Saturday, May 24, 2014

Δεν αντέχω να βλέπω το κακό. ( Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης )


Δεν αντέχω να βλέπω το κακό. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Και μόνο που στη γη πατάμε και σάρκα φοράμε κάθε βήμα μας είναι και αμαρτία.


Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

5 πνευματικές ανάσες




1. Όταν θέλεις να συμβουλέψεις κάποιον στο καλό, πρώτα να του δείξεις την αγάπη σου και μετά με λεπτότητα και προσοχή να του κάνεις την παρατήρηση, προσέχοντας να μην τον πληγώσεις.
Γιατί αυτός θα παρατηρήσει πρώτα την αγάπη που θα του δείξεις, κι ύστερα θα προσέξει την παρατήρηση που θα του κάνεις. Έτσι θα τον ωφελήσεις χωρίς να βλαφτεί η ψυχή του.
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος



2. Σπείρε την ελεημοσύνη με ταπείνωση, και θα θερίσεις το έλεος κατά την κρίση. Με ότι έχασες το αγαθό, με αυτό να το αποκτήσεις. Αν χρεωστής οβολόν στον Θεό, δεν δέχεται αντί γι’αυτόν να του δώσεις μαργαρίτη. Ομοίως, αν έχασες την σωφροσύνη, δεν δέχεται από εσένα ελεημοσύνη ο Θεός, εφόσον εσύ επιμένεις στην πορνεία.
Διότι από σένα ζητεί τον αγιασμό του σώματος. Επειδή παρέβηκες την εντολή, μη συναισθανόμενος ότι έχεις εγκαταλείψει τα αγαθά του κόσμου, θα αρχίσεις άλλους αγώνες; Εγκατέλειψες τη φυτεία, και ήλθες να πολεμήσεις αλλού;




Είπε ο άγιος Εφραίμ ότι «σε καιρό θέρους, δεν αντιμετωπίζεις την ζέστη με τα ενδύματα του χειμώνα». Έτσι ο καθένας ότι σπείρει, αυτό θα θερίσει, και κάθε αρρώστια θεραπεύεται με τα δικά της φάρμακα. Εσύ λοιπόν, αν κυριαρχείσαι από τον φθόνο, γιατί προσπαθείς να πολεμήσεις τον ύπνο;»
Ισαάκ του Σύρου



3. – Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι αὐτοῦ τοῦ ἀσκητῆ ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὶς πεντακόσιες χιλιάδες.
- Εἶναι ἐκπληκτικὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς λέτε.
- Νὰ ξέρεις, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανοὶ γιὰ τὰ πάντα. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅ,τι θέλει καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.
Ανθολόγιο συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου

4. …Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στην πνευματική ζωή. Μπορεί δηλαδή να ζητήσουμε κάτι που υπερβαίνει τις πνευματικές μας δυνατότητες, τις αντοχές της ψυχής μας, κάτι που ξεπερνά τα μέτρα μας. Και ο Θεός βέβαια δεν το δίνει. Αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.
Για ν’ αγωνιστούμε περισσότερο. Να προσευχηθούμε πιο πολύ. Να υψώνουμε τα χέρια μας δεητικά προς Αυτόν και με πόθο πολύ να παρακαλούμε. Μέχρι που να δυναμώσουν τα χέρια μας, για να μπορέσουν να δεχθούν το δώρο του Θεού και να το κρατήσουν, να το διαφυλάξουν ακέραιο και να το τιμήσουν.
(Απόσπασμα απ’το βιβλίο του π. Αστερίου Χατζηνικολάου"Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω- Για να εισακούονται οι προσευχές μας)

