- Γέροντα, τί είναι αυτό το βουητό που ακούγεται;
- Ένα μελίσσι εγκαταστάθηκε στο παράθυρό μου και τώρα εργάζεται εντατικά. Τί τραβάω το βράδυ με τις φωνές τους! Ελάτε να σας δείξω την κυψέλη μου. Να δήτε με τί αρχιτεκτονική εργάζονται οι μέλισσες, ενώ δεν έχουν ούτε αρχιτέκτονα ούτε εργολάβο! Εύχομαι να δουλέψετε και εσείς σωστά, πνευματικά, να φτιάξετε πνευματική κυψέλη, να βγάζη μέλι πνευματικό, να έρχωνται οι λαϊκοί να τρώνε και να γλυκαίνονται πνευματικά.
- Τί σημαίνει, Γέροντα, αυτό που λέει ο Ψαλμωδός: «Ανθρώπους και κτήνη σώσεις ,Κύριε»;
- Εννοεί ότι ο Θεός βοηθάει και τα ζώα. Πόσοι Άγιοι είναι προστάτες ζώων! Αλλά και τί τραβάνε τα καημένα! Εμείς ούτε μια εβδομάδα δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε την υπακοή που κάνουν αυτά στον άνθρωπο. Αν τα ταΐσουν, τα τάισαν∙ διαφορετικά μένουν νηστικά. Αν δεν κάνουν αυτό που θέλει το αφεντικό τους, τα χτυπούν. Και τί κόπο κάνουν ,χωρίς να περιμένουν κανέναν μισθό. Εμείς ένα «Κύριε ελέησον» να πούμε, Παράδεισο έχουμε να λάβουμε. Μικρό πράγμα είναι αυτό; Μας πέρασαν επομένως και στην ακτημοσύνη και στην υπομονή και στην υπακοή.
Όλα να τα παρακολουθήτε, γιατί όλα βοηθούν. Παρατηρώ τα μυρμήγκια πόσο φιλότιμα εργάζονται, χωρίς να έχουν επιστάτη. Εγώ δεν βρήκα σε κανέναν άνθρωπο την λεπτότητα που είδα στα μυρμήγκια. Τα νέα μυρμηγκάκια πάνε και κουβαλούν στην φωλιά ξυλάκια και ένα σωρό άλλα άχρηστα πράγματα, επειδή ακόμη δεν ξέρουν τί πρέπει να φέρουν. Τα παλιά μυρμήγκια τα αφήνουν να τα κουβαλήσουν, χωρίς να τους κόβουν την προθυμία, και μετά τα βγάζουν έξω από την φωλιά . Ύστερα ,σιγά-σιγά τα νέα βλέπουν τί κουβαλούν τα παλιά και μαθαίνουν τί πρέπει να φέρνουν. Αν ήμασταν εμείς, θα λέγαμε: «Έλα εδώ εσύ, τί είναι αυτά που κουβαλάς; Πέταξέ τα γρήγορα έξω!».
Τα ζώα τα έκανε ο Θεός, για να εξυπηρετείται ο άνθρωπος ,αλλά και για να παραδειγματίζεται. Ο άνθρωπος ,αν είναι άνθρωπος, από όλα ωφελείται.
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007
When one keeps silent, he is given time and freedom for prayer and
concentration; but when he passes his hours carelessly, he does not
have time to pray.
Furthermore, through his careless speech he accumulates various sins.
For this reason the Holy Fathers placed the virtue of silence at the
summit of the virtues, for without it no virtue is able to remain in the
soul of the man.
Elder Ephraim- Arizona
The remembrance of death is a daily death; and the remembrance of our departure
is an hourly sighing or groaning.
Fear of death is a property of nature that comes from disobedience, but
trembling at death is a sign of unrepented sins.
St. John Climacus
Κι όμως συμβαίνουν θαύματα! Ένας Μουσουλμάνος στην Αίγυπτο σκότωσε τη γυναίκα του και την έθαψε με τα δύο κοριτσάκια τους, το ένα ήταν μωρό και το άλλο 8 ετών.
Τα κορίτσια τα έθαψε ζωντανά!! Στην συνέχεια κατήγγειλε στην αστυνομία ότι τα κορίτσια είχαν σκοτωθεί απο έναν θείο τους. Ύστερα από 15 μέρες πέθανε ένα άλλο μέλος από το σόι τους. Οι συγγενείς του αποφάσισαν να τοποθετήσουν το νεκρό στον τάφο όπου βρισκόταν η γυναίκα και τα δύο του παιδιά.
