Gluttony makes a man gloomy and fearful, but fasting makes him joyful and courageous.
And, as gluttony calls forth greater and greater gluttony, so fasting stimulates greater and greater endurance.
When a man realizes the grace that comes through fasting, he desires to fast more and more.
And the graces that come through fasting are countless....
Saint Nikolai of Zicha
Ο Θεός μας δίδει πολλές ευκαιρίες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αλλ΄ εμείς αυτές τις ευκαιρίες δεν τις δεχόμαστε, τις διώχνουμε. Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπληρώσει σ΄ αυτήν την ζωή, σώζεται.
Γι΄ αυτό να δεχόμαστε τις όλες δοκιμασίες με υπομονή και ταπείνωση, ευχαριστούντες και δοξάζοντες το Θεό. Να προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε κοντά στον Θεό και να μην απομακρυνόμαστε απ΄ Αυτόν, γιατί μακριά από το Θεό σωτηρία δεν υπάρχει.
Να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να κερδίσουμε τον Παράδεισο.
Γιατί χωρίς αγώνα, κανείς δεν μπορεί να εισέλθει σ΄ αυτόν. Είναι πολύ στενή η πύλη και μην ακούτε αυτούς που σας λένε ότι όλοι θα σωθούμε. Αυτό είναι παγίδα του σατανά για να μην αγωνιζόμαστε. Αυτό τον συμφέρει. Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο, έχει υπερηφάνεια και εγωϊσμό. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει και πολλή ταπείνωση. Αυτή τα αναπληρώνει όλα. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει αίσθηση, ότι μέσα του όλα είναι σε άθλια κατάσταση, όλα είναι χάλια. Διότι αυτό σημαίνει πως υπάρχει στον άνθρωπο αυτό, τηλεσκόπιο. Αγώνας με προσπάθεια και φιλότιμο, αίσθηση ελεεινότητος και ελπίδα, είναι οξυγόνο πνευματικό. Αυτά μας δίνουν την ασφαλή πορεία.
Αγιος Παισιος
Τὸ ἀξιοπρόσεκτο γεγονὸς ποὺ ἀκολουθεῖ σὲ ἐλαφρὰ διασκευὴ τῆς γλώσσης τὸ ἀναφέρει ὁ διακριτικότατος ἀσκητὴς Δανιὴλ Κατουνακιώτης σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον Μωραϊτίδην. Ἔχει δὲ ὡς ἑξῆς:
Ἕνας γνωστός του καὶ ἐνάρετος οἰκογενιάρχης ἀπὸ τὴν Σμύρνη, ποὺ τὸν ἔλεγαν Δημήτριο, ἀφοῦ κατάλαβε τὸ τέλος του κάλεσε τὸν υἱόν του Γεώργιο, ὁ μόνος εὐσεβῆς, διότι τὰ ἄλλα τρία του παιδιὰ καὶ ἡ γυναίκα του ζοῦσαν μὲ κοσμικότητα, καὶ τοῦ ἀπεκάλυψε ὅσα ἀκολουθοῦν, καὶ τὰ ὁποῖα ὁ υἱός του ὁ πιστὸς φανέρωσε εἰς τὸν π. Δανιήλ.
Ἀφοῦ ὁ πατέρας μου ἔφθασε εἰς τὸ τέλος αὐτῆς τῆς ζωῆς καὶ ἐγνώρισε τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου του, ἐκείνην τὴν ἡμέρα ἐκάλεσε ἕνα σεβάσμιο ἱερέα, ποὺ τὸν ἔλεγαν Δημήτριον, ἄνθρωπον πολὺ ἁπλὸν καὶ ἐνάρετον, εἰς τὸν ὁποῖον μὲ πολλὴ εὐλάβεια εἶπε· «ἐγὼ πνευματικέ μου πάτερ, σήμερα πεθαίνω, καὶ παρακαλῶ ὁδήγησέ με σὲ αὐτὴν τὴν κρίσιμη στιγμὴ τί ὀφείλω νὰ πράξω;» ὁ δὲ ἱερεὺς γνωρίζοντας τὴν θεάρεστον ζωὴν τοῦ πατέρα μου καὶ ὅτι ἦταν σὲ ὅλα ἕτοιμος, διότι εἶχαν προηγηθῆ τὰ πραγματικὰ ἐφόδια, δηλαδὴ ἐξομολόγησις, εὐχέλαιο, συχνὲς ἱερὲς μεταλήψεις, ἐπειδὴ ἕνεκα ποὺ διετέλεσε πολλὲς ἡμέρες ἄρρωστος μεταλάμβανε συνεχῶς ἀπὸ τὰ ἄχραντα μυστήρια τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὑπέδειξε ἕνα ἀκόμη νὰ κάμη· «ἐὰν ἦταν εὔκολο νὰ δώσης ἐντολὴ νὰ σοῦ κάμουν μετὰ τὸν Θάνατό σου ἕνα τακτικὸν 40λείτουργον στὸ ὄνομά σου, τὸ ὁποῖο νὰ ἐκτέλεση κάποιος ἱερεὺς μακρὰν τῆς πόλεως» ἐγὼ δὲ ἂν καὶ ἄπορος ἔδωσα ὕποσχεσι, ὅτι μὲ πολὺ προθυμία θὰ ἐκτελέσω αὐτό, ἀρκεῖ μόνον νὰ λάβω τὴν εὐχή του, τὴν ὁποία καὶ ἐπῆρα.
Αὐτὰ ἀφοῦ ἄκουσε καὶ εὐχαριστηθεὶς ὁ πατέρας μου μὲ προσκάλεσε μὲ πολλὴ συγκίνησι καὶ δάκρυα, καὶ μὲ παρεκάλεσε νὰ τὸν κάμω μετὰ τὸν θάνατό του ἕνα 40λείτουργον.
Μετὰ ἀπὸ διάστημα δυὸ ὡρῶν ἀπέθανε ὁ ἀείμνηστος πατέρας μου καὶ ἀμέσως προσκάλεσα τὸν ἱερέα Δημήτριον, χωρὶς νὰ γνωρίζω ὅτι ὁ ἴδιος εἶχε ὑποβάλλει τὸ ζήτημα τοῦ 40λείτουργου εἰς τὸν πατέρα μου, καὶ λέγω εἰς αὐτόν. Ἐπειδὴ ὁ πατέρας μου μοῦ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν κάμω ἕνα τακτικὸ 40λείτουργο ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἐπειδὴ ἡ αἰδεσιμότης σου ἡσυχάζεις εἰς τὸν ἔξω τῆς πόλεως ναΐσκο τῶν Ἅγιων Ἀποστόλων, δι᾿ αὐτὸ σὲ παρακαλῶ νὰ λάβης τὸν κόπον καὶ νὰ φροντίσης τὴν ἐκτέλεσι αὐτοῦ καὶ ἐγὼ θὰ πληρώσω τὸν κόπον σου καὶ τὰ σχετικὰ μὲ τὰ ἔξοδα τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Ὁ ἱερεὺς ὅταν ἄκουσε αὐτὰ μοῦ ἀπάντησε μὲ δάκρυα στὰ μάτια. Ἐγώ, ἀγαπητέ μου Γεώργιε, ἔχω δώσει σήμερα στὸν πατέρα σου τὴν γνώμη αὐτή, καὶ ὀφείλω ὅσο ζῶ νὰ τὸν μνημονεύω πάντοτε.
Ἐγὼ δὲ γνωρίσας τὴν πολλὴ εὐλάβεια τοῦ ἱερέως καὶ τὴν ἐκτίμησι τὴν ὁποίαν εἶχε πρὸς τὸν πατέρα μου ἐπέμενα παρακαλώντας καὶ ἔτσι τὸν ἔπεισα νὰ δεχθῆ τὴν πρότασί μου, καὶ ἐπῆγε στὸ σπίτι του, πρὸς τὴν πρεσβυτέρα καὶ τὶς κόρες του καὶ λέγει πρὸς αὐτὲς «ἐγὼ ἐπειδὴ θὰ κάνω τακτικὸν 40λείτουργον στὸ ὄνομα τοῦ καλοῦ ἐκείνου εὐεργέτου μου Δημητρίου, δι᾿ αὐτὸ ἐπὶ 40 ἡμέρες νὰ μὴ μὲ περιμένετε ἐδῶ, διότι θὰ ἡσυχάζω συνέχεια εἰς τὸν ἱερὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, γιὰ νὰ ἐξακολουθῶ τακτικώτατα τὸ 40λείτουργο», καὶ ἔτσι ἐπῆγε καὶ ἄρχισε μὲ εὐλάβεια καὶ προθυμία τὸ 40λείτουργον. Ἔγιναν 39 Θεῖες Λειτουργίες καλῶς, τὴν παραμονὴ δὲ τῆς τελευταίας, Σάββατο βράδυ, ξαφνικὰ παρουσιάστηκε σφοδρὸς πονόδοντος στὸν ἱερέα καὶ ἀναγκάστηκε τὴν νύκτα νὰ ἔλθη μὲ πόνους στὸ σπίτι του, καὶ προσκάλεσε ἡ πρεσβυτέρα τὸν κουρέα καὶ τοῦ ἔβγαλε τὸ σάπιο δόντι καὶ ἔτσι ἔγλυτωσε ἀπὸ τοὺς πόνους. Λόγω ὅμως ποὺ ἔτρεχε αἷμα ἀπεφάσισε νὰ συμπλήρωση τὴν τελευταία Θεία Λειτουργία τὴν ἑπομένη.
Ὁ Γεώργιος ὅμως μὴ γνωρίζοντας τὴν πάθησι τοῦ ἱερέως τὴν παραμονὴν ἐκείνη ἑτοίμασε, μὲ δάνειο, τὸ ὀφειλόμενον ποσόν, γιὰ τὸν κόπον τοῦ ἱερέως μὲ σκοπὸ νὰ τὸ ἐπιδώση τὴν ἑπομένη. Κατὰ τὰ μεσάνυκτα ὅμως ἐκείνου τοῦ Σαββάτου, ἐσηκώθηκα νὰ προσευχηθῶ. Προσευχόμενος δὲ μὲ πολλὴ κατάνυξι καὶ ἀφοῦ κουράστηκα ἐκάθησα στὸ κρεββάτι καὶ ἄρχισα νὰ ἐνθυμοῦμαι τὶς ἀρετὲς τοῦ πατέρα μου καὶ τὶς παρεκτροπὲς καὶ παιδικές μου παρακοὲς ποὺ εἶχα κάνει κατὰ καιρούς, καὶ συνάμα ἔλεγα στὸν ἑαυτό μου, ἄραγε ὠφελεῖ τὸ 40λείτουργον τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου ἢ χάριν μικρῆς ἀνακουφίσεως ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ αὐτὸ ἔχει συστήσει; Αὐτὰ σκεπτόμενος μὲ πόνο ψυχῆς καὶ δάκρυα, καὶ ἐκζητώντας τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, μοῦ φάνηκε ὅτι κοιμήθηκα λίγο, καὶ ἀμέσως βρέθηκα σὲ μιὰ πεδιάδα ὡραιότατη, τῆς ὁποίας ἡ ὀμορφιὰ ἦταν ἀπερίγραπτος, μὴ ἔχουσα σύγκρισι μὲ τὰ εὐχάριστα τοῦ κόσμου. Ἐνῶ εὑρισκόμουν ἐκεῖ μοῦ ἐπῆλθε φόβος πολύς, ποὺ ὑπαγορευόταν ἀπὸ τὴν συνείδησί μου, ἐπειδὴ ἐγνώρισα τὸν ἑαυτό μου ἀκατάλληλον διὰ τὴν ἐκεῖ ἀπόλαυσι. Καὶ ἐνῶ διατελοῦσα κάτω ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀμηχανία, μὲ ἦλθε θάρρος καὶ εἶπα εἰς τὸν ἑαυτόν μου, μιὰ καὶ ὁ Πανάγαθος Θεὸς ἠθέλησε νὰ μὲ φέρη ἐδῶ ἴσως ἡ ἀγαθότητά Του μὲ ἐλεήση καὶ στὴν συνέχεια μετανοήσω, διότι ὅπως βλέπω εὑρίσκομαι μαζὶ μὲ τὸ σῶμα μου.
