Tuesday, October 22, 2013

Trust in Him... ( Elder Joseph the Hesychast )



Since our sweet Jesus is so good, compassionate, and kind, why should you despair?
We seek one small  thing from Him, and He gives us so much! We ask for one beam 
of light, and He gives us Himself as all Light, Truth, and Love. 
So humble yourself and rest all your hope in Him.
Lord Jesus Christ Have Mercy On Me...

Elder Joseph the Hesychast

Preparation for your day ( St. Theophan the Recluse )



So, morning or evening, immediately before you begin to repeat your prayers, stand a while,
sit for a while, or walk a little and try to steady your mind and turn away from all worldly
activities and objects.

After this, think who He is to whom you turn in prayer, then recollect who you are; who it is, 
who is about to start this invocation to Him in prayer. Do this in such a way as to waken in
 your heart a feeling of humility and reverent awe that you are standing in the presence of
God.

St. Theophan the Recluse

Ευχές για το τριαντατριάρι κομποσχοίνι




Πρωί και βράδυ βγάζε το κομποσχοινάκι από το χέρι σου
και κάνε στον κάθε κόμπο μια από τις παρακάτω προσευχές.
01. Μνήσθητι Κύριε υπέρ ειρήνης του κόσμου. 02. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε την Εκκλησία μας και την Ορθοδοξία μας. 03. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τον Επίσκοπο μας και την συνοδεία αυτού. 04. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους απανταχού γης Ορθοδόξους κληρικούς και λαϊκούς. 05. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τον Πνευματικό μας Πατέρα και την συνοδεία αυτού. 06. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τον Ελληνικό Στρατό και τα Σώματα Προστασίας. 07. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους άρχοντες του έθνους μας. 08. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους μισούντας, αγαπώντας και προσευχομένους υπέρ ημών. 09. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους γονείς, αναδόχους και διδασκάλους μας. 10. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους κατά σάρκα και κατά πνεύμα αδελφούς και συγγενείς μας. 11. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τα γηρατειά και τους μοναχικούς ανθρώπους. 12. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τα Βρέφη, τους απροστάτευτους και αδυνάτους. 13. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε την μαθητιώσα νεολαία μας. 14. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους έφηβους νέους και νεανίδες μας. 15. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους ναρκομανείς, αλκοολικούς και καπνίζοντες. 16. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τας συζυγίας των Ορθοδόξων οικογενειών. 17. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τις κυοφορούσες αδελφές μας. 18. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τις χήρες και τα ορφανά. 19. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους εν διαστάσει συζύγους και πειραζομένους αδελφούς και αδελφές μας. 20. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους ασθενείς, ψυχής και σώματος. 21. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους ελεούντας και εργαζομένους των Ί. Μονών και ενοριών. 22. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους ευλαβείς προσκυνητάς των Ί. Μονών και Εκκλησιών. 23. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους πλέοντας, οδοιπορούντας, ιπταμένους, αιχμαλώτους και απελπισμένους. 24. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους πενθούντας και θλιμένους αδελφούς μας. 25. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους δικαστάς και πολιτικούς. 26. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε τους πλανεμένους και βλασφημούντας την Ορθοδοξία μας. 27. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε μας και δώρησε καιρόν ειρηνικόν. 28. Κύριε Ιησού Χριστέ φύλαξε μας από ασθένεια, οργή, κίνδυνο και φώτιζε τους γιατρούς και νοσοκόμους. 29. Κύριε Ιησού Χριστέ φύλαξε μας από πείνα, ανάγκη και δυστυχία. 30. Κύριε Ιησού Χριστέ φύλαξε μας από καύσωνα, φωτιά και σεισμό. 31. Κύριε Ιησού Χριστέ φύλαξε μας από κατακλυσμό, καταποντισμό και παγετό. 32. Κύριε Ιησού Χριστέ ανάπαυσε και τις ψυχές των πατέρων, μητέρων, αδελφών, συγγενών, πάπων προ πάπων. 33. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλόν.
(Κάνε και μια μετάνοια με Σταυρό σου στο τέλος)
Ό Απόστολος Παύλος προτρέπει στην Α’ προς Θεσ/κείς 5, 17: ”Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε’
τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς”

"Οι καρποί της Θείας Μετάληψης όταν λαμβάνεται άξια" Αγ.Ιωάννου Κρονστάνδης






Μένω κατάπληκτος και θαυμάζω το μεγαλείο των αγίων του Θεού Μυστηρίων και την ιδιότητα τους να παρέχουν ζωή.

