Tuesday, July 14, 2015

Χαιρετισμοί Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου



Ως της ενθέου πολιτείας μύστην άριστον και ευσεβείας θεοφόρητον διδάσκαλον, η Ορθόδοξος γεραίρει σε Εκκλησία. Ουρανόθεν γαρ το χάρισμα δεξάμενος, καταυγάζεις τοις ενθέοις σου συγγράμμασι, τους βοώντάς σοι· χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Άγγελος εν τοις τρόποις, και πολύς εν τη γνώσει, Νικόδημε εν Άθω εδείχθης· (τρις) αγγελικήν γαρ έχων ζωήν, αγγελοπρεπεί φωνή διεσάφησας, τα εν πατράσι κείμενα, δι’ ων φωτίζεις τους βοώντας·

Χαίρε της Νάξου η ευκοσμία·
χαίρε του Άθω η δαδουχία.
Χαίρε των Πατρώων δογμάτων ανάπτυξις·
χαίρε των αγίων ρημάτων ανάλυσις.
Χαίρε ύψος της φρονήσεως και σοφίας ποταμός·
χαίρε βάθος θείας γνώσεως και αγάπης θησαυρός.
Χαίρε ότι εδείχθης γραμματεύς θεοφόρος·
χαίρε ότι τυγχάνεις ερμηνεύς θεηγόρος.
Χαίρε λαμπάς ηθών της σεμνότητος·
χαίρε πυρσός της άνω λαμπρότητος.
Χαίρε δι’ ου οι πιστοί βεβαιούνται·
χαίρε δι’ ου οι εχθροί εκπτοούνται.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Βίον καθηγνισμένον, εκ παιδός ανιχνεύων, ως βλάστημα ενθέων γονέων, την του κόσμου έλιπες αχλύν, και τω Σωτήρι Χριστώ ηκολούθησας, ω ακλινώς επόμενος, Νικόδημος ένθους εβόας·
Αλληλούϊα.

Γνώμη εν θεολήπτω, ως τρωθείς θείω πόθω, προσήλθες εν τω Όρει του Άθω, και δι’ εναρέτου αγωγής, προς όρη υψώθης τα αιώνια, κατά Δαβίδ Νικόδημε, ακούων παρ’ ημών ταύτα·

Χαίρε ζωής οσίας ταμείον·
χαίρε φωτός αΰλου δοχείον.
Χαίρε μοναζόντων του Άθω υπόδειγμα·
χαίρε ευσεβούντων απάντων εδραίωμα.
Χαίρε νους ο θεοδίδακτος ουρανίων εννοιών·
χαίρε στόμα θεοκίνητον θεοπνεύστων διδαχών.
Χαίρε ότι του κόσμου ολικώς εμακρύνθης·
χαίρε ότι εν Άθω προς τα άνω ιθύνθης.
Χαίρε χορού Οσίων εφάμιλλος·
χαίρε πιστών ο μέγας διδάσκαλος.
Χαίρε εχθρών καταπλήττων τας φρένας·
χαίρε ψυχάς στερεών ανειμένας.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Δόξαν την του Κυρίου, νοητώς κατοπτεύων, καθάρας σεαυτόν των προσύλων, των ουρανίων υφηγητής, ανεδείχθης θεορρήμον Νικόδημε, έργω και λόγω άπαντας, Θεώ ρυθμίζων τους βοώντας·
Αλληλούϊα.

Έχων σου την καρδίαν, τω πυρί φλεγομένην, του φόβου του Θεού ανενδότως, αγγελικήν μετήλθες ζωήν, και τας εν αυτή διατρανείς χάριτας, ως φωτισθείς τω Πνεύματι, Νικόδημε τοις εκβοώσι·

Χαίρε η στήλη της εγκρατείας·
χαίρε ο μύστης της απαθείας.
Χαίρε ο πτερώσας τον νουν προς ουράνια·
χαίρε ο πλουτήσας εκείθεν τα άρρητα.
Χαίρε χάριτος του Πνεύματος οίκος ο φωτοειδής·
χαίρε σκήνωμα πολύτιμον εναρέτου αγωγής.
Χαίρε ότι εκβλύζεις ποταμούς διδαγμάτων·
χαίρε ότι ξηραίνεις ρεύματα παθημάτων.
Χαίρε Χριστού πλουτήσας την έλλαμψιν·
χαίρε εχθρού νεκρώσας την έπαρσιν.
Χαίρε ρητών ψυχοτρόφων η λύρα·
χαίρε ωδών θεοσόφων κινύρα.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Ζηλωτής ένθους ώφθης, των Οσίων Πατέρων, νεκρώσας σεαυτόν τοις εν κόσμω, και διδασκάλων των ιερών, εκμαγείον και στόμα θεοκίνητον, πλουσία γαρ σοι δέδοται χάρις Νικόδημε, βοώντι·
Αλληλούϊα.