Όταν άνοιξαν τον τάφο για την κηδεία, οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα μάτια και στα αυτιά τους: Βρήκαν κάτω από το χώμα τα δύο κοριτσάκια ΖΩΝΤΑΝΑ!!! Το εκπληκτικό γεγονός διαδόθηκε σαν αστραπή σ’ όλη τη χώρα και ο πατέρας των παιδιών ετοιμάστηκε για τη θανατική ποινή. Όπως ήταν φυσικό, οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή πάνω στο μεγαλύτερο παιδί προκειμένου να τους διαφωτίσει για το πώς επέζησαν.
Ένας άνδρας, ο οποίος φορούσε λευκά ρούχα που έλαμπαν σαν τον ήλιο, με χέρια ματωμένα από πληγές, ερχόταν και μας έδινε φαγητό, ήταν η απάντηση της μικρής. Ακόμη, ο άνθρωπος αυτός ξυπνούσε και τη μαμά μου για να περιποιηθεί την αδελφή μου.
Το εθνικό αιγυπτιακό κανάλι, το οποίο πήρε τη συνέντευξη, μετάδωσε μέσω της (μουσουλμάνας) δημοσιογράφου: «Ο άνδρας αυτός δε μπορεί να ήταν άλλος από τον ΙΗΣΟΥ, διότι κανείς άλλος δεν κάνει τέτοιου είδους πράγματα!».
Μπορεί μεν οι μουσουλμάνοι να δέχονται ότι ο «ISA» (Ιησούς) τα έκανε όλα αυτά, αλλά οι πληγές δείχνουν ότι πραγματικά σταυρώθηκε, όπως επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς ΖΕΙ. Εξάλλου, κανείς δε διανοήθηκε να μη βασιστεί στα λόγια του κοριτσιού, γιατί ούτε αυτή ούτε η αδελφούλα του θα ήταν δυνατό να επιζήσουν αν δε συνέβαινε ένα πραγματικό θαύμα.
Οι ηγέτες των μουσουλμάνων βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ ένα αδιέξοδο, καθώς ούτε την αυθεντικότητα του θαύματος μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε και να περιορίσουν την έκταση που πήρε η δημοσιότητα της όλης ιστορίας.
St. Maximus the hut-burner, who is commemorated on January 13, was adorned with many divine gifts. During a conversation with St. Gregory of Sinai, he related the way in which he received the noetic prayer from the Mother of God as follows:
"I will not hide from you, my dear father, the miracle that the Theotokos performed for me. From a young age I had tremendous faith in my Lady the Theotokos, and I would beseech her with tears to grant me the gift of noetic prayer. One day when I had gone to her church, I begged her as usual for this favor with extreme fervor from the depth of my heart. As I venerated her holy icon with much desire, I suddenly felt
warmth in my chest and a flame light in heart, which came from her holy icon and which did not burn me but rather refreshed me, sweetened me, and induced overwhelming compunction within my soul. Henceforth, my heart started to say the prayer, 'Lord Jesus Christ have mercy on me,' and my mind feels extreme sweetness from the recollection of my Jesus and my Theotokos. Ever since then, the prayer has never been absent
from my heart."
Later, the Virgin Mary also gave to him the gift of discernment and teaching. When he was living at the Monastery of Great Lavra on Mount Athos and was under the obedience of the Abbot, the Theotokos appeared to him on the Sunday after the Ascension. She was holding the Lord in her arms and said to him, "Follow me, most-faithful Maximos, and ascend to the peak of Athos in order to receive the grace of the
Holy Spirit, as you desire." After seeing this divine revelation three times, he left Great Lavra Monastery, and seven days later he arrived at the summit. All night long on the Saturday before Pentecost he kept vigil along with other monks who had gathered there to celebrate the feast day. At the conclusion of the Liturgy, all the
monks departed, whereas the divine Maximos continued there all alone for three more days and nights,
praying ceaselessly to the Lord and the Theotokos. During this time, the enemies (i.e. the demons) attempted with every means possible to make him leave. They staged various deceptive illusions: during the night, they made it seem as if thunder and lightning where striking the peak, and an earthquake was rocking the entire mountain; during the day, wild voices and cries would be heard nearby, as countless fearsome beings carrying slings and arrows supposedly made their way up the mountain from all directions, determined to attack the saint. All this took place through demonic imagination because the accursed demons could not stand to see him dwelling there.
