Friday, March 7, 2014

Χωρίς Θεό τι να κάνει ο άνθρωπος ( Γέροντας Παΐσιος )



Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (Εφ. 5,6). - μη γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι' αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. 'Αν όμως έλθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λ.π., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. 'Αμα δεν δοξάζουμε τον -θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό.

Παλαιότερα που δεν υπήρχαν αυτές οι μεγάλες ευκολίες, και η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει τόσο, αναγκάζονταν οι άνθρωποι σε όλες τις δυσκολίες να καταφεύγουν στον Θεό, και ο Θεός βοηθούσε. Τώρα, επειδή η επιστήμη προχώρησε, τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη. Πάνε χωρίς Θεό σημερα. Υπολογίζουν: «Θα κάνουμε τούτο, θα κάνουμε εκείνο». Σκέφτονται την Πυροσβεστική, σκέφτονται τις διατρήσεις, το ένα, το άλλο... Αλλά χωρίς Θεό τι να κάνει ο άνθρωπος.



Γέροντας Παΐσιος

Πνευματική ζωή





Υπάρχουν καιροί πικροί, δυσβάστακτοι και βασανιστικοί. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Στον πόλεμο της φιληδονίας πολλοί τραυματίζονται και υφίστανται οδύνες, πολύ δε περισσότερο σ’ αυτή την πνευματική μάχη δεχόμαστε πολλά τραύματα από τα πνεύματα του κακού, ηττώμεθα κυρίως όταν βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και τη λογική μας, έως ότου επιδείξουμε ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μας.
ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Μοιάζει η ζωή μας με αρκετά βαθιά τάφρο, η οποία σε καιρό βροχής γεμίζει ώστε να γίνεται αδιάβατη, ενώ τον άλλο καιρό ξεραίνεται έτσι ώστε να μην κυλά καθόλου νερό σ’ αυτήν. Οι άγιοι πατέρες εκθειάζουν μια ζωή που να μοιάζει με μικρό ρυάκι, το οποίο πάντα κυλά και ποτέ δεν ξεραίνεται. Το ρυάκι αυτό είναι, πρώτον , προσβάσιμο, δεύτερον , ευχάριστο και χρήσιμο σε όλους τους διαβάτες , επειδή το νερό του είναι πάντα πόσιμο, και καθώς κυλά ήσυχα, γι’ αυτό και ποτέ δεν θολώνει.
ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Στις ύβρεις εσύ να αντιπαρατίθεσαι με ταπεινοφροσύνη, όπως εγράφη και μας υποδεικνύεται από τους πατέρες, και αν συμβεί να πέσεις, εγέρσου και πάλι και να γνωρίζεις ότι λόγω της υπερηφάνειάς σου δοκιμάζεσαι με αυτές. Να καταφύγεις στην υπακοή και την αυτομεμψία , όχι να φύγεις από το κελί. Αν ο μοναχός δεν υποστεί διάφορους πειρασμούς και προσβολές, δεν,μπορεί να γνωρίσει την αδυναμία του και να επιδείξει ταπεινοφροσύνη.
Η πνευματική ζωή δεν συνίσταται στο να απολαμβάνουμε ειρήνη και παρηγοριά∙ σημαίνει και τον πνευματικό σταυρό, δηλαδή να φέρουμε με γαλήνη τη στέρηση της παρηγοριάς.
ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Όποιος έχει τάση μάλλον προς την πνευματική ζωή, αυτός θα πρέπει να φροντίσει πρωτίστως ώστε τους πάντες και τα πάντα να τα αφήσει στην κρίση του Θεού, και να προφυλαχθεί κυρίως από τη διγνωμία, ώστε να μην πραγματοποιηθεί εφ’ υμών το ρηθέν του αγίου Απόστολου Ιακώβου, του Αδελφοθέου, ότι «ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ» ( Επιστολή Ιακώβου , κεφ. Α΄ 8 )
ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Μην αφήνετε το πνεύμα σας να σβήσει, φροντίστε μάλλον να το θερμαίνετε υπομονετικά με την προσευχή και την ανάγνωση κειμένων των αγίων πατέρων και άλλων ιερών κειμένων , εξαγνίζοντας την καρδιά από τα πάθη.
Καλύτερα να αποδεχτείτε να σηκώσετε το βάρος χιλίων θανάτων, παρά να αποκλίνετε από τις θείες εντολές του Ευαγγελίου και τους εξαίσιους κανόνες του μοναχισμού.
ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ
Έτσι γίνεται και στην πνευματική ζωή: ή η παρηγοριά προηγείται της θλίψης, ή η θλίψη προηγείται της παρηγοριάς. Αυτές οι εναλλαγές γεννούν ελπίδα και ταπεινοφροσύνη. Μόνο που υπάρχουν διαφορετικές θλίψεις, τόσο κοσμικές όσο και πνευματικές , αυτό όμως είναι ακόμα νωρίς για να το μάθεις∙ εσύ δέξου με ευγνωμοσύνη και αταραξία ό,τι στείλει ο Θεός , να μην το παίρνεις πάνω σου στα παρηγορητικά συναισθήματα, ενώ στα θλιβερά να μην αποθαρρύνεσαι.
ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Σε κάθε διαμονή σου προσπάθησε να ζεις γαλήνια , δηλαδή με πνεύμα ηρεμίας και ταπεινοφροσύνης , κανέναν να μην κατακρίνεις και με κανέναν να μην θυμώνεις, ούτως ώστε ,κατά την αποστολική υποθήκη, ο λόγος μας να αναμειγνύεται με το άλας της ψυχής.
ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Για κάθε ευγενή προαίρεση προς το καλό, θα πρέπει να αναμένετε πειρασμούς από τη δύναμη του κακού η οποία μισεί αυτό. Αυτό το γνωρίζετε επαρκώς, γνωρίζετε επίσης τι χρειάζεται για να την αποκρούσετε και να την κατανικήσετε: αναγνώριση της αδυναμίας σας, αυτομεμψία, υποταγή και επίκληση του Θεού.
ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Πηγή: «ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ, ΓΑΛΗΝΗ
Πνευματικές παραινέσεις
Των Γερόντων της Όπτινα»
Επιμέλεια-Πρόλογος
ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ
Εκδόσεις ατέρμονον
Πηγή: eisdoxantheou-gk.blogspot.gr