Αὐτὰ συζητώντας μὲ τὸν ἑαυτό μου καὶ παρηγορηθείς, εἶδα μικρὸ φῶς διαυγέστατο, καὶ ἀφοῦ ἐπῆγα πρὸς τὸ μέρος ἐκεῖνο, εἶδα μὲ ἀνέκφραστη ἔκπληξι τὴν ἀπερίγραπτη ἐκείνη ὡραιότητα τοῦ ἀπέραντου δάσους, ποὺ ἀπόπνεε ἄρρητη εὐωδία. Ὢ ποία μακαριότης ἀναμένει ἐκείνους ποῦ ζοῦν ἐνάρετα εἰς τὸν κόσμον;
Ἀναθεωρώντας δὲ μὲ μεγάλη ἔκπληξι καὶ χαρὰ τὴν ὑπερκόσμια ἐκείνη ὡραιότητα εἶδα ἕνα ὡραιότατο παλάτι... ὅταν δὲ πλησίασα κοντὰ βλέπω μὲ πολλὴ ἀγαλλίαση τὸν πατέρα μου Δημήτριον, λαμπροφόρο καὶ γεμάτον ὅλο φῶς, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο μπροστὰ σὲ ἐκείνη τὴν πόρτα τοῦ παλατιοῦ, καὶ ἀφοῦ μὲ ἀτένισε μὲ πατρικὴ στοργὴ καὶ τὴν γνωστή του ἐπιείκεια καὶ πραότητα, μοῦ εἶπε: «πῶς ἦλθες ἐδῶ παιδί μου;» ἐγὼ δὲ τὸν ἀπήντησα, «καὶ ἐγὼ, πατέρα μου, ἀπορῶ, διότι ὅπως βλέπω δὲν εἶμαι ἄξιος διὰ τὸν τόπο. Ἀλλὰ πές μου, πατέρα μου, πῶς εὑρίσκεσαι ἐδῶ καὶ σὲ ποιὸν ἀνήκει τὸ παλάτι αὐτό;». Ἐκεῖνος δὲ μὲ πολλὴ φαιδρότητα μοῦ εἶπε: «Ἡ ἄκρα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἀγαθότης διὰ πρεσβειῶν τῆς Κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου, εἰς τὴν ὁποίαν εἶχα, ὅπως εἶναι γνωστόν, μεγίστην εὐλάβειαν, μὲ ἠξίωσε νὰ καταταχθῶ εἰς τὸ μέρος αὐτό. Εἰς αὐτὸ δὲ τὸ παλάτι ἤθελον εἴσελθη σήμερον, ἀλλ᾿ ἐπειδὴ ὁ οἰκοδόμος αὐτοῦ ἔβγαλε σήμερον τὸ δόντι του καὶ δὲν ἐτελείωσαν αἱ 40ντα ἡμέραι τῆς οἰκοδομῆς αὐτοῦ, δι᾿ αὐτὸ αὔριο θὰ εἰσέλθω».
Ὅταν εἶδα καὶ ἄκουσα αὐτὰ ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος ἐξύπνησα μὲ ἔκπληξι καὶ γεμάτος δάκρυα ἐθαύμαζα δι᾿ ὅλα ὅσα εἶδα. Ὅλη ἐκείνη τὴν νύκτα ἔμεινα ἄυπνος εὐχαριστῶν καὶ δοξολογῶν τὸν Πανάγαθον Θεόν... Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ἐπῆγα εἰς τὸν ἱερέα Δημήτριον καὶ τὸν εὑρῆκα νὰ κάθεται, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ μὲ ἐδέχθηκε μὲ χαρὰ μοῦ εἶπε· «νὰ καὶ ἐγὼ πρὸ ὀλίγου ἐβγῆκα ἀπὸ τὴν λειτουργία, τελειώσας εὐτυχῶς τὸ 40λείτουργον». Αὐτὸ δὲ εἶπε διὰ νὰ μὴ μὲ λυπήση, διότι ἐμποδίστηκε μία ἡμέρα ἡ λειτουργία, τὴν ὁποίαν βέβαια ἤθελε πρόσθεση τὴν ἑπομένη. Τότε ἐγὼ ἄρχισα νὰ διηγοῦμαι εἰς τὸν ἱερέα τὰ ὅσα εἶδα μὲ λεπτομέρεια καὶ πολλὴ συγκίνησι, καὶ ὅταν ἔφθασα εἰς τὴν ἐξαγωγὴ τοῦ δοντιοῦ καὶ ὅτι τὴν ἑπομένη θὰ τελειωθῆ ἡ οἰκοδομὴ καὶ θὰ εἰσέλθη ὁ πατέρας μου εἰς τὸ παλάτι, τότε ὁ ἱερεὺς κατεληφθεῖς ἀπὸ θαυμασμὸ ἐβόησε· «ἐγώ, ἀγαπητέ μου Γεώργιε, εἶμαι ὁ οἰκοδόμος ἐκεῖνος»...
Αὐτὰ ὁ πατὴρ Δανιὴλ τὰ ἐβεβαίωσε καὶ ἀπὸ τὸν πατέρα Δημήτριον τὸν ὁποῖον ἐπεσκέφθη, ὁ ὁποῖος π. Δημήτριος μὲ παρεκάλεσε ὅπως γράψω ἀκριβῶς τὴν ὠφελιμωτάτην αὐτὴν διήγησιν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔλαβε χῶραν ἀρχὰς τοῦ 20ου αἰῶνος.
Τὰ διδακτικὰ καὶ θαυμαστὰ ἱστορικὰ αὐτὰ γεγονότα τοῦ
τεύχους αὐτοῦ προέρχονται ἀπὸ τὸ ψυχωφελεστατο βιβλίο ΟΠΤΑΣΙΕΣ ΚΑΙ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ τῶν ἐκδόσεων Ὀρθοδόξου Κυψέλης.
A touchstone of true Orthodoxy is the love for Christ’s saints. From the earliest Christian centuries the Church has celebrated her saints – first the Apostles and martyrs who died for Christ, then the desert-dwellers who crucified themselves for the love of Christ, and the hierarchs and shepherds who gave their lives for the salvation of their flocks.
…A person with a modern education must be taught how to approach these works, just as a person who has been trained in classical Western painting must be re-educated in order to understand the quite different art of the icon. Hagiography, like iconography, is a sacred art and has its own laws which are quite different from those of secular art. The Life of a saint is not mere history of him, but rather a selection of events in his life which reveal how God has been glorified in him; and its style is devout, and often exalted and reverential, in order to give a proper spiritual tone and feeling to the narration and arouse in the reader both faith and piety. This is why a mere retelling of a saint’s life can never take place in the original hagiographical account. A “Life” thus differs from a “biography” much as an icon differs from a naturalistic portrait. (Prologue to the Vita Patrum of St. Gregory of Tours)
http://classicalchristianity.com/2012/12/30/on-hagiography/
http://pemptousia.com/files/2015/02/Expelled-FB.jpg
Συχνά οι προσκυνητές ζητούσαν από τον Γέροντα να προσευχηθεί για εκείνους και για αγαπημένα τους πρόσωπα και πάντοτε ο Γέροντας υποσχόταν πως θα το πράξει.
Μου γεννήθηκε η απορία: Πως μπορεί ο Γέροντας να θυμάται εκατοντάδες ονόματα;
Μια μέρα που μιλούσαμε για την προσευχή, στρέφεται ξαφνικά και μου λέει:
- Θα με ρωτήσεις ίσως, πως θυμάμαι στην προσευχή μου τόσα ονόματα. Εγώ είμαι άνθρωπος αμαρτωλός και αδύνατος. Λέω, Κύριε, ελέησον τον Γιώργο, το Νίκο, τη Μαρία, την Κατερίνα - όσα ονόματα θυμάμαι - και όλους όσους μου παρήγγειλαν να προσεύχομαι γι' αυτούς και ξέχασα τα ονόματά τους. Κι ο Θεός, επειδή δεν είναι πατήρ Πορφύριος να ξεχνά, αλλά θυμάται όλα τα ονόματα, αμέσως έρχεται και ελεεί όλους.
Θαύμασα τη θεία φώτισή του και ρώτησα: Και τι λέτε, Γέροντα, για όλους αυτούς τους ανθρώπους στην προσευχή σας;
Κι ο Γέροντας, με τον πιο φυσικό τρόπο, μου απάντησε:
- Ε, να! Λέω πρώτα, Κύριε, Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με.
- Ελέησόν με, λέτε; Μα αυτοί σας ζήτησαν να προσευχηθείτε για κείνους, όχι για τον εαυτό σας, αντέτεινα με απορία.
Κι ο Γέροντας, για άλλη μια φορά, με κατέλαβε εξ απροόπτου, λέγοντας:
- Καλά, εσύ δεν ξέρεις ότι, αν ο Θεός δεν ελεήσει εμένα, δεν ελεεί ούτε εσένα; Δεν ξέρεις ότι εσύ και εγώ είμαστε ένα;
Απλά λόγια, αλλά με πολύ, πάρα πολύ μεγάλο βάθος. Τόσο βάθος, ώστε ο Γέροντας σε άλλη συζήτηση να πει, ότι σ' αυτό το αίσθημα της ενότητός μας με τον άλλον κρύβεται το μυστικό της πνευματικής εν Χριστώ ζωής.
Αργότερα, διαβάζοντας φιλοπατερικά βιβλία, έβλεπα εκεί, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελεημοσύνη προς τους άλλους από τον προσωπικό μας αγιασμό.
Θυμήθηκα τα λόγια του π. Πορφυρίου, όταν διάβαζα τη βιογραφία του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, που έλεγε:
«Απόκτησε την ειρήνη του Θεού μέσα σου και χιλιάδες άνθρωποι θα σωθούν γύρω σου». Και μήπως αυτό δεν συνέβαινε στον π. Πορφύριο; Όσο για εκείνο το εκπληκτικό «εγώ κι εσύ είμαστε ένα», πιστεύω ότι ισχύει, δυνάμει και ενεργεία, για τον Γέροντα, ο οποίος με τη ζωή του πραγματοποίησε την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου «ίνα πάντες εν ώσι».
