Στάσις Α΄
Ἦχος πλ. α΄. Ἡ ζωή ἐν τάφω
Μακαρίζομεν σέ, Ὀρθοδόξων χοροί, Ἀναλήψεως Μονῆς τόν δομήτορα, ὀσιώτατε Γεώργιε, σοφέ.
Μακαρίζομεν σέ Πόντου θεῖε βλαστέ καί τῆς Δράμας ἀντιλῆπτορ, Γεώργιε, ἀσκητῶν νεολαμπῶν ὑπογραμμέ.
Καί τά ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστιχίδα•
«Χαῖρε, Γεώργιε Ὅσιε»
Χαῖρε, Μάνδρας κτίτορ ἱερέ καί σεπτέ, Ἀναλήψεως ἐν Δράμα, Γεώργιε, νέον εὖχος θεοφόρων ἀσκητῶν.
Ἀντιλῆπτορ θεῖε Δραμινῶν εὐσεβῶν, μή ἐλλίπης ἐποπτεύων ἀείποτε τούς τιμώντας σέ, Γεώργιε σεπτέ.
Ἱερέων γέρας νεαυγῶν καί φωστήρ εὐσεβεῖς ἀνεδείχθης νεοφωτός, φίλε γνήσιε, Γεώργιε, Χριστοῦ.
Ραντισμῶ εὐχῶν σου ἁγιάζεις ἠμᾶς τoυς ὑμνοῦντας σέ ἐκθύμως, Γεώργιε, καί λειψάνων προσκυνοῦντάς σου σορόν.
Ἐκ νεότητός σου ἐπεθύμεις Χριστῷ ἑαυτόν ἀφιερῶσαι, Γεώργιε, ὁ λαβῶν καί στέφος ὁμολογητῶν.
Γεωργός ἐδείχθης τῆς ἀρούρης ψυχῶν Δραμινῶν πιστῶν, Γεώργιε, ἄριστος ὁ ἀόκνως σπείρων σπόρον τοῦ Χριστοῦ.
Ἐκ Ποντίων χώρας ρόδον, μάκαρ, φυέν ἄρτι, ηὔφρανας, Γεώργιε πάνσοφε, ἀρεταίς σου εὐσεβούντων τούς χορούς.
Ὡς χρηστοηθείας, ἀσιγήτου εὐχῆς καί συνέσεως ταμεῖον, Γεώργιε, σέ ὑμνοῦμεν αἵ χορεῖαι Δραμινῶν.
Ρεiθροις σῶν ἱδρώτων καί δακρύων στολήν τῆς ψυχῆς σου κατεκάλλυνας, Ὅσιε, θείου Πνεύματος, Γεώργιε, ἀκτίς.
Γῆθεν σούς ἰκέτας πρός νομάς οὐρανῶν, ἰκεσίαις σου, Γεώργιε, ἴθυνον, προσκυνοῦντάς σου λειψάνων τήν σορόν.
Ἴον μυροβόλον ἀρετῆς ἀκραιφνοῦς, εὐωδίασας ὀδμαίς σου, Γεώργιε, Ὀρθοδόξων Μακεδόνων τήν πληθύν.
Ἐφορῶν μή παύση οὐρανόθεν ἠμᾶς τούς προφέροντας, Γεώργιε, κλῆσίν σου εὐλαβῶς τήν παναγίαν καί σεπτήν.
Ὁ τοῦ Πόντου γόνος καί βλαστός εὐθαλής, ὤ Γεώργιε. τῆς Ἀργυρουπόλεως, ἰαμάτων χάριν εἴληφας πολλήν.
Σού λειψάνων θήκην προσκυνοῦντες πιστῶς τήν ἐκβλύζουσαν πιστοῖς τά ἰάματα ἀνυμνοῦμεν σέ, Γεώργιε, λαμπρῶς.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Τριαδικόν.
Ἴδε οὐρανόθεν, Παναγία Τριάς, τούς δοξάζοντας Σόν κράτος καί χάριν Σου πέμψον πάσι Γεωργίου ταῖς λιταῖς.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον.
