Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να κάνετε προετοιμασία για την προσευχή. Να διαβάζετε ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό και μετά να προσεύχεσθε. Χρειάζεται μια προσπάθεια για να μεταφερθεί ο νούς στο θείο χώρο. Η μελέτη μοιάζει με γλυφιντζούρι που μας δίνει ο Θεός για να μας οδηγήσει στα πνευματικότερα. Με τη μελέτη θερμαίνεται η ψυχή.
Γεροντας Παϊσιος
Η φιαργυρία, η φιλοδοξία κα η φιληδονία εχουν τέτοια γλυκύτητα και δύναμη, που μαραίνουν τις ευγενικές και πνευματικές εφέσεις του ανθρώπου.
Μ' έναν ανεξήγητο τρόπο, τον κανουν να πιστεύει πως γεννήθηκε για ν' αποκτάει χρήμα, δόξα και ηδονή.
Κι' έτσι υποδουλώνεται!
Αγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
http://1myblog.pblogs.gr/tria-fobera-pathh.html
Χρήσιμες συμβουλές, τόσο προς τους γονείς όσο και προς τα παιδιά, για την προφύλαξη και προστασία τους από πράξεις ασέλγειας ή κακοποίησης δίνει μέσω ανακοίνωσής της η ΕΛ.ΑΣ., μετά και το περιστατικό με τον 40χρονο «Δράκο» των Πετραλώνων ο οποίος κατηγορείται για ασέλγεια σε 21 ανήλικες.
Στην ανακοίνωσή της η ΕΛ.ΑΣ. τονίζει ότι οι συμβουλές για την αναγνώριση των παιδοφίλων αποτελούν ενδείξεις αλλά όχι απαραίτητα και αποδείξεις ότι κάποιος είναι παιδόφιλος. Σε συνδυασμό, ωστόσο, με οποιαδήποτε «περίεργη» συμπεριφορά, θα πρέπει να κινήσει υποψίες.
Τι είναι η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου;
Σεξουαλική κακοποίηση είναι οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενήλικου (παιδόφιλος) με ένα παιδί με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου, ο οποίος έχει πάντα την αποκλειστική ευθύνη μιας τέτοιας πράξης.
Ο παιδόφιλος, στα γενικά του χαρακτηριστικά, είναι συνήθως άντρας, άνω των 30 ετών, με λίγους φίλους της ηλικίας του και συχνάζει σε χώρους με παιδιά όπως παιδικές χαρές, Ίντερνετ καφέ, αθλητικά κέντρα κ.α. Συχνά μάλιστα εργάζεται με παιδιά, ενώ δεν αποκλείεται να είναι άτομο «υπεράνω πάσης υποψίας».
Σε πολλές περιπτώσεις είναι γνωστό μέλος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας και συνήθως ανήκει στο περιβάλλον του παιδιού ή και της οικογένειας. Οπως έχει αποδειχθεί σε αρκετές περιπτώσεις στην πράξη, χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε παιδιά, ενώ ενδέχεται να προσποιείται τον έφηβο για να συζητά και να παίζει παιχνίδια μαζί τους στο Διαδίκτυο.
Στοχεύει σε συγκεκριμένες ηλικίες και φύλο, συνήθως παιδιά προεφηβικής ηλικίας, και δρα μεθοδικά και με υπομονή για να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Μπορεί επίσης να προβεί σε πράξεις συναισθηματικού εκβιασμού ή να απειλήσει το παιδί, προκειμένου να μην αποκαλύψει τις δραστηριότητές του στους γονείς του.