Άγιος Πορφύριος
Troparion: O Angel of God, my holy Guardian, keep my life in the fear of Christ God, strengthen my mind in the true way and wound my soul with heavenly love, so that guided by Thee, I may obtain the great mercy of Christ God.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit, now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: O holy Lady, Mother of our God, thou didst amazingly bear the Creator of all: with my Guardian Angel always pray His kindness to save my soul inhibited and bound by passions, and grant me remission of sins.
Canon, tone 8.
Song 1.
Eirmos: Let us sing to the Lord Who led His people through the Red Sea, for He alone has triumphed gloriously.
Jesus, Son of God, have mercy on us.
Troparia:
Grant me, Thy servant, O Savior, worthily to sing a song and to praise the fleshless Angel, my Guide and Guardian.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
I lay alone in folly and idleness, O my Guide and Guardian; forsake not me who am perishing.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Guide my mind by thy prayer to fulfill the commandments of God, and to receive from God remission of sins, and teach me to hate all wickedness, I pray thee.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: With my Guardian Angel, O Virgin, pray for me thy servant to the Bountiful One, and teach me to fulfill the commandments of thy Son and my Creator.
Song 3.
Eirmos: Thou art the strengthening of all who come to Thee, O Lord, Thou art the Light of those in darkness, and my spirit sings of Thee.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
All my thoughts and my soul I have committed to thee, O my Guardian; deliver me from all attacks of the enemy.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
The enemy troubles and tramples on me, and teaches me to follow my own desires; but, O my Guide, forsake not the dying.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Grant me to sing with thanksgiving and fervor to my Creator and God, and to thee my good Angel Guardian: O my deliverer, rescue me from foes that trouble me.
Now and ewer, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: Heal, O immaculate one, the most painful wounds of my soul, and drive away the enemies ever fighting against me.
Lord, have mercy (thrice).
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit, now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Sedation: From the love of my soul I cry to thee, O Guardian of my soul, my most holy Angel! Protect and guard me always from the hunting of the evil one, and guide me to the heavenly life; teach me and enlighten me and strengthen me.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit, now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: Immaculate Virgin, Mother of God, who gavest birth without seed to the Lord of all, pray Him with my Guardian Angel to deliver me from all doubt, and to give to my soul feeling and light, and to cleanse me from sin, for thou alone art a quick defender.
Song 4.
Eirmos: I have heard, O Lord, the mystery of Thy plan. I contemplate Thy works, and glorify Thy divine nature.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
Pray to God the Lover of men, and leave me not, O my Guardian, but ever keep my life in peace, and grant me the invincible salvation.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
As the defender and guardian of my life I received thee from God, O Angel. I pray thee, O holy one, free me from all harm.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Cleanse my foulness by thy holiness, O my Guardian, and may I be drawn from the left side by thy prayers, and become a partaker of glory.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: Perplexity confronts me through the evil surrounding me, O immaculate one, but deliver me from it speedily, for I run only to thee.
Song 5.
Eirmos: Rising early we cry to Thee, O Lord; save us, for Thou art our God, and other than Thee we know none.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
As thou hast boldness towards God, my holy Guardian, pray Him to deliver me from the evils which offend me.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
O radiant light, make radiant my soul, my Guide and Guardian Angel, given me by God.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Keep me awake who sleep from the burden of my sins, O Angel of God, and by thy prayers raise me up to glorify Him.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: O Lady Mary, Virgin Mother of God, O hope of the faithful, subdue the attacks of the enemy, and to those who sing to thee give joy.
Song 6.
Eirmos: Grant me a garment of Light, O Thou Who wrappest Thyself in Light for a garment, most merciful Christ our God.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
Deliver me from every misfortune and accident and save me from sorrow, I pray, O holy Angel, given to me as my good Guardian by God.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Enlighten my mind, O good one, and illumine me, I pray thee, O holy Angel, and teach me to think always positively and profitably.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Calm my heart from present disturbance, and strengthen me to be awake to the good, O my Guardian, and guide me miraculously in quietness of life.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: The Word of God dwelt in thee, 0 Mother of God, and showed thee to men as the heavenly ladder. For by thee the Most High descended to us.
Lord, have mercy. (Thrice)
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit, now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Kontakion: Have compassion on me, O holy Angel of the Lord, my Guardian, and leave me not, impure as I am, but irradiate me with the Divine Light, and make me worthy of the Heavenly Kingdom.
Oikos: Grant my soul, humiliated by many temptations, the ineffable Heavenly Glory, O holy intercessor and singer with the Choirs of fleshless Powers of God. Have mercy and keep me, and illumine my soul with good thoughts, that I may be enriched by thy glory, O my Angel; subdue my foes who wish me evil, and make me worthy of the Heavenly Kingdom.
Song 7.
Eirmos: Having arrived in Babylon from Judea, the children of old by their faith in the Trinity trod down the flame of the furnace singing: O God of our fathers, blessed art Thou.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
Have mercy and pray for me, O Angel of the Lord, for I have thee as my defender for the whole of my life, the Guide and Guardian, given me by God forever.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Let not my sinful pilgrim soul, given thee chaste by God, be murdered by robbers, O Holy Angel, but lead it to the way of repentance.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
My whole soul is disgraced by evil thoughts and acts, but make haste, O my Guide, and grant me healing with good thoughts, that I may always follow the right way.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
To Jesus: Fill with wisdom and divine strength all who cry with faith, through the Mother of God, to Thee, O Personal Wisdom of the Highest: O God of our fathers, blessed art Thou.
Song 8.
Eirmos: The King of Heaven, Whom Hosts of Angels praise, let us praise and exalt throughout all ages.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Troparia:
Strengthen the life of thy servant and never leave me, O gracious Angel, sent by God.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
I ever hymn thee, O Good Angel, Guide and Guardian of my soul, most blessed spirit.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Be my Veil and Visor in the Judgment Day of all men, when all deeds, good and evil, will be tried by fire.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: Be the help and peace of thy servant, O Ever-Virgin Mother of God, and leave me not bereft of thy protection.
Song 9.
Eirmos: Saved by thee, O pure Virgin, we confess thee to be supremely the Mother of God, and with Fleshless Choir we magnify thee.
O Jesus, Son of God, have mercy on us.
Troparia:
Have mercy on me, O my only Savior, for Thou art merciful and kind-hearted, and make me a member of the Choirs of the Righteous.
Holy Angel, my Guardian, pray for me.
Grant me ever to think and do only what is useful, O Angel of the Lord, that I may be undefiled and strong in infirmity.
Glory to the Father, and to the Son, and to the Holy Spirit:
Having boldness towards the Heavenly King, pray Him, with the other Angels, to have mercy on me, wretched as I am.
Now and ever, and to the ages of ages. Amen.
Theotokion: O Virgin, who hast great boldness towards Him Who took flesh of thee, deliver me from attachments and grant me forgiveness and salvation by thy prayers.
Prayer to the Holy Guardian Angel
Holy Angel of Christ, I fall down and pray to thee, my holy Guardian, given me from holy Baptism for the protection of my sinful body and soul. By my laziness and bad habits, I have angered thy most pure light, and have driven thee away from me by all my shameful deeds, lies, slanders, envy, condemnation, scorn, disobedience, brotherly-hatred, grudges, love of money, adultery, anger, meanness, greed, excess, talkativeness, negative and evil thoughts, proud ways, dissolute madness, having self-will in all the desires of the flesh. O my evil will, which even the dumb animals do not follow! How canst thou look at me or approach me who am like a stinking dog? With what eyes, O Angel of Christ, wilt thou look at me so badly snared in evil deeds? How can I ask forgiveness for my bitter, evil and wicked deeds, into which I fall every day and night, and every hour? But I fall down and pray, O my holy Guardian: pity me, thy sinful and unworthy servant (Name). Be my helper and protector against my wicked enemy, by thy holy prayers, and make me a partaker of the Kingdom of God with all the Saints, always, now and ever, and to the ages of ages. Amen.
http://web.archive.org/web/20021107090401/http:/pages.prodigy.net/frjohnwhiteford/angel.htm
Kontakion 1
Let us believers with one voice all praise him who was sent by God in these times of trial for our comfort and guidance, Paisius the wonderful, who struggled graciously and pleasingly for the Master, burning with love for the whole world and pledged his heart for us and for our salvation. And let us call out to him in thanksgiving, saying: Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Ikos 1
God ordained that thou wast born in the blessed land of Cappadocia, the cradle of a countless multitude of saints, to whom thou too wast added in perfect worthiness, shining forth together with them and unceasingly guiding us to repentance. Therefore we praise thee with great joy, saying:
Rejoice, for thou didst make thyself a precious follower of the saints of Cappadocia!
Rejoice, for thou didst wholly liken thyself to them as a true bearer of God!
Rejoice, most fair and fragrant flower, who hast blossomed for our enlightenment!
Rejoice, wellspring of heavenly grace, who refreshest the whole world!
Rejoice, sweetest food, who fillest the souls that are starved of right teaching!
Rejoice, receptacle that hast gathered all our weaknesses, troubles and sorrows!
Rejoice, pillar of fire, who art the unshakable support of those that desire to gain salvation!
Rejoice, star that shinest in the firmament of the Church, guiding us to the everlasting mansions!
Rejoice, for thou wast shown to be a blessing of God and a sign of His ineffable mercy!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 2
O Blessed Father, thou wast chosen from thy mother's womb to give thyself up to God in all things and thus become a precious vessel unto Him, for the salvation and guidance of all that put their hope in thee. To Him, Who worked great wonders and mercy through thee, for such a blessing we all sing with joy the song: Alleluia!
Ikos 2
The baptism which thou, O Father, didst receive from the hands of the saint of God, Arsenius, was a sign of God’s grace resting on thee. For seeing thy many gifts in spirit, from thine early infancy he blessed thee to be his disciple and bear his name. Therefore, despite our unworthiness, we honour thee, saying:
Rejoice, for thou wast found worthy to be baptized by Saint Arsenius the Cappadocian!
Rejoice, for he foresaw all that was to come to pass with thee!
Rejoice, for his spirit rejoiced, seeing such blessed fruit sprung forth from the flock that he shepherded!
Rejoice, for on account of this he cared for thee unceasingly through all his earthly life!
Rejoice, for even after departing to heaven he did not forsake thee, but all the more interceded for thee!
Rejoice, for thou too didst honour him as befitting, piously reckoning him to be thy father in Christ!
Rejoice, for thou didst struggle heartily for his glorification, gathering testimonies of his wondrous life!
Rejoice, for the Saint of God blessed thee to find his most beloved relics, which became a fount of countless healings!
