testament continues to instruct and recommend that we honor the Saints. "Wherefore I also," says the Apostle Paul, "after I heard of your faith in the Lord Jesus, and love unto all the saints
cease not to give thanks for you, making mention of you in my prayers" (Eph. 1:15-16). And in his epistleto the Collosians he repeats, "We give thanks to God and the Father of our Lord Jesus
Christ, praying always for you, since we heard of your faith in Christ Jesus, and of the love which ye have to all the saints" (Col. 1:3-4). The apostle repeats the same thing in his epistle to Philemon: "I thank my God, making mention of thee always in my prayers, hearing of thy love and faith, which thou hast toward the Lord Jesus, and
toward all saints" (Phm. 1:4-6).
Unquestionably, the word "saints" in the above verses refers to all the devout faithful who preserve a fervent love for Christ within their hearts. If, therefore, we are obligated to honor, respect, and love every fervent and devout Christian, how much more are we obligated to reverence the Saints whom God Himself has honored and glorified?
St. Nektarios
—from the book Nothing is Incurable for St. Nektarios—
Σχολικός εκφοβισμός: ψυχολογικές διαταραχές παρουσιάζουν θύτες & θύματα
Σοβαρά συμπτώματα ψυχολογικών διαταραχών ,σε υψηλότερο ποσοστό από τους υπόλοιπους εφήβους, εμφανίζουν τόσο οι μαθητές-θύτες όσο και οι μαθητές-θύματα του σχολικού εκφοβισμού, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.
Μάλιστα, τα αποτελέσματα των μελετών, τόσο ελληνικών όσο και ξένων, είναι αποκαλυπτικά για το προφίλ θυτών και θυμάτων αλλά και των οικογενειών από τις οποίες προέρχονται.
«Πράγματι τόσο οι θύτες όσο και τα θύματα του σχολικού εκφοβισμού εμφανίζουν σοβαρά συμπτώματα ψυχολογικών διαταραχών κι αν αυτά δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα από παιδοψυχιάτρους, τότε μπορεί το πρόβλημα να τους ακολουθήσει στην υπόλοιπη ζωή τους» τονίζει χαρακτηριστικά η παιδοψυχίατρος κ. Μερσύνη Αρμένακα (www.armenakamersyni.com), με την ευκαιρία της «Παγκόσμιας Ημέρας του Δικαιώματος του Παιδιού».
Σύμφωνα με τις μελέτες ο εκφοβισμός μαθητών από άλλους μαθητές τείνει να γίνει μάστιγα στους σχολικούς χώρους σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στη χώρα μας, καθώς πολλοί είναι εκείνοι οι γονείς που αγνοούν την ύπαρξη του, ενώ εκείνοι που γνωρίζουν το υποβαθμίζουν ή προσπαθούν με ημίμετρα να το αντιμετωπίσουν.
«Το πρόβλημα δεν είναι ούτε απλό ούτε και εύκολο. Αντίθετα είναι σύνθετο και δύσκολο, λόγω της ψυχοσύνθεσης θυτών και θυμάτων .Η αντιμετώπιση του απαιτεί την συνεργασία μαθητών, γονιών, καθηγητών και ειδικών ψυχικής υγείας» συμπληρώνει η κ. Αρμένακα.
H παιδοψυχίατρος κ. Μερσύνη Αρμένακα
Όπως αναφέρουν οι παιδοψυχίατροι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πρώτα θα πρέπει να γίνει γνωστό στους γονείς ή στους καθηγητές πράγμα δύσκολο καθώς τα θύματα δύσκολα μιλάνε. Υπάρχουν όμως τρόποι οι γονείς να αντιληφθούν τι συμβαίνει στο παιδί τους αρκεί να είναι παρατηρητικοί.
