Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Η ωραία κόρη
Ένας
ασκητής παρεκάλεσε τον Θεό να του φανερώσει πολλά μυστήρια. Καί
βγαίνοντας από το κελλί του να υπάγει σε μία χώρα, στον δρόμο όπου
επήγαινε, σμίγει με ένα άγγελο, μα δεν τον εγνώρισε ο ασκητής• ενόμισε
πως ήτο άνθρωπος. Στον δρόμο απαντούν ένα άλογο ψόφιο' έπιασε ο ασκητής
την μύτη του, ο άγγελος τίποτε...
Πηγαίνουν
παρέκει, απαντούν ένα βόδι ψόφιο, οπού εβρώμα' πάλι πιάνει ο ασκητής
την μύτη του, ο άγγελος τίποτε. Πηγαίνουν παρέκει, απαντούν ένα σκύλο
ψόφιο πιάνει ο ασκητής την μύτη του, ο άγγελος τίποτε. Κοντά οπού ήθελαν
να φθάσουν στη χώρα, ευρίσκουν μίαν κόρη πολύ ωραία, με στολίδια και
φορέματα πολύτιμα. Τότε ο άγγελος έπιασε την μύτη του. Βλέποντας ο
ασκητής του λέγει: Τί είσαι συ, άγγελος, άνθρωπος ή διάβολος; Απαντήσαμε
το ψόφιο άλογο οπού εβρωμούσε, δεν έπιασες τη μύτη, ομοίως και το βόδι
καί τον σκύλο, και δεν είδα να πιάσεις την μύτη σου• και τώρα, οπού
απαντήσαμε τέτοια ωραία κόρη, έπιασες την μύτη σου; Τότε φανερώνεται ο
άγγελος και του λέγει πως κανένα πράγμα δεν βρωμά του Θεού περισσότερο
ωσάν την υπερηφάνεια. Και λέγοντας τον λόγο έγινε άφαντος ο άγγελος.
Ευθύς εγύρισε ο ασκητής στο κελλί του και έκλαιε για τις αμαρτίες του
παρακαλών τον Θεό να τον φυλάττει από τις παγίδες του διαβόλου και να μη
τον ρίψει σε υπερηφάνεια και κολασθεί.
