Να προσευχώμαστε για όλους ( Γέροντας Παΐσιος )

Εάν νοιώσουμε πραγματικά ότι είμαστε αδέλφια με όλους τους ανθρώπους, θα πονούμε για όσους ζουν μέσα στην αμαρτία και δεν θα μας σκανδαλίζη η αμαρτωλή ζωή τους, αλλά θα προσευχώμαστε γι αυτούς.


Γέροντας Παΐσιος

Demons’ snares ( Saint John Climacus )

Among the wicked spirits, there are some that are more cunning than others. They are not content with leading only us into sin, but instill into us thoughts to make others our accomplices in evil, so as to afflict us with harsh torment. I have seen a person transmit his sinful habit. Later, coming to his senses, he began to repent and abandoned his sin. However, because the person that learned his bad habit did not cease to sin, the repentance of the former was in vain.

Saint John Climacus

Fasting ( Saint Nektarios of Aegina )

Fasting is an ordinance of the Church, obliging the Christian to observe it on specific days. Concerning fasting, our Savior teaches: "When thou fastest, anoint thine head, and wash thy face; that thou appear not unto men to fast, but unto thy Father Who is in secret: and thy Father, Who seethe in secret, shall reward thee openly." From what the Savior teaches we learn (a) that fasting is pleasing to God, and (b) that he who fasts for the uplifting of his mind and heart towards God shall be rewarded by God, Who is a most liberal bestower of Divine gifts, for his devotion.

In the New Testament fasting is recommended as a means of preparing the mind and the heart for divine worship, for long prayer, for rising from the earthly, and for spiritualization.


Saint Nektarios of Aegina

Τί είναι η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία; ( Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος )

Η Εκκλησία μας καθόρισε όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μία άλλη Λειτουργία, η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

Κατά τη Λειτουργία αυτή δεν τελείται Θυσία, δε γίνεται δηλαδή μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα Τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι έτοιμα, έχουν προαγιασθή (γι' αυτό και λέγεται Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) κατά την προηγηθείσα θεία Λειτουργία της Κυριακής, είναι πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού, και απλώς προσφέρονται προς μετάληψη στους πιστούς.

Ο Ιερέας καθ' εκάστη Κυριακή κόπτει από το πρόσφορο τον λεγόμενο «Αμνόν», δηλαδή το τετράγωνο εκείνο τεμάχιο της σφραγίδας που γράφει ΙΣ-ΧΣ ΝΙ-ΚΑ, και το τοποθετεί επάνω στο ιερό Δισκάριο. Μετ' ολίγο, κατά τη στιγμή του «Σε υμνούμεν...», το τεμάχιον αυτό του άρτου θα μεταβληθεί δια της ευλογίας του Ιερέως σε αυτό τούτο το Σώμα του Κυρίου, όπως και ο οίνος, που είναι στο ιερό Ποτήριο, θα μεταβληθεί και αυτός σε αυτό τούτο το Αίμα του Κυρίου.

Όταν όμως βρισκόμαστε στη πένθιμο περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, ο Ιερέας, κατά τη Θ. Λειτουργία της Κυριακής, δεν θα κόψει ένα μόνο τεμάχιο εκ της σφραγίδας του προσφόρου, ωσάν αυτό που είπαμε ανωτέρω, αλλά περισσότερα (συνήθως τρία), ανάλογα προς τον αριθμό των Λειτουργιών των Προηγιασμένων που θα τελέσει κατά την εβδομάδα.

Τα τεμάχια αυτά (που δεν κόπτονται όλα από ένα πρόσφορο, αλλ' ένα από κάθε πρόσφορο), θα τα ευλογήσει κατά την ώρα που πρέπει και αυτά θα μεταβληθούν σε Σώμα Χριστού. Από αυτά το ένα θα χρησιμοποιηθεί για τη θεία Μετάληψη της ημέρας εκείνης (Κυριακής), τα άλλα (συνήθως δύο) θα εμβαπτισθούν στο ιερό Ποτήριο, όπου το άγιο Αίμα του Κυρίου, και θα φυλαχθούν σε ειδικό κιβωτίδιο, το ιερό Αρτοφόριο, για τις Λειτουργίες των Προηγιασμένων Δώρων που θα γίνουν εντός της εβδομάδας. Κατ' αυτές τις Λειτουργίες ο Ιερέας θα προσφέρει στους πιστούς προς μετάληψη τα Προηγιασμένα αυτά Δώρα.