Οι γονείς θα πρέπει να έχουν συχνές συζητήσεις, καλή σχέση , καθημερινή επικοινωνία με το παιδί τους και να ενημερώνονται για θέματα θυματοποίησης.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
Αν κάποιοι γονείς διαπιστώσουν ότι το παιδί τους:
• Έρχεται σπίτι με σκισμένα ,βρώμικα, τσαλακωμένα ρούχα, κατεστραμμένα βιβλία ή του λείπουν πράγματα χωρίς να δίνονται λογικές εξηγήσεις
• Έχει μελανιές ή/και γδαρσίματα
• Δεν φέρνει συμμαθητές στο σπίτι
• Φαίνεται φοβισμένο να πάει στο σχολείο και δεν συναντιέται αργότερα με συμμαθητές
• Διαλέγει παράλογη διαδρομή για το σχολείο
• Παρουσιάζει τώση επιδόσεων και αδιαφορία για το σχολείο
• Φαίνεται στεναχωρημένο, απογοητευμένο, έχει διακυμάνσεις στο συναίσθημα του με ξαφνικά ξεσπάσματα θυμού.
• Έχει λίγη όρεξη για φαγητό, πονοκεφάλους ή στομαχόπονο
• Έχει ανήσυχος ύπνος με εφιάλτες και πιθανά κλάματα στον ύπνο του
• Κλέβει ή ζητά έξτρα χρήματα (για να καλοπιάνει τους θύτες)
θα πρέπει να επικοινωνήσουν άμεσα με το σχολείο και τους καθηγητές και να συμβουλευτούν παιδοψυχίατρο για το πώς θα διαχειριστούν το ζήτημα.
ΤΙ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΤΩΝ
Αν κάποιοι γονείς διαπιστώσουν ότι το παιδί τους είναι:
• Επιθετικό, αντιδραστικό, εκφράζει εκδικητικά αισθήματα
• Νιώθει την ανάγκη να χειραγωγεί και να κυριαρχεί στους άλλους
• Του αρέσει να προσβάλλει, να σπρώχνει ή να πειράζει άλλα παιδιά
• Έχει ελάχιστη ευαισθησία στον πόνο των άλλων
• Παρορμητικό
θα πρέπει να επικοινωνήσουν άμεσα με το σχολείο και τους καθηγητές γιατί το σχολείο έχει την κύρια ευθύνη. Επίσης θα πρέπει να συμβουλευτούν παιδοψυχίατρο για το πώς θα διαχειριστούν το ζήτημα.
Αν δεν βρεθεί λύση, τότε θα πρέπει να επιμείνουν, να μιλήσουν και με άλλους γονείς ώστε μαζί να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ποτέ δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί ριζικά.
ΠΡΟΦΙΛ ΘΥΜΑΤΟΣ
• Ήσυχος, προσεκτικός, ευαίσθητος, κλαψιάρης
• Ανασφαλής, με χαμηλή αυτοπεποίθηση
• Σωματικά αδύναμος
• Με λίγους ή καθόλου φίλους
ΠΡΟΦΙΛ ΘΥΤΗ
• Δεν του αρέσει το σχολείο, γι αυτό και έχει πολλές απουσίες
• Ευέξαπτος και παρορμητικός
• Προσελκύεται αποτην βία
• Φαίνεται σκληρός και δείχνει ελάχιστη ευαισθησία στα θύματα
• Δυσκολεύεται στο να ακολουθεί τον κανόνα
• Συχνά είναι επιθετικός προς τους ενήλικες
• Είναι πιο δυνατός από τους συνομηλίκους και ιδίως από τα θύματα
• Έχει εσωτερική ανάγκη να υπερισχύει και να καταπιέζει άλλους μαθητές με απειλές και δύναμη
• Είναι καλός στην κουβέντα και στο να πείθει, ώστε να ξεφεύγει από δύσκολες καταστάσεις
• Έχει χαμηλά επίπεδα άγχους και ανασφάλειας
Οι μαθητές-θύματα εκφοβισμού αναφέρουν ότι έχουν δύσκολη επικοινωνία με τους γονείς τους σε υψηλότερο ποσοστό, συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους και οι μαθητές-θύτες αναφέρουν σε υψηλότερο ποσοστό ότι έχουν αυστηρούς/αυταρχικούς γονείς. Ο σχολικός εκφοβισμός Ο σχολικός εκφοβισμός είναι η επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά που μπορεί να έχει την μορφή απειλών,σωματικής επίθεσης,γελιοποίησης και είναι σκόπιμη. Πάντα υπάρχει ανισορροπία δύναμης μεταξύ θύτη και θύματος. Ο σχολικός εκφοβισμός ή το νταηλίκι είναι συχνό φαινόμενο και το έχουν υποστεί μεγάλο μερίδιο των παιδιών. Έρευνες έδειξαν ότι σχεδόν το 50% των μαθητών έχει εκφοβισθεί σε κάποια στιγμή της μαθητικής τους πορείας. Τουλάχιστον το 10% των μαθητών εκφοβίζεται σε καθημερινή βάση . Ο εκφοβισμός μπορεί να γίνει με σωματικά, λεκτικά ή ηλεκτρονικά μέσα. Ανάλογα με το φύλο υπάρχουν διαφορετικές μορφές εκφοβισμού. Το νταηλίκι επηρεάζει την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών-θυμάτων, όπως και τις σχολικές τους επιδόσεις.Τα παιδιά αυτά υποφέρουν, ενω έχουν αναφερθεί ακόμα και απόπειρες αυτοκαταστροφής σε συνεχιζόμενες μορφές σχολικού εκφοβισμού.