Εὐσπλαγχνίας βάθρον, συμπαθείας κρηπίς καί ἀγάπης, Θεoτόκε, θεμέλιον, οὐρανόθεν ἐπιστήριζε ἠμᾶς.
Καί αὔθις τόν πρῶτον
Μακαρίζομεν σέ, Ὀρθοδόξων χοροί, Ἀναλήψεως Μονῆς τόν δομήτορα, ὀσιώτατε Γεώργιε, σοφέ.
Στάσις Β΄
Ἦχος πλ. α΄. Ἄξιόν ἐστι
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σέ, τό νέον εὖχος Πόντου καί περιδοξον καύχημα Δράμας, Ὅσιε Γεώργιε, σοφέ.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σέ, τοῦ Παρακλήτου πρόβολον, Γεώργιε Ὅσιε, Ἀναλήψεως δομήτορα Μονῆς.
Καί τά ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστοιχίδα•
«Νέον Ποντίων εὖχος».
Νέε ἀσκητά, κατευθύντορ ἀπλανές πρός πόλον Δραμινῶν σπευδόντων σῆ χάριτι, χαῖρε. Ὅσιε Γεώργιε, σεπτέ.
Ἔκτυπον λαμπρόν θείας πίστεως, ὁμολογίας τῆς Χριστοῦ, Γεώργιε, κλήσεως καί ἀσκήσεως ἐδείχθης ἀκραιφνοῦς.
Ὅσιε Χριστοῦ, φίλε γνήσιε καί ποδηγέτα εὐσεβῶν, Γεώργιε, ἴθυνον τούς τιμώντας σέ πρός δόμους οὐρανῶν.
Νύκτα τῶν παθῶν τῷ φωτί ἀπήλασας εὐχῶν σου καί σκληραγωγίας, Γεώργιε, τῆς σαρκός σου, φωτοφόρε ἀσκητά.
Πόντου εὐθαλές καί νεόφυτον εὐῶδες ρόδον, ἐν ἐσχάτοις χρόνοις, Γεώργιε, Μακεδόνων εὐωδίασας τήν γῆν.
Ὄλβε τιμαλφές Ἀναλήψεις Μονῆς ἐν Δράμα, τούς ἀσπαζομένους, Γεώργιε, Καθαγίαζε, λειψάνων σου σορόν.
Νέκρωσον ἠμῶν τά χαμαίζηλα σαρκίου πάθη, ὁ αὐτά νεκρώσας συντόνοις σου ἀγωνίσμασι, Γεώργιε σεπτέ.
Τείχoςααρραγες ἀγαθότητος, ὀρθοπραξίας καί ἀλκίμου ὤφθης φρονήματος, θείου Πνεύματος, Γεώργιε, πυξίς.
Ἴλεων ἠμίν τοῖς τιμῶσι σέ ἀξιοχρέως τόν Χριστόν ἀπέργασαι, Ὅσιε, Δραμινῶν τῆς Ἐκκλησίας θησαυρέ.
Ὤφθης νεαυγές Πόντου αὔγασμα καί μυροβόλον της Ἀργυρουπόλεως βλάστημα, παναοίδιμε Γεώργιε, σοφέ.
Νάρδον τό ἠδύ ἐγρηγόρσεως καί ἀπαθείας πεφηνῶς, Γεώργιε, ἤδυνας εὐωδία σου χορείας εὐσεβῶν.
Ἐπηξας Moνήν Ἀναλήψεως Χριστοῦ ἐν Δράμα, ἦνπερ ἐργαστήριον ἔδειξας, ὤ Γεώργιε, εὐχῆς καρδιακῆς.
Ὕμνοις καί ὠδαῖς καταστέφοντες σήν θείαν μνήμην σῶν λειψάνων θήκην, Γεώργιε, προσκυνοῦμεν, Δράμας θεῖε ἰατήρ.
Χαῖρε, ἀσκητά νέε, πίστεως καί εὐλαβείας σκήνωμα. Γεώργιε, κράζοντες ἐκδεχόμεθα ἐνθέρμους σου λιτᾶς.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Τριαδικόν.
