Lord I Have Cried - Κύριε Εκέκραξα

A Christian ought not to be a fanatic but ought to love all people.

I told someone once: ‘What are you? Are you Jesus’ warrior or a fighter for the tempter? Do you realize that there are also fighters for the evil one? A Christian ought not to be a fanatic but ought to love all people’.

Whoever speaks without discretion, he harms people even when he is right. I met a writer who was very devout, but when he was talking to laymen, he was very blunt to the extent that they were shocked. He told me once: ‘I said such and such to a lady during a meeting’. However, he had talked in such a way that he had ‘damaged’ her, offending her in front of everyone.

‘Look’, I said to him. ‘You throw wreaths with diamonds at people. But the way you do it, breaks their heads, even the heads which are not very sensitive. Let’s not throw stones at people, in the name of Christianity. Whoever… rebukes one in front of others because he had committed a sin, or talks to someone aggressively, he is not moved by the Spirit of the Lord; He is moved by another spirit. The way of the Church differs from the way of the law.

The Church always perseveres and looks for ways to help one, no matter what one did, no matter how much he had sinned. There is some strange logic to be found among the devout. It is ok that they are devout and that they possess the desire to do good but they also need to acquire spiritual discernment and broadmindedness if they are to avoid being narrow minded.

The whole point is for one to acquire a solid spiritual state and discernment, otherwise he remains within ‘the letter’ of the law which ‘kills the law’.

He who has acquired humility never pretends to be a teacher; he listens and if asked speaks humbly. He never talks assertively but says: ‘I think such and such’ or ‘the holy fathers said such and such’. In other words he speaks as if he is the pupil. He who believes that he is able to correct others is very selfish.

- Elder, when one has a good intention to do something but goes over the top, does he lack discernment?

- He is full of pride and does not realize it, because he does not know himself. That’s the reason he goes over the top. Occasionally people begin to do something out of reverence but look what they end up doing! Just like the icon- lovers and the icon- fighters. These are the two extremes!

- The former reached the stage where they would scratch the wood on Jesus’ icon and pour the chippings inside the Holy Grail to make the Holy Communion better! The latter would burn the icons and throw them away!

- It is for this reason that the Church had to place the icons high up. When the fighting broke off, the icons where lowered so that people would worship them and honor the person depicted on the icon.

‘Whatever we do, we ought to do it for the Lord’

- Elder, I normally try to avoid hurting others or fall from their eyes; I never think about saddening the Lord. How is it possible to increase the fear of God in me?

- You need to be vigilant. Whatever one does, one ought to do it for the sake of the Lord. We normally forget about the Lord and as a result we think that we are doing something special. We love to be people-pleasers and try to avoid falling in their eyes. On the other hand, when one acts while thinking that the Lord sees him and watches him, he treads with confidence. On the contrary, when all he does is looking to please people and winning their favor, he loses everything. Everything he does goes in vain.

For every deed, one must ask himself: ‘Ok. I like this. Does the Lord like it also?’ And then he must see whether what he does is pleasing to the Lord. If he forgets to do this, he then forgets all about the Lord as well. In the old days people would say: ‘for God’s sake!’ or ‘He is fearless of the Lord; isn’t he afraid of the Lord?’ Or ‘God willing we will do such and such’ or ‘If the Lord wishes it , we will do such and such’. They felt the Lord’s presence everywhere and had constantly the Lord in mind and thus they were careful. “I have set the Lord always before me; because he is at my right hand, I shall not be shaken” (Psalms 16, 8). And indeed they were not shaken.

These days as you see, many people become westernized and avoid doing harm out of politeness. However, whatever one does, one ought to do it purely for Jesus; he ought to have in mind that Jesus sees him and is watching him. Jesus ought to be at the centre of his every deed. His deeds must not be contaminated by anything secular. If we act in order to please people, we derive no benefit. We must be very careful on this.

One always ought to be aware of the reasons behind his every act and as soon as he recognizes that it is tainted with any desire to please people he ought to reject the deed immediately. When there is such a desire it is as if one tries to drain water with a bucket full of holes.