Προετοιμασία είναι απαραίτητη για να λάβουμε τη Θεία Κοινωνία ( Αγιος Πορφύριος )


«Όταν πηγαίνεις να κοινωνήσεις τα άχραντα μυστήρια, πρόσεχε πολύ, έλεγε σε έναν αδελφό. Πρέπει να πηγαίνεις με πολλή προετοιμασία. Να έχεις σύνεση, εγκράτεια, νηστεία και πολλή αγάπη Χριστού. Να μην καθυστερείς περισσότερο από 15 μέρες».

Αυτό το τελευταίο αφορούσε τη δική του περίπτωση, και φυσικά στον καθένα έλεγε αυτό που του ταίριαζε.



Αγιος Πορφύριος

Love towards your neighbor.( Abba Dorotheus )



I heard of one person that when he came to one of his friends and found the room in disarray and even dirty, he would say to himself: "Blessed is this person, because having deferred his concerns for earthly cares, he has concentrated his mind that much toward Heaven, that he doesn’t even have time to tidy up his room." But when he came to another friend’s place and found his room tidy and neat, he would say to himself; "The soul of this person is as clean as his room, and the condition of the room speaks of his soul." And he never judged another that he was negligent or proud, but through his kind disposition, saw good in everyone and received benefits from everyone. May the good Lord grant us the same kind disposition, so that we too may receive benefits from everyone and so that we never notice the failings of others.

The main thing to avoid when meeting people is to be suspicious — from which comes a judgment. I have many examples, which prove that everyone judges others according to his spiritual circumstance. For example, imagine that it was necessary for a person to stand by the roadside at night, and walking past him were three people. On seeing him, one of the three would think that he is waiting for an illicit rendezvous; another would imagine him to be undoubtedly a thief — he looks suspicious; the third would think that no doubt the person arranged to go to church with someone and was now waiting for him. Thus, the three saw the same person, in the same place, but concluded about him entirely differently. And this evidently, corresponds to their spiritual situation. Just as a sick body converts any food it ingests — even though it might be most nutritional — into harmful juices, so does a soul with corrupted morals, receive harm from any matter that it has dealings with, even from the very good. But the one who has good morals is like a person with a healthy system, who even if he consumes something that is not completely healthy, will still convert it into healthy juices. If we will have good morals and build ourselves up correctly, so will we be able to receive spiritual benefits from every matter.

