Be kinder than necessary because everyone you meet is fighting some kind of battle.
A sharp tongue can cut your own throat.
Να είσαι πιο καλός από όσο χρειάζεται, γιατί ο καθένας που συναντάς δίνει την δική του μάχη.
Μια κοφτερή γλώσσα μπορεί να κόψει τον δικό σου λαιμό.
If you want your dreams to come true, you mustn’t oversleep.
Αν θες τα όνειρα σου να βγούν αληθινά μην παρακοιμάσαι.
Of all the things you wear, your expression is the most important.
Από όλα τα πράγματα που φοράς, η έκφραση του προσώπου σου είναι το πιο σημαντικό.
The best vitamin for making friends…… B1.
Η καλύτερη βιταμίνη για να κάνεις φίλους….Β1.
The happiness of your life depends on the quality of your thoughts.
Η ευτυχία της ζωής σου, εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεων σου.
The heaviest thing you can carry is a grudge.
One thing you can give and still keep…is your word.
Το βαρύτερο πράγμα που μπορείς να κουβαλάς είναι η μνησικακία.
Ένα πράγμα που μπορείς να δώσεις και ακόμα να το κρατάς…είναι ο λόγος σου.
You lie the loudest when you lie to yourself…
If you lack the courage to start, you have already finished.
Ψεύδεσαι περισσότερο όταν ψεύδεσαι στον εαυτό σου.
Αν σου λείπει το θάρρος να αρχίσεις, έχεις ήδη τελειώσει.
Ideas won’t work unless ‘ You’ do.
Οι ιδέες δεν πρόκειται να δουλέψουν εκτός αν δουλέψεις ΕΣΥ
Your mind is like a parachute….it functions only when open.
Το μυαλό μας είναι σαν αλεξίπτωτο…δουλεύει μόνο αν είναι ανοικτό.
The 10 commandments are not a multiple choice…
Οι 10 εντολές δεν είναι πολλαπλή επιλογή.
The pursuit of happiness is the chase of a lifetime!
It is never too late to become what you might have been.
Το κυνήγι της ευτυχίας είναι αναζήτηση μιας ζωής!
Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.
Believe everything happens for a reason. If you get a second chance, grab it with both hands. If it changes your life, let it. Nobody said life would be easy, but we were promised it would be worth it.
Friends are like balloons; once you let them go, you might not get them back. Sometimes we get so busy with our own lives and problems that we may not even notice that we’ve let them fly away. Sometimes we are so caught up in who’s right and who’s wrong that we forget what’s right and wrong. Sometimes we just don’t realize what real friendship means until it is too late.
Πίστεψε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Αν σου δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, άρπαξε την με τα δυο χέρια. Αν αλλάξει την ζωή σου άστην. Κανένας δεν είπε ότι η ζωή θα είναι εύκολη, αλλά μας υποσχέθηκαν ότι θα άξιζε.
Οι φίλοι είναι σαν τα μπαλόνια. Αν τα αφήσεις να φύγουν μπορεί να μην ξαναγυρίσουν. Μερικές φορές είμαστε τόσο απασχολημένοι με την ζωή μας και τα προβλήματα μας που μπορεί να μην τους προσέξουμε που πετάνε μακριά μας. Μερικές φορές καταπιανόμαστε με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και ξεχνάμε τι είναι σωστό και τι λάθος. Μερικές φορές δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αληθινή φιλία μέχρι να είναι πολύ αργά.
Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία παρά αρρώστια, είσαι πιο προνομιούχος από ένα εκατομμύριο ανθρώπους που δεν θα επιζήσουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας.
Αν δεν έχεις ζήσει ποτέ τον κίνδυνο της μάχης, την μοναξιά της φυλάκισης, την αγωνία των βασανιστηρίων η την πείνα, είσαι πιο καλά από 500 εκατομύρια ανθρώπους στον κόσμο.
Αν μπορείς να πας στην εκκλησία, δίχως τον φόβο της τιμωρίας, της σύλληψης, των βασανιστηρίων η του θανάτου, είσαι πιο προνομιούχος από τρία δισεκατομύρια ανθρώπους στη γη.