http://www.pemptousia.gr
Πῶς μποροῦμε νὰ κρίνουμε μία πίστη; ( Γέρων Παΐσιος )
Τὴν ἀπάντηση τὴν δίνει ὁ Ἰησοῦς Χριστός: «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δὲ εἰσὶ λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς…» (Ματθ. ζ΄15-16)
Ἀπὸ τοὺς καρποὺς ποὺ ἔχει ἡ κάθε μία πίστη, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς «καρποὺς» μπορεῖ κανεὶς νὰ βγάλει συμπεράσματα.
* Ἔτσι λοιπὸν οἱ Μωαμεθανοί, ἀκολουθώντας τὴν πίστη τους, ἔχουν καταδικάσει σὲ ἐξευτελισμὸ καὶ δυστυχία τοὺς μισοὺς ἀπὸ τοὺς ὀπαδούς τους, τὶς γυναῖκες!!! Δὲν τὶς δέχονται οὔτε στὰ τζαμιά… εἶναι μέσα στὸ κοινωνικὸ σύστημα τοῦ Ἰσλάμ, πολίτες… ἀνύπαρκτοι, ἔσχατης κατηγορίας. «Καρπὸς» λοιπὸν τοῦ Ἰσλάμ, ἡ δυστυχία τῶν γυναικῶν, ἡ πολυγαμία, καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία. Ἄλλος καρπὸς τοῦ Ἰσλὰμ ὁ «ἱερὸς πόλεμος». Γιὰ νὰ σὲ πείσουν νὰ λατρεύσεις τὸν Ἀλλὰχ καὶ τὸν «προφήτη» τους Μωάμεθ, θὰ σὲ ἐκβιάσουν καὶ θὰ σὲ σκοτώσουν ἂν ἀρνηθεῖς. Ὄχι ἀπὸ διαστρέβλωση τοῦ «θείου νόμου», ἀλλὰ γιατί ἔτσι διδάσκει τὸ κοράνι!!!
* Καρπὸς τοῦ Ἰνδουισμοῦ ἡ σημερινὴ κατάντια τῆς Ἰνδίας. Κοινωνικὴ στασιμότητα, στραγγαλισμὸς τῶν λαϊκῶν δυνάμεων μέσω τοῦ ρατσιστικοῦ συστήματος τῶν καστῶν, ποὺ ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὶς «θεόπνευστες» Βέδες καὶ τοὺς «θεόπνευστους» Βραχμάνους. Δουλοποίησαν ὁλόκληρη τὴν κοινωνία καὶ αὐτὴ ἀντέδρασε μὲ τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν ἀπάθεια. Τώρα πληρώνουν μὲ τὴν ἀπέραντη φτώχεια καὶ δυστυχία τοὺς «καρποὺς» τῆς πλάνης τους. Εἶναι γνωστὴ ἡ ἀνατολίτικη «ἀπάθεια» καὶ «ἀδιαφορία» ποὺ ὀφείλεται στὸ συνεχῆ στραγγαλισμὸ τῶν δημιουργικῶν δυνάμεων τῶν ἀτόμων ἀπὸ τὸ σύστημα τῶν καστῶν, ποὺ ὁδηγεῖ τὰ πρόσωπα στὴν ἀπογοήτευση, τὴν ἀδιαφορία, τὴν ἀδράνεια, τὸ μαρασμό, τὰ ναρκωτικά, τὴ μοιρολατρεία…
* Ἂς δοῦμε τοὺς «καρποὺς» τῆς παπικῆς πλάνης: 1) Πουλοῦσαν «συγχωροχάρτια». Δηλαδή, ἔναντι χρηματικῆς ἀμοιβῆς στὸν Πάπα τῆς Ρώμης, ἔπαιρνες ἄφεση ἁμαρτιῶν καὶ ἀγόραζες ἔτσι θέση στὸν Παράδεισο. 