Sunday, January 19, 2014
Γιατί ή λύπη ( Αββά Ησαΐα )
Γιατί ή λύπη, οταν είναι όπως τή θέλει ό Θεός, είναι χαρά, καθώς βλέπεις τον εαυτό σου να στέκεται στο θέλημα του Θεού- ενώ ό λογισμός πού σου λέει: «Πού θά ξεφύγεις; Δέν έχεις μετάνοια» προέρχεται από τον εχθρό με σκοπό να κάνει τον άνθρωπο να αφήσει την εγκράτεια.
Αντίθετα, ή λύπη ή σύμφωνη με το θέλημα του Θεού δέν έρχεται επιθετικά στον άνθρωπο, άλλα του λέει: «Μη φοβάσαι. Προσπάθησε πάλι».
Ξέρει δηλαδή ότι ό άνθρωπος είναι αδύνατος και τον ενδυναμώνει.
Αββά Ησαΐα
Doing good out of love for Christ ( Elder Paisios )
Is it right to do good so we can get to Paradise where we will be protected and comfortable? But what is our motivation for this? Is it not a bit self-centered? Here we have to be careful. We know its not good to wast our life with evil deeds. But when we do good for the sake of obtaining Paradise, what are we saying?
Elder Paisios tells us he is not concerned whether he will go to Paradise. He says:
...I am not concerned with where I am going. I have set myself aside. Not that I want to be separated from Christ and so am not concerned whether I'll go to Paradise; but rather it is not my goal to do good just to get to Paradise. So I say, "Even if you set me aside, Lord, I will still be satisfied; I am not worthy of Paradise." Our aim must be to do good out of the love of God and to be satisfied with His judgment, trusting in His love where He will place us. The motivation for our good acts must be the love of Christ and not for some self-centered benefit for ourselves.
There are many today in this environment of heroism and self-gratification who seek a spiritual life for some benefit. They want peace, they want less stress, they want eternal life, they want a spiritual experience, and so forth. It all about what they want.
Elder Paisios says:
Let us not do good expecting to receive wages like a hireling; let us do good out of love for Christ. We must guard against the calculating human spirit of selfishness, of self-interest and self-love. We must keep in mind that Christ sees us, He is observing us, and we must be ever vigilant not to grieve Him. Otherwise, our faith and our love become worn out and frayed.
The spiritual disciplines we undertake as taught by the Church may in fact lead us to a healthier life but this is not our purpose. It's a side effect. We do not fast and pray for physical benefits. We do it to become closer to the one we love, Jesus Christ.
Why do we do good deeds? Because we love Jesus Christ and want to follow Him, doing His will as obedient servants of His. It is our love of God that brings us into union with Him.
Elder Paisios
Why do we have trials and temptations ( Elder Paisios )
Why are we so often called on to endure difficulty? It seems like life is filled with obstacles. We have desires for this or that and often find that what we want is not possible. Also, even when we don’t seem to have any desire, something we take for granted, like our good health or a close friend, is taken away from us. Why is this the nature of our worldly life?
Elder Paisios says,
Sometimes God allows for a relative or a fellow worker to cause us problems in order to exercise our patience and humbleness; however, instead of being grateful for the chance God gives us, we react and refuse to be cured. It is like refusing to pay the doctor who is giving us a shot when we are ill.
Apparently, God is always working to help us to grow in the virtues. He wants us to be humble and to have great patience. When we object to the roadblocks that are put in our path in life we are rejecting the medicine God is providing for our growth.
The Elder says,
God does not want us, His children, to be pestered. He gives us temptations and hardships, in order to become perfect. Temptations will cease to exist in our life, when we reach the level of perfection.
Christians ought to love afflictions and not try to get rid of them; afflictions are necessary means leading to our perfection.
Elder Paisios
Ένας ερημίτης του Αγίου Όρους
Μιλήστε μου για το μέλλον.
Τι μπορεί να περιμένει η ανθρωπότητα από δω και πέρα, και ειδικότερα η Ελλάδα και οι Έλληνες;
Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους σαν και εσάς να μας μιλάνε και να τους ακούμε με μεγάλη προσοχή.
Η εποχή των λόγων έχει παρέλθη.
Όχι εγώ ο μηδαμινός, αλλά ούτε άνθρωποι αξιόλογοι δεν μπορούν πλέον να πούνε κάτι που να βοηθήσει τον κόσμο.
Γιατί η ανθρωπότητα έχει αλλάξει πολύ.
Η διείσδυση της τεχνολογίας στο μυαλό του ανθρώπου έχει κάνει τέτοια ζημιά που δεν ακούει κανείς.