Αν έχεις φαγητό στο ψυγείο σου, αν φοράς ρούχα, αν είσαι κάτω απο μια στέγη και ένα κρεβάτι για να κοιμηθείς, είσαι πιο πλούσιος από το 75% των κατοίκων της γης.
Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, μέσα στο πορτοφόλοι σου, και μπορείς να δώσεις έστω και ψιλά σε κάποιον, είσαι ανάμεσα στο 8% των πιο πλούσιων ανθρώπων της γης.
Αν οι γονείς σου ζουν και είναι ακόμα παντρεμένοι, είσαι πολύ σπάνιος.
Αν μπορείς να κρατήσεις το χέρι κάποιου, να τον αγκαλιάσεις, αλλα ακόμα να τον αγγίξεις στον ώμο, είσαι ευλογημένος επειδή μπορείς να προσφέρεις ένα θεραπευτικό άγγιγμα.
Αν διαβάζεις αυτές τις λέξεις, ήδη έχεις άλλη μια ευλογία επειδή δύο δισεκατομύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν μπορούν να διαβάσουν.
Αν σηκώνεις το κεφάλι σου με χαμόγελο και είσαι πραγματικά ευγνώμων, είσαι ευλογημένος, επειδή η πλειονότητα των ανθρώπων μπορεί να το κάνει, αλλά οι περισσότεροι δεν το κάνουν.
http://www.agioritikovima.gr/perizois/30466-an
ΗΠΑ, 2004. Ο μικρός Ιρακινός Saleh ο οποίος έχει ακρωτηριαστεί από αμερικανική βόμβα στο Ιράκ, νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Όκλαντ, στην Καλιφόρνια, για να πραγματοποιηθούν διορθωτικές επεμβάσεις. Τα άλλα παιδιά, αρχίζουν να τον κοροϊδεύουν για την εμφάνισή του και ο μικρός αναστατώνεται. Οι νοσοκόμες για να τον ηρεμήσουν, δένουν πάνω στο ακρωτηριασμένο του χέρι, ένα μολύβι. Ο μικρός Saleh τότε ζωγραφίζει ένα αεροπλάνο που ρίχνει βόμβες. Η φωτογραφία ελήφθη από την Deanne Fitzmaurice και τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ το 2005.
Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις…
…στη ζωή δεν υπάρχει δεν μπορώ…υπάρχει δε θέλω..
H πιτσιρίκα που πουλάει γλυκά στο δρόμο της Δαμασκού και ταυτόχρονα ετοιμάζει τα μαθήματά της δεν άφηνε με τίποτε τον Wasim Kheir Beik να την φωτογραφήσει.
Τελικά, ο φωτογράφος του πρακτορείου SANA την φωτογράφησε από 30 μέτρα απόσταση (παίρνοντας και το πρώτο βραβείο για το 2007 από την Ένωση Αραβικών Πρακτορείων Ειδήσεων), χαρίζοντας μας την θαυμάσια αυτή εικόνα.
Μη χαιδεύουμε λοιπόν τα αυτιά των παιδιών μας και μην υποθάλπτουμε την τεμπελιά και την αδιαφορία τους …
Η ανάρτηση αυτή είναι χαρισμένη σ’ όσους γονείς ψάχνουν να αγοράσουν – ας πούμε – ρούχα Armani στα παιδιά τους και σ’ όσους βάζουν δάσκαλο για να τα βοηθήσει να μάθουν τα μαθήματα του Δημοτικού!
Αφιερωμένη, όμως, και σ’ όσους μικρούς μαθητές που κακομαθημένοι από τους γονείς τους δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιο κινητό να διαλέξουν.
http://www.diakonima.gr
(From the Holy Kalyva of Zoodochos Pege, of the Holy Skete of Kaufsokalyvia on Mount Athos)
At a time when more and more people feel the need, because of the profound crisis affecting mankind, to deal with eschatological events as described in the Apocalypse of Saint John the Theologian, as well as those things revealed by the Grace of God to the Prophets, the Fathers of the Church and contemporary saintly elders like Elder Paisios, we must especially stand with the view of Elder Porphyrios, and decode why such a great Saint of our time, while knowing with precision and detail everything that we are living and where things come from, avoided talking about these things.