Ήνυσας θεοφρόνως την οσίαν ζωήν σου, ποικίλοις πειρασμοίς ομιλήσας, και ώσπερ χρυσός εν τω πυρί, δοκιμασθείς ταις θλίψεσι Νικόδημε, διδάσκαλος θεόσοφος, εν πράξει ώφθης τοις βοώσι·

Χαίρε ο νέος εν τοις Οσίοις·
χαίρε ο ένθους εν διδασκάλοις.
Χαίρε ο παιδεύων ημών την διάνοιαν·
χαίρε ο εκλύων Βελίαρ την άνοιαν.
Χαίρε λόγω τω της χάριτος ο ρυθμίζων τας ψυχάς·
χαίρε ξίφος τέμνων πάντοτε των παθών τας αφορμάς.
Χαίρε ότι καθαίρεις καρδιών τας κηλίδας·
χαίρε ότι εκφαίνεις θεϊκάς χορηγίας.
Χαίρε πυρσός σοφίας της κρείττονος·
χαίρε σκηπτός μανίας του χείρονος.
Χαίρε λαμπτήρ προς ζωής επιδόσεις·
χαίρε φωστήρ προς ενθέους υψώσεις.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Θεορρήμονα γλώσσαν, εσχηκώς θεηγόρε, τη άνωθεν πνοή κινουμένη, ρήματα αιωνίου ζωής, και τα εν θείοις πατράσιν, δυσέφικτα πανσόφως διετράνωσας, πάντας συγκινών Θεώ ψάλλειν·
Αλληλούϊα.

Ίνα αναπτερώσης τω Θεώ θεοφόρε, νοός σου τας κινήσεις απάσας, φυλακήν αισθήσεων στερράν, μετήλθες προς ην διδάσκεις τους θέλοντας, τυχείν θείας ενώσεως, εν τω βοάν σοι Πάτερ ούτω·

Χαίρε των θείων υποφήτης·
χαίρε της χείρω αγνοίας ρύστης.
Χαίρε της ενθέου αλείπτης ασκήσεως·
χαίρε ουρανίου εκφάντωρ φρονήσεως.
Χαίρε πλάτος θείας γνώσεως και σοφός υφηγητής·
χαίρε δέλτος θεοτύπωτος της του Πνεύματος φθογγής.
Χαίρε του Παρακλήτου το υπέρτιμον σκεύος·
χαίρε των Ορθοδόξων το θεόσδοτον σθένος.
Χαίρε κρατήρ ψυχοτρόφου νέκταρος·
χαίρε φωτός τρισηλίου έμπλεως.
Χαίρε κανών μονοτρόπων εν έργοις·
χαίρε εικών διδασκάλων εν λόγοις.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Κήπον θείων χαρίτων, την καρδίαν τελέσας, Νικόδημε τη ση πολιτεία, κήπον χαρίτων ως αληθώς, πεπλησμένον ευωδίας της χάριτος, την σην βίβλον ωνόμασε, εν η τρυφώντες εκβοώμεν·
Αλληλούϊα.

Λάμψας εν όρει Άθω, ως νεόφωτον άστρον, λαμπρύνεις την Χριστού Εκκλησίαν, των αρετών σου μαρμαρυγαίς, ουρανομύστα Νικόδημε Όσιε, εντεύθεν πυρσευόμενοι, τω φωτί σου αναβοώμεν·

