Τό κακό εἶναι ὅτι καί ἐκεῖνοι πού εἶχαν κάτι μέσα τους, ἄρχισαν νά ἀδιαφοροῦν, γιατί λένε: «Ἐγώ θά σιάξω τήν κατάσταση;». Τό καλό εἶναι ὅτι πολλοί ἄρχισαν νά προβληματίζονται καί νά ἀλλάζουν. Μερικοί ἔρχονται καί μέ βρίσκουν καί προσπαθοῦν νά δικαιολογήσουν ἕνα κακό ποῦ ἔκαναν προηγουμένως, γιατί ἔχουν προβληματισθεῖ.
- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα νά ὁμολογοῦμε τό «πιστεύω» μας;
- Χρειάζεται διάκριση. Εἶναι φορές ποῦ δέν πρέπει νά μιλήσουμε καί ἄλλες φορές ποῦ πρέπει νά ὁμολογοῦμε μέ παρρησία τό «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε εὐθύνη, ἄν δέν μιλήσουμε.
Σ' αὐτά τά δύσκολα χρόνια ὅ καθένας μᾶς πρέπει νά κάνη ὅ,τι γίνεται ἀνθρωπίνως καί ὅ,τι δέν γίνεται ἀνθρωπίνως νά τό ἀφήνει στόν Θεό. Ἔτσι θά ἔχουμε ἥσυχη τήν συνείδησή μας ὅτι κάναμε ἐκεῖνο που μπορούσαμε. Ἄν δέν ἀντιδράσουμε, θά σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας ἀπό τούς τάφους. Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν τόσα γιά τήν πατρίδα καί ἐμεῖς τί κάνουμε γι' αὐτήν; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, μέ τήν παράδοσή της, τούς Ἁγίους καί τούς ἥρωές της, νά πολεμῆται ἀπό τούς ἴδιους τους Ἕλληνες καί ἐμεῖς νά μή μιλᾶμε! Εἶναι φοβερό!
Εἶπα σέ κάποιον. «Γιατί δέν μιλᾶτε; Τί εἶναι αὐτά ποῦ κάνει ὁ τάδε;». «Τί νά πεῖς, μοῦ λέει, αὐτός ὅλος βρωμάει». «Ἄν βρωμάει ὅλος, γιατί δέν μιλᾶτε; Χτυπῆστε τόν». Τίποτε, τόν ἀφήνουν.
Ἕναν πολιτικό τόν ἔφτυσα. «Πές, τοῦ λέω, "δέν συμφωνῶ μ' αὐτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις νά ἐξυπηρετηθεῖς ἐσύ καί νά ρημάξουν ὅλα;». Ἄν οἱ Χριστιανοί δέν ὁμολογήσουν, δέν ἀντιδράσουν, αὐτοί θά....
κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἄν ἀντιδράσουν, θά τό σκεφθοῦν. 'Ἀλλά καί οἱ σημερινοί Χριστιανοί δέν εἶναι γιά μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί ἦταν γερά καρύδια• ἄλλαξαν ὅλο τόν κόσμο. Καί στήν βυζαντινή ἐποχή μιά εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὅ Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καί ἐμεῖς νά ἀδιαφοροῦμε! Ἄν ἤ Ἐκκλησία δέν μιλάει, γιά νά μήν ἔρθει σέ ρήξη μέ τό κράτος, ἄν οἱ μητροπολίτες δέν μιλοῦν, γιά νά τά ἔχουν καλά μέ ὅλους, γιατί τούς βοηθᾶνε στά ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἄν δέν μιλοῦν, γιά νά μήν τούς κόψουν τά ἐπιδόματα, τότε ποιός θά μιλήσει;
Εἶπα σέ κάποιον ἡγούμενο: «Ἄν σᾶς ποῦν ὅτι θά σᾶς κόψουν τά ἐπιδόματα, νά πεῖτε: "Θά κόψουμε καί ἐμεῖς τήν φιλοξενία", γιά νά προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητές τῆς Θεολογίας κ.λπ. δέν φωνάζουν, γιατί λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι• θά χάσουμε τόν μισθό μας, καί μετά πῶς θά ζήσουμε;».
Τά μοναστήρια ἐν τῷ μεταξύ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγώ δέν θέλω νά πάρω οὔτε αὐτήν τήν ταπεινή σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καί ἀσφαλισμένο σέ μιά ἀσφάλεια τοῦ Ο. Γ.Α. νά τόν ἔχουν τόν μοναχό, καί αὐτό δέν εἶναι τίμιο. Νά τόν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, Ναί• αὐτό τόν τιμᾶ.