We create most of our own temptations especially when we act out of selfishness. When we act in such a way, we wish to place ourselves above others and strive to satisfy ourselves. No one ascends to Heaven through worldly achievements; only through his spiritual descent. He, who always walks low, always treads carefully and never stumbles. Therefore, we ought to try as best we can to uproot the desire for worldly awards and worldly successes; these constitute spiritual failure. We ought to detest any hidden or obvious selfishness and the desire to please others and ought to love Jesus with honesty.

Our times are described by the desire to do things to impress and are full of things which are in reality unfulfilling. It is best if we were to do what we can properly, without fanfare and without going overboard, otherwise this will be to the detriment of our soul and body and often will be to the detriment of the Church as well.

When we wish to genuinely assist our neighbor, then we genuinely please Jesus. This is where we must place our emphasis: how to cleanse our act in helping our neighbor. That is, how to remove any trace of the need to pleasing people in our actions. It is only in this way that our human offering will reach Jesus.

When one tries to clarify Ecclesiastical issues in a seemingly orthodox way, when really deep down he is only interested in showing off, how is he ever going to be blessed by the Lord?

One ought to try living in such a way as to be kin to the Lord. One ought to always watch himself to see if he is following the Lord’s will.

When he does follow God’s will, then he becomes God’s kin and whatever he asks of Him, he will receive. He will constantly drink water from the source.

EXCERPTS FROM THE BOOK: ELDER PAISIOS THE HAYIORITE, DISCOURSE VOLUME B: SPIRITUAL AWARENESS.

St. Marina and Satan: A Syriac Dialogue Poem

Translated by Sebastian P. Brock

O discerning listeners, come and listen to the dispute between Marina and Satan, and sing praise to the Lord of all.

St Marina and Satan: A Syriac dialogue poem

SATAN

The Evil One said to Marina, the dearly beloved virgin,

‘Desert and Sown , in their envy, have spoken falsehood against you’.

MARINA

‘Every word Desert and Sown have spoken against me is in falsehood:

in the name of the Lord do I put my hope to escape victorious from them’.

SATAN

‘In the name of the Lord you shall escape if you pay attention and listen to me, my daughter:

reveal your identity, that you are a woman, and you will escape from all guile’.

MARINA

‘Those men and women who have emerged victorious first entered into trials and were rescued

by the hope they held in the name of the Lord – and like them I too have hope’.

SATAN

‘ I have revealed and shown you the right path by which you shall be victorious, but you won’t listen;

I am greatly upset in my concern for you, and my pain won’t go away since you won’t listen to me’.

MARINA

‘My skin cleaves to my bones [Lam.4:8]: I have greatly toiled in my labours so as to be numbered among males in order to steal

righteousness from them’.

 SATAN

‘If you wish to be numbered among males, listen to what I have to say to you:

go and reveal your identity, how you are a woman, and then go and live in the world along with men’. 

MARINA

‘What you have to say is miles away from what I have in mind:

my desire is to die in the wild and I shall not do what you have said’. 

SATAN

‘This wild place shall be your tomb and you will not get away from trials,

for if you don’t listen to my words, you will die and perish, with your hope cut off’.

MARINA

‘Great woe is reserved for you and for whoever listens to any of your words.

There is hope in God, and those who hope in him are not ashamed’. [Ps 25:3]

SATAN

‘It is a double woe that you will have if you fail to listen to any of my words:

you will die in the wilderness and wild beasts and birds of prey will devour you’.

MARINA

‘I will sing praise while I live, [Ps 146:2] while I have a place where to sing;

and whether I live or whether I die, it is to the Lord I belong all the time’.

SATAN

‘Sing on then, and don’t stop for in a little while your song will come to an end;

you will go down to Sheol without hope and your lot will be a double woe’. [cp Ps 31:18, 55:16]

MARINA

‘The Lord is living and holy is his name, and whoever hopes in him will not be ashamed: [Ps 25:3]

from this monastery I will not depart. and will not go away from its gate’.

 SATAN

‘Savage animals are roaring, eager to rip you apart, and vultures too;

if you don’t carry out my advice they will tear you apart and drink up your blood’.

MARINA

‘A great blessing will be mine if they tear my body apart and drink up my blood,

for my Lord is the Lord of all: he will not do what you have said’.

SATAN

‘So torture you consider a blessing? What then do you think of eternal woe?

Flee from the error in your mind; follow my advice and live’.