Οδηγίες προς τους γονείς:
1.Παρατηρήστε το άτομο που υποψιάζεστε για σεξουαλικά κακοποιητική συμπεριφορά σε παιδιά:
α) Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του:
Ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά απ’ ότι για τους ενήλικες;
Προσφέρεται να κρατήσει τα παιδιά σας για να κάνετε τις δουλειές σας ή για να βγείτε έξω;
Εργάζεται με παιδιά;
Είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικός με τα παιδιά;
Εμπλέκεται σε δραστηριότητες με παιδιά, όταν δεν είναι παρόντες οι γονείς;
β) Παρατηρήστε τις προσωπικές του σχέσεις:
Είναι ελεύθερος, δεν ενδιαφέρεται να έχει ένα σύντροφο της ηλικίας του ή έναν οποιονδήποτε σύντροφο;
Ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά της συντρόφου του απ’ ότι για την ίδια; (σε μονογονεϊκές οικογένειες)
Είναι παντρεμένος, αλλά πιο εκδηλωτικός με τα παιδιά του απ’ ότι με τη σύζυγό του;
γ) Παρατηρήστε τις κοινωνικές του σχέσεις:
Ταυτίζεται περισσότερο με τα παιδιά απ’ ότι με άτομα της ηλικίας του;
Εχει περισσότερες φιλικές σχέσεις με παιδιά απ’ ότι με ενήλικες;
Οι φίλοι του (που είναι παιδιά) είναι συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή/και φύλου;
2. Προσέξτε τα παιδιά σας:
Παρατηρείτε κάποια απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού σας;
Μήπως εμφανίζει ξαφνικά προβλήματα στον ύπνο ή βλέπει πιο συχνά εφιάλτες;
Ζωγραφίζει θέματα με σεξουαλικό περιεχόμενο;
Εχει σεξουαλική συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με την ηλικία του ή επιδεικνύει σεξουαλική συμπεριφορά προς άλλα παιδιά;
Εχει παλινδρομήσει σε προηγούμενες συμπεριφορές, όπως ενούρηση και εγκόπρηση, ενώ είχε μάθει να ελέγχει τις συμπεριφορές αυτές;
Φοβάται πρόσωπα ή μέρη που δεν φοβόταν παλιότερα;
Μιλάει τον τελευταίο καιρό συνέχεια για κάποιον ενήλικο για τον οποίο δε μιλούσε στο παρελθόν;
Προσπαθεί να σας πει κάτι, αλλά σταματά όταν εμφανίζεται κάποιος άλλος ενήλικος;
Ερχεται σπίτι με σκισμένα ρούχα ή λερωμένα εσώρουχα;
Εμφανίζει δυσκολία να περπατήσει ή να καθίσει;
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σημάδια που θα πρέπει να υποψιάσουν τους γονείς, προκειμένου να δώσουν περισσότερη προσοχή στο παιδί τους και να δουν τι συμβαίνει. Μην πανικοβάλλεστε, αλλά έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά.
3. Ασφάλεια στο Διαδίκτυο:
Συζητείστε με το παιδί σας για τους κινδύνους του Διαδικτύου, χωρίς βέβαια να απαγορεύσετε τη χρήση του. Εξηγείστε του ότι δεν πρέπει να δίνει προσωπικές πληροφορίες (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κ.λπ.) ή να στέλνει φωτογραφίες σε αγνώστους μέσω Διαδικτύου.
Σκόπιμο είναι να φροντίσετε ώστε να έχετε πρόσβαση στο Διαδίκτυο από το σπίτι, ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τις ηλεκτρονικές δραστηριότητες του παιδιού σας και να μη χρειάζεται να πηγαίνει σε Ίντερνετ καφέ.
Βάλτε τον υπολογιστή σε έναν κοινό χώρο του σπιτιού και όχι στο παιδικό δωμάτιο, για να αποφύγετε την πιθανότητα να το «βρει» ο παιδόφιλος μόνο του.
Ρωτήστε το παιδί σας ποιες ιστοσελίδες επισκέπτεται ή/και ελέγξτε το μόνοι σας μέσω των «αγαπημένων» και του «ιστορικού περιήγησης» του προγράμματος φυλλομετρητή (browser) και κάντε του προτάσεις για ηλεκτρονικές διευθύνσεις κατάλληλες για την ηλικία του.
Λάβετε επίσης υπόψη ότι τα παιδιά στην εφηβεία μπορεί να είναι αντιδραστικά και να αναζητούν την ιδιωτικότητα, ενώ πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά τους μπορεί να οφείλονται στο σεξουαλικό ξύπνημα της εφηβικής ηλικίας.
Σταθείτε δίπλα τους με τρόπο διακριτικό και όχι παρεμβατικό
Μιλήστε στα παιδιά σας, κερδίστε την εμπιστοσύνη τους. Πρέπει να πιστεύουν ότι μπορούν να σας πουν οτιδήποτε χωρίς να φοβούνται ή να ντρέπονται. Μιλήστε τους για το σώμα τους. Πείτε τους τι να προσέχουν. Διδάξτε τους τις συμπεριφορές που είναι αποδεκτές απέναντι στους άλλους ενήλικες, αλλά και απέναντι στα παιδιά της ηλικίας τους.