Rejoice, for lovingly thou didst lay his revered body in the monastery founded by thee at Souroti!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 3
Moving to Greece because of the tyrannical Turkish persecution, thy parents came to the land of Konitsa, and, sacrificing thyself, O father, thou didst begin to ascend the godly ladder of perfection. For even since childhood, thou wast shown to be to be a guiding light for all those around thee, who, seeing thy precious gifts, glorified God, saying: Alleluia!
Ikos 3
Instructed by the example of thy parents, from a young age thou didst strive with burning zeal for the love of Christ, showing the deeds of a perfect man. For following thy blessed mother, before long thou didst begin to fast strictly and pray unceasingly to God, a hermit by life, yet a child by age. Wondering at the manliness of thy heart, with joy we sing to thee thus:
Rejoice, for still young thou didst wholly forsake the fleeting lusts of this world!
Rejoice, for through perfect fasting thou didst preserve unspoiled the crown of virginity!
Rejoice, for thy youth did not prevent thee from acquiring unceasing prayer in solitude!
Rejoice, for instead of revelling in childish games, thou didst delight in ever being with Christ and His saints!
Rejoice, for on account of this thou didst avoid the friendship of those that sundered thee from thine ardent love!
Rejoice, for thou didst not only strive for outward things, but also adorned thy soul with all virtue!
Rejoice, for thou didst follow the kindness and devoutness of thy blessed mother!
Rejoice, for she set thee an unspoiled example of love and utter self-sacrifice!
Rejoice, for we all wonder at the courage with which thou didst begin to fight the good fight!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 4
Called to battle to defend thy country from the unbelievers, O Father, thou didst shine forth in thy boundless courage. For, wholly forsaking the love of self, thou didst ever seek to be amidst peril, in order to spare those that fought together with thee. And seeing this, they all thanked God for such support, saying: Alleluia!
Ikos 4
O Blessed Father, thou didst use the war as a means of sanctification, for thou didst unceasingly grow in love beyond passion, sacrificing thy soul for the sake of thy friends. And thus thou didst win immortal crowns from Christ our God, Who makes Himself a hundredfold reward for all sacrifice. Understanding this, we too hasten to bring words like these to praise thee:
Rejoice, for thou wast a wonderful example of utter self-sacrifice in battle!
Rejoice, for thou didst utterly scorn this earthly life, thus earning heavenly life!
Rejoice, for thou didst not lose thy piety in the dread perils which thou didst endure!
Rejoice, for through the greatness of thy soul, thou didst make thyself a light of sanctification to those around thee!
Rejoice, for thou didst help in and out of season all in trouble and sorrow!
Rejoice, for thou didst utterly overcome human fear, arming thyself with iron courage!
Rejoice, for fighting against the enemies of thy country, thou didst also secretly fight against the enemies of Thy soul!
Rejoice, for although thou didst wish to die in place of thy friends, God shielded thee as His most beloved one!
Rejoice, for through the wonderful power of thy soul, thou didst show us also the path to perfection!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 5
With burning zeal thou didst forsake the world, O Father, and wholly dedicate thyself to Christ, joining the army of monks, who unceasingly struggle to overcome their nature. And in a short time thou didst become an angel in the flesh, wholly clothing thyself in Him, to Whom we too humbly sing: Alleluia!
Ikos 5
Thou didst withdraw to the blessed desert of Sinai in order to serve Christ, O Blessed Father, and overcoming the lusts of the world, thou didst become perfect man, shining forth with all virtue and burning with true love for God, Who through thee bestowed on us the abundance of His mercy. Therefore, despite our unworthiness, we too thank thee, saying:
Rejoice, angelic man, for thou didst reckon all worldly lusts as vanity!
Rejoice, for thou didst strive for three years in the harsh desert of Sinai!
Rejoice, for unknown by all, thou didst live there in a hidden cave, enduring heat and frost!
Rejoice, for there thou didst fight unto blood against all desires!
Rejoice, for through thy great meekness, thou hast utterly defeated the cunning demons!
Rejoice, for thou didst wash from thyself all the filth of sin, becoming a true light of Christ!
Rejoice, for thou didst begin to pray with fervent tears for the whole world!
Rejoice, for seeing thy overwhelming sacrifice, God filled thee with gifts beyond nature!
Rejoice, for in thy narrow cave, thou wast vouchsafed countless revelations of divine grace!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 6
After fighting the good fight in Sinai, O Father, thou wast called by the Mother of God to her earthly garden, the Holy Mount of Athos, the blossom and light of Orthodoxy. And foreseeing there the place of thy perfection, thou didst thank the Most Holy Queen for her wondrous protecting veil, with which she unceasingly shieldeth the whole world from troubles and sufferings; and with joy thou didst sing to her Son the sweet song: Alleluia!
Ikos 6
Arriving on the Holy Mountain and taken to many places by the grace of God, thou didst ascend the ladder of holiness, O Blessed Father, like a wise bee gathering from everywhere the sweetest spiritual nectar. And afterward thou didst become the son of Father Tikhon, the Spirit-bearing Elder who was full of virtue and whom thou didst follow in absolute obedience. Therefore, with feeble voices we sing to thee thus:
Rejoice, for God foreordained glorification for thee on blessed Mount Athos!
Rejoice, for He entrusted thee to the care of His Most Pure Mother, Who guarded thee as Her beloved son!
Rejoice, for overshadowed by the Holy Spirit, thou didst wander over the whole Mountain, seeking out fathers of holy life!
Rejoice, for thou didst wonder at their unceasing prayers, through which God sheddeth His mercy on the whole world!
Rejoice, for thou didst strive to write their lives too, for the glory of God and the profit of men!
Rejoice, for afterward thou didst become the disciple of Blessed Father Tikhon, the one perfect in holiness!
Rejoice, for thou didst serve him with endless love, in all things trusting in his wise guidance!
Rejoice, for seeing thy utter obedience, God also gave thee the gift to abide in thy holy father!
Rejoice, for after his repose, Blessed Tikhon revealed to thee that he would pray for thee unceasingly!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 7
Perfecting thyself in absolute love, thou didst make thyself a tool of God, Who began to work through thee with great power. For He made thee a comfort for all those that were troubled and a guide for those that were darkened in sin. We all thank God, O Father, for He gave thee to us for our salvation, and we sing to Him thus: Alleluia!
Ikos 7
Let your light so shine before men, that they may see your good works and glorify your Father that is in heaven, said the Saviour of the world with true voice. For in thee too, O Father, his word was fulfilled with all power. Therefore we praise thee too, saying:
Rejoice, thou who hast taught the world through books enlightened by the Holy Spirit!
Rejoice, thou who through words of great profit hast dispelled the ignorance of our times!
Rejoice, trumpet of the Spirit, who heralded to all the joy of repentance!
Rejoice, wondrous prophet, who showed us that we live in the end times!
Rejoice, merciful healer of all diseases which cannot be healed!
Rejoice, precious carer for all whose souls are burdened with sorrows!
Rejoice, godly oil, that hast cleansed all our wounds!
Rejoice, heavenly peace, that hast brought so many broken families back together!
Rejoice, skilful guide, that hast removed all devilish snares from among the people!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 8
Seeing the terrible struggle conducted by the enemy of salvation against the family blessed by God, thou didst gird thyself with the weapon of the word, teaching spouses that only patience, long-suffering, forbearance and self-sacrifice with love can ensure the peace of their homes. Unceasingly we glorify God for sending thee, O Blessed Father, to show us the right way, and we sing: Alleluia!
Ikos 8
Give me Christian mothers and I will give you saints to change the world, said the godly Chrysostom. And touched by this truth, thou didst ever struggle with prayers and advice, showing faithful spouses that peace in the family is fruit of the Holy Spirit, and that they must wisely strive for this. We all thank thee for thine effort to bring healing to our families, so cruelly struck by temptations, saying:
Rejoice, intercessor before God for the harmony of those in married life!
Rejoice, for the faithful spouses whom thou didst advise to live in moderation and holiness!
Rejoice, for thou didst teach them lovingly and unselfishly to bear one another’s weaknesses!
Rejoice, for thou didst show the parents that through prayer the grace of God descendeth on the whole family, bringing peace and happiness!
Rejoice, for thou didst struggle against all sins, seeing them as the cause of the falling apart of families!
Rejoice, for thou didst make thyself an unyielding reprover of the horrible slaughter of infants!
Rejoice, for thou didst tell faithful mothers that through the example of their lives they can turn their children into saints!
Rejoice, for thou didst show the young that through obedience they attract the mercy of God and a peaceful life!
Rejoice, for thou didst beseech them to earn their parents’ blessing, through which cometh also the blessing of the Holy Spirit!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 9
Let us now joyfully praise Paisius, our intercessor, who through his heartfelt prayers miraculously healed all our sufferings, both in body and soul. And let us sing with thanksgiving to God, Who is glorified in the Holy Trinity: Alleluia!
Ikos 9
O Father, thou didst make thyself the healer of all diseases through the gift given to thee by God. For burning with love and pity for those tormented by afflictions, thou didst selflessly pray for their relief, teaching them to thank God for all things. We all praise thee with one voice, saying:
Rejoice, strong weapon against the horrible disease of cancer!
Rejoice, tireless carer for those that suffer in terrible pain!
Rejoice, wellspring of healing, in which all those wounded in soul refresh themselves!
Rejoice, banisher of demons, for with thy meekness thou didst crush all the wickedness and tyranny of the devil!
Rejoice, most merciful father, for thou couldst not bear to see the people crushed under the weight of their sufferings of body and soul!
Rejoice, for on account of this thou didst take upon thyself all our troubles and sorrows!
Rejoice, for thou didst selflessly pray that God might give thee our weaknesses!
Rejoice, for thou didst teach us that all sorrows come through straying from God and His commandments!
Rejoice, thou who hast shown us that the reward for those that suffer with patience and glorify God is ineffable!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 10
The Lord and Saviour of the world promised a great reward to those that would strive in righteousness for the perfection of others. And though a simple monk and unlearned in worldly things, thou, O Blessed Father, wast gifted with wisdom by the Spirit of the Lord Himself, to guide thousands on the path of salvation. Unto now thou prayest for them to God, to Whom with joy we too sing: Alleluia!
Ikos 10
On account of thy complete virtue, God adorned thee with gifts beyond nature, which thou didst use for His glory and the profit of men. For thou didst make thyself a father of countless believers, who, beset by the terrible temptations of our times, sought thee as a heavenly haven. And therefore we ask thee to accept us too among thy spiritual children and allow us to sing with thanksgiving to thee thus:
Rejoice, for thou didst teach the people to struggle against the evil thoughts sown in their minds by the enemy of our salvation!
Rejoice, for shining with the gift of discernment, thou didst at once reveal to thy sons whether their thoughts were from God or from the devil!
Rejoice, for by the grace of God thou knewest the depths of the hearts of men!
Rejoice, for having great wisdom, thou hast brought to naught all the cunning snares of the evil one!
Rejoice, for thou didst bring many to repentance through thine unfeigned love!
Rejoice, for thou didst make thyself a wise reproof of the proud and stubborn!
Rejoice, for thou wast a tender caress for those in despair and overwhelmed by temptations!
Rejoice, for thou didst weep unceasingly for all that looked to thee as a true hope of salvation!