To annoy, judge and spoil — whose works are they other than the devil’s? And we appear as the demons’ helpers — to our and our neighbor’s perdition. Why is it so? Because there is no love within us! Because "love will cover a multitude of sins" (1 Peter 4:8). The Saints don’t judge a sinner and do not turn away from him, but commiserate with him, grieve for him, enlighten, console, administer to him like a sick part of a body, and do everything to save him.

There must be an endeavor to completely purge the inner pus, so that the affected area would heal in such a way as to be free of any remaining ugliness and it would be completely impossible to recognize it as the area where the wound existed. How can you achieve this? By praying with all your heart for the offender, saying: "Lord, help me and my brother for the sake of his prayers!" Praying in this fashion for your neighbor, the person shows compassion and love simultaneously. Asking help for yourself, for the sake of his prayers, mollifies him. And where there is compassion, love and humility, can there be irritation, rancor or any other type of passion? And Abba Zosima said: "If the devil raises all the wiles of his hatred, together with all his demons, they will all shatter and disappear against humility — according to Christ’s commandments."



Abba Dorotheus

Από την επίμονη προσευχή έχουμε οφέλη ( Γεροντας Παϊσιος )


'Οταν τα μικρά παιδάκια περνούν με τους γονείς τους έξω από κάποια βιτρίνα και θέλουν κάτι που τους αρέσει, τότε κρατούν την μητέρα τους από το φουστάνι και την τραβάνε και κλαίνε και κτυπιούνται μέχρι να την εξαναγκάσουν να τους το αγοράση.

'Ετσι και εμείς με επιμονή και υπομονή παραμένουμε στην προσευχή μέχρι να μας ακούση ο Θεός. 'Ετσι και εσείς, κατά το Ευαγγέλιο, που λέει να επιμένετε στην προσευχή και να μην αποκάμνετε, πρέπει να προσεύχεσθε συνεχώς και ασταμάτητα μέχρι να κερδίσετε αυτό που θέλετε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνετε να προσεύχεσθε και να επικοινωνήτε με τον Θεόν. Από την επίμονη προσευχή έχουμε οφέλη, γιατί μας παραχωρεί ο Θεός αυτό που ζητούμε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνουμε να προσευχώμαστε.

Γι' αυτό ας μην απελπιζόμαστε, όταν ο θεός αργή να μας εισακούση. Πολλά καλά πηγάζουν από την αργοπορία αυτή.



Γεροντας Παϊσιος




Προετοιμασία για την προσευχή ( Γέροντας Παΐσιος )


Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να κάνετε προετοιμασία για την προσευχή. Να διαβάζετε ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό και μετά να προσεύχεσθε. Χρειάζεται μια προσπάθεια για να μεταφερθεί ο νούς στο θείο χώρο. Η μελέτη μοιάζει με γλυφιντζούρι που μας δίνει ο Θεός για να μας οδηγήσει στα πνευματικότερα. Με τη μελέτη θερμαίνεται η ψυχή.



Γέροντας Παΐσιος

Spiritual and physical passions.( Saint Ephraim the Syrian )


The following are spiritual passions: forgetting God, laziness and ignorance (of the Christian faith). These three passions obscure the spiritual eye — reason, and the person succumbs to the rule of other passions, namely: impiety, heresy, blasphemy, irritability, anger, sorrow, irascibility, hatred, maliciousness, slander, judging others, illogical sorrow, fear, dissension, jealousy, envy, vainglory, hypocrisy, lies, unbelief, foolishness, indiscrimination, short-sightedness, insatiability, love of acquiring things, laziness, passion for the earthly things, depression, faintheartedness, ingratitude, grumbling, presumptuousness, conceit, vehemence, haughtiness, love of power, flattery, slyness, shamelessness, indifference, effeminacy, dissimulation, mockery, two-facedness, assenting to sin, continuous thoughts of sin, meandering thoughts, self-love (mother of everything evil), love of money (root of all iniquities and passions), evil nature and deceit.


Saint Ephraim the Syrian

He who fasts should ...( Saint Tikhon of Zadonsk )


An excellent faster is he who restrains himself from every impurity, who imposes abstinence on his tongue and restrains it from idle talk, foul language, slander, condemnation, flattery and all manner of evil­ speaking, who abstains from anger, rage, malice and vengeance and withdraws from every evil.

 Saint Tikhon of Zadonsk
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...