Ο Χριστιανός σώζεται μόνον.....( Γέροντας Παΐσιος )

Ο Χριστιανός σώζεται μόνον με την πρακτική εφαρμογή των εντολών του Θεού και όχι με τη θεωρητική ενασχόληση περί τα θεία.


Γέροντας Παΐσιος

Οι πονηροι λογισμοι ( Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ )

Από τους πονηρούς λογισμούς που πολεμούν τον άνθρωπο, τρεις είναι οι πιο σκληροί: της απιστίας, της βλασφημίας και της πορνείας.

Για να κοπάσει αυτός ο πόλεμος, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πότε αμαρτάνεις και πότε όχι: Δεν αμαρτάνεις όταν ο νους, η βούληση, δε συγκατατίθεται στους λογισμούς, πολύ περισσότερο όταν τους αποστρέφεται ή τους περιφρονεί.

Αμαρτάνεις, κάποτε και θανάσιμα, όταν ο νους αυτοπροαίρετα συγκρατεί τους λογισμούς και η καρδιά ηδύνεται και ευχαριστείται μ' αυτούς. Όποιος πολεμείται από πονηρούς λογισμούς και δεν τους αποδέχεται, ταράσσεται όμως νομίζοντας ότι αμάρτησε, αυτός είναι μικρόψυχος, εμπαίζεται από το διάβολο και δε γνωρίζει να διακρίνει μεταξύ προσβολής και συγκαταθέσεως.

Μην παραξενεύεσαι που οι ίδιοι λογισμοί φέρνουν μαζί τους και θάνατο και ζωή, αιώνιο θάνατο ή αιώνια ζωή. Σ' εκείνον που τους αποδέχεται προκαλούν θάνατο. Σ' εκείνον που τους αποστρέφεται και τους πολεμά χαρίζουν ζωή, και αυξάνουν το μισθό του στον ουρανό.

Συμβαίνει κάποτε να έρχονται λογισμοί απιστίας ή βλασφημίας κατά του Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου ή των αγίων. Καμιά φορά, αντικρίζοντας τα άχραντα και θεία Μυστήρια ή τις άγιες εικόνες, πέφτουν επάνω σου σαν μαύρο σύννεφο βλάσφημες σκέψεις.

Περιφρόνησε αυτούς τους λογισμούς. Αδιαφόρησε. Μην ανησυχείς και μη θλίβεσαι, γιατί έτσι χαροποιείς το διάβολο. Του αρκεί να σε βλέπει θλιμμένο και συγχυσμένο, αν δεν κατορθώσει κάτι χειρότερο. Θα επαυξήσει τότε τους λογισμούς σου, για να εξουθενώσει τελείως τη συνείδησή σου. Όταν όμως σε δει να περιφρονείς τους βλάσφημος λογισμούς, θα απομακρυνθεί ντροπιασμένος.

Πρόσεξε, και θα διαπιστώσεις ότι και τα τρία είδη των λογισμών γεννιούνται συχνά από την κατάκριση. Μην κατακρίνεις τον αδελφό σου και θα καταφέρεις γενναίο πλήγμα στους πονηρούς λογισμούς. Επειδή όμως ο πόλεμος των λογισμών ταλαιπωρεί συνήθως τους υπερηφάνους και φθονερούς, ο πιο σίγουρος τρόπος για ν' απαλλαγείς απ' αυτόν είναι να καλλιεργήσεις μέσα σου την ταπείνωση και την ακακία.

Οι άγιοι Πατέρες διδάσκουν και υποδεικνύουν τα μέσα και τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσεις για να νικήσεις τους λογισμούς και να καταισχύνεις τους δαίμονες που τους σπέρνουν μέσα σου:
Να τους φανερώνεις στον πνευματικό σου με την εξομολόγηση.
Να προσεύχεσαι στον Κύριο με θέρμη, αναθέτοντας σ' Εκείνον την ασθένειά σου και ομολογώντας την αδυναμία σου.
Να καλλιεργείς μέσα σου τη συντριβή του νου, την αυτομεμψία και, γενικά, ταπεινό φρόνημα.
Ν' αγαπήσεις τη νηστεία, που θανατώνει προ παντός τους σαρκικούς λογισμούς.
Ν' αγαπήσεις τους σωματικούς κόπους και μόχθους, που ταπεινώνουν το σώμα και πνίγουν μέσα στον ιδρώτα σου τις πανουργίες των δαιμόνων.
Να ζεις συνέχεια με τη μνήμη του θανάτου και της φοβερής κρίσεως του Θεού.
Ν' αντιπαραθέτεις στους ρυπαρούς λογισμούς άλλους λογισμούς, υγιείς και θεάρεστους.
Τέλος, αν είσαι δυνατός, περιφρόνησε και περιγέλασε τους λογισμούς, κι ύστερα προσπέρασέ τους αδιάφορα.