Η Λειτουργία των Προηγιασμένων είναι συνυφασμένη με Εσπερινό, είναι δηλαδή βραδινή. Αυτό έχει θεσπιστεί, διότι οι παλιοί Χριστιανοί κατά τις ημέρες της Μ. Τεσσαρακοστής διετέλουν τελείως άσιτοι (νηστικοί) μέχρι των εσπερινών ωρών. Μπορούσαν λοιπόν να εκκλησιαστούν και να κοινωνήσουν κατά τις εσπερινές ώρες. Σήμερα η Λειτουργία των Προηγιασμένων τελείται και κατά την εσπέρα συνηθέστερα όμως τελείται κατά τις πρωινές ώρες προς διευκόλυνση των πιστών.

Η Λειτουργία αυτή δεν έχει τον πανηγυρικό και θριαμβευτικό τόνο των άλλων Λειτουργιών, αλλά δεσπόζει σε αυτή το πένθιμο και κατανυκτικό στοιχείο.Η Λειτουργία των Προηγιασμένων τελείται όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής. Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα τελείται μόνο τις τρεις πρώτες μέρες αυτής (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη και Μ. Τετάρτη). Επίσης τελείται και κατά τις ημέρες εορτών ευρισκομένων εντός της περιόδου της Μ. Τεσσαρακοστής. Δεν τελείται κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής. Ο Ιερέας, και αν κρατήσει τα ονόματα, δεν θα τα μνημονεύσει, στην Πρόθεση, αλλά θα τα αφήσει για τη Λειτουργία του Σαββάτου ή της Κυριακής. Επίσης, κατά τη Λειτουργία των Προηγιασμένων δε γίνονται μνημόσυνα.



Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Breaking one's self-will

Before us is a great goal--to be a new creation and to imitate and partake of Christ. To achieve it, one must correct oneself and break one's self-will, moving from pride to meekness; from passion to abstinence; from hot-temperedness to gentleness and hospitality; from self-centeredness and greed to compassion; from suspiciousness and jealousy to being supportive and well-wishing; from light-mindedness to wisdom in God; from cowardice and faint-heartedness to bravery and courage; all things changing for the good.

God helps us in every way; however we ourselves must also actively participate in this noble endeavor. Here lie a multitude of obstacles. Often, our nature and essence contradict and act against the Christian lifestyle. This puts us in a kind of despair which the Holy Fathers called "spiritual despondency." Such temptation to despair comes from the devil. As he tempted Christ when our Lord was near exhaustion, so he tries to tempt us at the weakest moments of our lives. Cunning and insidious dragon! Therefore, "Watch and pray, lest you enter temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak" (Matthew 26:41), remembering always that "if indeed we suffer with Him...we may also be glorified together" (Romans 8:17).

Prayer, attending church services, fasting, abstinence, confession, Holy Communion, study of the Holy Scriptures, spiritual reading, thinking about God, works of charity - all these are necessary means for our internal regeneration and are our footprints in following Christ. However, if we forget the goal, our means yield little benefit and can become dead attributes.

We must treasure the Orthodox Church and our union with her, because she alone preserves the true, original understanding and essence of Christianity, while many so-called denominations threw away from their "Christianity" everything that seemed outwardly difficult and unpleasant. They have deprived themselves and their followers of the regenerative force of the Christian faith, leaving only pleasing external appearances and "inspirational" sayings. For the person looking for the real spiritual life, Orthodoxy alone gives all that is needed - the Grace in its sacraments and the spiritual experience and wisdom of the Holy Fathers. Though not all are called to be great achievers, through the true Faith the riches of Christ are abundantly available to all. With such riches available to us, it is tragic that many, through misguided beliefs, worldly cares, and passions, are diverted and cut off from spiritual progress and salvation.

"Therefore strengthen the hands which hang down, and the feeble knees" (Hebrews 12:12), remembering that every good effort brings us closer to Christ, and that each victory over temptation is our victory with Him. We will follow victoriously the One Who said, "Take My yoke upon you, and learn from Me; for I am meek and lowly in heart, and you will find rest for your souls. For My yoke is easy and My burden is light" (Matthew 11:29-30).

Entering the gate into Paradise ( Elder Paisios )

God is kind. He wants us all to be saved. If only a few were to be saved, why then was Christ crucified? The gate into Paradise is not narrow. There is room for all those who bow humbly and are not puffed up with pride, as long as they repent and give the burden of their sins to Christ.

Then there is plenty of room to pass through the gate.Man can be saved with a single humble thought, or with a proud one, lose everything.


Elder Paisios

Προετοιμασία για την προσευχή( Γέροντας Παΐσιος )

Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να κάνετε προετοιμασία για την προσευχή. Να διαβάζετε ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό και μετά να προσεύχεσθε. Χρειάζεται μια προσπάθεια για να μεταφερθεί ο νούς στο θείο χώρο. Η μελέτη μοιάζει με γλυφιντζούρι που μας δίνει ο Θεός για να μας οδηγήσει στα πνευματικότερα. Με τη μελέτη θερμαίνεται η ψυχή.

Γέροντας Παΐσιος