It must especially puzzle us why the Elder didn't speak at all about what is coming, but only revealed what was necessarily required for certain people.
The core thought of Elder Porphyrios was that people need to consolidate and grow in love towards their Creator, not through fear of things to come, but through a selfless relationship, as an affectionate father towards his child.
Because the unity that was the greatest legacy of Christ to His Apostles, can be ensured when the child is joined with his Father primarily through love and not fear.
Elder Porphyrios aptly likened the times we live in to the years just before Jesus came.
What existed then? A Roman "peace" in power and idolatry, and a priesthood alienated by the passion for power that was hypocritical without being beneficial, but rather distanced the people from God. And finally there was a small portion of pure and good people.
All this describes in detail what is going on today, and the repetition of this in our era should probably strongly trouble us.
Before Christ there existed prophecies about His coming as well as warnings for repentance to the people of God, as in the case of Jonah and Ninevah.
However, these prophecies were sent by God for those few good and pure people of each era, as I said before, because they had the goodwill to receive the messages and know what to do.
Elder Porphyrios acted with this in mind, calling people to approach Christ with love and not the fear of terrible events.
He knew but he did not say. He spoke laconically and in codes, understanding that in our era there was a great gap between the spirituality of people on Mount Athos with the outside world.
For this reason he sent a man to notify Elder Paisios to stop speaking about the Antichrist, the mark, imminent wars, etc.
Not because it was wrong that which was informed to Elder Paisios through Divine Illumination, but because the spiritual measure of the world is at such a level that fear has no practical effect and that the only approach needed was love for Christ.
For if man loved God, then God, when people change, will change history. The same happened with the imminent destruction of Ninevah.
The same Elder Porphyrios, during his last days, stressed the moral degradation and misery which we find ourselves in as people, and stressed to his spiritual children to find a verse in the Old Testament that says "You have a cloak, you be our leader" (Is. 3:6).
There we were told describes clearly the current situation. The same situations of "old Israel" with the "new Israel" and the same symptoms.
The "old Israel" lost its unity with God and the "new Israel" lost exactly this path of unity with Christ.
This was the great longing of the Elder and he served it literally till his last breath.
The Hierarchical Prayer of Christ, "that all may be one", was what the Elder served as long as he lived and he slept with it on his lips. Because he knew that when mankind is ensured with unity with Christ, then they will fear neither wars nor the Antichrist.
In contrast, today we approach evil and examine those things that are coming as an inevitable evil. Here we lose the entire essence.
Wars, calamities and upcoming events are the ultimate remedy to human apostasy, which is why Elder Porphyrios would say: "The Apocalypse was written for it not to happen".
The Apocalypse has as its purpose to alert, and the way to avoid it is to serve the unity which Christ left to us as a legacy.
This is the therapeutical treatment to the sick, because if the sickness progresses, the events of the Apocalypse will be the amputation caused by the physician when gangrene sets.
The Elder would say: "Our time is like the time of Christ. Then the world had reached a terrible state. But God spared us. And now we must not despair. I see through the calamity to appear some very important person of God, who will rally and unite the world for good."
It was one of the few occasions when the Elder spoke about that which we are living and is upcoming. He stressed that the justice of God is changing and that our situation is miserable.
But he saw that the mercy of God will once again visit mankind. Elder Paisios said the same thing when visitors approached him with evident anxiety about upcoming events and when he was asked when the wrath of God will come. He would say: "We need to ask that His mercy comes, not His wrath."
This is what humanity needs and this is how we must approach what the Saints told us. That which was prophesied in our time are for those few who, like before the time of Christ, have the goodwill to serve their unity in Christ.