Λόγω του τεραστίου όγκου της πληροφορίας που διαχέεται όλοι νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα.
Το μόνο που απομένει να κάνουμε είναι ΕΡΓΑ.
Ο Χριστός είπε: «(Ματθ. 5:16) ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθέν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.» Δεν είπε «όπως ακούσωσιν υμών τα καλά λόγια».
Νομίζω ότι ο καθένας μας οφείλει να βελτιώσει τον εαυτό του, και τότε το παράδειγμά του θα λάμψει και στους γύρω του.
Τότε μπορεί να έρθει και κάποιος και να του πεί: «Αδελφέ, πως το κατάφερες αυτό;» Μόνο τότε μπορείς να πείς κάτι. Αλλιώς χάνεις τα λόγια σου.
Η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι κάτι που έγινε τώρα και κατά λάθος.
Είναι απλά το σημείο καμπής στο οποίο ξύπνησαν αρκετοί και είπαν: «Α, εκεί μας οδηγούσαν τόσα χρόνια;» Δυστυχώς όμως όχι όλοι.
Πολλοί συνεχίζουν τον υπό μανδραγόρα ύπνο τους: τηλεόραση, ποδόσφαιρο, με μία λέξη ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ, δηλ. σκορπισμός του νού.
Όσο έχουν ένα κομμάτι ψωμί, έναν καναπέ και μια οθόνη, δεν αντιδρούν.
Αν τους τα πάρουν, ξυπνούν για να διεκδικήσουν, όχι την ελευθερία τους, αλλά το αντικείμενο που τους διατηρεί στην ύπνωσή τους, στον κόσμο τους. Οι παγκόσμιοι επί-κυρίαρχοι δεν κοιμούνται όμως. Αυτοί πλάθουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων που τους ακούνε.
Έχουν μια ατζέντα για όλον τον κόσμο.
Εκατοντάδες χρόνια τώρα. Η ατζέντα για την Ελλάδα ξεκινά το 1821, ίσως και παλαιότερα.
Όσο θα τους αφήνουμε αυτοί θα προχωρούν.
Σκοπός τους είναι η τελεία σκλαβιά: η σκλαβιά του Νού.
Όποιος αποφασίσει να ελευθερωθεί πλήρως, δηλ. να ελευθερωθεί από τα πάθη του, και με το παράδειγμά του να ξυπνήσει-ελευθερώσει και άλλους, δεν τους φοβάται.
Το πολύ-πολύ να τον βοηθήσουν να μεταβεί εκεί που επιθυμεί: στην αιωνιότητα. Αν όμως γίνουν πολλοί οι ελεύθεροι, φτάσουν την critical mass, όπως λένε, τότε δεν θα μπορέσουν να μας κάνουν τίποτα.
Γιατί είναι λίγοι και είμαστε πολλοί.
Καλή Λευτεριά!
http://www.diakonima.gr
Ενα σκαμπίλι ( Γεροντας Παϊσιος )
Άλλοι έχουν λίγο παραπάνω εγωϊσμό και ο Θεός τους δίνει ένα σκαμπίλι και πάνε ακόμα παρακάτω.
Αυτούς όμως που έχουν εωσφορική υπερηφάνεια, ο Θεός τους αφήνει.
Μπορεί να φαίνεται ότι κάνουν προκοπή αλλά τι προκοπή είναι αυτή; Μαύρη προκοπή.
Και μετά δεν πέφτουν απλώς κάτω, αλλά πέφτουν κατ' ευθείαν στο βάραθρο. Ο Θεός να φυλάει!
Γεροντας Παϊσιος
Humility ( St. Simeon the New Theologian )
He, who grieves sorely in his heart when dishonored or offended by others, ought to know from this that he bears within himself the ancient serpent. If he will bear the offense in silence, or will answer the one offending him with deep humility, then he has thereby weakened and crushed this serpent.
St. Simeon the New Theologian
God is......( St. Seraphim of Sarov )
Where there is God, there is no evil. Everything coming from God is peaceful, healthy and leads a person to the judgment of his own imperfections and humility.
God shows us His love for man not only in those instances when we do good, but also when we affront Him with our sins and anger Him. With what longsuffering he bears our lawlessness! "Do not call God a rightful Judge," says St. Isaac, "for His rightful judgment is not seen in your deeds. True, David called Him a righteous judge and rightly, but the Son of God has shown us that God is good and merciful even more. Where is His righteous judgment? We were sinners, but Christ died for us" (St. Isaac the Syrian, Word 90).
St. Seraphim of Sarov
Subscribe to:
Posts (Atom)
