Καποια στιγμη στον ουρανό ζήτησε ο Θεός απο τους αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα,που υπάρχουν στη γή.
Οι άγγελοι ξεκίνησαν και έψαξαν ολόκληρη τηγή.Πολλοί ομολογουμένως έφεραν πολλά ωραία και πολύτιμα πράγματα.Ξεχώρισαν όμως τρείς.
Ο ένας έφερε και απέθεσε στον θρόνο του Θεού ένα ωραιότατο μαργαριτάρι.Ήτανμια σταγόνα ιδρώτα.Είχε πέσει απο το μέτωπο κάποιου που τίμια προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του.
-Ωραίο το εύρημα σου,είπε ο Θεός,αλλά υπάρχει και πιο ωραίο απο αυτό
.Ήρθε τότε δεύτερος άγγελος.Αυτός απέθεσε με σεβασμό μπροστά στον Θεό ένα κατακόκκινο ρουμπίνι.Ήταν μια σταγόνα αίματος ενος ήρωα,που είχε πέσει στο πεδίο της τιμής.Οι άγγελοι έμειναν εκστατικοί.Ασφαλώς αυτός θα κέρδιζε το βραβείο.
-Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ακόμη,είπε ο Θεός. Τότε όλοι στράφηκαν προς το μέρος του τρίτου αγγέλου, που εκείνη την ώρα ερχόταν και με πολλή ευλάβεια άφησε να κυλίσει στον θρόνο του Θεού ένα ασταφτερό διαμάντι,που όμοιο μ'αυτό ποτέ δεν είχαν δεί.Ήταν ένα δάκρυ κάποιου αμαρτωλού,που γονατιστός ομολογούσε τις αμαρτίες του μπροστά στον πνευματικό.
-Αυτό είναι το πιο πολύτιμο πράγμα ,είπε τότε ο Θεός,και το βραβείο
δόθηκε στον τελευταίο άγγελο.Αλήθεια,πόσο αξίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση.
Αυτό το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος,που λέγει<χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επι ενι αμαρτωλώ
μετανοούντι>.(Λουκ.ιε΄10).
Δεχθείτε την νηστεία, οι φτωχοί, την συγκάτοικό σας και ομοτράπεζο. Οι δούλοι, την ανάπαυση από τους συνεχείς καμάτους της υπηρεσίας. Οι πλούσιοι, αυτήν που σας γιατρεύει από την βλάβη του χορτασμού και με την μεταβολή κάνει πιο τερπνά αυτά που από την συνήθεια περιφρονούνται. Οι άρρωστοι, την μητέρα της υγείας. Οι υγιείς, το φυλακτήριο της υγείας.
Ρώτησε τους ιατρούς και θα σου απαντήσουν, ότι το περισσότερο σφαλερό από όλα είναι η άκρα παχυσαρκία. Για τούτο οι πιο έμπειροι με τη νηστεία αφαιρούν το πλεονάζον πάχος, ώστε να μην συντριβεί η δύναμη με το βάρος της παχυσαρκίας. Διότι εξεπίτηδες αφού με την στέρηση εξαφανίσουν την αμετρία του πάχους, προετοιμάζουν στην θρεπτική δύναμη κάποια άνεση και ανατροφή και αρχή για δεύτερη αύξηση. Έτσι σε κάθε έργο και σε κάθε σωματική ιδιοσυγκρασία βρίσκεται η ωφέλεια της νηστείας και σε όλα ομοίως αρμόζει, στα σπίτια, στις αγορές, στις νύκτες, στις ημέρες, στις πόλεις, στις ερημιές. Αυτήν λοιπόν που με τόσα μέσα χαρίζει σε μας το καλό, ας υποδεχθούμε με χαρά, κατά τον λόγο του Κυρίου, χωρίς να είμαστε κατηφείς, όπως οι υποκριτές, αλλά το χαρωπό της ψυχής χωρίς προσποίηση να δείχνουμε (Ματθ. 6, 16-17).
Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται τόσον αγώνα η προτροπή για τη νηστεία, όσον το να μην περιπέσει σήμερα κάποιος στα κακά της μέθης. Διότι τη μεν νηστεία και για την συνήθεια και για την μεταξύ μας ντροπή, oι πολλοί την αποδέχονται. Φοβούμαι δε τη μέθη, που, σαν πατρική κληρονομιά, οι φίλοι του οίνου την διασώζουν. Όχι νηστεία με την μέθη. Όπως δηλαδή αυτοί που κάνουν μακρινά ταξίδια, έτσι και μερικοί ανόητοι σήμερα πίνουν οίνο σε αντάλλαγμα των πέντε ημερών της νηστείας‡ Ποιος είναι τόσον ανόητος, ώστε προτού αρχίσει να πίνει, να κάνει τις τρέλες των μεθυσμένων; Δεν γνωρίζεις ότι η κοιλιά δεν κάνει αποταμίευση; Η κοιλιά είναι ο πιο άπιστος μεσίτης. Είναι ταμείο αφύλακτο, διότι, όταν μπαίνουν πολλά, τη μεν βλάβη διατηρεί, τα φαγητά όμως δεν διαφυλλάττει‡ πρόσεχε μη τυχόν και σε σένα, αύριο που θα έλθεις από την μέθη λεχθούν αυτά που τώρα αναγνώσθηκαν. «Δεν διάλεξα αυτή τη νηστεία, λέγει ο Κύριος» (Ησ. 58, 5).
Γιατί αναμιγνύεις τα άμικτα; Ποια ή σχέση της νηστείας προς την μέθη; Ποια είναι η σχέση της μέθης προς την εγκράτεια; «Ποια η συμφωνία μεταξύ του ναού του Θεού και των ειδώλων;» (Β΄ Κορινθ. 6, 16). Διότι ναός του Θεού μεν είναι αυτοί στους οποίους κατοικεί το Πνεύμα του Θεού‡ ναός δε ειδώλων, είναι αυτοί που υποδέχονται με την μέθη το πλήθος της ακολασίας. Η σημερινή ημέρα είναι τα πρόθυρα των νηστειών. Αυτός δε που έχει βεβηλωθεί στα πρόθυρα βεβαίως δεν είναι άξιος να εισέλθει στα άγια. Κανείς δούλος θέλοντας να εξευμενίσει τον κύριό του, δεν μεταχειρίζεται τον εχθρό του σαν προστάτη και μεσίτη. Το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως στην Αρχαία Εκκλησία. Η μέθη είναι έχθρα στο Θεό‡ η νηστεία δε, αρχή της μετανοίας. Εάν λοιπόν θέλεις με την εξομολόγηση να γυρίσεις στο Θεό, να αποφεύγεις την μέθη, για να μην σου κάμει δυσκολότερη την αποξένωση. Δεν αρκεί βεβαίως μόνον η αποχή από τις τροφές, για την επαινετή νηστεία, αλλ΄ ας νηστεύσουμε νηστεία δεκτή, ευάρεστη στο Θεό. Αληθινή νηστεία είναι η αποξένωση από το κακό, η εγκράτεια της γλώσσας, η αποχή από το θυμό, ο χωρισμός από τις επιθυμίες, την καταλαλιά, το ψεύδος, την ψευδορκία. H στέρηση από αυτά είναι αληθινή νηστεία. Μέσα σ΄ αυτά λοιπόν η νηστεία είναι αγαθό. Η πνευματική νηστεία είναι η έλλειψη του ορθοδόξου λόγου που κάνει την ψυχή ατροφική και παγερή.
Μέγας Βασίλειος
Πηγη : http://synodoiporia.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4519.html
Pride darkens the soul completely and leads to its utter downfall. It acts like some harsh tyrant who has gained control of a great city and destroys it completely.
Abba Moses of Scetis
I confess one Baptism for the remission of sins.
The tenth article of the Creed speaks about the Mystery of Baptism and about the remaining Mysteries.
Jesus Christ, sending His disciples out to preach, said, Go ye therefore, and teach all nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son, and of the Holy Spirit, and added, Teaching them to observe all things whatsoever I have commanded you (Matt. 28:19-20). By this the Lord clearly stated that other mysteries had been established by Him.
By sacraments, or mysteries, are meant those holy acts through which the Holy Spirit mysteriously and invisibly confers Grace (the saving power of God) upon man.
The holy Orthodox Church has seven Mysteries: Baptism, Chrismation, Confession, Holy Communion, Marriage, Ordination, and Holy Unction.
The Symbol of Faith mentions only Baptism because that Mystery is the door into the Church of Christ. Only those who have been baptized can avail themselves of the other sacraments.
Moreover, at the time of the composition of the Creed, there were quarrels and doubts. For example, some thought that heretics who returned to the Church should be baptized a second time. The Ecumenical Council said that Baptism could be performed only one time for any given person. Therefore it is said — "I confess one Baptism." It is understood that this one Baptism must be performed in the true Church for it to be valid. This is true of all the Mysteries.
