Η Βιβλιοθήκη του Λιναίου
Ο περίπατός μας με τον Γεροστάθη κόντευε πια να τελειώσει, αλλά ο καλός μας παππούλης δεν σταματούσε να μας μιλάει με αγάπη και σοφία. Κάθε του παρατήρηση ήταν αξιόλογη κι έμπαινε στον νου και την ψυχή μας.
- Τα φυτά και τα λουλούδια που είδαμε σήμερα μου θύμισαν, παιδιά μου, έναν σπουδαίο βοτανολόγο που έζησε στη Σουηδία τον 18ο αιώνα, τον Κάρολο Λιναίο. Αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη των φυτών. Όσο μελετούσε, τόσο θαύμαζε τη σοφία και την πρόνοια του Θεού. Μέσα σε κάθε φυτό, το πιο ευτελές, το πιο ελάχιστο, έλεγε, ξετυλίγεται συνεχώς ένα θαύμα: πώς μεγαλώνει από τον ελάχιστο σπόρο, πώς τρέφεται, πώς ανθίζει με μια ομορφιά αξιοζήλευτη! Αυτός λοιπόν ο Λιναίος στην είσοδο της βιβλιοθήκης του έγραψε με μεγάλα γράμματα: «Να είσαι καλός! Ο Θεός είναι παρών!». Αυτά τα λόγια ας τα γράψουμε όλοι στην καρδιά μας. Κι ας έχουμε συνεχώς τον νου μας στον Ουράνιο Πατέρα μας. Ο ίδιος ο Χριστός μας ζήτησε: «Να αγαπήσουμε τον Κύριο και Θεό μας με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την ψυχή και με όλο μας τον νου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή». Πράγματι η αγάπη προς τον Θεό είναι το θεμέλιο της ζωής, της αρετής και της αληθινής ευτυχίας.
Ο Σωκράτης για τον Θεό
- Ας πούμε όμως και για τον Έλληνα φιλόσοφο Σωκράτη, ο οποίος, αν και έζησε περίπου 450 χρόνια πριν από τον Χριστό, σε μια εποχή που οι άνθρωποι πίστευαν στα είδωλα και ζούσαν σε σκοτάδι πνευματικό, αναγνώριζε πως θα υπήρχε ένας Θεός πολύ δυνατός, πολύ αγαθός και πολύ προνοητικός. Έλεγε λοιπόν σ’ έναν μαθητή του, τον Αριστόδημο: «Πρόσεχε, παιδί μου, στη ζωή σου. Μην κάνεις ποτέ το κακό. Όχι μόνο όταν σε βλέπουν άλλοι άνθρωποι, αλλά και όταν βρίσκεσαι μόνος σου στην ερημιά, γιατί ο Θεός είναι πανταχού παρών, βλέπει τα πάντα και φροντίζει για όλα και για όλους!». Πόσο πρέπει εμείς, που γνωρίσαμε τον αληθινό Θεό, να έχουμε συνέχεια στον νου μας την πανταχού παρουσία Του, αλλά και την απέραντη αγάπη Του για μας!
Αυτά τα λόγια του Γεροστάθη, αλλά και όλα όσα είδαμε κι ακούσαμε στον όμορφο περίπατό μας, εντυπώθηκαν βαθιά μέσα μας. Η ψυχή μας πλημμύρισε από ευγνωμοσύνη προς τον ευεργέτη Πατέρα μας. Μέχρι εκείνη την ημέρα αισθανόμασταν μόνο φόβο και δέος μπροστά στον Θεό, που τον σκεπτόμασταν μόνο ως αυστηρό τιμωρό για τις αμαρτίες μας. Από την ημέρα εκείνη όμως είχαμε πάντα την έγνοια να μην δυσαρεστήσουμε τον Πατέρα μας, που τόσο μας αγαπούσε και μας φρόντιζε.
Ο Γεροστάθης μας αποχαιρέτισε λέγοντάς μας ένα όμορφο δίστιχο, για να το θυμόμαστε εύκολα και να το κρατήσουμε στον νου και την καρδιά μας για πάντα:
«Αν μες στην καρδιά σου έχεις και στον νου σου τον Θεόν,
πλήρης πάντοτε θα είσαι ουρανίων αγαθών».
Πηγη: http://www.diakonima.gr/