Οδηγίες προς τα παιδιά
Ο παρακάτω ενδεικτικός οδηγός μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα παιδιά, είτε διαβάζοντάς τον απευθείας, είτε μπορεί να διαβαστεί από τους γονείς, προκειμένου να πάρουν ιδέες για το πώς μπορούν να μιλήσουν με απλό τρόπο στα παιδιά τους για το τι να αποφεύγουν.
Ενας ενήλικος δεν πρέπει ποτέ να ζητάει από ένα παιδί να αγγίξει το ίδιο τα γεννητικά του όργανα.
Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να αγγίζει τα γεννητικά όργανα των παιδιών, εκτός αν είναι γιατρός στο ιατρείο του.
Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κάνει οτιδήποτε μαζί του, ενώ είναι είτε εκείνος είτε το παιδί χωρίς ρούχα.
Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κρατήσει κάτι κρυφό ή μυστικό από τους γονείς του, κυρίως κάτι που αφορά το ίδιο.
Πες «όχι» όταν:
Ενας ενήλικος σου ζητά να κάνεις κάτι που ξέρεις ότι είναι λάθος.
Ενας ενήλικος θέλει να σε αγγίξει κάπου που δεν θέλεις εσύ.
Ενας ενήλικος κάνει κάτι στο σώμα σου, που σε κάνει να νιώθεις περίεργα ή και να πονάς.
Ενας ενήλικος σου ζητά να κάνεις κάτι και να μην το πεις στους γονείς σου.
Ξεχώρισε το «δώρο» από τη «δωροδοκία»:
Δώρο έιναι κάτι που σου δίνει κάποιος γιατί σε αγαπάει. Δωροδοκία είναι όταν κάποιος σου δίνει κάτι ή σε αφήνει να κάνεις κάτι και ζητάει αντάλλαγμα για αυτό. Για παράδειγμα: «Θα σου δώσω ένα γλυκό, αν βγάλεις τα ρούχα σου και ξαπλώσεις δίπλα μου».
Προστασία στο δρόμο:
Φρόντισε να είσαι έξω με παρέες και απόφυγε να τριγυρνάς μόνος σου.
Μη μιλάς σε αγνώστους ή άτομα που δεν γνωρίζεις καλά.
Βάλε τις φωνές και τρέξε γρήγορα, αν κάποιος προσπαθήσει να σε παρασύρει κάπου απόμερα ή να σε βάλει σε ένα αυτοκίνητο.
Εχε το νου σου να αρνηθείς, αν είσαι έξω και κάποιος σου προσφέρει χρήματα για να του κάνεις μια χάρη.
Πρόσεχε στις δημόσιες τουαλέτες και πήγαινε με έναν φίλο, αν αυτό είναι δυνατό. Βγες γρήγορα έξω αν σε πλησιάσει κάποιος.
Εχε πάντα χρήματα μαζί σου για να γυρίσεις στο σπίτι και μην ξοδεύεις ποτέ αυτά τα χρήματα.
Προστασία στο Διαδίκτυο:
Ρύθμισε την ασφάλεια του λογαριασμού σου (στο facebook , myspace , friendster κ.λπ.), ώστε να μπορούν μόνο οι «φίλοι» σου να δουν λεπτομέρειες του προφίλ σου.
Μη δίνεις ποτέ και σε κανέναν τους κωδικούς πρόσβασής σου.
Χρησιμοποίησε μια φωτογραφία προφίλ που να μη δείχνει το πρόσωπό σου ή να εμφανίζει άλλες πληροφορίες για εσένα.
Μη δίνεις πληροφορίες για το σχολείο σου, το πού μένεις ή το τηλέφωνό σου.
Μην κάνεις «φίλους» άτομα που δεν έχεις γνωρίσει προσωπικά.
Μη συναντάς άτομα που έχεις «γνωρίσει» στο Διαδίκτυο, χωρίς την παρουσία ενός από τους γονείς σου.
Εχε στο νου σου ότι οι άνθρωποι που γνωρίζεις στο Διαδίκτυο μπορεί να λένε ψέματα για το ποιοι είναι.