Rejoice, for on the day of judgement thou shalt say to God with sweet joy: Behold I and the children that Thou hast given me!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 11
Becoming a perfect monk, O Father, and full of the grace of God, thou didst make thyself the steadfast hope of the unconsoled souls of those who desired to dedicate themselves wholly to Christ. And in thy gifts they all saw in thee a guide enlightened by the Holy Spirit. Therefore we praise God, Who did not deprive His flock of shepherds of holy life, saying: Alleluia!
Ikos 11
Thou didst found a convent in Souroti, where thy finest spiritual daughters would dedicate themselves to Christ the Bridegroom with great love. And then thou didst lead them to perfection through thy most wondrous counsel, as a loving and long-suffering father, who is to us also an undeceiving guide. Therefore we all bless thee, saying:
Rejoice, for thou didst found the convent of Saint John the Theologian in Souroti!
Rejoice, for this became a haven of salvation for souls that thirsted for Christ!
Rejoice, for thou didst strive in and out of season to make the nuns into perfect brides of our Lord!
Rejoice, for thou didst teach them true monastic life, signifying to forsake the world and its lusts!
Rejoice, for thou didst strive unceasingly to kindle their zeal for blessed asectic feats!
Rejoice, for thou didst guide them to frequent confession of sins, through which all the devil’s works are utterly despoiled!
Rejoice, for thy counsel fell on fruitful earth and refreshed the whole world!
Rejoice, for thou didst struggle diligently against the spirit of this world, which doth terrible harm to monastic life!
Rejoice, for through thy courage and love thou didst make thyself an example of spiritual victory for all monks!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 12
Great was the grace of God on thee, O Blessed Father, and also His great mercy, for on account of thy great self-sacrifice, the Almighty vouchsafed thee wonderful revelations and joys beyond belief. We too rejoice, seeing the reward that God giveth His saints, and we beg Him to make us too partakers thereof and we sing to Him: Alleluia!
Ikos 12
Even from this earth, O Father, thou didst taste of the joys of heaven, prepared by our All-Merciful God for all that serve Him with love. For although the struggles which the evil one conducted against thee were terrible, so much greater were the consolations through which God strengthened thee in virtue. Therefore, in humble praise, we sing to thee:
Rejoice, all-sweet light, through which Christ shineth forth to the whole world!
Rejoice, wonderful flame that thou kindlest in us with the love of God!
Rejoice, for thou didst make thyself the perfect abode of heavenly grace!
Rejoice, for in thee it bore all the fruits of holiness!
Rejoice, for God overwhelmed thee with His gifts beyond nature!
Rejoice, for thou didst taste of everlasting and uncreated light!
Rejoice, for thou didst live with the Saints as with thy close friends!
Rejoice, for the Most Gracious Mother of our Lord appeared to thee to strengthen thee in sorrows!
Rejoice, ineffable wonder, for thou wast vouchsafed to speak to Christ Our Lord and God Himself!
Rejoice, Blessed Father Paisius, enlightener of the latter times!
Kontakion 13
Thou, O Father, didst say with words enlightened by the Holy Spirit that many saints would have desired to live in our times, in order to strive for salvation. For Thou didst herald to us, who live in darkness, that the time is almost ready and that those that now struggle valiantly to win their salvation will receive a martyr’s reward. For this we thank God, Who with mercy looked on His people, sending His Saint for our enlightenment, and thus with voices of joy we gladly sing to our All-Gracious Master the song: Alleluia!
This Kontakion is read 3 times.
And then again Ikos 1: God ordained that thou wast born ... and Kontakion 1: Let us believers with one voice all praise...Then this:
Prayer to our Blessed Father Paisius the Athonite
O beloved Father Paisius, thou that didst ascend the rungs of holiness and become perfect in virtue, therefore gaining boldness before our Merciful God, do thou pray to Him, Whom thou didst serve unceasingly all thy life, not to let us perish for the multitude of our sins, but to turn us back to blessed repentance. Thou, who on earth didst heal with such love our countless weaknesses, diseases both of body and soul, canst all the more now deliver us from all sufferings. So do thou have mercy on us, O Father, through thy immeasurable love and godly kindness, not forsaking us that are full of sins.
Do thou, who didst never tire of guiding us to salvation and bearing our weaknesses whilst thou wast here with us, now grant us too the wisdom to overcome the temptations which the wicked devil doth ever weave around us and through which he would destroy our souls for eternity. Enlighten us to know the will of God for us and pray to the Master that He might give us power to fulfill it with thanksgiving. Do thou, who didst set an unwavering example of courage and self-sacrifice, strengthen us also to follow Thy virtue, that we may win an everlasting crown, of which thou thyself wast found most worthy. Thus, O Father, do not forsake us, who ceaselessly anger our long-suffering God, but rather stand with boldness before His throne, interceding for us with tears, that God may give us for thy sake most dear salvation. And thus, thanking thee with all our heart for all that thou hast done and still doest for us, let us also thank our Most Gracious God, Who is glorified in the Holy Trinity, the Father, the Son and the Holy Spirit, now and ever and unto the ages of ages. Amen!
St. Paisios of the Holy Mountain (+1994)
Through the prayers of our Holy Fathers, Lord Jesus Christ our God, have mercy on us and save us! Amen!
http://full-of-grace-and-truth.blogspot.ca/2015/01/akathist-to-st-paisios-athonite.html
Προφητεία τρίτου παγκοσμίου πολέμου και απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης
Όλα όσα έγραψαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας θα γίνουν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Μου είπε ο γέροντας, ότι όταν ήταν νέος είχε διαβάσει τις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και είχε συγκλονισθεί.
Παρακαλούσε και προσευχόταν (επιπόλαια τότε) να του φανερώσει ο Κύριος το πότε θα γίνουν τα γεγονότα). Μια επίσκεψη όμως στο Άγιο Όρος και τα λόγια ενός Γέροντα τον έκαναν να καταλάβει το λάθος του. Ο Κύριος, και μόνο αυτός, θα αποφασίσει αν κάποιος είναι άξιος να «πληρωθεί» του ελέους Του, να γνωρίσει τα μέλλοντα. Και ξαφνικά ένα βράδυ που προσευχόταν (τότε που οι Τούρκοι σκότωσαν τους Σολωμό και Ισαάκ) άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά του, «σα να έβλεπα ταινία» μου είπε, τα μελλούμενα.
Αυτά που είχε γράψει κάποιος αδελφός, για κάποιον κύριο Γιώργο, που έλεγε για επτά (7) πολέμους είναι αλήθεια. Ο κάθε πόλεμος θα είναι αγριότερος από τον προηγούμενο. Ο κάθε πόλεμος θα εμπλέκει και περισσότερα κράτη και θα εξαπλώνεται σε μεγαλύτερη γεωγραφική επιφάνεια. Ενδιάμεσα σε όλους τους πολέμους θα μεσολαβούν μεσοδιαστήματα ειρήνης. Οι άνθρωποι που οι χώρες τους θα βρίσκονται σε πόλεμο θα τρέχουν και θα παρακαλούν το Θεό, όμως δε θα εισακούονται. Οι άλλοι που θα ζουν στις μη εμπόλεμες χώρες δε θα παραδειγματίζονται από τις συμφορές των γειτόνων τους, αλλά θα ζητούν τον πόλεμο και την καταστροφή για να εκδικηθούν τους εχθρούς τους.
Ο πόλεμος θα εξαπλωθεί σε παγκόσμια κλίμακα. Ερείπια, πείνα, δυστυχία, επαναστάσεις, λεηλασίες, αρρώστιες θα κυριαρχούν.
Ο πρώτος πόλεμος ήταν αυτός που έγινε στη Γεωργία.
Η Ρωσία θα δεχτεί κι άλλη πρόκληση-επίθεση από τη Γεωργία κι αυτή τη φορά θα την καταστρέψει τελειωτικά. Δυστυχώς οι απώλειες του άμαχου πληθυσμού της Γεωργίας θα είναι τρομακτικές.
Όσο οι Ρώσοι θα πολεμούν στη Γεωργία, θα υποκινηθούν και οι Ουκρανοί από τους Αμερικάνους να κάνουν χοντρές προκλήσεις ενάντια στους Ρώσους. Η Τουρκία θα επιτρέψει σε αμερικανικά πλοία και αεροσκάφη να περάσουν από εναέριο χώρο και στενά, για να χτυπήσουν τους Ρώσους.
Από τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τους Τούρκους. Οι Ρώσοι θα καταλάβουν πολύ σύντομα τους Ουκρανούς (για την ακρίβεια, πολύ λίγοι Ουκρανοί θα πολεμήσουν τους Ρώσους και θα γίνουν δεκτοί με ενθουσιασμό στις πόλεις. Πάνω από την Ουκρανία και τον Εύξεινο Πόντο θα πολεμήσουν (αερομαχίες) Αμερικάνοι και Ρώσοι για πρώτη φορά και θα υπερισχύσουν οι Ρώσοι συντριπτικά .
Στην Τουρκία θα έχει επιβληθεί δικτατορία, ενώ θα εξεγερθούν οι Κούρδοι. Παγκόσμια οικονομική αναταραχή. Οι οικονομίες καταρρέουν η μια μετά την άλλη. Γίνεται στάση πληρωμών και λαϊκές εξεγέρσεις…
Ο Εύξεινος Πόντος θα γίνει Ρωσική λίμνη, μετά δε και την κατάκτηση της Τουρκίας.
(Θα είναι η πρώτη χώρα που θα δοκιμάσει τα ρωσικά μυστικά ΥΠΕΡΟΠΛΑ).
Οι Ρώσοι επειδή θα συναντήσουν αντίσταση από τους Τούρκους και επειδή θα βιάζονται να τους καταλάβουν γρήγορα, για να μην προλάβει το ΝΑΤΟ να τους βοηθήσει, θα τους αποτελειώσουν ολοκληρωτικά .
Πιο πριν οι Ρώσοι θα έχουν εισβάλλει σε Γεωργία, Ουκρανία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, απωθώντας τα Αμερικανικά στρατεύματα.
Στο Βορρά θα εισβάλλουν και θα καταπατήσουν όλες τις Σκανδιναβικές χώρες, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, επειδή αυτές οι χώρες ενώ θα κρατούσαν φαινομενικά ουδέτερη στάση, τελικά από τα εδάφη τους θα εξαπολύονταν η πρώτη σοβαρή επίθεση στο έδαφος της Ρωσίας με θύματα τον άμαχο πληθυσμό. Η καταστροφή που θα υποστούν θα συγκλονίσει όλη την ανθρωπότητα.
Στη συνέχεια εισβάλλουν σε Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Μολδαβία, (οι λαοί των Ορθοδόξων λαών της Βαλκανικής θα εξεγερθούν, θα ανατρέψουν τις υπόδουλες κυβερνήσεις τους και θα συμμαχήσουν με τους Ρώσους: Οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι, όχι όμως και οι Βούλγαροι.