2) Ἡ Ἱερὰ ἐξέταση: Καίγανε στὴν φωτιὰ ὅποιον τολμοῦσε νὰ κάνει κριτικὴ στὶς πράξεις τοῦ Πάπα καὶ τὶς διεστραμμένες αἱρετικὲς διδασκαλίες του. 3) Σταυροφορίες: Δηλαδὴ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς θρησκείας σκότωναν, λεηλατοῦσαν, διψασμένοι γιὰ ἐξουσία καὶ πλοῦτο. 4) Οὐνία: Μεταμφίεση, ὑποκρισία, προσπάθεια ἐξαπάτησης τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων καὶ βίαιος προσηλυτισμὸς κατὰ περίπτωση. 5) Τὸ παπικὸ ἀλάθητο: εἶναι ἡ χειρότερη αἵρεση ποὺ ἐμφανίστηκε στὴν Ἱστορία… μιὰ ἀνταρσία χωρὶς προηγούμενο κατὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ…. Ὁ πάπας «ἐξόρισε» τὸ Χριστὸ στὸν οὐρανὸ καὶ ἔγινε ὁ ἴδιος ἐπίγειος, ἀλάθητος Θεός…
* …Οἱ φανατικοὶ Ἰουδαῖοι – Ἑβραῖοι (Σιωνιστὲς) προβάλλουν τὴν ἄποψή τους, ὅτι αὐτοὶ εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ» ποὺ εἶναι προορισμένος ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κυριαρχήσει πάνω στὴ γῆ. Ἔτσι δικαιολογοῦν τὰ σχέδια καὶ τὶς προσπάθειές τους γιὰ παγκόσμια κυριαρχία σήμερα. Μάλιστα λένε ὅτι τὶς δέκα ἐντολὲς ποὺ δόθηκαν στὸν προφήτη Μωυσῆ στὸ ὅρος Σινά, ἀφοροῦν τὶς σχέσεις μόνο μεταξὺ τῶν Ἑβραίων καὶ ὄχι μεταξὺ Ἑβραίων καὶ ἄλλων λαῶν. Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα τὸ «οὐ κλέψεις», τὸ «οὐ φονεύσεις», τὸ «οὐ μοιχεύσεις» εἶναι ἁμαρτία ὅταν παραβιασθεῖ ἀπὸ Ἑβραῖο σὲ Ἑβραῖο. Ὅταν ὅμως κάποιος Ἑβραῖος κλέψει, φονεύσει κάποιον μὴ Ἑβραῖο, τότε ἠθικὰ καὶ νομικὰ εἶναι ἀδιάφορο, γιατί πᾶς μὴ Ἑβραῖος εἶναι «γκοΐμι», δηλαδὴ ἀνθρωπόμορφο κτῆνος γεννημένο γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν Ἑβραίων. Αὐτὰ πρεσβεύουν οἱ σύγχρονοι Σιωνιστές.
* … Τέτοιου εἴδους φαινόμενα δὲν παρουσιάσθηκαν ποτὲ στὸ χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας σὲ ὅλη τὴν μακρόχρονη ἱστορία τῶν 2.000 χρόνων της… Ποτὲ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς διδασκαλία, ὡς σύνολο δὲν γνώρισε, παρήγαγε ἢ στήριξε τέτοιες φρικιαστικὲς καταστάσεις. Ἀντίθετα, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ στὴ σημερινὴ δύσκολη ἐποχή, συνεχίζει νὰ «παράγει» Ἁγίους, παρόλες τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. Πράγμα μοναδικὸ σ’ ὁλόκληρο τὸν πλανήτη.
Γέρων Παΐσιος
http://www.diakonima.gr/
Subscribe to:
Posts (Atom)