Ο τελευταίος αυτός τρόπος εξευτελίζει τελείως τους δαίμονες.

Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ

God is fire, warming and igniting the heart and inward parts.( St. Seraphim of Sarov )

God is fire, warming and igniting the heart and inward parts. So, if we feel coldness in our hearts, which is from the devil (for the devil is cold), then let us call the Lord: He, in coming, will warm our heart with perfect love, not only towards Himself, but to our neighbors as well. And the coldness of the despiser of good will run from the face of His warmth.



St. Seraphim of Sarov

The only thing Christ is asking from us is our humility ( Elder Paisios )

One of Elder Paisios’ spiritual sons recalls, "Elder Paisios always urged us to think positively. Our positive thinking, however, should not be our ultimate aim; eventually our soul must be cleansed from our positive thoughts as well, and be left bare, having as its sole vestment Divine Grace granted to us through Holy Baptism. ‘This is our aim,’ he used to say, ‘to totally submit our mind to the Grace of God. The only thing Christ is asking from us is our humility. The rest is taken care of by His Grace.



Elder Paisios

The Honorable Cross was venerated ( St. Nektarios of Pentapolis )

Great was the veneration of the Lord's Life-giving Cross by the faithful directly from the beginning.
The Apostle Paul commends the sign of the Cross to the faithful as the power of God, declaring:
"For the message of the Cross is foolishness to those who are perishing, but to us who are being 
 saved it is the power of God" (1Cor. 1:18). 


Faithfully preserving the Apostolic teaching,
Christians revered the sign and image of the
honorable Cross, believing in its redemptive and life-giving power.
 
The depiction and sign of the Cross was attested to, and was for them an unconquerable weapon against the attacks of visible and invisible enemies.
 
From that time, and from the first centuries of the
Church, particular reverence and honor were rendered to it.  The most ancient fathers of the Church maintained the Apostolic tradition of veneration and reverence for the Honorable Cross.
 
Tertullian, who lived during the second and third centuries (†245AD), attests that the sign of the Cross was in use by Christians during every facet of their life—even when they performed the most insignificant tasks, such as when they arose from bed, when they dressed themselves, when they went to sleep, when they ventured out of their
homes, and when they lit their lamps.
 

Furthermore, when they sat at the table, they would bless both themselves and their food with the sign of the honorable Cross.
In short, the sign of the honorable Cross was the beginning and the forerunner of everyundertaking.
St. Ignatius the God-bearer (†107AD)writes,
"The prince of this world rejoices when anyone denies the Cross, since he knows the confession of the Cross is his demise.
 
The Cross is the trophy that has been raised up against the devil’s power. When he sees it, he shudders, and when he hears of it, he fears."
Addressing the pagans who believed that Christians worshipped the Cross, as it was
customary for them, St. Ambrose (†397AD)
explains:
 

"When Christians worship the Cross, it is not the wood they are worshipping but Christ Who died
upon the Cross."
Christians of the first centuries portrayed the crucifixion of Christ the Savior through symbolic monograms.
 
Archaeologists attribute these monograms to the
first century, and to the same period during which the faithful of Antioch called themselves Christians—long before the kingdom of Constantine the Great.
 

Therefore, the theory of certain innovators that the honor rendered to the Lord's Honorable Cross and to its image was first known by Constantine the Great is mistaken.
 

Constantine the Great found the Honorable Cross to be in common use throughout the Church from the most ancient times. As a result, he honored its sign, and raised the Cross as the symbol of his new Christian empire after it was revealed to him. 

St. Nektarios of Pentapolis