"Ἀλλά νά τόν ἔχουν ἀσφαλισμένο στόν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὅ μοναχός ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπό τόν κόσμο καί ἦρθε στό μοναστήρι, καί νά πάρει πάλι σύνταξη!
Καί νά φθάνουμε γιά τήν σύνταξη νά προδώσουμε Τόν Χριστό!
- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα νά ὁμολογοῦμε τό «πιστεύω» μας;
- Χρειάζεται διάκριση. Εἶναι φορές ποῦ δέν πρέπει νά μιλήσουμε καί ἄλλες φορές ποῦ πρέπει νά ὁμολογοῦμε μέ παρρησία τό «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε εὐθύνη, ἄν δέν μιλήσουμε.
Σ' αὐτά τά δύσκολα χρόνια ὅ καθένας μᾶς πρέπει νά κάνη ὅ,τι γίνεται ἀνθρωπίνως καί ὅ,τι δέν γίνεται ἀνθρωπίνως νά τό ἀφήνει στόν Θεό. Ἔτσι θά ἔχουμε ἥσυχη τήν συνείδησή μας ὅτι κάναμε ἐκεῖνο που μπορούσαμε. Ἄν δέν ἀντιδράσουμε, θά σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας ἀπό τούς τάφους. Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν τόσα γιά τήν πατρίδα καί ἐμεῖς τί κάνουμε γι' αὐτήν; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, μέ τήν παράδοσή της, τούς Ἁγίους καί τούς ἥρωές της, νά πολεμῆται ἀπό τούς ἴδιους τους Ἕλληνες καί ἐμεῖς νά μή μιλᾶμε! Εἶναι φοβερό!
Εἶπα σέ κάποιον. «Γιατί δέν μιλᾶτε; Τί εἶναι αὐτά ποῦ κάνει ὁ τάδε;». «Τί νά πεῖς, μοῦ λέει, αὐτός ὅλος βρωμάει». «Ἄν βρωμάει ὅλος, γιατί δέν μιλᾶτε; Χτυπῆστε τόν». Τίποτε, τόν ἀφήνουν.
Ἕναν πολιτικό τόν ἔφτυσα. «Πές, τοῦ λέω, "δέν συμφωνῶ μ' αὐτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις νά ἐξυπηρετηθεῖς ἐσύ καί νά ρημάξουν ὅλα;». Ἄν οἱ Χριστιανοί δέν ὁμολογήσουν, δέν ἀντιδράσουν, αὐτοί θά....
κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἄν ἀντιδράσουν, θά τό σκεφθοῦν. 'Ἀλλά καί οἱ σημερινοί Χριστιανοί δέν εἶναι γιά μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί ἦταν γερά καρύδια• ἄλλαξαν ὅλο τόν κόσμο. Καί στήν βυζαντινή ἐποχή μιά εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὅ Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καί ἐμεῖς νά ἀδιαφοροῦμε! Ἄν ἤ Ἐκκλησία δέν μιλάει, γιά νά μήν ἔρθει σέ ρήξη μέ τό κράτος, ἄν οἱ μητροπολίτες δέν μιλοῦν, γιά νά τά ἔχουν καλά μέ ὅλους, γιατί τούς βοηθᾶνε στά ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἄν δέν μιλοῦν, γιά νά μήν τούς κόψουν τά ἐπιδόματα, τότε ποιός θά μιλήσει;
Εἶπα σέ κάποιον ἡγούμενο: «Ἄν σᾶς ποῦν ὅτι θά σᾶς κόψουν τά ἐπιδόματα, νά πεῖτε: "Θά κόψουμε καί ἐμεῖς τήν φιλοξενία", γιά νά προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητές τῆς Θεολογίας κ.λπ. δέν φωνάζουν, γιατί λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι• θά χάσουμε τόν μισθό μας, καί μετά πῶς θά ζήσουμε;».
Τά μοναστήρια ἐν τῷ μεταξύ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγώ δέν θέλω νά πάρω οὔτε αὐτήν τήν ταπεινή σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καί ἀσφαλισμένο σέ μιά ἀσφάλεια τοῦ Ο. Γ.Α. νά τόν ἔχουν τόν μοναχό, καί αὐτό δέν εἶναι τίμιο. Νά τόν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, Ναί• αὐτό τόν τιμᾶ.
"Ἀλλά νά τόν ἔχουν ἀσφαλισμένο στόν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὅ μοναχός ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπό τόν κόσμο καί ἦρθε στό μοναστήρι, καί νά πάρει πάλι σύνταξη!
Καί νά φθάνουμε γιά τήν σύνταξη νά προδώσουμε Τόν Χριστό!