Υπήρχε κάποια γριούλα, πού είχε αιμό­πτυση και είχε ολότελα εξασθενίσει, γιατί δεν έπαιρνε τροφή. Χάρη στη Θεία Μετάληψη των Άχραντων του Χρίστου Μυστηρίων, με τα όποια την κοινώνησα, άρ­χισε να αναλαμβάνει την ίδια εκείνη ήμερα. Κάποια νε­αρή γυναίκα, πού πλησίαζε ν' αποθάνει, κοινώνησε τα 'Αχραντα Μυστήρια και αμέσως μετά, την ίδια εκείνη ήμερα, άρχισε να αναλαμβάνει, να τρώγει, να πίνει και να όμιλεί, ενώ προηγουμένως, ευρισκόμενη σχεδόν σε α­μνησία, παράδερνε έντονα και δεν έτρωγε ούτε έπινε ο­τιδήποτε. Δόξα στα ζωοποιά και φρικτά Σου Μυστή­ρια Κύριε.

"Ολοι εσείς, πού κοινωνείτε τα άγια "Αχραντα του Θεού Μυστήρια! Να δοκιμάζετε τον εαυτό σας για να βλέπετε και πώς ενώνεστε με τον Κύριο, αν δηλαδή ά­ξια κοινωνείτε. Τί παρρησία έχετε προς τον Κύριο και τη Θεοτόκο! Τί καθαρότητα πρέπει να έχετε, τί πραό­τητα, ταπείνωση και ακακία! Τί απάθεια προς τα γήϊνα! Και τί φλογερό πάθος για τις ουράνιες τις καθαρώτατες και αιώνιες ηδονές και απολαύσεις!



Οί άνθρωποι, στη διάρκεια ολόκληρης της γήϊνης ζωής τους, αναζητούν τα πάντα, έκτος άπο το Ζωοδότη Χριστό γι' αυτό και δεν έχουνε πνευματική ζωή, γι' αυτό και είναι παραδομένοι σε κάθε λογής πάθη, στην απιστία, την όλιγοπιστία, την ιδιοτέλεια, το φθόνο, το μίσος, τη δίψα για τις γήινες τιμές και τις ηδονές από τα φαγητά και τα ποτά. Μονάχα στο τέλος της ζωής τους αναζητούν το Χριστό —στη θεία Μετάλη­ψη— κι αυτό, άλλοτε από κάποια βοώσα ανάγκη κι άλ­λοτε από κάποια συνήθεια ήδη αποδεκτή από άλλους ανθρώπους.



"Ω, Χριστέ Θεέ, Ζωή και Ανάσταση μας! Μέχρι ποιου σημείου γίναμε ματαιόδοξοι, μέχρι ποιου βαθμού τυφλωθήκαμε! Τί όμως θα μας συνέβαινε, αν Σέ αναζητούσαμε, αν Σέ είχαμε μέσα στην καρδιά μας; ' Η γλώσσα είναι ανίκανη να εκφράσει τη μακαριότητα, πού γεύονται όσοι Σέ έχουν μέσα στις καρδιές τους. Γι'αυτούς, Κύριε, Εσύ είσαι και στερεή, υγιής βρώση και ανεξάντλητη πόση και ένδυμα φωτεινό και ό ήλιος και «ή ειρήνη... η υπερέχουσα πάντα νουν» (Φλπ. 4,7), ή χαρά ή άφραστη και το καθετί. Μαζί Σου, Κύριε, σαν είμαστε, όλα τα γήινα είναι τέφρα, είναι φθαρτά.

