Αφήγηση γέροντος ηγουμένου (τελευταίο πνευματικοπαίδι του χαρισματούχου παπα Φιλάρετου του Κωνσταμονίτη).
Όταν ήμουν νεαρος μοναχός με την ευλογία του γέροντος μου Φιλάρετου πήγα να εξομολογηθώ στον παπα Τυχωνα τον Ρωσο (τον γέροντα του π.Παισίου).
αφού μας δέχθηκε ,του είπαμε γιατί πήγαμε και ξεκινησα την εξομολόγηση.
έλεγα με σκυμμένο κεφάλι τις αμαρτιες μου και όσο περνουσε η ώρα ενοιωθα τον αυχένα μου να μουσκεύει.
δεν ηξερα τι συμβαινει.
μόλις τελειωσα την εξομολόγηση και σήκωσα το κεφάλι είδα τον παπα Τυχωνα να κλαίει με πολλά δακρυα,τα οποια επεφταν πανω στο κεφαλι μου οση ωρα εκανα την εξομολόγηση!!!
είπε πάλι ο ίδιος:
ο παπα Τυχων ήταν ρωσος και μιλουσε μονο σπαστά ελληνικά.
όταν ομως αρχιζε να μας συμβουλεύει μετά την εξομολογηση εμείς ακουγαμε τα λόγια του στην καθαρευουσα,σε γλωσσα ομοια με αυτη που μιλούσε ο αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος!!!
δεν ημουν ο μονος στον οποιο συνεβαινε αυτο.και ο πατηρ Α. που πηγαιναμε μαζί για εξομολόγηση άκουγε τα ιδια!
Γέροντας Τύχων