The tabloids, the foreign press, the electronic media channels deal systematically with what Elder Paisios and other contemporary elders said. I don't know if they do it for the sake of advertising, trade, etc. But we must think. We must think to look for the substance in all this.
In 2009 while visiting Russia, as part of the effort of issuing the letters of the first Ruler of Greece, Ioannis Kapodistrias, we met with senior officials of the Russian Federation. With surprise I heard a question that relates to all of the above.
He asked me:
"Elder George, the fathers of Mount Athos say there will be a war between Russia and Turkey for Constantinople. What do you say about this?"
I answered him without thinking, in a way I believe Elder Porphyrios would answer:
"Saint Kosmas Aitolos, who is a great Saint of Orthodoxy, said: 'They will try to resolve it with the pen, but will not be able to. 99 times with war, and once with the pen.' However, us, we are with the pen," I said.
The Greeks I believe had the blessing to be sent by God a revealing personality like Elder Porphyrios to show us the way and the path to avoid calamities and difficulties.
It is up to us to manage the legacy he left to us, and not wait for the ship to collide with the iceberg.
If each of us acts alone and cut off from Christ, it is certain that we will say that which the Holy Elder said: "He may, however, according to the plan of God, come; to come so that people can acquire an awareness, to see the chaos alive in front of them, and to say: 'Oh, we are falling into chaos, we are being lost. Everyone back, everyone back, turn back, we have been deluded.' And they will return again to the path of God and the Orthodox faith will shine."
The last days of Elder Porphyrios were the most revealing for his spiritual children and for all of humanity. The Elder gathered us in his Cell in Kaufsokalyvia and told us: "I don't like to prophesy, but I will tell you one prophecy."
The Elder told us about what will happen in Greece and what its future will be. It was revealing for the future of Greece. All of these have now begun to be realized. Today we are living all that he told us and began to take place with exactitude.
The greatest revelation of God was the last night of his life, when for a half hour he prayer the Hierarchical Prayer of Jesus: "That all may be one".
The same Holy Spirit prayed within Elder Porphyrios for the unity in Christ of all Christians and for all of humanity, so that the sufferings of the Apocalypse would not come.
This prayer is the greatest legacy of Christ to humanity. May the unity of humanity with God materialize.
This legacy today, 21 years after the repose of Elder Porphyrios, remains alive and is depicted in an icon: the Panagia "That All May Be One" Patriotissa, a prophetic and escatological icon, which all of Christendom knows.
We his children serve today this legacy and hope in it.
Saint Porphyrios
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ἄραγε, οἱ σημερινοὶ χριστιανοί, τί εἶναι ἡ ἀληθινὴ προσευχή, ποιὰ τὰ χαρακτηριστικά της καὶ ποιοὶ οἱ καρποί της;
Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ὑπῆρξαν οἱ κατεξοχὴν προσευχόμενοι ἄνθρωποι, μᾶς ἔχουν παραδώσει τὴν ἱερή τους ἐμπειρία μὲ τρόπο ἐκφραστικὸ καὶ κατηγορηματικό.
Ἡ προσευχή, μᾶς λένε, εἶναι ἀνύψωση τοῦ νοῦ στὸ Θεὸ καὶ συνομιλία μαζί Του.
Ἡ προσευχὴ εἶναι ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ Θεό•
ἔργο τῶν ἀγγέλων κλειδὶ τοῦ Παραδείσου•
φωτισμὸς τῆς ψυχῆς•
συγχώρηση τῶν ἁμαρτημάτων•
μητέρα τῶν ἀρετῶν.
Ἡ προσευχὴ εἶναι ὅπλο ἀκαταμάχητο•
θησαυρὸς ἀδαπάνητος•
γέφυρα ποὺ σώζει ἀπὸ τοὺς πειρασμούς•
τεῖχος ποὺ προστατεύει ἀπὸ τὶς θλίψεις.
Ἡ προσευχὴ εἶναι καθρέφτης τῆς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐργασία ποὺ ποτὲ δὲν τελειώνει.
