Πολύ συχνά αναζητούμε τον Χριστό στα κενά των ποικίλων απασχολήσεών μας.
Νομίζουμε πως η συνάντησή μας μαζί Του προϋποθέτει μια ζωή απαλλαγμένη απ’τη ρουτίνα της βιοπάλης κι επειδή ο ελεύθερός μας χρόνος δεν είναι πολύς,νομίζουμε πως και η πνευματική ζωή είναι δύσκολη ή και αδύνατη.
Όμως ο Χριστός πρωτοσυνάντησε και κάλεσε κοντά Του τους μαθητές Του όχι την ώρα που εκείνοι προσευχόνταν, αλλά την ώρα που εργάζονταν,την ώρα που ψάρευαν στη λίμνη.
Τους συνάντησε στην πιο πεζή και τετριμμένη τους καθημερινότητα,στην πιο ανιαρή και σκληρή ρουτίνα.
Τον Χριστό Τον συναντάμε όχι στον «ελεύθερο» χρόνο μας,αλλά στην πάλη της καθημερινότητας-από εκεί γίνεται η αρχή.
Αρκεί μόνο ένα πράγμα να έχουμε στην καρδιά μας:
Την προσμονή της έλευσής Του…
Πηγή