Νοιώθω ωραία να προσεύχομαι για τους συνανθρώ­πους μου, όταν κοινωνήσω άξια, δηλαδή ενσυνείδητα και με πλήρη επίγνωση· τότε ό Πατέρας, ό Υιός και το "Αγιο Πνεύμα, ό Θεός μου είναι μέσα μου κι έχω απέ­ναντι Του μεγάλη παρρησία. Ό Βασιλέας των όλων εί­ναι τότε μέσα μου, σαν σε οικητήριό Του. Ζητείς τότε ο,τι θέλεις: «Προς αυτόν έλευσόμεθα», είπε ό Κύριος, «και μονήν παρ' αυτώ ποιήσομεν» (Ίωάν. 14,23)

"Ο εάν θελητε», είπε ακόμα ό Κύριος, «αίτήσασθε, και γενήσεται ύμίν» (Ίωάν. 15,7). Ανοίγουμε στους άλλους τη θύρα εισόδου στη Βα­σιλεία των Ουρανών μέσω του Βαπτίσματος· κι έμείς οί ίδιοι δε θα εισέλθουμε σ' αυτή; Καθαρίζουμε τους άλλους με τη μετάνοια και προσευχόμαστε για την άφεση των αμαρτιών τους· κι έμείς μήπως δε θα λάβουμε ά­φεση των αμαρτιών μας; Ενώνουμε τους άλλους με το Χριστό στο άγιο Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως κι έμείς οι ίδιοι μήπως δε θα ενωθούμε μαζί Του «εν τη άνεσπέρω ήμερα της Βασιλείας του Χρίστου»;

Στό ά­γιο Χρίσμα μεταδίδουμε στους άλλους τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, πού τους ενισχύει και τους αυξάνει πνευματικά· έμείς οι ίδιοι μήπως δε θα λάβουμε ισχύ και δύναμη, από το Πανάγιο Πνεύμα και δε θ' αυξή­σουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα; Αληθινά, έλπίζούμε στερρά να λάβουμε τα έπηγγελμένα αγαθά κατά τη Χάρη, το έλεος και τη φιλανθρωπία του Σωτήρα μας Θεού. Είθε δε όλοι να τα λάβουν! Μόνο, να μη πα­ραδινόμαστε στη ραθυμία και την άκηδία «και της σαρ­κός πρόνοιαν μη ποιώμεν εις επιθυμίας» (πρβλ. Ρμ. 13,14) · ας έχουμε «το μυστήριο της πίστεως εν καθαρά συνειδήσει» (Α' Τιμ. 3,9) κι ας προκύπτουμε στην αγά­πη προς το Θεό και τον πλησίον.Σ' ευχαριστώ, Κύριε, γιατί μου χαρίζεις νέα ζωή κάθε φορά πού με δάκρυα μετάνοιας και ευχαριστίας τελώ τη Θεία Λειτουργία και κοινωνώ τα 'Αχραντα και Ζωοποιά Σου Μυστήρια. Στά άγια Σου Μυστήρια οφείλω την ως τώρα παράταση της ύπαρξης μου, την καθαρότητα των τρίβων μου και το καλόν όνομα ανά­μεσα στο λαό Σου. Γι' αυτό το λόγο, ας αγιάζεται όλο και περισσότερο το 'Ονομα Σου το μέγα μέσα μου και μέσα σ' όλο το λαό Σου, πού φέρει το "Ονομα Σου το άγιο, αλλά και σ' όλο τον κόσμο Σου· ας έλθει ή Βασι­λεία Σου, Βασιλεία δικαιοσύνης, ειρήνης και χαράς εν Πνεύματι Άγίω, ας έλθει σ' όλων μας τις καρδιές, κα­θώς Σύ είπες: « Ένοικήσω εν αύτοίς και έμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονται μοι εις υιούς και θυγατέρας» (πρβλ. Β' Κορ. 6,16-18 και Λευΐτ. 26,12' Ίερ. 3,19)

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ :ΣΤΗ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ


Ξέρω ότι είναι δύσκολο. Πριν μερικά χρόνια πέθανε o άνδρας σου. Στενοχωριόσουν το ξεπέρασες. Πάντρεψες τον μοναχογιό σου· η χαρά επέστρεψε. Έπειτα σε χαροποιούσε πάρα πολύ το εγγόνι. Όμως εκείνο που αγαπούσες εσύ αγαπούσε και ο Θεός και το πήρε. Μόλις το εγγόνι σου πέταξε στον αόρατο κόσμο, αρρώστησε και η νύφη σου. Τη στέγνωσε η στενοχώρια και η λύπη κι εκείνη ακολούθησε τον γιό.