MARINA

‘Let the sea and land testify concerning me, the heavens too, and all that is in them, [cp Deut 4:26, 31:28]

that I renounce you and your words: cursed is your counsel, and accursed your name’.

SATAN

‘I know that women don’t have much intelligence or brain, for they don’t know what they are saying,

and they do what is harmful to themselves’.

MARINA

‘All the advice that you give is bad; your words are bad too because you are bad:

as our Lord said in his Gospel, “a tree that is bad bears bad fruit”’. [Matt7:17]

SATAN

‘Check your words, stupid woman, and shut up: you don’t realize it is your duty to save yourself,

as far as you are able, and live a normal life, and not perish’.

MARINA

‘Accursed are your words, Satan, and accursed is the instruction which you teach.

for your mouth is full of cursing and wickedness, and on your tongue are fraud and deceit’.

SATAN

‘You haven’t read or learnt the Scripture; you are ignorant and you don’t listen.

My words and utterance are full of truth, and deceit is far from my heart’.

MARINA

‘If I listen to you I will indeed perish, for you have set a trap that leads to perdition,

and I won’t be able to save myself if I listen to you and your counsel’.

SATAN

‘My advice is crystal clear, its light is illumined by the sun, but because the light of your mind is darkened

you don’t see the light even when it shines out’.

MARINA

‘Take a rest from laying your traps, for I shall break them all up:

I place my hope in Jesus’ name and no harm will come to me’.

SATAN

‘You should give a rest to your words: that I should rest is not my wish.

It is a great sin that you commit if you remain in this wild place.

SATAN

‘You will do yourself harm at the hands of marauding robbers:

if they realize you are a woman I don’t know what they will do to you!’.

MARINA

‘The hope that I’ve placed in God will rescue me and I will not be harmed;

he is the hope of the poor and the orphans, and to all who hope on him’.

SATAN

‘Escape from all sorts of harm while you still have a chance to escape:

don’t put the Lord, your Lord, to the test, hoping he will perform a miracle with you’.

MARINA

‘It is from you that I will make my escape and I won’t touch your words of advice;

if I escape from you and your words, then will I be accounted blessed!’.

SATAN

Satan replied and said ‘If you reveal that you are a woman all the abuse you are getting

will go away and then you can sing praise and rejoice’.

MARINA

‘I will not give you any answer for all your talk is importunate:

all that you say is false. You give a lot of advice, but you are the one who needs it’.

SATAN

‘Cruel crosses are set up in readiness for you on every side:

summer is preparing burning heat for you, and winter, snow and ice’.

MARINA

‘Our Saviour endured the Cross because of our human race, and if he holds me

worthy to endure it, then this will be a great blessing for me’.

SATAN

‘Get up and prepare yourself to receive crosses, sufferings and torments which evil people,

and the monks, will bring upon you – just as you are wanting!’.

MARINA

‘I have already received these from you, and I will do so in future for I am ready for suffering:

whether from you, O Evil One, or from human beings, from wild animals, or from reptiles’.

 SATAN

‘It is pride that women love, and boasting is in their heart, but in a little while they grow weak and are defeated:

then tears start coming, flowing from their eyes!’.

MARINA

‘Yes, women love pride – as you have said in your pride; but they are humble before their Lord, while it is you and your pride they will trample down’.

Give peace to your Church and her children with that peace that pacifies all; rebuke the Evil One and his band: let them be scattered like smoke! [cp Ps 37:20]

Let peace reign in the midst of your Church; let fights and schisms be brought to an end:may they be brought under your yoke and do service before you.

May your handmaid enter her monastery and in the Holy of Holies offer up to you a sacrifice of praise and thanksgiving – and may both Desert and Sown be joined in peace. 

May my supplication enter and be accepted in the presence of your divine tribunal;  may the Evil One and his band feel shame, and may the Church be radiant in giving praise!

http://lessonsfromamonastery.wordpress.com/2013/07/17/st-marina-and-satan-a-syriac-dialogue-poem/

Μια απίθανη περίπτωση ζητιάνου ετών 99!