Μετά οι Ρώσοι θα κατέβουν Νότια για να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Άραβες και κυρίως Ιρανούς, που θα δέχονται την επίθεση των Αμερικανών.
Τότε θα επιχειρηθεί να πέσουν τα πρώτα πυρηνικά από ΗΠΑ και Ισραήλ, αλλά θα τα εξουδετερώσουν οι Ρώσοι προκαλώντας παγκόσμια διακοπή ενέργειας και επικοινωνιών.
Ύστερα θα προχωρήσουν στην Αίγυπτο και θα καταλάβουν τη διώρυγα του Σουέζ.
Πηγαίνοντας για τη Μέση Ανατολή οι Ρώσοι θα περάσουν τα στρατεύματά τους πάνω και μέσα από την Ελλάδα, χωρίς όμως την παραμικρή ζημιά για τους Έλληνες. Το πέρασμά τους θα είναι πολύ γρήγορο.
Αυτή τους η ικανότητα, να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις σε μεγάλες αποστάσεις και πολύ γρήγορα, θα είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τους Ρώσους και θα οφείλεται σε άγνωστα αεροσκάφη, που θα είναι όπως οι ιπτάμενοι δίσκοι.
Μετά θα στραφούν στα Βαλκάνια για να βοηθήσουν τους Σέρβους που θα δέχονται επίθεση από το ΝΑΤΟ και μουσουλμανικά και καθολικά κράτη των Βαλκανίων και θα νικήσουν.
Αυτό που θα κάμψει τους Ρώσους και θα τους οδηγήσει σε αναδίπλωση των δυνάμεών τους θα είναι η ΠΡΟΔΟΣΙΑ των Κινέζων. Ενώ στην αρχή θα είναι μαζί τους, στη συνέχεια έναντι του μεγαλύτερου ανταλλάγματος που δόθηκε ποτέ στον κόσμο, την κατοχή όλης της ΣΙΒΗΡΙΑΣ, ΟΙ Κινέζοι θα αποχωρήσουν και το χειρότερο, θα επιτρέψουν στα συμμαχικά στρατεύματα να χτυπήσουν πισώπλατα τους Ρώσους.
Οι ΑΘΛΙΟΙ, το στρατό που δεν έστειλαν να βοηθήσει τους Ρώσους, θα τον στείλουν ενάντια στον ΗΡΩΪΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ που θα καθοδηγείται από το Θεόσταλτο Βασιλέα ΙΩΑΝΝΗ στη μάχη του ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ.
Όμως εκεί θα τους περιμένει η απόλυτη συμφορά από τα ουράνια Τάγματα των Αγγέλων που θα τους συντρίψουν.
Ο Βασιλέας Ιωάννης, μετά την ανάδειξή του στο Θρόνο, θα συνεχίσει τους πολέμους, αυτή τη φορά ενάντια στους Κινέζους.
Ο Ελληνικός στρατός μαζί με κάποιους συμμάχους από Ορθόδοξα κράτη, 100 – 150.000 πώς θα πολεμούσε ενάντια σε 200.000.000 στρατό, αν δεν επενέβαινε φανερά ο Κύριος να κατατροπώσει τους εχθρούς Του;
Τη φωτιά που θα κατέβει από τον Ουρανό και θα «λιώσει» τους Κινέζους, (έτσι μου το περιέγραψε), θα τη φέρουν οι Δοξασμένοι υπηρέτες Του Κυρίου, οι Άγγελοι.
Μετά τους Κινέζους θα στραφεί εναντίον ΟΛΩΝ των μουσουλμάνων, πρώτα στην Ασία και μετά στη Β. Αφρική.
Ο παππούλης είναι ένας απλός άνθρωπος με όλες τις αμαρτίες του κόσμου επάνω του, όπως λέει ο ίδιος. Θα είναι μεγάλη ασέβεια να το συγκρίνουμε με τον Παΐσιο, ή και άλλους Γέροντες που είχαν ολοφάνερα τόσα χαρίσματα επάνω τους.
Η λεπτομερής στρατιωτική ανάλυση που παρέθεσα οφείλεται στο ότι ο ίδιος πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον πόλεμο της Κορέας και ως εκ τούτου είδε με άλλο μάτι τα γεγονότα.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΕΜΟ
Οι Ρώσοι θα αναδιπλωθούν στην Αν. Θράκη και τα απέναντι ασιατικά εδάφη.
Οι Δυτικοί θα αποβιβαστούν στην Αλβανία και μέσω Παραεγνατίας, που όμως θα έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, θα αρχίσουν να κινούνται ανατολικά. Επειδή όμως θα έχουν μεγάλο πρόβλημα να κινηθούν σε κατεστραμμένο οδικό δίκτυο (βομβαρδισμένοι δρόμοι, ανατιναγμένες γέφυρες) και κάτω από σφοδρές επιθέσεις των Ρώσων, θα πάρουν μια πονηρή απόφαση:
Θα διοχετεύσουν το μεγαλύτερο μέρος των στρατευμάτων τους στην Εγνατία Οδό της Ελλάδας μας. Αυτό θα γίνει, αφενός μεν επειδή η Ελλάδα θα είναι ουδέτερη, δεν θα έχει υποστεί καμία καταστροφή το οδικό της δίκτυο και αφετέρου αφού η Ελλάδα θα είναι άτυπα σύμμαχος της Ρωσίας.
Οι Ρώσοι δε θα τολμούσαν να χτυπήσουν μια «σύμμαχο» και φιλικά προσκείμενη σε αυτή χώρα.
Έτσι και θα γίνει. Οι σύμμαχοι όμως θα μισούνε τρομερά τους Έλληνες, γιατί δεν πολεμήσανε τους Ρώσους, άρα δεν έχουν τις καταστροφές και τις απώλειες που θα έχουν οι ίδιοι, με τις χώρες τους κατεστραμμένες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα ενδεχομένως νεκρά.
Αλλοίμονο στους Έλληνες που θα πέφτουν στα χέρια τους: Με αστείες δικαιολογίες, που θα καλείται να απαντήσει ο κάθε αγρότης, ή βοσκός, σχετικά με το αν είναι κοντά, ή μακριά η Πόλη. Θα βασανίζονται μέχρι θανάτου. Θα παρεκκλίνουν της πορείας τους και θα ορμούν μέσα σε μεγάλες και μικρές πόλεις.
Τα αίσχη των Σταυροφοριών θα επαναληφθούν. Σπίτια θα λεηλατούνται, γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας θα βιάζονται, άνθρωποι θα δολοφονούνται, ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ θα πυρπολούνται, Ιερείς θα διαπομπεύονται, και το κακό θα είναι συνεχόμενο, γιατί με το που θα φεύγει η μια στρατιωτική μονάδα θα καταφθάνει η επόμενη.
Μόνη σωτηρία, η φυγή στα βουνά και το κρύψιμο στα δάση. Αλλοίμονο στους γέρους, στις εγκύους, στα μικρά παιδιά και στους ανήμπορούς.
Όμως ο «μισθός» των νέων Σταυροφόρων θα είναι βαρύς και ολέθριος μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης.
Τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει (τεχνητή θα είναι) Παγκόσμια Οικονομική αναταραχή με κατάρρευση του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος.
Οι Νατοϊκοί επειδή θα υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση (ο Γέροντας μου είπε, ότι τα στρατεύματα θα είναι περίπου 3 εκατομμύρια) θα στείλουν ένα μέρος δια μέσου Θεσσαλίας.
Τρομερή καταστροφή θα περιμένει τους κατοίκους των περιοχών, όπου θα περάσουν. Τα χωριά του κάμπου θα καταστραφούν, μια και δεν θα υπάρχει φυσική κάλυψη. Αυτοί που θα γλιτώσουν είναι τα χωριά στους πρόποδες του Ολύμπου και του Κισσάβου.
Οι δυνάμεις από Θεσσαλία και από πάνω από Εγνατία θα ενώνονται έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Νέα ΑΛΩΣΗ περιμένει την πόλη. Ανοσιουργήματα θα περιμένουν τους ευτυχώς λίγους εναπομείναντες κατοίκους.
Κατά την περιορισμένη χρονικά Ελληνοτουρκική σύρραξη ΔΕΝ θα σκοτωθεί ούτε ένας Έλληνας στρατιώτης. Τραυματισμοί όμως θα υπάρξουν.
Οι στρατιώτες θα είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Θα υπάρξουν πυροβολισμοί, κανονιοβολισμοί, κυρίως στα νησιά, όμως θα είναι σε αυθόρμητες ενέργειες.
Η Θεία σκέπη θα μας προφυλάξει και μετά η φωτισμένη στρατιωτική ηγεσία που ήδη προετοιμάζει το Αμυντικό Δόγμα της Χώρας σύμφωνα με τα επερχόμενα γεγονότα.
Οι Τούρκοι έχουν σχεδιάσει να καταλάβουν πολλά νησιά. Παράλληλα θα ξεσηκώσουν οικονομικούς μετανάστες, ομόθρησκους με αυτούς, με στρατιωτικό εξοπλισμό που ΗΔΗ βρίσκεται σε προκαθορισμένους χώρους εντός της χώρας μας.
Πράξεις δολιοφθοράς (ανατινάξεις γεφυρών, δρόμων, εμπρησμοί) θα είναι η αποστολή τους. Οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας μας τα γνωρίζουν ΟΛΑ
Η πιο επικίνδυνη δολιοφθορά θα είναι …. Τα υδραγωγεία και το πόσιμο νερό
Από πληροφορίες που θα έχουν οι Τούρκοι θα καταλάβουν, ότι η επιχείρηση κατάληψης των ελληνικών νησιών θα συνδυαστεί με τραγωδία.
Τότε θα επιχειρήσουν τον απόλυτο αιφνιδιασμό, χτυπώντας κατά μέτωπο την Ηπειρωτική Ελλάδα. Θα επιβιβάσουν το στρατό τους στα καράβια και θα κατευθυνθούν για αποβίβαση από Καβάλα ως Αθήνα. Θα πιστέψουν ότι εμείς έχουμε ρίξει το βάρος στα νησιά και έχουμε αφήσει αφύλακτη τη χερσαία περιοχή, θα φτάσουν μια ανάσα από το στόχο τους. Έξι ναυτικά μίλια από τις ακτές . Εκεί θα τους βρει ο όλεθρος.
Όταν δουν οι Τούρκοι ότι δε μπορούν να καταλάβουν τα νησιά του Αιγαίου, για αντιπερισπασμό θα επιτεθούν στην Κύπρο. Εκεί θα γίνουν σκληρές μάχες και θα υπάρξουν μεγάλες απώλειες (και σε στρατό και σε άμαχο πληθυσμό).
Ευτυχώς η γρήγορη κάθοδος των Ρώσων θα τους αναγκάσει να αποσύρουν όλες τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Τότε, οι Ελληνοκυπριακές Δυνάμεις θα ανακαταλάβουν τα κατεχόμενα εδάφη (δυστυχώς, θα συμβούν γεγονότα εθνικών εκκαθαρίσεων).