Χαίρε το άστρον της Εκκλησίας·
χαίρε το φέγγος της ευσεβείας.
Χαίρε θεολόγων των πάλαι ανάπτυξις·
χαίρε των οθνείων δογμάτων κατάλυσις.
Χαίρε θείων παραδόσεων φύλαξ και μυσταγωγός·
χαίρε εναρέτων πράξεων, λαμπαδούχος ιερός.
Χαίρε ότι ελέγχεις διδαχάς κενοφώνους·
χαίρε ότι εκφαίνεις αρετάς θεοσδότους.
Χαίρε Θεού θεράπων θερμότατος·
χαίρε πιστών ατίνακτος πρόβολος.
Χαίρε λειμών παντοδαπούς σοφίας·
χαίρε φωστήρ της εν Χριστώ παιδείας.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Μένων εν Όρει Άθω, ώσπερ εν υπερώω , συντόνω προσευχή και νηστεία, την του Πνεύματος χάριν σοφέ, υπεδέξω μυστικώς σοι φοιτήσασαν, καθάπερ οι Απόστολοι, ων μιμητής ώφθης κραυγάζων·
Αλληλούϊα.

Νίκην τοις ευσεβέσιν, η ση διδασκαλία, παρέχει τοις πιστώς μελετώσι, Νικόδημε πάτερ ιερέ, κατά παθών και απάσης αιρέσεως, εν γαρ Αγίω Πνεύματι, ενεργεί αεί τοις βοώσι·

Χαίρε το νίκος των Ορθοδόξων·
χαίρε η πτώσις των κακοδόξων.
Χαίρε Εκκλησίας ο μέγας διδάσκαλος·
χαίρε των Αγίων των πάλαι εφάμιλλος.
Χαίρε ότι πλούτον έλιπες ημών βίβλων ιερών·
χαίρε παύεις άπασαν την πενίαν των παθών.
Χαίρε ουρανομήκης θεοφώτιστος στύλος·
χαίρε του Παρακλήτου ο ανέσπερος λύχνος.
Χαίρε πιστούς νεφέλη σκιάζουσα·
χαίρε λαμπάς τα κρείττονα λάμπουσα.
Χαίρε ο κήρυξ των θείων δογμάτων·
χαίρε η κρήνη αΰλων ναμάτων.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Ξενίζει τας εννοίας, των πιστών θεηγόρε, το πλήθος των σοφών συγγραφών σου, συ γαρ εν σοφία θεϊκή, και δυνάμει ουρανίω Νικόδημε, γράφεις και φθέγγη όσιε, και άπαντας προτρέπεις ψάλλειν·
Αλληλούϊα.

Όλην την Εκκλησίαν, θεουργά οία φώτα οι σοι θεοπαράδοτοι λόγοι, φωτίζουσι Πάτερ μυστικώς, και προς τελειοτέρων γνώσιν άγουσι, τους εν αυτοίς εγκύπτοντας, και βοώντάς σοι ομοφώνως·

Χαίρε η σάλπιγξ των απορρήτων·
χαίρε ο μύστης των ουρανίων.
Χαίρε γραμματεύ θεηγόρε του Πνεύματος·
χαίρε διδακτέ εκ της άνω εμπνεύσεως.
Χαίρε ότι θείον χύμά σοι δέδοται εξ ουρανού·
χαίρε ότι κεχαρίτωσαι εκ χειρός της του Θεού.
Χαίρε θεολογίας μυστικής η κιθάρα·
χαίρε θεηγορίας ουρανίου η νάβλα.
Χαίρε παθών εκτέμνων την άκανθαν·
χαίρε ψυχών καθαίρων την άροτραν.
Χαίρε Θεού ευσπλαγχνίας η γλώσσα·
χαίρε πιστών Ορθοδόξων η δόξα.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Προς αγώνας αλείφων, κατ’ εχθρών νοουμένων, Νικόδημε οσίων προσθήκη, αόρατον πόλεμον καλείς, ην σοφώς συνέγραψας βίβλον Άγιε, εκ ταύτης γαρ μανθάνομεν, Θεώ ανάγεσθαι βοώντες·
Αλληλούϊα.