Ο Dobre κατάγεται από τη Βουλγαρία και είναι 99 ετών. Όλη του τη ζωή την πέρασε δύσκολα, πολλές φορές σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Ζούσε σε τρώγλες και τρεφόταν με ό,τι ...
έβρισκε στα σκουπίδια ή του έδιναν οι «καλοί άνθρωποι» στο δρόμο όπως λέει ο ίδιος. Ζει σε μια μικρή πόλη της χώρας, το Bajlo, και κάνει καθημερινά πάνω από 30 χιλιόμετρα για να φτάσει στη Σόφια. Εκεί στέκεται για πολλές ώρες στο προαύλιο μιας ορθόδοξης εκκλησίας και ζητιανεύει. Όχι για τον εαυτό τους, αλλά για τους άλλους. Ό,τι χρήματα συγκεντρώσει τα δωρίζει στην εκκλησία, σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία αλλά και σε φτωχές οικογένειες «που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα», όπως επισημαίνει.

Πρόκειται για τον ιδιώτη που κάνει αυτή τη στιγμή τις μεγαλύτερες δωρεές στην εκκλησία, ενώ μέχρι τώρα έχει δωρίσει πάνω από 30.000 ευρώ, χωρίς να κρατήσει τίποτα για τον εαυτό του. Ο ίδιος είναι αυτάρκης, ζει με μια πενιχρή σύνταξη των 80 ευρώ που παίρνει και δείχνει να μην ενοχλείται καθόλου από τις δυσκολίες. Στην πόλη όλοι τον γνωρίζουν με το προσωνύμιο ο «δίκαιος από το Bajlo», αφού και ο ίδιος είναι υπέρμαχος της δικαιοσύνης και της αγάπης. Γιατί ο άνθρωπος αυτός ικετεύει τον συνάνθρωπο όχι για τον εαυτό του αλλά για τους αναξιοπαθούντες. Και συνεχίζει… «Για όσο ζω», λέει ο ίδιος!


http://www.pentapostagma.gr/2013/06/apithani-periptosi-zhtianou-etwn-99.html#ixzz2XOqMwRGC

Θαύματα & Οράματα του Αγίου Ανθίμου

Κάθε Κυριακή, Ο μικρός Αργύρης πήγαινε για να εκκλησιαστεί στο Μοναστήρι των Αγίων Νικήτα, Ιωσήφ και Ιωάννου. Εκεί γνώρισε τον Άγιο Νεκτάριο ιεροδιάκονο τότε,ο οποίος μετά από μια συζήτηση που είχε με τον 8χρονο Αργύρη, είπε στο Γέροντα της Μονής, Παχώμιο: "Βλέπετε Γέροντα, αυτό το παιδί; Μια μέρα θα γίνει Άγιος". Η προφητεία του Αγίου Νεκταρίου, φυσικά εκπληρώθηκε!

Ο νεαρός Αργύρης, σε ηλικία 17 ετών, αποφάσισε να γίνει μοναχός. Έτσι, αναχώρησε για το Μοναστήρι των Αγ. Πατέρων, του Γέροντος και πνευματικού του πατέρα Παχωμίου, στο Προβάτειο Όρος. Εκεί, με πολύ ζήλο, άρχισε να αγωνίζεται σκληρά με όπλα του, τη νηστεία, την προσευχή και την υπακοή στο Γέροντα του. Αργότερα, ζήτησε από το Γέροντα του Παχώμιο, την ευλογία να χτίσει δυο μικρά κελλάκια σε κάποιο ερημικό πατρικό του χωραφάκι, για να συνεχίσει εκεί τους ασκητικούς του αγώνες. Εκεί, αντιμετώπισε πολλές επιθέσεις του μισόκαλου εχθρού, ο οποίος με διαφορετικές πανουργίες θέλησε να γκρεμίσει το νεαρό ασκητή από το πνευματικό του ύψος. Άλλοτε, του εμφανιζόταν σαν κατσίκα, ανεβαίνοντας στη στέγη του κελιού του, άλλοτε έσειε ολόκληρο το κελί του, φώναζε και γλεντούσε. Προσπαθούσε να του προκαλέσει φόβο για να τον αποκάμει. Αλλά ο Άγιος, δεν λύγισε. Είχε κοντά του πάντοτε μια εικόνα, πού του είχε δώσει η μητέρα του και ήταν της γιαγιάς του. Ο ίδιος την είχε ονομάσει: "Παναγία η Βοήθεια". Ή Παναγία μας, πάντοτε τον έσωζε και τον βοηθούσε στις φανερές επιθέσεις του διαβόλου.Το 1910, κατόπιν προτροπής του αναδόχου του πήγε στο Αδραμύτιον, όπου υποκύπτοντας στο θέλημα του θεού, χειροτονήθηκε διάκονος και την επομένη, στις 8 Νοεμβρίου ιερέας στον Ι.Ν. Αγ. Άννης στο Κορδελιό Σμύρνης.