Ρώτησαν κάποια παιδιά, τι θα γίνει με την Αμερική;
Δυστυχώς, ολοκληρωτική καταστροφή. Από τα 300 εκατομμύρια που έχει τώρα, το 90% θα χάσει τη ζωή του, από κάθε αιτία, παρεπόμενη του πολέμου.
Όταν ρώτησα το Γέροντα: «Πώς επιτρέπει ο Κύριος, ένα Έθνος όπως οι Ρώσοι, να ορμάει εδώ και να εισβάλλει εκεί;»
Μου είπε ότι σε όλους τους πολέμους που θα κάνουν οι Ρώσοι, πρώτα θα έχουν δεχτεί επίθεση και μετά θα αντιδρούν.
Έτσι και οι Τούρκοι, για να μην είναι αναπολόγητοι στη Δευτέρα Παρουσία έναντι Του Κυρίου και πουν: «Τι κακό κάναμε και μας κατέστρεψες μέσω του οργάνου Σου, των Ρώσων;»
Θα τους πει: «Εσείς, αναίτια και απρόκλητα επιτεθήκατε εναντίον των Ελλήνων. Αυτή θα είναι η τιμωρία σας»
Να μη φοβηθείτε, ούτε να δειλιάσετε, είπε ο Γέροντας, όταν αρχίσουν τα γεγονότα. Ο Κύριός μας με την Υπεραγία Μητέρα Του και όλους τους Αγίους έχουν πιαστεί από τα χέρια και έχουν κυκλώσει την Ελλάδα μας.
Κάθε εχθρική ενέργεια ενάντιά μας θα καταπέσει.
Όποιος έχει Πνευματικό, αυτόν και μόνο θα συμβουλευτεί.
Όποιος πάλι δεν έχει Πνευματικό, αλλά πιστεύει στον Κύριο, εκείνες τις ημέρες η Ιεραρχία της Ελλάδος σε έκτακτες συνεδριάσεις θα εκδώσει σωτήριες και ψυχωφελείς ανακοινώσεις.
Μόλις περάσει η πρώτη μπόρα ας οικονομήσει ο καθένας τα αναγκαία.
Εσείς που είχατε την ευλογία να μάθετε τα επερχόμενα δεινά, αλλά και την Ανάσταση του Έθνους μας, έχετε ιερό καθήκον να βοηθήσετε κάθε Χριστιανό που θα σας χτυπήσει την πόρτα.
Θα δίνετε από το υστέρημά σας και όχι από το περίσσευμα.
Καταραμένος να είναι εκείνος που θα αρνηθεί να περιμαζέψει Χριστιανό. Εκείνος που θα σκεφθεί μόνο τα παιδιά του και θ’ αφήσει τα ξένα παιδάκια να πεθάνουν (γιατί τέτοια γεγονότα μας περιέγραψε).
Το χέρι που θα σας χτυπήσει την πόρτα δεν θα είναι μόνο το χέρι του πεινασμένου, αλλά και του Αγγέλου, που θα σας δοκιμάσει κατ’ εντολή Του Κυρίου μας.
Την ευλογία Του Κυρίου μας να έχετε εσείς που θα ανοίξετε τα σπίτια σας.
Τα τρόφιμά σας θα κάνουν πως τελειώνουν και ποτέ δε θα τελειώνουν.
Άγγελοι Κυρίου θα σας φανερώνουν πού θα βρίσκετε τροφή.
Να έχετε πάντα μαζί σας νερό από Αγίασμα.
Μια σταγόνα να ρίχνετε ακόμα και σε θολό νερό και μια προσευχούλα να λέτε, το νερό θα γίνεται πόσιμο.
[1] Προφητεία Αγίου Αγαθαγγέλου: «Ήκουσα φωνή υπό της Άρκτου ερχομένης, λεγούσης ούτω: Ρωσία, ξύπνησεν γε ουν εκ του ύπνου. Προς εσέ ο λόγος του Αγγέλου, και εν τη πρωία του ηλίου εμπλησθήσεται ελαίου η λάμπα σου και πριν ο ήλιος φανή εν τω ανατολικό ζωδίω ,συ μεν εκμανής έση.
Ω φίλη, ιδού τα αριστοπολεμικά σου όργανα, πληρούσι τους αιθέρας μελωδίας.
Οι πολεμισταί και οι ήρωες σου ψάλλουσι τα νικητήρια, προσκαλούντες σε αναμορφώσαι τον πλανήτην.»
[2] Όραμα γηραιάς κυρίας που ζει εν παρθενία στην Κέρκυρα μακριά από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα κλπ.: «9 ! να το θυμάστε το 9! Σε εννέα μέρες μέσα η Τουρκιά θα εξαφανιστεί από τον χάρτη. 50.000.000 οι νεκροί της.»
[3]Προφητεία Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού: «Οι χώρες του βορρά θα γίνουν όλες στάχτη»
[4] Τα «Εξαμίλια» στα οποία αναφερόταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
πηγή: http://www.pentapostagma.gr
Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης λέγει:
“Υπάρχει μια αληθινή, πραγματική ζωή και μια φαινομενική, ψεύτικη ζωή. Το να ζείς για να τρως, να πίνεις, να ντύνεσαι, για να απολαμβάνης και να γίνεσαι πλούσιος, το να ζείς γενικά για εγκόσμιες χαρές και φροντίδες, αυτό είναι μια φαντασία.
Το να ζείς όμως για να ευχαριστής τον Θεό και τους άλλους, για να προσεύχεσαι και να εργάζεσαι με κάθε τρόπο για την σωτηρία των ψυχών τους, αυτή είναι πραγματική ζωή.
Ο πρώτος τρόπος ζωής είναι ακατάπαυστος πνευματικός θάνατος. Ο δεύτερος είναι ακατάπαυστη ζωή του πνεύματος.
”(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, Περί της εγκοσμίου ζωής) .
http://proskynitis.blogspot.ca
http://www.agiazoni.gr
Корень и начало любви к ближнему есть любовь к Богу: кто действительно любит Бога, тот непременно любит и своего ближнего. Без сомнения Бог любит всякого человека. Истинно любя любящего нас Бога, надо любить и любимого Им человека. Возлюбим же друг друга, как Бог возлюбил нас!
Все мы происходим от одного праотца - Адама, и потому все имеем одно естество, и называемся люди: возлюбим же друг друга! Все созданы Богом по Его образу и подобию: возлюбим друг друга. Все мы падшие искуплены кровью Христа Сына Божия, возлюбившего нас и предавшего Себя за нас: будем же и мы любить друг друга. Бог так возлюбил нас, что "отдал Сына Своего единородного, дабы всякий, верующий в Него, не погиб, но имел жизнь вечную" (Иоан. 3:16). Так и мы будем любить друг друга, как Бог возлюбил нас. Всем нам Бог дал Свое святое слово, как светильник, сияющий в темном месте, которое учит нас любить и благотворить. Все мы слушаем это слово Божие, все в одну веру призваны и веруем во Отца и Сына и Святого Духа, единого Триипостасного Бога. Он любит нас, будем и мы любить друг друга. Все мы одному Богу молимся, поклоняемся, поем и славим, все мы называемся христианами от Христа, все крещены во имя Отца и Сына и Святого Духа. Все мы в крещении отреклись от сатаны и всех злых дел его - гордости, ненависти и прочего зла, и обещали любить Христа и друг друга!
Все мы призваны к вечной жизни и говорим во святом Символе: "Чаю воскресения мертвых и жизни будущего века" - возлюбим же друг друга. Все мы к единой трапезе приступаем и причащаемся тела и крови Христовой. О великое дело! О, непостижимое человеколюбие Божие! Все мы - братья, имея одного Отца-Бога, Которому молимся и говорим: "Отче наш, иже еси на небесех!" Всем нам Отец небесный по любви Своей подает пищу, одеяние, дом и прочие блага. Поэтому христианин имеет множество причин, ради которых должен любить своих ближних. Главная же та, что Бог любит человека. Как же ты, будучи христианином, будешь ненавидеть любезное Богу создание - человека, такого же человека, как и ты, - того, кто, как и ты, украшен Его образом и подобием? Будем ли ненавидеть того, кого Бог любит, кто искуплен кровью Христовой, за кого Христос пострадал и умер, кто омыт баней святого крещения, кто призван к вечной жизни? Будем ли ненавидеть другого человека, которого Бог велел любить как самого себя (Матф. 19:19), который, как и ты, приступает к святой Евхаристии, и которого Бог, как и тебя, благословляет!
Христиане! Страшно ненавидеть и проклинать того, кого Бог возлюбил, за которого Христос пострадал и умер. Возлюбим же друг друга, как и Бог возлюбил всех нас! Аминь.
Святителя Тихона Задонского
(из книги "Плоть и дух," стр 257").
The prayer of Mount Athos, who does not recognize it? It is comprised of one small phrase, of measured words.
"Lord Jesus Christ, have mercy on me, a sinner."
With the loud cry "Lord", we glorify God, His glorious majesty, the King of Israel, the Creator of visible and invisible creation, Whom Seraphim and Cherubim tremble before.
With the sweet invocation and summons "Jesus", we witness that Christ is present, our Savior, and we gratefully thank Him, because He has prepared for us life eternal.
With the third word "Christ", we theologically confess that Christ is the Son of God and God. No man saved us, nor angel, but Jesus Christ, the true God.
There follows the intimate petition "have mercy", and we venerate and entreat that God would be propitious, fulfilling our salvation's demands, the desires and needs of our hearts.
That "on me", what range it has! It is not only myself, it is everyone admitted to citizenship in the state of Christ, in the holy Church; it is all those who are members of the body of the Bridegroom.
And finally, so that our prayer be full of life, we close with the word "a sinner", confessing - since we are all sinners - as all the Saints confess and became through this sound sons of light and of the day.
Through this we understand, that this prayer involves:
Glorification
Thanksgiving
Theology
Supplication
and Confession.
Elder Aimilianos of Simonopetra.
Να κάνετε ελεημοσύνες στους γειτόνους και σε όλους πού έχουν ανάγκη. Που είναι ή αγάπη, όταν δεν κάνουμε ελεημοσύνη;
Από αυτά πού παίρνετε να δίνετε και στους φτωχούς, σ' αυτούς πού δεν έχουν. Όχι να δίνετε από τα περισσεύματα σας ή τις κληρονο μιές. Αυτό δεν έχει καμιά αξία.
Γέροντας Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου
As the elder prayed in this manner with great sorrow, he became extremely thirsty and said to the thief, “My child, since I am sinful, God handed me over to you so you can kill me. In this manner, the Lord will fulfill your wish, while I, as an evil person, will be deprived of this life. Please, do me a very small favor, and fulfill a trivial request that I have: give me a little water to drink, and then go ahead and behead me.”
As soon as the thief heard these words, he placed the sword he was holding back into its sheath. He then took a small cup out of his vest pocket and eagerly proceeded to a nearby stream in order to fill it with water and bring it back to the elder. However, as he had kneeled down and was attempting to fill the vessel with water, he died.
