Να αγωνίζεστε προ πάντων στο να ταπεινώνετε τον εγωισμό σας. Αυτή είναι η αρχή της αυταπαρνήσεως και της επικρατήσεως σε εσάς του Θείου θελήματος. Εύχομαι όλες (απευθύνεται σε μοναχές) να κερδίσετε σ΄ αυτόν τον αγώνα κατά του εγωισμού ο οποίος είναι δυνατός, επειδή μοιάζει με την πολυκέφαλη Ύδρα την οποίας, αν κόψεις το ένα κεφάλι, φυτρώνει άλλο με άλλη μορφή και άλλο χαρακτήρα. Γι’αυτό ενώ κατορθώνουμε και αφήνουμε τον κόσμο και τα πράγματα του κόσμου και αρνιόμαστε κάθε σωματική απόλαυση και το ταλαιπωρούμε, για να μη κάνουμε το θέλημα του εγωισμού, βλέπουμε ξαφνικά και να παρουσιάζεται ως ψυχική νόσος, και συνήθως ως απείθεια, παρακοή, ως σύνεση, ως γνώση, ως φρόνηση, ως αυταρέσκεια, ως μεμψιμοιρία και τι πρώτο να αριθμήσω; Κάτω από όλες αυτές τις μορφές κρύβεται η ασχήμια του εγωισμού.
Εξετάστε λίγο κάθε μια από αυτές και θα ανακαλύψετε την άσχημη μορφή του∙ σπανιότερα παρουσιάζεται ως απαίτηση, ως αξίωση, ως δικαίωμα, ως επιθυμία και σπανιότατα ως φιλοδοξία και τα λοιπά. Όλα αυτά είναι ποικίλες μορφές του εγωισμού… Γι’ αυτό δεν επαναπαυόμαστε στις δεήσεις και τις προσευχές μας, εάν πρωτύτερα δεν φροντίσουμε με πολύ επιμέλεια να καταστήσουμε τους εαυτούς μας άξιους ιερομύστες ,και τις θυσίες μας ευπρόσδεκτες στο Θεό. Γι’ αυτό πλανώνται πλάνη δεινή μάλιστα αυτοί που νομίζουν, ότι κάθε λατρεία και κάθε θυσία είναι ευάρεστες στο Θεό. Λατρεία ευάρεστη στο Θεό και θυσία ευπρόσδεκτη, είναι πνεύμα και καρδιά που έχει συντριβεί, και όχι πνεύμα υπερηφάνειας και εγωισμού και καρδιά αγύριστη και με πάθη.
Πηγή