Ρήσεις τας θεοπνεύστους και ωδάς τας πανσόφους, εις πλάτος αναπτύσσων και βάθος, των του Σωτήρος εορτών, την εν αυτοίς χάριν πάσιν παρέθηκας, δι’ ης ψυχαί ευφραίνονται, Νικόδημε, των σοι βοώντων·

Χαίρε ωδών ερμηνεύς των θείων·
χαίρε πυκτίς λογίαν αγίων.
Χαίρε επιπνοίας της θείας θησαύρισμα·
χαίρε Εκκλησίας Χριστού το ωράϊσμα.
Χαίρε Πνεύματος κειμήλιον και ταμείον αρετών·
χαίρε όργανον θεόπνευστον ύμνων των πνευματικών.
Χαίρε ότι καθαίρεις των πιστών τας καρδίας·
χαίρε ότι προρρέεις ζωηφόρους αρδείας.
Χαίρε ψυχών αλείπτης θεόσοφος·
χαίρε σεπτών Πατέρων ισότιμος.
Χαίρε νοός φυλακήν ο διδάσκων·
χαίρε χαράν μυστικήν ο εκλάμπων.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Στόματι θεηγόρω, και χειρί κινουμένη, του Πνεύματος τη χάριτι Πάτερ, των πνευματικών αναβαθμών, διασαφών εν πλάτει τα νοήματα, κλίμακα άλλην έστησας, τοις ποθούσιν Κυρίω ψάλλειν·
Αλληλούϊα.

Της σοφίας της θείας, κατά τον Σολομώντα, εδόθη σοι Νικόδημε χύμα, εντεύθεν διδάσκαλος σοφός, της Εκκλησίας ώφθης και περίβλεπτος, πάντα επί τα κρείττονα, παιδεύων Πάτερ τους βοώντας·

Χαίρε ο νους της θεολογίας·
χαίρε ο ρους της θεηγορίας.
Χαίρε ο χειμάρρους τρυφής της του Πνεύματος·
χαίρε ο εν λόγοις και έργοις υπέρλαμπρος.
Χαίρε ρήτωρ ο πολύσοφος των ρημάτων της ζωής·
χαίρε στόμα το μακάριον της του Πνεύματος φωνής.
Χαίρε ο φυτοκόμος αρετών ουρανίων·
χαίρε ο ριζοτόμος των εθνών των κακίστων.
Χαίρε θερμής προσευχής εναύλισμα·
χαίρε πιστών θεόσδοτον καύχημα.
Χαίρε Θεού υμνητά θεηγόρε·
χαίρε ημών οδηγέ θεοφόρε.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Υψώσας του νοός σου, προς Θεόν τας εφέσεις, νεκρώσας της σαρκός τας κινήσεις, και θείω φωτί καλαμφθείς, περιφανώς εν τω Άθω διέπρεψας, λόγω και έργω Όσιε, Θεώ ιθύνων τους βοώντας·
Αλληλούϊα.

Φέγγει του Παρακλήτου, των σοφών συγγραφών σου, η χάρις πανταχού καταλάμπει και αποπνέει εν ταις ψυχαίς, την μυστικήν ευωδίαν, Νικόδημε, δι’ ης παθών λυτρούμεθα, της δυσωδίας οι βοώντες·

Χαίρε το άνθος του Παραδείσου·
χαίρε ο δόναξ του Παρακλήτου.
Χαίρε μυροθήκη της θείας χρηστότητος·
χαίρε ευωδία ζωής καθαρότητος.
Χαίρε μύρον το πανεύοσμον της ασκητικής ζωής·
χαίρε άρωμα ουράνιον βιωτής πνευματικής.
Χαίρε ο μυστογράφος των αγίων δογμάτων·
χαίρε ο καλλιγράφος ιερών νοημάτων.
Χαίρε αυλός ασμάτων της χάριτος·
χαίρε χορού αγίων συνάριθμος.
Χαίρε ψυχών εδρασμός κλονουμένων·
χαίρε σοφός οδηγός Μοναζόντων.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Χάριν και οδηγίαν, προς οδούς σωτηρίας, και άπασαν ωφέλειαν θείαν, εν Αγίω Πνεύματι αεί, η των σων βίβλων πληθύς, ω Νικόδημε, παρέχουσι και άγουσι, προς θείαν δόξαν τους βοώντας
Αλληλούϊα.