Εὔκολα, λοιπόν, ἀντιλαμβάνεται κανείς, πὼς ἡ προσευχὴ δὲν ἀποτελεῖ ἕνα ἁπλὸ «θρησκευτικὸ καθῆκον» ἢ μιὰ «συναισθηματικὴ ἐκτόνωση».
Εἶναι ἡ ἀτμόσφαιρα μέσα στὴν ὅποια ζεῖ ἡ ψυχή.
Εἶναι ἡ ὁλοκληρωτικὴ στροφὴ καὶ προσφορὰ τοῦ ἀνθρώπου στὸ Θεό.
Μιὰ προσφορά, πού, ὅταν συνοδεύεται ἀπὸ τὸν ἀγώνα γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, ἑλκύει τὴ θεία χάρη.
Κι αὐτὴ μὲ τὴ σειρὰ τῆς καθαρίζει τὴν καρδιά, φωτίζει τὸ νοῦ, μεταμορφώνει τὸν ὅλο ἄνθρωπο καὶ τὸν χριστοποιεῖ.
Γὶ αὐτό, χριστιανὸς ποὺ δὲν προσεύχεται, δὲν εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός. Καὶ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ξέρει νὰ προσευχηθεῖ, δὲν εἶναι ὁλοκληρωμένος ἄνθρωπος.
«Ὅπως τὸ σῶμα», λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, «χωρὶς τὴν ψυχή, εἶναι νεκρό, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή, χωρὶς τὴν προσευχή, εἶναι νεκρή».
Στὶς ἑπόμενες σελίδες προσφέρεται ἐπιλεκτικά, σὲ ἐλεύθερη νεοελληνικὴ ἀπόδοση, ἕνα κλασικὸ ἔργο τῆς πατερικῆς γραμματείας, ὁ «Λόγος περὶ προσευχῆς», ποὺ βρίσκεται καταχωρισμένος στὴ Φιλοκαλία καὶ ἀποδίδεται στὸν Σινάϊτη ἅγιο Νεῖλο τὸν ἀσκητὴ (5ος αἰ.).
Ὁλόκληρο τὸ ἔργο ἀποτελεῖται ἀπὸ 153 μικρὰ μὰ περιεκτικὰ "κεφάλαια", ποὺ χειραγωγοῦν μὲ ἀσφάλεια στὴν ὁδὸ τῆς πνευματικῆς προσευχῆς ὅποιον θελήσει ὄχι νὰ τὰ διαβάσει βιαστικά, μὰ νὰ τὰ μελετήσει προσεκτικὰ καὶ νὰ τ' ἀφομοιώσει. Γιατί εἶναι ἀλήθεια, πὼς γιὰ τὸν σημερινὸ ἄνθρωπο ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Νείλου εἶναι τροφὴ στέρεη. Εἶναι ἰσχυρὸ ἀντίδοτο στὸν πνευματικὸ λιμὸ τῆς ἐποχῆς μας, ὅπου τὸ «μυστήριον τῆς ἀνομίας» ἐνεργεῖται μὲ ταχύτατους ρυθμούς.
Στὶς ἐπερχόμενες δοκιμασίες θὰ μᾶς θρέψει καὶ θὰ μᾶς στηρίξει μόνο ἡ «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία» κοινωνία μὲ τὸν ὄντως Ὄντα Θεό, τὸν Παντοκράτορα Κύριο. Ὁ δικός Του αἰώνιος λόγος ἀκούγεται σήμερα, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, ἀφυπνιστικὸς καὶ σωτήριος : «Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε... ἴνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Μάρκ. 13:33 καὶ Λούκ. 21:36).
Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου Ὠρωπὸς Ἀττικῆς
Δόση αγαθή από τους εύπορους στους άπορους. Κυρίως ελεήμων είναι ο Θεός, γι’ αυτό μας καλεί να τον μιμηθούμε. Τον κάθε ελεήμονα τον μακαρίζει ο Θεός.