Οἱ τῶν εὐσεβῶν Σέ δοξάζουσι χοροί ἀσμένως, σύν Πατρί καί Λόγω Παράκλητε, ὁμοούσιε καί συνθρόνε Τριάς.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον.
Σκέπασον ἠμᾶς ἐν τή σκέπη σου, Θεογεννῆτορ, ἀρωγῆς θερμῆς καί προνοίας σου ὡς ἡ ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς.
Καί αὔθις τόν πρῶτον
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σέ, τό νέον εὖχος Πόντου καί περιδοξον καύχημα Δράμας, Ὅσιε Γεώργιε, σοφέ.
Στάσις Γ΄
Ἦχος γ΄. Αἵ γενεαί πᾶσαι
Αἵ γενεαί πᾶσαι, Γεώργιε θεοφρον, τιμῶμεν σέ ἐκθύμως.
Αἵ γενεαί σέ πᾶσαι, Γεώργιε, τιμῶμεν, Ὁσίων νέον γέρας.
Καί τά ἑπόμενα φέρονται ἀκρoστιχίδα•
«Δραμινῶν ἀντιλῆπτορ. Χ.»
Διήνυσας τόν δρόμον τού σου παρόντος βίου, Γεώργιε ὁσίως.
Ρανίσι σου ἱδρώτων κατήρδευσας τήν χθόνα, Γεώργιε, τῆς Δράμας.
Ἀσκήσει σου συντόνω προσείλκυσας τήν χάριν, Γεώργιε, τήν θείαν.
Μή παύση ἐποπτεύων, Γεώργιε, τούς πίστει σέ ἀνυμνολογοῦντας.
Ἱκέτευε τόν Κτίστην ὑπέρ τῶν εὐφημούντων Γεώργιε, σούς πόνους.
Νικῆσαι τόν Βελίαρ ἀξίωσον ἰκέτας, Γεώργιε, θερμούς σου.
Ὡς ἴov σέ τοῦ Πόντου νεόφυτον τιμῶμεν, Γεώργιε. προθύμως.
Ναούς χρηστοηθείας, Γεώργιε. λιταίς σου τούς σούς ἰκέτας δεῖξον.
Ἀστείρευτος χειμάρρους, Γεώργιε, ἐδείχθη τῶν σῶν λειψάνων θήκη.
Νῦν δραμινῶν χορεῖαι, Γεώργιε, ὑμνούσι θαυμάτων σου τό πλῆθος.
Ταμεῖον ἰαμάτων, Γεώργιε, ὑπάρχεις καί ξένων παραδόξων.
Ἰάσεις ἀναβλύζει παντοδαπᾶς, ἡ θήκη πανσέπτων σου λειψάνων.
Λαμπάς ὁμολογίας φωτολαμπρός Κυρίου, Γεώργιε, ὑπάρχεις.
Ἠμεῖς ἐπιτελοῦντες, Γεώργιε, σήν μνήμην πληρούμεθα χαρίτων.
Ποντίων νέον εὖχος, Γεώργιε, μή παύση ὑπέρ ἠμῶν πρεσβεύων.
Τήν χάριν σου τήν θείαν, Γεώργιε, ζητοῦμεν οἱ μακαρίζοντες σέ.
Ὀφθεῖς τοῦ Παρακλήτου δοχεῖον, πάσι πέμψον, Γεώργιε, σήν χάριν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Τριαδικόν.
Ροᾶς μου τῶν δακρύων μή ἀποποιήσης. Τριάς ὑπεραγία.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον.
Χαρᾶς ἠμῶν τόν βίον ἔμπλησον, Παρθένε, σεμνή Θεογεννῆτορ.
Καί αὔθις τόν πρῶτον
Αἵ γενεαί πᾶσαι, Γεώργιε θεοφρον, τιμῶμεν σέ ἐκθύμως.
Δίστιχον
Γεώργιον ἐγκωμίοις κατέστεψε Παύλου ἐνθέρμω προτροπή Χαραλάμπης.