Τι να κάνω σε περίπτωση που υποψιάζομαι ή έχω ενδείξεις ότι κάποιος ενήλικος ασελγεί σε βάρος ανηλίκων;
Μπορείτε να απευθυνθείτε
Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής – Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ): Λεωφ. Αλεξάνδρας 173, 3ος όροφος, τηλ. 210 6476370.
Στο Τμήμα Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης: Μοναστηρίου 326, τηλ. 2310 388456, 2310 388457, 2310 388458.
Στις κατά τόπους Υπηρεσίες Ασφαλείας των Νομών των υπόλοιπων Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Για αναφορές περιστατικών διαδικτυακής παρενόχλησης – παιδοφιλίας ή παιδικής πορνογραφίας, μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στην ειδική τηλεφωνική γραμμή καταγγελιών 11012 (λειτουργεί όλο το 24ωρο) ή και μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) στη διεύθυνση 11012@hellenicpolice.gr
Οποιαδήποτε πληροφορία ή καταγγελία ελέγχεται από εξειδικευμένο αστυνομικό προσωπικό, προκειμένου να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί η υπόθεση.
http://www.pentapostagma.gr
If thou wilt endure an offensive word, then thou hast extinguished an ember. But if thou wilt think about it, then, like someone kindling a fire, thou wilt produce smoke, which is confusion. However, one can conveniently extinguish it too by silence, prayer and a bow from the heart.
Believe that dishonors and reproaches are medicines that heal the pride of thy soul, and pray for those who reproach thee, as for true physicians of thy soul, being assured that he who hates dishonor, hates humility, and he who avoids those who grieve him, flees from meekness.
St. Dorotheus of Gaza
Even if thy soul should suffer somewhat from an offense, keep the sorrow within thyself. For it is said: "Within me my heart is troubled" (Psalm 142:4), that is, the passion has not come out, but has been humbled like a wave that has broken up on the shore. Calm thy raging heart. Let thy passions be ashamed at the presence of reason in thee, as playful children are ashamed before a man commanding respect.
Saint Basil the Great
Death, for men who understand it, is immortality; while for the simple, who do not understand it, it is death. And one should not fear this death, but ought to fear the perdition of the soul, which is ignorance of God. This is what is terrible for the soul! Life is the uniting and joining of the mind (spirit), soul and body; while death is not the perdition of these joined parts, but the dissolution of their union; God preserves all this even after the dissolution. Just as a man comes forth from his mother's womb, so does a soul come forth naked from the body. Some are pure and bright, some are spotted by falls, and some are black from many transgressions. That is why the wise and Godloving soul, remembering and considering the calamities and extremities that come after death, lives piously lest it be condemned and subjected to them. But the unbelievers, the mindless in soul, do not perceive and they sin, despising what is to come. Just as on issuing forth from the womb thou dost not remember what was in the womb, so on issuing forth from the body thou dost not remember what was in the body. Just as on issuing forth from the womb thou becamest better and greater in body, so on issuing forth from the body pure and undefiled, thou wilt be better and incorrupt, abiding in the heavens.
Mortal men ought to care about themselves, knowing in advance that death awaits them. For blessed immortality is the lot of the holy soul when it is good, and death eternal meets it when it is evil. Remember that thy youth is past and thy powers exhausted, while thine infirmities have grown and already the time of thy departure is near, when thou wilt give an account of all thy deeds; and know that there, neither will brother redeem brother, nor will father deliver son. Always remember thy departure from the body, and do not let eternal condemnation out of thy thoughts; if thou wilt act thus, thou wilt not sin unto the ages.
St. Anthony the Great
Ο Γέροντας αποδεικνυόταν ανατόμος και θεραπευτής τόσο της ανθρώπινης ψυχής, όσο και των ανθρώπινων ψυχικών σχέσεων. Μου έλεγε σχετικά: «Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό ,αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί∙ με την κατανόηση και τη βοήθεια θα σωθεί. Τον αμαρτωλό πρέπει να τον αντικρίζουμε με αγάπη και σεβασμό στην ελευθερία του. Όταν ένα οικογενειακό μας πρόσωπο ρίχνει ένα βάζο από το τραπέζι, και το σπάει, συνήθως οργιζόμαστε. Αν εκείνη τη στιγμή, την κρίσιμη, με μια κίνηση ψυχικής ανύψωσής μας, δείξουμε κατανόηση και δικαιολογήσουμε τη ζημία, κερδίσαμε και την ψυχή μας και την ψυχή του αδελφού μας. Κι αυτή είναι όλη η πνευματική ζωή μας: μια κίνηση ανύψωσής μας, μέσα στις δοκιμασίες των θλίψεων, από την αγανάκτηση του εγωισμού στην κατανόηση της αγάπης».