In the meantime, the elder was waiting for the thief. When much time had gone by, the elder thought to himself, “Perhaps he was very tired and fell asleep. This might be a good chance for me to flee and return to my cell ... Alas, I am too old, and he will likely catch up to me, and then he will mercilessly torture me and cut me to pieces. I’ll stay. I’ll go down to the stream to see what he’s up to.”
With such thoughts the elder made his way to the stream, where he found the dead thief. Filled with amazement and surprise, he raised his hands to heaven and exclaimed, “O merciful Lord! I will not lower my hands from this position until You reveal to me this mystery that I am witnessing. Have pity on my effort, and make Your ways known to me.”
As the elder was praying, an angel of the Lord appeared to him and said, “Do you see, O elder, the dead man laying before you? He suffered a sudden and unexpected death so that you may escape from his hands.
Proceed to bury him as a person who has been saved. Because his obedience to you, that is, the fact that he placed his sword back in his sheath and went to bring you water to quench your thirst, pacified God’s wrath, and He accepted the thief as a disciple of obedience. Additionally, the fact that he revealed to you that he had committed ninety-nine murders was viewed by God as a confession. Therefore, bury him and commemorate him along with the saved souls.
You have come to know the abyss of God’s compassion and mercy. Return to your cell joyfully, and continue to pray eagerly. No longer be sad and think that you are sinful and thus deprived from divine revelations. As you have seen, God revealed to you one of His mysteries. Also know that all your ascetical struggles are acceptable to God; for there is no effort that takes place for God that is spurned by Him.”
After hearing the above, the elder proceeded to bury the deceased, and he returned to his cell peacefully, glorifying the Lord.
http://www.stnektariosmonastery.org/weeklymessage.pdf
«Δόξα σοι ο Θεός» θα πη «να γίνη γνωστός ο Θεός στους ανθρώπους». Βλέπεις και εκείνο που είπε ο Χριστός:
«Εγώ σε εδόξασα επί της γης …και νυν δόξασόν με σύ, Πάτερ», μερικοί το παρεξηγούν και λένε: «Εγώ Πατέρα, Σε έκανα γνωστό επί της γης, κάνε με γνωστό κι Εσύ, για να πιστέψουν οι άνθρωποι».
– Γέροντα, αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το «δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό; – Καλό είναι αυτό, ευλογημένη. Εγώ μπορεί να περάσω ολόκληρη μέρα κάνοντας εργόχειρο και λέγοντας «Δόξα σοι ο Θεός. Δόξα σοι ο Θεός , γιατί ζω. Δόξα σοι ο Θεός, γιατί θα πεθάνω και θα πάω κοντά στον Θεό. Δόξα σοι Θεός, ακόμη και αν με βάλη στην κόλαση και πάρη έναν κολασμένο στον Παράδεισο.
Και εάν θέλη να μη με θυμάται στην κόλαση και λυπάται , ας πάρη πολλούς κολασμένους στον Παράδεισο, ώστε η χαρά Του γι’ αυτούς να είναι περισσότερη και να λιγοστέψη η στενοχώρια Του για μένα». Το «δόξα σοι ο Θεός» να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας. Εγώ, όταν πονάω, το «δόξα σοι ο Θεός» έχω για χάπι του πόνου∙ τίποτε άλλο δεν με πιάνει.
Το «δόξα σοι ο Θεός» είναι ανώτερο και από το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Έλεγε ο Παπα- Τύχων : «Το “ Κύριε ελέησον” έχει εκατό δραχμές, το “δόξα σοι ο Θεός” έχει χίλιες δραχμές∙ είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό».
Ήθελε να πη ότι ο άνθρωπος ζητάει το έλεος του Θεού από ανάγκη ,ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο, και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα να λέμε το «δόξα σοι ο Θεός», όχι μόνον όταν είμαστε καλά , αλλά και όταν περνάμε δοκιμασίες , γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός για φάρμακα της ψυχής.
– Γέροντα, μερικές φορές , όταν λέω «δόξα τω Θεώ», νιώθω μέσα μου ένα φτερούγισμα. Τι είναι αυτό; – Αγαλλίαση πνευματική είναι. Τώρα, επειδή μου έδωσες χαρά που λες «δόξα τω Θεώ», από την χαρά μου θα αρχίσω να γράφω «δόξα τω Θεώ, δόξα τω Θεώ», και θα γεμίσω μία κόλλα χαρτί με το «δόξα τω Θεώ». Ο Θεός να σε αξιώση στην άλλη ζωή να είσαι μαζί με τους Αγγέλους που δοξολογούν συνέχεια τον Θεό. Αμήν.
http://www.defencenet.gr
Τι σημαίνει σωτηρία; Ο θάνατος του σώματος είναι άραγε η προϋπόθεση για την είσοδο στη Βασιλεία του Χριστού; Πως μπορούμε να αναπτύξουμε την ικανότητά μας να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού, σύμφωνα με το Αγιο Πνεύμα; Ενα μόνο έχει σημασία: να φυλάξουμε την ένταση της προσευχής και της μετάνοιας. Τότε ο θάνατος δε θα είναι ρήξη, αλλά μετάβαση στη Βασιλεία, για την οποία θα έχουμε ετοιμασθεί με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με την προσευχή και την επίκληση του Ονόματός Του: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θεός ημών, ελέησον ημάς και τον κόσμον Σου».
Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ
Theology is the word of God, which is apprehended by pure, humble and spiritually regenerated souls, and not the beautiful words of the mind, which are crafted with literary art and expressed by the legal or worldly spirit.
St. Paisios
Όταν επισκέφθηκαν το Μοναστήρι για πρώτη φορά ένας άνδρας με τη γυναίκα του, είχαν την ακόλουθη εμπειρία με τον Γέροντα, ο οποίος βέβαια δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτούς νωρίτερα.
Τον χαιρέτισαν, πήραν την ευχή του και έμειναν για λίγο δίπλα του σιωπηλοί.
Κάποια στιγμή, ρώτησε τα ονόματά τους. Έπειτα, εντελώς ξαφνικά, είπε στον σύζυγο:
– Εσένα θα σου κοπούν τα χέρια και τα πόδια!
Ο έκπληκτος επισκέπτης μόλις που κατάφερε να ψελλίσει:
– Γιατί, Γέροντα, θα μου κοπούν τα χέρια και τα πόδια;
– Γιατί της φωνάζεις; τον ρώτησε με αυστηρό, αλλά περίεργα όμορφο τρόπο, δείχνοντας τη γυναίκα του.
– Ναι, ναι, Γέροντα, πέστε τα, έκανε χαρούμενη αυτή, που κάποιος τόσο σπουδαίος πήρε το μέρος της.
Ο άντρας συγκλονίστηκε. Κατάλαβε αστραπιαία πως ήταν λάθος να μεταφέρει μέσα στο σπίτι του την ένταση της δουλειάς και να ξεσπά στη γυναίκα του άδικα, και χαμήλωσε το κεφάλι. Μέσα του ήλθαν τα πάνω κάτω.
Και τότε ο Γέροντας, αφού είδε την αλλαγή του, αφού κατάλαβε πώς ο φταίχτης συναισθάνθηκε το σφάλμα του, άλλαξε τελείως συμπεριφορά, άπλωσε το χέρι και τον χάιδεψε στο κεφάλι.
– Βρέ μανούλα μου, του είπε τρυφερά, άμα είσαι σε μια βάρκα… Έχεις μπει ποτέ σε βάρκα;
– Γέροντα, έχω μπει, ψέλλισε ντροπιασμένος ο άνθρωπος.
– Έχεις κάνει κουπί;
– Έχω κάνει.
– Με πόσα κουπιά;
– Με δύο.
– Έχεις κάνει βάρκα με ένα κουπί;
– Όχι.
– Άμα κάνεις βάρκα με ένα κουπί, πού θα πας;
– Δεν ξέρω.
– Θα γυρίζεις γύρω-γύρω, βρέ μπουμπούνα, έτσι; Έτσι είναι και με τη γυναίκα σου. Άμα τραβάς μόνο εσύ κουπί, δεν πάτε πουθενά.
Είστε μια βαρκούλα οι δύο σας, ο γάμος σας είναι μια βαρκούλα και σας έχουν ξαμολήσει μέσα στον ωκεανό.
Για να φτάσετε στο λιμάνι, πρέπει να τραβάτε και οι δύο κουπί.
Άμα τραβάς μόνο εσύ, δεν γίνεται.
Κατάλαβες;
(Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης – Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου, εκδόσεις Κυριακίδη, σελ. 165)
Πηγή
The Lord speaks to all people of all times and races, and tells them something clear and well-known. Today a person is alive, but tomorrow he dies and everything that he has is lost to him. But the soul, which moves the body, continues to live and it is either comforted and happy, or sad and burdened. Man is created thus; the body must live as the soul desires. At the moment of death the soul continues to live without the body. Everything will perish except that which the soul has gathered through love and prayer. Everything virtuous done by a man is written in the soul and will not be taken from him. While a person is alive, he finds himself paying attention to many things: clothing, health, his job, studies. There are times when he is concerned only with the thought of war or a failed harvest - of everything that is necessary for life on earth.
So, too, in spiritual life there are times of special attention to what is needful for the soul. Such is Great Lent - a time of special attention, examination, of the freeing of spiritual forces. Fasting is established by the Holy Spirit. Righteous men, striving towards God, through life experience came to know the meaning of fasting and to bear witness that without fasting there can be no spiritual life. All the various attacks of the devil, all his temptations, everything concerning the diabolic world, is cast aside - becomes powerless and is shamed - when a person firmly follows the words of the Savior Himself, the Lord Jesus Christ: "…This kind goeth not out but by prayer and fasting" (Matt. 17:21).
Now is a time of fasting, a suitable time for cleansing the soul. This is the most important thing, for a soul to be able to accept the grace of God, so that those treasures will be stored up in the soul, which will not be taken from it. And then the path of its life will be straight; in the soul there will be peace and joy.
"Create in me a clean heart, O God, and renew a right spirit within me."
ΣΧΟΛΙΟ Το θαύμα ξεκίνησε την ημέρα των εκλογών.Αναμένουμε τι θα αποφανθεί η εκκλησία στην Κόρινθο.Μπορεί άραγε να είναι προειδοποίηση για επερχόμενες εξελίξεις στην Ελλάδα; 
Η πληροφορία αυτή έφτασε στην sfedona.gr από αναγνώστη μας στην ορεινή Κορινθία . όπως μας λέει στο επώνυμο μήνυμα που μας έστειλε το είδε με τα ίδια του τα μάτια !
Σημειωτέον όπως μας είπαν οι κάτοικοι του χωριού έχει ο ειδοποιηθεί και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κορινθίας Διονύσιος από τον οποίον ζητούν να επισκεφθεί τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και να δει και μόνος του το φαινόμενο που πολλοί χαρακτηρίζουν ως θαύμα.!
Όταν επισκέφθηκαν το Μοναστήρι για πρώτη φορά ένας άνδρας με τη γυναίκα του, είχαν την ακόλουθη εμπειρία με τον Γέροντα, ο οποίος βέβαια δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτούς νωρίτερα. 
