Ο Ιέρων γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας από μια καλή και θεοσεβή μητέρα, που ήταν τυφλή. Ο ίδιος ήταν χριστιανός με ζήλο και διακονούσε τη μητέρα του με στοργική υιική αγάπη. Ο Ιέρων δεν επιθυμούσε να καταταχθεί στον στρατό για δύο βασικούς λόγους. Πρώτα-πρώτα δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την ανήμπορη μητέρα του και ύστερα απεχθανόταν και την ιδέα ακόμη να αναγκαστεί ως στρατιώτης να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Έτσι, όταν ήρθαν απεσταλμένοι στρατιώτες να τον βρουν για να τον στρατολογήσουν, παρότι άοπλος, τους έδιωξε αφόβως. Τέλος, ο Ιέρων συνελήφθη και οδηγήθηκε για να δικαστεί ενώπιον του έπαρχου, μαζί με άλλους χριστιανούς στη, Μελιτηνή. Καθ’ οδόν, ένα βράδυ, εμφανίστηκε στον Ιέρωνα ένας λευκοφόρος άνδρας με απαστράπτοντα ενδύματα και του είπε: «Χαίροις Ιέρων! Ιδού αναγγέλλω σοι σωτηρίας ευαγγέλια· ότι δεν αγωνίζεσαι διά βασιλέα επίγειον, αλλά διά τον ουράνιον βασιλέα υπερμαχείς και αυτός θέλει σε δοξάσει και θα λάβεις δόξαν και τιμήν!». Στο άκουσμα αυτών των λόγων, η καρδιά του Ιέρωνος γέμισε με ανεκλάλητη χαρά και αγαλλίαση.
Όταν έφθασαν στη Μελιτηνή, οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στη φυλακή μαζί με τον Ιέρωνα. Αυτός ανδρειοφρόνως τους ενίσχυε στην πίστη, ώστε να μην ολιγοψυχήσει κανείς στο επικείμενο μαρτύριο, αλλά όλοι μαζί ολοπρόθυμα να προσφέρουν τα σώματά τους στον μαρτυρικό θάνατο υπέρ του Χριστού. Όλοι ομολόγησαν την Πίστη τους στον Κύριο Ιησού Χριστό, πλην ενός, του Ουίκτωρος, που ήταν συγγενής του Ιέρωνος, και ο οποίος εξέπεσε από την Πίστη.
Οι βασανιστές απέκοψαν το ένα χέρι του Ιέρωνος, τον μαστίγωσαν και τον βασάνισαν ποικιλοτρόπως μέχρι που, τελικώς, τον αποκεφάλισαν μαζί με τους άλλους συναθλήσαντες. Οι τριάντα τρείς μάρτυρες, καθ’ οδόν προς τον τόπο του μαρτυρίου τους, έψαλλαν χαίροντες τον «άμωμο»: Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ, οι πορευόμενοι εν Νόμω Κυρίου (Ψαλ. 118, 1). Ιδού τα ονόματα των ένδοξων αυτών μαρτύρων που έχουν γραφεί στη Βίβλο της Ζωής: Ησύχιος, Νίκανδρος, Αθανάσιος, Μάμας, Βαράχιος, Καλλίνικος, Θεαγένης, Νίκων, Λογγίνος, Θεόδωρος, Ουαλέριος, Ξάνθιος, Θεόδουλος, Καλλίμαχος, Ευγένιος, Θεοδόχος, Ουστρίχιος, Επιφάνιος, Μαξιμιανός, Δουκίτιος, Κλαυδιανός, Θεόφιλος, Γιγάντιος, Δωρόθεος, Θεόδοτος, Καστρίχιος, Ανίκητος, Θεμέλιος, Ευτύχιος, Ιλάριος, Διόδοτος και (άλλος) Ιέρων.
Κάποιος Χρύσανθος αγόρασε την αποτμηθείσα κεφαλή του Ιέρωνος και την ενταφίασε, ενώ αργότερα έκτισε εκεί εκκλησία προς τιμήν του. Την δεξιά χείρα του αγίου έδωσαν, κατά την επιθυμία του, στην τυφλή μητέρα του. Ο άγιος Ιέρων και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες τελειώθηκαν το έτος 298 και εισήλθαν στη δόξα του Χριστού.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος -Νοέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 59-61)
http://www.pemptousia.gr/2014/11/o-agios-ieron-ke-i-sin-afto-en-melitini-33-agii-martires/