....

Οι ασθενείς, έγιναν μάρτυρες των θαυμαστών σημείων, που η πίστη του Αγίου διενεργούσε. Οι προσευχές του, χάριζαν την θεραπεία σε πολλούς, έδιωχναν δαιμόνια μια φορά, κάποιος παραπονέθηκε στον "Αγιο ότι ένας ποντικός τρώει τα φυτίλια από το καντήλι της Παναγίας. Ο Άγιος του είπε: "μη στενοχωριέσαι, η Παναγία θα πιάσει τον κλέφτη'' Την επόμενη ημέρα, την ώρα που λειτουργούσε ένας ποντικός βγαίνει στο καντήλι κι αρχίζει να τρώει το φιτίλι. τότε ένα αόρατο χέρι, τον βουτάει και τον κρατάει στον αέρα. Όταν ο Άγιος τελείωσε την προσκομιδή, πήγε από κάτω και είπε στον ποντικό. "Έλα, φτάνει, κατέβα κάτω".Εκείνος υπακούοντας, ανέβηκε στον ώμο του αφού ο Άγιος τον επετίμησε με καλοσύνη λέγοντας του να μη βρίσκει την τροφή του στην Εκκλησία, έφυγε τρεχάτος και ουδέποτε εμφανίστηκε πάλι.

Αργότερα, το 1912, με προτροπή πολλών μοναζουσών που σώθηκαν από το διωγμό που υπέστησαν οι Χριστιανοί της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους, ξεκίνησε να χτίζει ένα μικρό μοναστηράκι για να στεγάσει αυτές τις ψυχές που τον είχαν πνευματικό τους πατέρα και καθοδηγητή. Το 1928, έκανε μόνος του το σχέδιο της μονής και έβαλε θεμέλια. Με πολύ κόπο και μόχθο, ξεκίνησαν οι αδελφές με τον άγιο να ανεγείρουν το Μοναστήρι. Όλη την νύχτα, ετοίμαζαν τα υλικά για να τα βρουν έτοιμα οι εργάτες και να συνεχίσουν εργασία τους. Ό Άγιος, δούλεψε πολύ σκληρά για τη Μονή, φυτεύοντας δένδρα καρποφόρα για να τρέφονται οι μοναχές.Μέσα σε δύο χρόνια, χτίσθηκε η Μονή στη Χίο και ονομάστηκε, "Παναγία η Βοήθεια". Σιγά-σιγά, οι μοναχές έγιναν 70, όλες υπό την πνευματική προστασία και καθοδήγηση του Αγίου. Όλες οι μοναχές που τον έζησαν, έχουν πάμπολλες μαρτυρίες χαραγμένες στην καρδιά τους από τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος, όσο ήταν ακόμα εν ζωή! Πόσες φορές συνομίλησε με αγγέλους, ακόμη και με την ίδια τη Θεοτόκο, που τόσο πολύ αγαπούσε... Οι διδαχές και οι πολύτιμες συμβουλές του, καταγράφηκαν σε βιβλία και διαφωτίζουν μέχρι και σήμερα, τις διψασμένες ψυχές.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν στην τραπεζαρία της Μονής, ο Άγιος σηκώθηκε και βιαστικός και τρομαγμένος πετάχθηκε έξω, φωνάζοντας δυνατά στους εργάτες που έσκαβαν με δυναμίτη μέσα στο βουνό.
-Παντελήηηη φύγετε γρήγορα από κει που είστε.." Εκείνοι,το έκαναν γρήγορα και απορημένοι και σε λίγο το βουνό που βρισκόταν λίγα λεπτά πριν,έσκασε κι έπεσε.Τρομαγμένοι έπεσαν στα πόδια ευχαριστώντας τον που τους έσωσε.