Ψάλλοντες σοι τον ύμνον, ως διδάσκαλον μέγα, και θείον και σοφόν υπόφητην της Εκκλησίας σε του Χριστού, ω θεηγόρε τιμώμεν Νικόδημε, αλλά μη παύση Άγιε, πάντας φωτίζων τους βοώντας·

Χαίρε του Άθω το μέγα κλέος·
χαίρε της Νάξου το θείον εύχος.
Χαίρε Μοναζόντων φωστήρ ο αείφωτος·
χαίρε Ορθοδόξων πυρσός ο ακοίμητος.
Χαίρε τύπος και παράδειγμα θεολήπτων Μοναστών·
χαίρε γέρας και διάδημα ευλαβών ησυχαστών.
Χαίρε της Εκκλησίας αρραγέστατον τείχος·
χαίρε της ευσεβείας τηλαυγέστατος λύχνος.
Χαίρε δι’ ου καρπούμαι τα κρείττονα·
χαίρε δι’ ου εκτρέπω τα χείρονα.
Χαίρε της Απειρογάμου ο μύστης·
χαίρε των σων συνωνύμων προστάτης.
Χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Ω Νικόδημε Πάτερ, Όρους Άθω το θαύμα, και πάσης Εκκλησίας το κλέος (τρις) την παρούσαν ημών προσφοράν, ευμενώς προσδέχου και δίδου άπασι, φως θείον ικεσίαις σου, ως αν αεί Θεώ βοώμεν·
Αλληλούϊα.

Ως της ενθέου πολιτείας μύστην άριστον, και ευσεβείας θεοφόρητον διδάσκαλον, η Ορθόδοξος γεραίρει σε Εκκλησία. Ουρανόθεν γαρ το χάρισμα δεξάμενος, καταυγάζεις τοις ενθέοις σου συγγράμμασι, τους βοώντάς σοι·
Αλληλούϊα.

«Νά προσεύχεσαι ὅπως μπορεῖς,γιά νά φτάσεις νά προσεύχεσαι ὅπως πρέπει»



Πως να προσευχόμαστε; -Ο γέροντας Θεόφιλος από την μονή Σίμπατα έλεγε στους χριστιανούς:

 «Να προσεύχεσαι όπως μπορείς,για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει». 

Ο καλύτερος  δάσκαλος της προσευχής είναι η ίδια η προσευχή.Σου λέει πως να προσεύχεσαι.
Εσύ προσευχήσου και θα σου πει εκείνη πως να προσευχηθείς.Μόνο να την υπακούς.

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
«Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός»;

Εαν εμείς δεν ακούμε τις ίδιες μας τις προσευχές, εαν δεν είμαστε παρόντες,εαν τις λέμε τυπικά και το μυαλό μας και οι αισθήσεις μας βρίσκονται αλλού,τότε πώς θ’ακούσει ο Θεός αυτό που του ζητάς;
Πρέπει να την ζεις με το σώμα και με την ψυχή.

Η προσευχή πρέπει να περάσει από εσένα για να φτάσει στο Θεό.Η αναρρίχηση προς τον Θεό γίνεται ξεκινώντας από μέσα μας.Αυτός είναι ο δρομος για να φτάσει η προσευχή στον Θεό.

….η προσευχή είναι ένας διάλογος με τον Θεό.Ανοίγεις την καρδιά σου μπροστά Του. Γίνεστε φίλοι και συνοδοιπόροι.Δεν πρέπει με το που αρχίζει η προσευχή να ζητάς.Πρώτα πρέπει να ευχαριστείς το Θεό.Αν το σκέφτεις υπάρχουν πολλοί λόγοι να το κάνεις.Ένας άλλος κανόνας είναι πως πρέπει να αναγνωρίσεις το λάθος σου. 


Δεν μπορείς να φορτώσεις τον Θεό με τα προβλήματά σου,με τις ανάγκες σου,εαν δεν αναλάβεις τις ευθύνες σου.Για να γίνει αυτό πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου.Καθημερινά φορτώνομαστε με πράγματα καλά και άσχημα. 

’Οταν φορτώνουμε πολύ και δεν αντέχουμε πια το βάρος,τότε με την προσευχή παίρνουμε αυτό το βάρος και το εναποθέτουμε στα χέρια του Θεού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι εσύ μένεις αδιάφορος, πως δεν σ’ενδιαφέρει πια-αντιθέτως-η σχέση σου μαζί Του γίνεται πιο ουσιώδης και πιο σωστή.

Πηγή

Envy and malice( Elder Ambrose of Optina )



"You must force yourself, though against your will, to do some good for your enemies and mainly, not to seek vengeance but to be careful so as not to offend them with an appearance of contempt and humiliation."


Elder Ambrose of Optina
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...