However, the divine Maximos was not scared in the least, nor did he pay any attention to them, as the grace of the Holy Spirit dwelled within him. Rather, he devoted himself completely to noetic prayer, beseeching the Lord and his protectress and advocate, the Theotokos, for help. Things being as such, the Theotokos appeared to him with immense glory as a queen holding her Son in her arms, and accompanied by several young noblemen. The saint recognized her from the spectacular brilliance and divine light that was radiating
from her and illuminating the entire surrounding area, and having been informed that this was not a demonic deception but a divine revelation and true appearance of the Theotokos, he praised her with inexplicable joy, saying, "Rejoice, thou who art full of grace. The Lord is with thee," in addition to other such hymns. Then he fell to the ground and worshipped the Lord along with the Lady Theotokos, at which time he received a blessing from Christ and heard the Panagia saying the following to him: "Receive grace against the demons, O venerable athlete, and take up residence at the base of this summit of Athos, because it is the will of my Son for you to ascend to the height of virtue and to become a teacher and guide for many, in order for you to save them." Next, he was handed heavenly bread to eat in order to gain strength because he had not eaten for several days. As soon as he placed the bread in his mouth, he was engulfed from above by a divine light and heard angelic hymns, and thus theTheotokos ascended back to the heavens, while the saint stood motionless and ecstatic on account of the celestial fragrance and heavenly brilliance that remained at the peak of the mountain. Thus he no longer wanted to come down from that spot, lest he be deprived of the heavenly fragrance and splendor. Nevertheless, after three days he came back down from the peak as the Theotokos had instructed him, and he went to a nearby chapel dedicated to her. After spending a series of days there, he climbed back up to the peak and venerated the specific spot where the Theotokos had stood in divine
glory and beseeched her with tears to appear once more. This time, however, he was limited to seeing the brilliant light and smelling the wondrous fragrance, which flooded his existence once more with indescribable joy and happiness.
Through his holy prayers and the intercessions of the Theotokos, may Christ our God
have mercy on us. Amen.
Πνευματική πρόοδος υπάρχει όπου υπάρχει πολλή ταπείνωση
- Γέροντα, πώς ένας άνθρωπος αλλάζει σε έναν μήνα, και άλλος αγωνίζεται χρόνια και προκοπή δεν κάνει;
- Εσείς τι λέτε; Πώς γίνεται αυτό;
- Γέροντα, μου λέει ο λογισμός πως, αν ο άνθρωπος ταπεινωθή και ζητήση το έλεος του Θεού, τον βοηθάει ο Θεός και προοδεύει.
-Αυτό είναι. Ταπείνωση χρειάζεται. Πνευματική πρόοδος υπάρχει όπου υπάρχει πολλή ταπείνωση.
Όσοι βρήκαν τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης ,προχωρούν στην πνευματική ζωή
σύντομα, σταθερά και χωρίς κόπο. Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει την
ταπείνωση, αυτήν την μεγάλη δύναμη! Όλη η πρόοδος εκεί βρίσκεται. Όσο
κανείς ταπεινώνεται , τόσο χαριτώνεται από τον Θεό και τόσο πιο πολύ
προοδεύει. Πόση δύναμη έχει η ταπείνωση, και όμως δεν την αξιοποιούν οι
άνθρωποι!
- Γέροντα, μια ταπεινή ψυχή έχει πιο εύκολο πνευματικό αγώνα;
Και βέβαια, γιατί ο ταπεινός με λίγο σπρώξιμο τρέχει πιο πολύ. Πάρε μια
μπίλια καν' την έτσι, κυλάει καν' την αλλιώς, πάλι κυλάει, γιατί δεν
έχει εξογκώματα, για να σκαλώνη.
- Γέροντα, υπάρχει περίπτωση προσπαθώντας κανείς σαν καλλιεργήση την
ταπείνωση να ταπεινώνη συνέχεια τον εαυτό του και τελικά να πέση στην
απόγνωση;
- Όχι, γιατί η πραγματική ταπείνωση φέρνει ελπίδα, όχι απελπισία.
Απελπισία φέρνει ο εγωισμός , γιατί ο εγωιστής στηρίζεται στον εαυτό
του, ενώ ο ταπεινός ελπίζει στο έλεος του Θεού. Μέσα από την συντριβή
της ταπεινώσεως σιγά-σιγά αναπτύσσεται ο πνευματικός άνθρωπος.
