Tuesday, September 22, 2015

Ένας γάιδαρος φορτωμένος αλάτι!



Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μικρέμπορος που είχε έναν γάιδαρο να τον βοηθάει για να μεταφέρει τα εμπορεύματά του. Μια μέρα λοιπόν ο έμπορός μας βρήκε φτηνό αλάτι και τ΄ αγόρασε σε τιμή ευκαιρίας, γι΄ αυτό και αγόρασε μπόλικο.

-Θα το μοσχοπουλήσω, γαϊδαράκο μου, και τότε θ΄ ανοίξουν οι δουλειές μας.

-Εμένα δε με σκέφτεται, μουρμούρισε ο γάιδαρος, που μ΄ έχει φορτώσει σαν γαϊδούρι!

Έτσι πως ήταν παραφορτωμένο το ζώο, γλιστρά χωρίς να το θέλει, στο ποτάμι που περνούσαν στο δρόμο τους και τότε λιώνει το αλάτι μέσα στο νερό κι ο γαϊδαράκος μας μια χαρά ελάφρυνε και σηκώθηκε και περπατούσε εύκολα.Ο έμπορος όμως, στεναχωρημένος για την ατυχία του, επέστρεψε στην πόλη κι αγόρασε κι άλλα σακιά αλάτι και φόρτωσε τον γάιδαρο περισσότερο από προηγουμένως.

-Άντε, γαϊδαράκο μου, κουράγιο και θα τα καταφέρουμε τώρα.

Αλλά ο γάιδαρος ο πονηρός, όταν περνούσαν το ποτάμι, πάλι γλίστρησε, επίτηδες τώρα, στο νερό και φυσικά ελάφρυνε το βάρος του, αφού έλιωσε πάλι το αλάτι στο νερό.

-Όχι θα κάτσω να σκάσω, σιγομουρμούρισε γκαρίζοντας με ικανοποίηση.

Ο έμπορος όμως βαστώντας το κεφάλι του μ΄ απελπισία, αποφάσισε να μη ξαναγοράσει αλάτι αλλά πηγαίνοντας στην πόλη, αγόρασε σφουγγάρια και φόρτωσε το ζώο.

-Ε, αυτή τη φορά δε θα γλιστρήσει το καημένο το γαϊδούρι μου από το βάρος, σκέφτηκε.

Έλα όμως που ο πονηρός ο γάιδαρος ξανάπεσε στο νερό για να ελαφρύνει… Όμως αυτή τη φορά γελάστηκε πανηγυρικά! Τα σφουγγάρια μόλις βράχηκαν, γίναν διπλάσια σε βάρος κι ο γαϊδαράκος μας αγκομαχούσε σ΄ όλο το δρόμο.

Έτσι είναι: πολλές φορές οι πονηροί σ΄ αυτό που βρήκαν την ευτυχία, κοροϊδεύοντας τους άλλους, σ΄ αυτό έρχεται ώρα που δυστυχούν.

The great responsibility that we have taken on before God through baptism ..... St. Nektarios of Aegina



“Christians, have we understood the great responsibility that we have taken on before God through baptism? Have we come to know that we must conduct ourselves as children of God, that we must align our will with the will of God, that we must remain free from sin, that we must love God with all our hearts and always patiently await union with Him? Have we thought about the fact that our heart should be so filled with love that it should overflow to our neighbor? Do we have the feeling that we must become holy and perfect, children of God and heirs of the Kingdom of Heaven? We must struggle for this, so that we may not be shown unworthy and rejected. Let none of us lose our boldness, nor neglect our duties, nor be afraid of the difficulties of spiritual struggle. For we have God as a helper, who strengthens us in the difficult path of virtue.”


 St. Nektarios of Aegina