Ο Χριστός ήταν φτωχός και φιλάνθρωπος και αυτά πάντοτε δίδασκε. Το βασικό κίνητρο της ελεημοσύνης είναι η αγάπη. Γνήσια αρετή της ελεημοσύνης είναι η έλλειψη ιδιοτέλειας και επαίνων. Υπάρχουν δυστυχώς και άνθρωποι που είναι σκληροί, ανελεήμονες και αφιλάνθρωποι. Υπάρχουν και σήμερα ελεήμονες αλλά δεν είναι πολλοί.
Το κέρδος, η ιδιοτέλεια, ο πλουτισμός κυριαρχούν. Δυστυχώς ο λόγος σήμερα περί ελεημοσύνης κάνει αρκετούς ατομιστές να δυσανασχετούν. Σήμερα αυτοί που κυριαρχούν είναι οι λεγόμενοι οικονομικοί άνθρωποι. Η σημερινή εποχή είναι ανελεήμων και η λογική της συμφεροντολόγα. Είναι καλό να ξεπεραστεί η απληστία και ο κορεσμός. Έχει ανάγκη μεγάλη ο αναγκεμένος συνάνθρωπος. Η φιλανθρωπία δίνει χαρά στον φιλάνθρωπο.
Παρά τις δυσκολίες των καιρών υπάρχουν αρκετοί φιλάνθρωποι. Δεν είναι τόσο πλούσιοι. Δίνουν και από το υστέρημά τους. Προσφέρουν φαγητό στους χιλιάδες άσιτους και άπορους φτωχούς. Είναι συγκινητικό το φαινόμενο και δείχνει ευγένεια μεγάλης καρδιάς. Πολλοί είναι ανώνυμοι. Στους καιρούς μας τέτοιες πράξεις είναι ηρωικές. Η εκκλησία πρωτοστατεί, μα δεν τιμάται. Το φιλανθρωπικό της έργο είναι οργανωμένο και πλούσιο σε πολλές ενορίες.
Φιλανθρωπία δεν είναι μόνο ένα πιάτο ξαναζεσταμένο φαΐ. Κάθε λόγος αγάπης, συμπαράστασης και παρηγοριάς, κάθε επίσκεψη σε ασθενή, μοναχικό, ηλικιωμένο, κάθε κίνηση φιλαλληλίας είναι ύψιστη φιλανθρωπία. Η φιλοϋλία ταλαιπωρεί τον άνθρωπο. Νομίζει ότι αποκτώντας πολλά θα ζήσει πολύ, ασφαλής και χαρούμενος. Η ηδονή δελεάζει. Να στερεωθούμε στο καλό. Ο πλουτισμός για πολλούς έχει γίνει κύριος σκοπός της ζωής. Είναι δυσπαράδεκτη δυστυχώς σήμερα η αγία ελεημοσύνη. Ελάχιστοι οι ακροατές της και οι ακόλουθοί της. Η αφιλαργυρία και η αφιλοχρηματία στα αζήτητα. Η θεοποίηση του χρήματος καταντά ειδωλολατρία. Η αρετή της αγάπης είναι η μεγαλύτερη.
Φιλανθρωπία είναι η συγχωρητικότητα, η κατανόηση και η αγάπη των άλλων. Μία αγάπη δίχως συμφέρον και συναλλαγή. Η συγχωρητικότητα είναι η ύψιστη μορφή αγάπης. Ιδιαίτερη θέση έχει η αγάπη προς τους εχθρούς. Είναι εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους και να αμνηστεύουμε τον εαυτό μας. Η αμνηστία του εαυτού μας είναι συνήθης. Η κακία αναιρεί τις αρετές. Ο χριστιανισμός πρώτιστα είναι φιλάνθρωπος. Χαρακτηριστικό του χριστιανισμού είναι η ελεημοσύνη. Συμβαίνει να προέχει πρώτα η υλική δόση και μετά η πνευματική. Χρειάζεται προσοχή και αποφυγή σκανδαλισμού. Στην εποχή μας θεωρείται σπουδαίος κάθε κοινωνικός εργάτης. Η παραγωγικότητα, τα απαράγραπτα δικαιώματα των ανθρώπων, η κοινωνική πρόνοια, οι πολλές απεργίες ενθουσιάζουν την πολύβουη μάζα. Μια απρόσωπη κοινωνία δίχως αισθήματα.