Τελικά πίσω τους έφυγε κι ο μοναχογιός σου. Κι εσύ έμεινες μόνη κι έρημη. Προσπάθησες μία φορά να δηλητηριαστείς. Έμεινες ζωντανή. Ετοίμασες έπειτα το σχοινί για να κρεμαστείς. Όμως σε ξάφνιασε η κοπέλα από τη γειτονιά. Βλέποντάς σε κάτω από το ετοιμασμένο σχοινί εκείνη σου είπε, πως άκουσε από τους γέρους, ότι η αυτοκτονία είναι αμαρτία χωρίς συγχώρεση και στους δυο κόσμους.

Καλά σου είπε. Τούτη η κοπέλα σού έσωσε την ψυχή. Όντως, εκείνη είναι η μέγιστη ευεργέτριά σου στον κόσμο. Μόνο χάρη εκείνης μπορείς να ελπίζεις να ιδωθείς στον άλλο κόσμο με τον γιό, τη νύφη, το εγγόνι και τον άνδρα σου. Η Εκκλησία τού Χριστού από την αρχή αντιστάθηκε αποφασιστικά ενάντια στην αυτοκτονία ως υπέρβαρο αμάρτημα. Ο δυτικός διδάσκαλος της Εκκλησίας ο Αυγουστίνος είπε: «Όποιος αυτοκτονήσει, τούτος σκότωσε έναν άνθρωπο».

Ο αυτόχειρας μ’ αυτό, λοιπόν, τοποθετείται ίσα με τον δολοφόνο. Αλλά στη δική μας ανατολική Εκκλησία η αυτοκτονία κρίνεται ακόμα πιο αυστηρά. Κατά τον δέκατο τέταρτο κανόνα του πατριάρχη Τιμοθέου ο αυτόχειρας στερείται της νεκρώσιμης ακολουθίας και του εκκλησιαστικού ενταφιασμού.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία όρισε αυστηρή τιμωρία ακόμα και για την προσπά θεια αυτοκτονίας. Σ’ εκείνον ο οποίος προσπαθήσει να αυτοκτονήσει η Εκκλησία επιβάλλει κανόνα δώδεκα χρόνια. Ξέρω πως εσύ θα σκαφθείς ότι αυτό είναι υπερβολικά αυστηρό. Όμως αυτή η αυστηρότητα κατάγεται από το έλεος. Σου λέω την αλήθεια: η Εκκλησία είναι τόσο αυστηρή στο θέμα τής αυτοκτονίας από καθαρό έλεος απέναντι στους ανθρώπους.

Αφού η Εκκλησία έχει στο πνευματικό της θησαυροφυλάκιο την προορατική εμπειρία, ότι οι αυτόχειρες δεν μπαίνουν στο βασίλειο της αθάνατης ζωής και του αιώνιου ελέους. Και με την αυστηρότητά της η Εκκλησία θέλει να προλάβει τους ανθρώπους από την αιώνια καταστροφή. Στην Αγία Γραφή μόνο δυο άνθρωποι αναφέρονται που πήραν τη ζωή τους από τον εαυτό τους. Ο ένας είναι ο Αχιτόφελ, ο προδότης τού βασιλιά Δαβίδ, και ο δεύτερος είναι ο Ιούδας, ο προδό­της τού Κυρίου Ιησού Χριστού. Ας είναι μακριά από σένα και μόνο η σκέψη να βρεθείς σ’ αυτήν την παρέα σ’ εκείνη την πλευρά τού τάφου. «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Ματθ. 10, 22), είπε ο Κύριος.

Είναι πολυάριθμες και διαφορετικές δυσκολίες που ο Θεός επιτρέπει στους ανθρώπους, αλλά ο σκοπός όλων αυτών είναι ο εξής: με την πίκρα να θεραπεύσει τις ανθρώπινες ψυχές από την αμαρτία και να τις προετοιμάσει έτσι για την αιώνια σωτηρία. Όσο και να είναι καμιά φορά δύσκολο για σένα, θυμήσου δυο πράγματα, πρώτο ότι ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας σου ορίζει το μέτρο των παθών, και το δεύτερο ότι Αυτός γνωρίζει τη δύναμή σου. Εάν ποτέ σου έρθει η σκέψη για αυτοκτονία, διώξε την σαν ψιθύρισμα του σατανά. Το έλεος του Θεού να σε δυναμώσει.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…”, Ιεραποστολικές Επιστολές Α’, Εκδ. “Εν Πλω”, σ. 181) 


 http://www.agioritikovima.gr

Atheism is a mental disorder ( St. Nektarios )


Atheism is a mental disorder: it is a terrible ailment of the soul that is difficult to cure. Atheism is a passion that severely oppresses whomever it seizes.
It holds in store many misfortunes for its captive, and becomes harmful not only for him but also
for others who come into contact with him.
 