Όλη η ζωή
του ανθρώπου μετά είναι ένας μεγάλος και φιλότιμος αγώνας, αλλά πάντα
προχωρεί με μεγάλη ελπίδα στον Θεό, απογοητευμένος από τον εαυτό του με
την καλή έννοια, απογοητευμένος δηλαδή από το εγώ του.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΣΕΛ190 ΛΟΓΟΙ Ε ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ
Λοιπόν, όταν εσύ δεν αμαρτάνεις, δεν ψεύδεσαι, δεν
κατακρίνεις, δεν πονηρεύεσαι κατά του πλησίον σου, τότε έχεις φόβο
Θεού. Τότε είσαι σοφός και κατανοείς το Θεό, και για να μην Τον λυπήσεις
δεν αμαρτάνεις. Και αυτή είναι η όραση του Θεού, και ο Θεός που βλέπει
τα πάντα σε σκεπάζει από τις παγίδες του σατανά. Όλες τις θλίψεις, παιδί
μου, αν τις υπομένουμε, βρίσκουμε Χάρη παρά Κυρίου. Γι αυτό μας αφήνει ο
Κύριος να πειραζόμαστε, για να μας δοκιμάζει και να μας πλέξει
στεφάνους. Παραιτήσου από το δικό σου θέλημα, για να βρεις ειρήνη ψυχής.
Γιατί το θέλημα του ανθρώπου έχει γίνει χάλκινο τείχος και εμποδίζει το
φωτισμό και την ειρήνη Όντως μέγα είναι, στ αλήθεια, το μυστήριο της
υπακοής! Αφού ο γλυκύς μας Ιησούς πρώτος χάραξε το δρόμο και έγινε
παράδειγμα για μας, πόσο μάλλον εμείς είμαστε οφειλέτες να Τον
μιμηθούμε. Ο μοναχός δεν αλλάζει τόπο κατοικίας, χρώμα ενδυμάτων και
ιδίως νοημάτων. Ο μοναχός και η μοναχή αλλάζουν νουν και καρδιά μαζί. Δε
σκέφτονται όπως οι κοσμικοί. Όλη η δύναμη της ψυχής είναι η προσευχή.
Και καθώς το σώμα δυναμώνει με τις τροφές και τα διάφορα καρυκεύματα που
του προσφέρουμε, έτσι και η ψυχή μας θέλει ευχή, ανάγνωση, λόγο
προφορικό, να βλέπει παράδειγμα και έτσι λίγο-λίγο ξυπνάει Με πολλή
απλότητα να πορεύεσαι, για να βρεις την καθαρότητα της ψυχής. Η απλότητα
είναι μεγάλη ευτυχία για την ψυχή Τους μεν κανόνες οι άνθρωποι τους
κατάργησαν, αλλά δεν τους κατάργησε ο Θεός. Μένουν, όπως τους έθεσαν οι
Πατέρες και οι θείοι Απόστολοι. Επομένως να τους φυλάττουμε, αν θέλουμε
να σώσουμε την ψυχή μας, για να μη βρούμε αντιμέτωπο το Θεό να
υπερασπίζει τους νόμους των αγαπητών Του δούλων. Το στόμα σου
αδιαλείπτως να μελετά την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,
ελέησόν με Με την ευχή, θα καθαρίσει ο νους σου και θα την κατεβάσει
στην καρδιά και θα γίνει διαδρομή, ένωση νου, λόγου και καρδιάς, και θα
γίνει Παράδεισος μέσα σου. Από τη στιγμή που αρχίζουμε να διαπράττουμε
την αμαρτία γινόμαστε δούλοι των δαιμόνων. Ο φιλάνθρωπος Θεός έκανε τον
άνθρωπο αυτεξούσιο και μας δίδαξε να μη μετέχουμε σε πράξεις αισχρές
και δε σκεπτόμαστε σοβαρά τα θεία και σωτήρια λόγια Του. Δεν υπάρχει
άλλη θυσία τόσο ευώδης προς το Θεό, όσο η αγνότητα του σώματος. Τίποτε
άλλο δε μισεί τόσο ο Θεός, όσο την παράνομη ηδονική ακαθαρσία του
σώματος. Σ αυτή τη ζωή είναι αγώνας. Με τα ακάθαρτα πνεύματα πολεμάς,
που δε σου ρίχνουν γλυκά και λουκούμια, αλλά σφαίρες οξείες που
θανατώνουν ψυχή, όχι σώμα
Ποιες χρονιές πέφτει το Πάσχα 5 Μαϊου
"Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για να πάρουμε την Πόλη. Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα"
Είχα την τιμή και την τύχη να συνομιλήσω πριν λίγο με άνθρωπο του οικογενειακού περιβάλλοντος του παπά-Γιάννη Καλαΐδη, το οποίο όλως «τυχαίως» όλα αυτά τα χρόνια είναι πελάτης μου, χωρίς όμως να γνωρίζω την συγγένειά του με τον άγιο εκείνο άνθρωπο.