5. Μέσα σ’ ένα κόσμο βουτηγμένο στην ανομία, σας δείχνω το δρόμο της αρετής.
Σ’ ένα κόσμο ευκολίας, χλιδής και καλοπέρασης, σας δείχνω το δρόμο της άσκησης.
Σ’ ένα κόσμο ψευτιάς και απάτης, σας δείχνω το δρόμο της γνησιότητας, της τιμιότητας και της αλήθειας.
Σ’ ένα κόσμο βρωμιάς και ακαθαρσίας, σας δείχνω το δρόμο της καθαρότητας.
Σ’ ένα κόσμο σκοτισμένο μέσα στ’ αμέτρητα φώτα του, σας δείχνω το φως το αληθινό.
Σ’ ένα κόσμο απιστίας και άρνησης, σας δείχνω το δρόμο της εμπειρικάς βεβαιωμένης πίστεως.
Σ’ ένα κόσμο που αρνείται τις πνευματικές αξίες, σας δείχνω στην πράξη το δρόμο της νηστείας, της αγρυπνίας και της έμπονης Νοεράς Προσευχής.
Σ’ ένα κόσμο που θεοποίησε την υλική δύναμη, σας αντιπροβάλλω τη θεία δύναμη των πνευματικών καταστάσεων, που χαρίζει στους αγωνιστές ο Χριστός.
Σ’ ένα κόσμο μίσους και εκδικητικότητας, σας δείχνω το δρόμο της αγάπης.
Σ’ ένα κόσμο που σπαράσσεται από εγωισμούς και υπερηφάνειες, σας δείχνω τον κοπιαστικό, μα χαριτωμένο δρόμο της ταπεινοφροσύνης.
Τα πόδια σας ας περπατούν μονάχα το δρόμο της αλήθειας.
Τα χέρια σας ας δείχνουν μονάχα τη στράτα της ελπίδας.
Τ’ αυτιά σας ας δέχονται μονάχα τον ύμνο της αγάπης.
Το στόμα σας ας λέει μονάχα τα λόγια της ειρήνης.
(Πνευματική παρακαταθήκη του ανώνυμου αγιορείτου ησυχαστού)



Πηγή

The ancient fathers did not trust their thoughts at all ( Elder Paisios )


The ancient fathers did not trust their thoughts at all, but even in the smallest things, when they had to give an answer, they addressed the matter in their prayer, joining to it fasting, in order in some way to ‘force’ Divine Grace to inform them what was the right answer according to God. And when they received the ‘information,’ they gave the answer.


Elder Paisios

Every person will receive a new body during the Second Coming ( Part 3 ) - St. Epifanios, Bishop of Cyprus


God did not exile man from Paradise because He did not want him to eat and reap life from the tree (for man would have lived forever as soon as he ate from the tree of life), but so that evil would not become eternal.
 


Because if God wanted man to die once and for all without tasting life, why did He send Christ to the earth from the heavens? To contend that God did
this because He regretted [sentencing man to death], is a feeble argument.
 


God is neither oblivious of the future nor malicious; on the contrary, He is perfectly good, and He knows everything that will take place in the future. Therefore, He did not exile man from Paradise in order to prevent him from eating from the tree of life and impede him from remaining alive forever, but in order to first mortify sin through death [of the body], and subsequently, after the death of man and the dissolution of sin, for man to be resurrected pure and immaculate, and thus partake of life.
 


To assert that the body is unable to receive immortality is absurd and blasphemy. Why was Adam exiled (after being cloaked with coats of
skins (Gen. 3:21)) and impeded from eating from the tree of life if it was impossible for man to live eternally with his body? He was impeded
precisely because it was possible for him not to die had he tasted from this tree: "And the Lord God said, Behold, the man is become as one of Us, to know good and evil: and now, lest he put fo
rth his hand, and take also of the tree of life, and eat, and live for ever. Therefore the Lord God sent him forth from the Garden of Eden, to till the ground from whence he was taken. So He drove out Adam (Gen. 3:22-24). 


Hence, it was possible for man to live had he not been prevented from tasting of immortality. He was prevented, however, in order for sin to perish as it was sentenced to death along with the body, and so that the body could be resurrected once sin
had been destroyed. God decided to cloak man with death so that man would not become an eternal evil, as we have already stated, having within himself sin as a reigning and everlasting entity; for sin would have taken root in an immortal body and would have had a source of everlasting nourishment. 



Thus, the purpose of the coats of skins was for sin to be utterly destroyed, through the decomposition of the body, so that not even a small rootlet would be left behind from which new shoots of sin would be able to emerge again. 

St. Epifanios, Bishop of Cyprus

Ψαλμός ρμ' 140 - Kύριε, εκέκραξα προς σε. ( video )

Ιερά Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρου
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...