Μία από τις μοναχές διηγείται ότι, κάποια μέρα και ενώ ο Άγιος καθόταν στο κρεβατάκι του και είχε αποκοιμηθεί, είδε έναν Άγγελο μπροστά από τον Άγιο που του είπε: "Άνθιμε, ακολούθα με!". Ο Άγιος άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε τον Άγγελο και κάτι σαν μια λευκή σκιά βγήκε από μέσα του και τον ακολούθησε. Μετά από λίγο οι μοναχές τον σκούνταγαν για να τον ειδοποιήσουν για την τράπεζα, αλλά εκείνος δεν συνερχόταν, ήταν σαν να απουσίαζε! Μετά από μία ώρα συνήλθε και ψιθύρισε: "Δόξα σοι ο θεός! Τους έσωσες Παναγία μου!". Οι μοναχές τον ρώτησαν τι συνέβη αλλά εκείνος απέφυγε να πει κάτι παραπάνω.
Μετά από ένα μήνα, ένας νέος που ήταν καπετάνιος έτρεξε συγκλονισμένος και έπεσε κλαίγοντας μπροστά στα γόνατά του Αγίου λέγοντας: "Σ ευχαριστούμε Άγιε μας Γέροντα που μας έσωσες!". Ο Άγιος απάντησε ότι δεν ήταν εκείνος, αλλά η Παναγία.Κατόπιν προτροπής της ηγουμένης ο καπετάνιος διηγήθηκε στις Μοναχές ότι, καθώς ταξίδευαν στον ωκεανό έπεσαν σ' ένα φοβερό κυκλώνα από όπου ήταν αδύνατο να ξεφύγουν. Πάλευαν με τα κύματα και το σφοδρότατο άνεμο χωρίς ελπίδα. Εκείνος τότε απελπισμένος έβγαλε μια εικόνα του Άγιου Γέροντα που είχε πάντα επάνω του φωνάζοντας του: "Σώσε μας Άγιε Άνθιμε!". Αμέσως τότε είδε τον Άγιο Άνθιμο πάνω από το πλοίο και του φώναξε: "Μη φοβάσαι παιδί μου!". Και πήρε το πλοίο πετώντας το ένα μίλι μακριά από τον κυκλώνα!". Έτσι σώθηκαν. Πόσα τέτοια θαυμαστά είχαν να διηγηθούν οι μοναχές που τον έζησαν!

Το 1960, ο Άγιος αρρώστησε βαριά και ο ίδιος παρηγορούσε τις μοναχές και τα πνευματικά του παιδιά, λέγοντας τους ότι ήρθε η ώρα που ο Κύριος τον καλούσε να αναχωρήσει από τούτη την ζωή.Στις 15 Φεβρουαρίου 1960, 10 λεπτά πριν παραδώσει την αφιερωμένη στο Θεό ψυχή του ακούστηκε μια γλυκιά φωνή: ""Άνθιμε έλα παιδί μου στο Χριστό σου, που τόσο με δίψασες". Εκείνος, προσήλωσε τα μάτια του εκεί από όπου ακούστηκε η φωνή και,αφού φωτίστηκε το πρόσωπό του, ανεχώρησε για να συναντήσει τον Αγαπημένο του Ιησού Χριστό που τόσο πολύ αγάπησε και να συγκατοικήσει αιώνια μαζί του.

Μακάρι οι ευχές του και οι πρεσβείες του να μας συνοδεύουν πάντα για να μιμηθούμε την αγάπη του. Λίγο πιο έξω από την πόλη της Χίου συναντά κανείς τη Μονή "Παναγίας της Βοήθειας που έχτισε ο Άγιος Άνθιμος και που σήμερα εγκαταβιώνουν αρκετές μοναχές,υπό την σκέπη του Αγίου Ιδρυτού της μονής. Εκεί βρίσκεται η κάρα του Άγίου, ο τάφος του αλλά και η ζωντανή παρουσία διαμέσου των πολλών θαυμάτων που καθημερινά επιτελεί σε όσους προστρέχουν στη χάρη του.Τον άγιο ιδιαιτέρως επικαλούνται οι άτεκνες γυναίκες και εκείνος τους χαρίζει το ποθούμενον. 


Όσιος Άνθιμος της Χίου