Ο άνθρωπος γεννήθηκε για το αγαθό. Είναι ένα θαύμα η άρση της πενίας του πλησίον. Δεν έχουμε το δικαίωμα να διαπομπεύσουμε κανένα. Η θεία ελεημοσύνη τελείται με υλικά και πνευματικά αγαθά. Οι πλεονέκτες να γίνουν συναντιλήπτορες των υστερούμενων. Το δικό μας υστέρημα ας καλύψει τους πάσχοντες. Έτσι θα επικρατήσει η μακάρια ισότητα. Υπάρχουν σήμερα βασανισμένοι, αγχώδεις, μειονεκτικοί, τοξικομανείς, ανέραστοι, ναυάγια και ταλαίπωροι που βοηθήθηκαν από συνανθρώπους τους.
Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
http://www.diakonima.gr
του Αρχιεπισκόπου Κοστρομά κυρού Πλάτωνα
Πίεζε τον εαυτό σου να ξυπνάς νωρίς το πρωί με σταθερό ωράριο. Μόλις ξυπνήσεις, στρέψε το νου σου στο Θεό: κάνε το Σημείο του Σταυρού και ευχαρίστησέ Τον για τη νύχτα που πέρασε και όλους τους οικτιρμούς Του προς εσένα. Ζήτησέ Του να καθοδηγεί όλες σου τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες, ώστε οτιδήποτε λες ή κάνεις να είναι ευάρεστο σε Αυτόν.
Καθώς ντύνεσαι, να θυμάσαι ότι είναι παρών ο Κύριος και ο Φύλακας Άγγελός σου. Ζήτησε από τον Κύριο Ιησού Χριστό να σου φορέσει το χιτώνα της σωτηρίας. Αφού πλυθείς, ξεκίνα την πρωινή προσευχή. Να προσεύχεσαι γονατιστός, με συγκέντρωση, σεβασμό και πραότητα, όπως αρμόζει μπροστά στα μάτια του Παντοδυνάμου.
Ζήτησέ Του να σου δώσει πίστη, ελπίδα και ευσπλαχνία, καθώς και την ήρεμη δύναμη για να αποδεχθείς όλα όσα μπορεί να σου φέρει η νέα ημέρα – τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Ζήτησέ Του να ευλογεί τους κόπους σου. Ζήτησε βοήθεια, για να ολοκληρώσεις κάποιο συγκεκριμένο έργο που εκτελείς, για να καταφέρεις να μείνεις αλώβητος από κάποια συγκεκριμένη αμαρτία.
Αν γνωρίζεις ανάγνωση, διάβασε κάτι από την Αγία Γραφή, ειδικά από την Καινή Διαθήκη και τους Ψαλμούς. Διάβασε με προσήλωση για να λάβεις τον πνευματικό φωτισμό, που θα φέρει την καρδιά σου στη μετάνοια. Αφού διαβάσεις λίγο, να σταματάς και να συλλογίζεσαι αυτά που διάβασες, και έπειτα να συνεχίζεις παρακάτω και να αφουγκράζεσαι όσα ο Κύριος λέει στην καρδιά σου.
Προσπάθησε να αφιερώσεις τουλάχιστον δεκαπέντε λεπτά συλλογιζόμενος τις διδασκαλίες της Πίστης μας και την ψυχική ωφέλεια από αυτά που διάβασες. Πάντοτε να ευχαριστείς τον Κύριο που δε σε άφησε να χαθείς μέσα στις αμαρτίες σου, αλλά φροντίζει για σένα και με κάθε πιθανό τρόπο σε οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών. Με αυτά που σου είπα, να ξεκινάς κάθε πρωί σαν μόλις εκείνη τη στιγμή να αποφάσισες να γίνεις Χριστιανός και να ζήσεις σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.