Αγιος Πορφύριος
Starets said: "You must force yourself, though against your will, to do some good for your enemies and mainly, not to seek vengeance but to be careful so as not to offend them with an appearance of contempt and humiliation."
Elder Ambrose of Optina
All Orthodox Christians know from the Holy Scripture, and believe, that God created man in His own image and likeness. Therefore, in the creation man received a sinless nature, but not even the first man, Adam, remained sinless. He lost his original purity in the first fall into sin in paradise. The toxin of this sinfulness contaminated the entire human race, which descended from its forbears who had sinned - just as poison water flows from a poisoned spring. Acting upon the inclination to sin inherited from our ancestors, each person commits their own personal sins, as the Scriptural indictment says, "There is no one who will live for a single day and not sin." Only our Lord Jesus Christ is absolutely free from sin. Even the righteous, God's saints, bore sin within themselves and, although with God's help they struggled with it, yet they humbly acknowledged themselves to be sinners. So, without exception, all people are sinners, tainted with sin.
Sin is a spiritual leprosy, an illness and an ulcer which has stricken all mankind, both in his soul and his body. Sin has damaged all three of the basic abilities and powers of the soul; the mind, the heart and the will. Man's mind became darkened and inclined toward error, thus, man constantly errs - in science, in philosophy and in his practical activity.
What is even more harmed by sin is man's heart - the center of his experience of good and evil, as well as feelings of sorrow and joy. We see that our heart has been bound in the mire of sin; it has lost the ability to be pure, spiritual and Christian, to possess truly elevated feelings. Instead of this, it has become inclined toward pleasures of sensuality and earthly attachments. It is tainted with vainglory and often startles one with a complete absence of love and of the desire to do good toward one's neighbor.
What is harmed most of all, however, is the capability of our will to effect our intentions. Man proves to be without strength of will particularly when it is necessary to practice true Christian good - even though he might desire this good. The holy apostle Paul speaks of this weakness of will when he says: "For I fail to practice the good deeds I desire to do, but the evil deeds which I do not desire to do are what I am always doing." That is why Christ the Savior said of man the sinner, "Whoever practices sin is the slave of sin," although to the sinner, alas, serving sin often seems to be freedom while struggling to escape its net appears to be slavery.
How does a sin develop in one's soul? The holy fathers, strugglers of Christian asceticism and piety, knowing the sinful human soul, explain it far better than all the learned psychiatrists. They distinguish the following stages in sin: The first moment in sin is the suggestion, when some temptation becomes identified in a person's conscience - a sinful impression, an unclean thought or some other temptation. If, in this first moment, a person decisively and at once rejects the sin, he does not sin, but defeats sin and his soul will experience progress rather than degeneration. It is in the suggestion stage of sin that it is easiest of all to remove it. If the suggestion is not rejected, it passes over first into an ill-defined striving and then into a clear, conscious desire to sin. At this point, one already begins to be inclined to sin of a given type. Even at this point, however, without an especially difficult struggle, one can avoid giving in to sin and refrain from sinning. One will be helped by the clear voice of conscience and by God's aid if one will only turn to it.
Beyond this point, one has fallen into sin. The reproaches of the conscience sound loudly and clearly, eliciting a revulsion to the sin. The former self-assurance disappears and the man is humbled (compare Apostle Peter before and after his denial of Christ). But even at this point, defeat of sin is not entirely difficult. This is shown by numerous examples, as in the lives of Peter, the holy prophet-king David and other repentant sinners.
It is more difficult to struggle with a sin when, through frequent repetition, it becomes a habit in one. After acquiring any kind of habit, the habitual actions are performed by the person very easily, almost unnoticed by himself, spontaneously. Thus, the struggle with sin which has become a habit for a person is very difficult since it is not only difficult to overcome, but is even difficult to detect in its approach and process.