Atheism denies the existence of God. It denies that there is a divine Creator of the universe. It denies
God’s providence, His wisdom, His goodness, and,
in general, His divine qualities. Atheism teaches a falsehood to its followers and contrives false
theories concerning the creation of the universe. It professes, as Pythia upon a tripod,1 that the creation is an outcome of chance, that it is perpetuated and preserved through purposeless,
random interactions, that its splendor transpired spontaneously over time, and that the harmony, grace, and beauty witnessed in nature are inherent
attributes of natural laws. Atheism detracts from God, Whom it has denied, His divine characteristics

, and, instead, bestows them and His creative power
to lifeless and feeble matter.
 


Atheism freely proclaims matter to be the cause of all things, and it deifies matter in order to deny the existence of a superior Being, of a supreme, creative Spirit Who cares for and sustains all things.
On account of disbelief, matter becomes the only true entity; whereas the spirit becomes non-existent. 



For atheism, the spirit and the soul are egotistical inventions of man, concocted to satisfy his vainglory. Atheism denies man’s spiritual nature. It
drags man down from the lofty height where he has been placed by the Creator’s power and grace, and lowers him amongst the rank of irrational animals,
which he accepts as ancestors of his distinguished and noblelineage. Atheism does all this in order to bear witness to the words of the Psalm:
“Man, being in honor, did not understand; he is
compared to the mindless animals, and is become like unto them” (Ps. 48:20).
 


Atheism detracts faith, hope, and love from the
world, these life-giving sources of true happiness for man, it expels God’s righteousness from the world, and denies the existence of God’s providence and succor.
 


Atheism accepts the laws that exist in nature, yet denies Him Who has appointed these laws. Atheism
seeksto lead man to an imaginary happiness;
however, it abandons and deserts him in the middle of nowhere, in the valley of lamentation, barren of all heavenly goods, void of consolation from above,
empty of spiritual strength, bereft of the power of moral virtue, and stripped of the only indispensable
provisions upon the earth: faith, hope, and love.
 


Atheism condemns poor man to perdition and leaves him standing alone as prey amidst life’s difficulties. Having removed love from within man, atheism subsequently  deprives him of the love from others, and it isolates him from family, relatives, and friends.
 


Atheism displaces any hope of a better future and
replaces it with despair.
Atheism is awful! It is the worst of all spiritual illnesses!
This tripod was a bronze altar at Delphi, in ancient Greece, upon which the priestess of Apollo named
Pythia sat to utter oracles. 


St. Nektarios

“What goes in to the mouth...” ( Saint Nektarios )


Even though fasting is clearly documented in the Holy Scriptures, some people still challenge this commandment of God. Often times the words of our Lord “not what goes into the mouth, but what comes out defiles man” are misused to claim that
neither does God require us to fast, nor is it a sin if someone chooses not to fast.
 


Let us examine this Gospel verse to see what exactly is recorded.The scribes and Pharisees once asked our Lord: “Why do Your disciples transgress
the tradition of the elders? For they do not wash their hands when they eat bread” (Mt. 15:2).
 


This question evidently refers to why Christ’s
disciples did not wash their hands before eating.
It makes no mention of fasting. Thus Christ
responded: “Hear and understand: not what goes into the mouth defiles a man, but what comes out of the mouth, this defiles a man” (Mt. 15:11).
That is to say, even if the food or our hands are not perfectly clean and we consume foreign particles, this will not render us sinful before God. Why?
Because “whatever enters the mouth goes into the stomach and is eliminated.”
 


Evil desires, however, which are contrary to the law of God, which originate from within man, and which man externalizes, are what render man sinful before God. “For out of the heart proceed evil thoughts, murders, adulteries, fornications, thefts, false witness, blasphemies. These are the things that
defile a man. But to eat with unwashed hands,”
underlines the Lord, “does not defile a man” (Mt. 15:18-19).
 


It is thus evident that Christ’s statement that “what goes into the mouth does not defile man” is in no way related to nor negates the commandment of fasting.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...