(Η ίδια η συγκυρία της γνωριμίας ήταν θαυμαστή αφού την ίδια στιγμή – κατά μία απίστευτη διπλή σύμπτωση: Ο ένας έψαχνε τον άλλο!)
Επί του θέματος :
Tο εν λόγω πρόσωπο μου απεκάλυψε κάποιες σημαντικότατες μαρτυρίες από τον παπά-Γιάννη τις οποίες θα προσπαθήσω να αποδώσω όσο πιο πιστά γίνεται από μνήμης. Για οποιαδήποτε παράλειψη ή διαστρέβλωση των λεγομένων η ευθύνη μού ανήκει, και αν χρειαστεί θα επανέλθω για ενδεχόμενες διορθώσεις. Η δημοσίευση γίνεται κατόπιν προφορικής άδειας.
Μαρτυρία 1η:
«Ο παπά-Γιάννης, όσο κι αν προσπαθούσα να τον πιάσω στον ύπνο, δεν μου έλεγε ποτέ τίποτε σχετικό με την ημερομηνία παράδοσης της Πόλης. Επέμενα διαρκώς και προσπαθούσα να τον πετύχω χαλαρό, σε ανύποπτες στιγμές αλλά η αδιάπτωτη Χάρις δεν του επέτρεπε να μου αποκαλύψει τίποτε σχετικό. Μετά από καιρό όμως έμαθα μέσω άλλου γνωστού ότι του απεκάλυψε ότι «την Πόλη θα την πάρουμε την χρονιά που το Πάσχα θα πέσει 5 Μαΐου»! Το Πάσχα πέφτει σε αυτήν την ημερομηνία το 2013 και το 2024… Ποιος ξέρει…»
Μαρτυρία 2η:
«Μια μέρα ήμασταν μαζεμένοι σε κάποια γιορτή ενός μέλους της οικογένειας και ο παπά-Γιάννης προβληματισμένος μας είπε:
«Ακούστε καλά τι θα σας πω και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας : λυπάμαι που δεν υπάρχει ένας ανδρείος να δει το παιδί του να πεθαίνει από την πείνα και να μην παίρνει αυτήν την ταυτότητα!» Μας προβλημάτισε όλους έντονα…
Πέρασε ο καιρός και μετά από 6 μήνες, σε άλλη γιορτή, όπου ήταν όλη η ευρύτερη οικογένεια μαζεμένη, μας είπε χαρούμενος αυτήν την φορά:
«Ακούστε καλά τι θα σας πω και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας και να το θυμόσαστε : τα γεγονότα της παράδοσης της Πόλης στους Έλληνες θα προλάβουν την έκδοση αυτής της ταυτότητας κι έτσι θα σωθούν πολλοί άνθρωποι και πολλοί άλλοι λαοί οι οποίοι θα την παίρνανε… Γι’αυτό το θέμα προσευχήθηκαν πάρα πολλοί – εγώ είμαι ο τελευταίος – και ο Θεός εισάκουσε την προσευχή μας! Θα προλάβουν και θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»
Μαρτυρία 3η:
«Το 2009, έξι μήνες πριν κοιμηθεί είχα μία πληροφορία ότι οι Τούρκοι ήταν έτοιμοι να μας επιτεθούν. Το είπα στον παπά-Γιάννη κι αυτός χαμογέλασε και είπε:
«Τους Τούρκους μην τους φοβάστε! Θα πάθουν μεγάλη ζημιά…
Να το θυμάστε καλά και να το βάλετε στο μυαλό σας:
Τους Τούρκους μην τους φοβηθείτε!»
http://www.agioritikovima.gr/perizois/19376-apiteuti-profi