An even more dangerous stage of sin is vice. In this condition, sin so rules a person that it forges his will in chains. Here, one is almost powerless to struggle against it. He is a slave to sin even though he may acknowledge its danger and, in lucid intervals, perhaps even hates it with all his soul (such is the vice of alcoholism, narcotic addiction, etc.). In this condition, one cannot deal with oneself without special mercy and help from God and one is in need of prayer and the spiritual support of others. One must bear in mind that even a seemingly minor sin such as gossiping, love of attire, empty diversions, etc. can become a vice in man if it possesses him entirely and fills his soul.
The lowest stage of sin, in which sin completely enslaves one to itself, is the passion of one or another type. In this condition, man can no longer hate his sin as he can with a vice (and this is the difference between them). Rather he submits to sin in all his experiences, actions and moods, as did Judas Iscariot. At this stage, one literally and directly lets Satan into his heart (as it is said of Judas in the Gospel) and in this condition, nothing will help him except Grace-filled Church prayers and other such actions.
There is yet another special, most terrible and destructive type of sin. This is blaspheming against the Holy Spirit. Even the prayers of the Church cannot help one who is found in this condition. The Apostle John the Theologian speaks of this directly when he entreats us to pray for a brother who has sinned, but points out the uselessness of prayer for the sin of blasphemy against the Holy Spirit.
The Lord Jesus Christ Himself says that this sin - the blasphemy against the Holy Spirit - is not forgiven and will not be forgiven either in this age or in the future. He pronounced these terrible words against the Pharisees who, though they clearly saw that he worked everything according to the will of God and by God's power, nevertheless distorted the truth. They perished in their own blasphemy and their example is instructive and urgent for all those who would sin mortal sin: by an obdurate and conscious adversity to the undoubted Truth and thereby blaspheming the Spirit of truth - God's Holy Spirit.
We must note that even blasphemy against the Lord Jesus Christ can be forgiven man (according to His own words) since it can be committed in ignorance or temporary blindness. Blasphemy against the Holy Spirit could be forgiven, says St Athanasios the Great, only if a man ceased from it and became repentant. But the very nature of the sin is such that it makes it virtually impossible for a man to return to the truth. One who is blind can regain his sight and love the one who revealed the truth to him and one who is soiled with vices and passions can be cleansed by repentance and become a confessor of the Truth, but who and what can change a blasphemer who has seen and known the Truth and who has stubbornly refused and hated it? This horrible condition is similar to the condition of the devil himself who believes in God and trembles but who nevertheless hates Him, blasphemes Him and is in adversity to Him.
When a seduction, a temptation to sin, appears in man, it usually comes from three sources: from man's own flesh, from the world and from Satan.
Concerning man's flesh, there is absolutely no doubt that in many respects it is a den and source of anti-moral predisposition's, strivings and inclinations. The ancestral sin - this inclination towards sin, a heritage from the sin of our progenitors and our own personal sinful experiences: all this added up and each (experience) strengthening one another, creates in our flesh a source of temptations, sinful moods and acts.
More often, though, the source of seduction for us is the world around us which, according to the Apostle John the Theologian, "is under the power of the Evil-One" and friendship with which, according to another Apostle, is enmity with God. The milieu around us seduces us, the people around us do likewise (especially the willful, conscious seducers and corrupters of youth about whom the Lord said: "Whoever causes one of these little ones to stumble and sin, it were better for that man that a millstone be tied around his neck and he be cast into the sea."
The enticers are also external goods, riches, comforts, immoral dances, dirty literature, shameless attire, etc. - all of this is undoubtedly a fetid source of sin and seduction.
But the main and root source of sin is, of course, the devil, as the Apostle John the Theologian says, "He who practices sin is of the devil; for the devil has sinned from the beginning." In struggling with God and His Truth, the devil struggles with people, striving to destroy each of us. He struggles most intensely and with the most malice with the saints as we see in the Gospel and in the lives of the saints. We, sick and infirm, are specially defended by Christ against those fierce temptations to which God's saints, strong in spirit, are subjected. Nevertheless, Satan does not ignore us, acting through the enticements of the world and the flesh, making them stronger and more deceptive, and also tempting us by sinful suggestions of all kinds. It is because of this, that the Apostle Peter compares Satan with a "raging lion which stalks about seeking whom he might devour."
